Zdjęcia z sesji zdjęciowej
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Często spotykamy się ze słowami empatia i współczucie, gdy mówimy o tym, co czujemy. Jednak współczucie polega na zrozumieniu czyichś emocji z naszej perspektywy, a empatia polega na odczuwaniu czyichś emocji z ich perspektywy.
Mimo że oba słowa stosuje się w sytuacjach związanych z emocjami, nie można ich stosować zamiennie, gdyż mają różne znaczenia.
W tym artykule omówiono cechy, różnice, przykłady i najczęściej zadawane pytania dotyczące współczucia i empatii.
Spis treści
Współczucie kontra empatia
Mimo że oba słowa stosuje się w sytuacjach związanych z emocjami, nie można ich stosować zamiennie, gdyż mają różne znaczenia.
Główną różnicą między współczuciem a empatią jest sposób, w jaki wyrażamy i przeżywamy nasze emocje w związku z czyjąś sytuacją.
Według słownika psychologicznego Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego definicje współczucia i empatii są następujące:
- Współczucie : „uczucie niepokoju lub współczucia wynikające ze świadomości cierpienia lub smutku innej osoby”.
- Empatia : „rozumienie drugiej osoby z jej punktu widzenia, a nie z własnego, lub pośrednie doświadczanie uczuć, spostrzeżeń i myśli tej osoby”.
Jak zapamiętać różnicę
Łatwym sposobem na zapamiętanie, do czego odnosi się współczucie, jest pomyślenie o dziale kartek okolicznościowych w sklepie. Czujesz się źle z powodu kogoś, kto przechodzi przez trudny okres i wyrażasz swoje kondolencje za pomocą kartki z kondolencjami.
Innymi słowy, nie stawiasz się w ich sytuacji i nie wyobrażasz sobie, że zmagasz się z ich sytuacją. Dlatego możliwe jest współczucie, ale nie empatia.
Rozumienie powierzchniowe i głębokie
Kiedy współczujemy komuś w jego nieszczęśliwej sytuacji, współczujemy mu. Mamy myśli i uczucia dotyczące tego, przez co przechodzi, ale nie mamy głębokiego zrozumienia tego, jak się czuje.
Wczuwanie się w czyjąś sytuację oznacza, że poświęcamy czas, wysiłek i przestrzeń psychiczną, aby w pełni docenić i zrozumieć, co ta osoba czuje.
Zrozumienie z naszej i ich perspektywy
Współczucie oznacza wysłuchanie złych wieści od kogoś, podzielenie się swoimi uczuciami i wyrażenie przeprosin.
Kiedy praktykujemy empatię, zanurzamy się w głębię ich emocji i wyobrażamy sobie siebie w ich sytuacji. Nie chodzi o to, jak czujemy się w związku z ich doświadczeniem, ale raczej o to, jak stawiamy się w ich sytuacji, udając, że przechodzimy przez to, przez co oni przechodzą i odczuwamy ich uczucia.
Na przykład, jeśli Twój przyjaciel powie Ci, że niedawno odszedł jego pies, wyrażasz współczucie, mówiąc: „Przykro mi z powodu Twojej straty”.
Jeśli jednak wczujesz się w tę osobę, wyobrazisz sobie, że tracisz ukochane zwierzę i odczuwasz smutek i stratę, które się z tym wiążą.
Ciekawostka: Skąd wzięły się te słowa?
Słowa sympatia i empatia mają ten sam przyrostek „-pathy”, który pochodzi od greckiego słowa „pathos”. Pathos odnosi się do „emocji, uczuć lub namiętności”.
Osąd kontra nieosąd
Współczucie wiąże się z powierzchownym zrozumieniem czyjejś sytuacji; dlatego łatwo jest wydawać osądy. Empatia pozwala osobie zbadać myśli i uczucia innej osoby, co pomaga jej pozbyć się osądów.
Na przykład, jeśli twoje rodzeństwo wspomina, że się rozwodzi, współczujesz, mówiąc: „To straszne. To będzie trudne dla mojego siostrzeńca. Będzie dorastał w rozbitej rodzinie”.
Empatyczna odpowiedź brzmiałaby: „Daj mi znać, jeśli chcesz o tym porozmawiać. Będę przy tobie przez cały czas”.
Nieproszone rady kontra aktywne słuchanie
Sympatyzowanie nie wiąże się z odczuwaniem czyichś emocji; dlatego gdy słyszymy o czyimś problemie, natychmiast odczuwamy potrzebę jego rozwiązania, ponieważ współczujemy tej osobie. Tłumimy własne emocje. Nie wiemy dokładnie, przez co przechodzi i łatwiej jest skupić się na rozwiązaniu niż potwierdzać jej doświadczenia.
