Przegląd typów i objawów ataków paniki

Ataki paniki charakteryzują się uczuciem strachu, przerażenia i nieprzyjemnymi objawami fizycznymi. Ataki nie są klasyfikowane jako zaburzenia zdrowia psychicznego same w sobie, raczej są klasyfikowane jako zestaw objawów, które występują w kontekście innych zaburzeń psychicznych. Ataki paniki dzielą się na dwa typy: oczekiwane i nieoczekiwane. Oto, co musisz wiedzieć o każdym z nich.

Objawy

Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych , piąte wydanie ( DSM-5 ) jest podręcznikiem, z którego korzystają specjaliści zdrowia psychicznego, aby stawiać trafne diagnozy.

Cztery lub więcej innych objawów może obejmować: 

• Ból lub dyskomfort w klatce piersiowej
• Dreszcze lub uderzenia gorąca
• Derealizacja i/lub depersonalizacja
• Nadmierne pocenie się
• Strach przed śmiercią
• Strach przed utratą kontroli lub szaleństwem
• Uczucie duszenia się
• Odczuwanie zawrotów głowy, niestabilności, oszołomienia lub omdlenia
• Uczucie drętwienia lub mrowienia (parestezje)
• Kołatanie serca lub przyspieszone tętno
• Nudności lub ból brzucha
• Duszność lub uczucie duszenia się
• Drżenie lub trzęsienie się

Objawy ataków paniki zwykle pojawiają się szybko i osiągają szczyt w ciągu kilku minut. Gdy atak paniki ustąpi, objawy mogą całkowicie zaniknąć lub osoba może pozostać w stanie lękowym, prawdopodobnie powtarzając cykl paniki.

Ataki paniki o ograniczonych objawach występują, gdy u osoby chorej występują mniej niż cztery z wymienionych objawów.

Rodzaje ataków paniki

Ataki paniki mogą różnić się nie tylko intensywnością i czasem trwania, ale także czynnikiem, który je wywołał.

Oczekiwane ataki paniki

Oczekiwane ataki są przewidywane, gdy osoba jest poddawana określonym wskazówkom lub wyzwalaczom paniki. Na przykład osoba, która boi się zamkniętych przestrzeni ( klaustrofobia ), może spodziewać się ataków paniki w windzie lub innych ciasnych miejscach.

Osoba, która boi się latać ( aerofobia ), może przewidywalnie dostać ataku paniki podczas wsiadania do samolotu, startu lub w dowolnym momencie lotu. 

Nieoczekiwane ataki paniki

Nieoczekiwane ataki paniki pojawiają się nagle, bez żadnej oczywistej przyczyny lub wskazania. Kiedy dochodzi do nieoczekiwanego ataku paniki, osoba może być całkowicie zrelaksowana, zanim rozwiną się objawy.

Tego typu atak paniki nie towarzyszy żadnym świadomym wewnętrznym wskazówkom, takim jak myśli pełne strachu, uczucia intensywnego strachu i lęku lub nieprzyjemne doznania fizyczne. Nieoczekiwane ataki nie występują również z zewnętrznymi wskazówkami, takimi jak specyficzne fobie lub narażenie na przerażające wydarzenie lub sytuację. 

Diagnoza

Ataki paniki są najczęściej kojarzone z diagnozą zaburzeń lękowych, ale mogą być kojarzone z innymi zaburzeniami zdrowia psychicznego. Ataki paniki są często związane z zaburzeniami nastroju i lękowymi, takimi jak:

• Agorafobia
• Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
• Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD)
• Duże zaburzenie depresyjne
• Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)
• Zespół stresu pourazowego (PTSD)
• Zaburzenie lękowe społeczne (SAD)
• Fobie specyficzne

Tego typu ataki mogą również występować w połączeniu z różnymi zaburzeniami zdrowia psychicznego, w tym zaburzeniami osobowości , zaburzeniami odżywiania i zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych. 

Twój lekarz może zapewnić Ci dokładną diagnozę i właściwy plan leczenia. Im szybciej zaczniesz leczyć objawy paniki, tym szybciej możesz spodziewać się opanowania ataków paniki.

Ataki paniki w zaburzeniu paniki

Zaburzenie paniczne to złożone zaburzenie zdrowia psychicznego, które obejmuje uczucia lęku i obawy. Zgodnie z DSM-5, zaburzenie paniczne jest klasyfikowane jako zaburzenie lękowe z własnym odrębnym zestawem kryteriów diagnostycznych.

Osoby, u których zdiagnozowano zaburzenie paniczne, mogą również cierpieć na nocne ataki paniki , czyli niespodziewane ataki paniki, które występują, gdy dana osoba głęboko śpi i budzą ją objawami paniki. 

Zaburzenia lękowe zazwyczaj rozwijają się w późnej adolescencji lub wczesnej dorosłości, ale czasami mogą rozpocząć się w dzieciństwie lub późnej dorosłości. Jest również prawie dwa razy bardziej powszechne u kobiet niż u mężczyzn. Z tego powodu eksperci zalecają, aby kobiety i dziewczęta powyżej 13 roku życia były badane pod kątem zaburzeń lękowych podczas rutynowych badań profilaktycznych. 

Przyczyny zaburzeń lękowych nie są obecnie znane, jednak badania wykazały silne powiązania rodzinne, co sugeruje, że posiadanie bliskiego członka rodziny z zaburzeniami lękowymi zwiększa ryzyko wystąpienia tej choroby. 

Różne teorie badają wpływy środowiskowe, biologiczne i psychologiczne. Większość ekspertów zgadza się, że zaburzenie paniczne jest wynikiem połączenia tych czynników.

Leczenie zaburzeń lękowych

Osoba z zaburzeniem panicznym może doświadczać dużych ograniczeń z powodu ataków paniki. Na przykład może spędzać znaczną ilość czasu martwiąc się o przyszłe ataki paniki, a nawet może unikać pewnych miejsc i sytuacji, które jej zdaniem mogą przyczynić się do możliwości wystąpienia ataku paniki.

Ponadto wiele osób cierpiących na zaburzenia lękowe zmaga się z samotnością i izolacją, odczuwa wstyd z powodu swoich objawów i obawia się, że inni będą je negatywnie oceniać z powodu objawów lękowych.

Mimo że nie ma lekarstwa na zaburzenie paniczne, istnieje wiele opcji leczenia , które pomagają ludziom radzić sobie z objawami. Do najczęstszych opcji należą przepisane leki i/lub psychoterapia. Większość osób z zaburzeniem panicznym wypróbuje obie te opcje wraz z praktykowaniem technik samopomocy.

Leki na zaburzenia paniki , takie jak leki przeciwdepresyjne i benzodiazepiny, mogą zmniejszyć intensywność ataków paniki i innych objawów związanych z lękiem. Psychoterapia może pomóc w radzeniu sobie z trudnymi emocjami i opracowaniu zdrowych technik radzenia sobie.

Słowo od Verywell

Niezależnie od tego, jakie opcje ktoś wybierze, ważne jest, aby uzyskać pomoc w przypadku paniki i lęku. Im szybciej zostanie postawiona diagnoza i rozpocznie się leczenie, tym szybciej osoba może spodziewać się radzenia sobie z objawami i życia z zaburzeniem paniki.