Kiedy wczuwamy się w bliską osobę, głęboko łączymy się z jej doświadczeniem. Zadajemy pytania, aby zrozumieć, ćwiczymy aktywne słuchanie, odczytujemy jej mimikę twarzy i mowę ciała oraz zachowujemy się wrażliwie na jej potrzeby.
Co jest lepsze — empatia czy współczucie?
Żadna z nich nie jest lepsza; zależy to od kontekstu i wiedzy, kiedy użyć empatii lub współczucia. Zarówno empatia, jak i współczucie są potrzebne dla emocjonalnego i psychicznego dobrostanu.
Kiedy okazać empatię
Empatia jest niezbędna do budowania głębokich i znaczących relacji z innymi. Jeśli nie jesteś w stanie zrozumieć perspektywy innej osoby, może być trudno skutecznie komunikować się i wspólnie rozwiązywać problemy.
Na przykład, jeśli ty i twój partner się kłócicie, może być trudno rozwiązać konflikt, jeśli nie jesteś w stanie wczuć się w jego punkt widzenia. Zamiast pracować jako zespół nad rozwiązaniem, skupiasz się na próbie przekonania drugiej strony, że masz rację, co tworzy większy podział w związku.
Zmęczenie empatią
Jednakże zmęczenie empatią może wystąpić, jeśli jesteś nadmiernie zaniepokojony i stale odczuwasz uczucia innych. Twoja energia zostaje wyczerpana i możesz czuć się otępiały, wypalony, bezsilny i mniej współczujący. Istnieje zwiększone ryzyko empatycznego cierpienia.
Kiedy okazać współczucie
W dobie telefonów komórkowych i mediów społecznościowych jesteśmy bombardowani niepokojącymi wiadomościami na wyciągnięcie ręki. Łatwo jest poczuć się przytłoczonym tym, co dzieje się na świecie.
Współczucie pozwala nam zdobywać wiedzę i pozostawać na bieżąco z problemami globalnymi, nie dając się ponieść emocjom.
Wykazano, że współczucie wiąże się z zachowaniami moralnymi i prospołecznymi , takimi jak współpraca, dzielenie się, niska dyskryminacja, wspieranie, pomaganie i ochrona innych.
Czy współczucie i empatia to to samo?
Współczucie i empatia to również terminy, które są często używane zamiennie. Oba obejmują zrozumienie czyichś emocji, głęboką więź, słuchanie bez osądzania, cierpliwość i okazywanie szacunku; jednak istnieje między nimi subtelna różnica.
Współczucie wymaga podjęcia działania
W przeciwieństwie do empatii, która polega jedynie na odczuwaniu emocji innych, współczucie tworzy chęć pomagania innym i wiąże się z podejmowaniem działań. Chcesz pomóc złagodzić ich ból i cierpienie, ponieważ naprawdę wczuwasz się w ich sytuację.
Na przykład, twój przyjaciel przechodzi leczenie raka. Współczujesz mu, pomagając mu załatwiać sprawy, wożąc go na wizyty i będąc uważnym i wrażliwym na jego potrzeby.
Jak być bardziej współczującym i empatycznym
Współczucie i empatia są ważne dla budowania relacji i dobrego samopoczucia psychicznego. Oto kilka wskazówek, jak ćwiczyć te umiejętności, aby być bardziej współczującym i empatycznym:
- Dowiedz się, jak odczytywać sygnały niewerbalne
- Zamiast od razu dawać nieproszone rady, postaw się w ich sytuacji i spróbuj wyobrazić sobie, czego potrzebują.
- Ćwicz aktywne słuchanie , zadawaj pytania i pracuj nad zrozumieniem uczuć drugiej osoby.
- Zastanów się nad tym, w jaki sposób Twoje warunki ukształtowały Twoje przekonania, wartości, osądy i perspektywy
- Emocjonalnie potwierdź czyjeś obawy
- Poznaj swoje własne emocje i dowiedz się, jak je rozpoznawać
Dlatego istnieje wyraźna różnica między sympatią a empatią. Chociaż żadna z nich nie jest lepsza, ważne jest, aby wiedzieć, kiedy użyć każdego z tych narzędzi emocjonalnych w zależności od sytuacji.
Jeśli masz trudności z zarządzaniem swoimi emocjami i nawiązywaniem kontaktów z innymi, terapia może pomóc Ci uporać się z emocjami, zbudować silniejsze relacje, poprawić umiejętności komunikacyjne i zwiększyć świadomość emocjonalną.