Jak prezenterka wiadomości Robin Meade zmierzyła się z lękiem, który niemal zakończył jej karierę

Oglądając audycję „ Morning Express with Robin Meade ” na kanale HLN, trudno uwierzyć, że ataki paniki niemal zahamowały karierę pewnego siebie i pełnego życia gospodarza.

Pierwszy raz wydarzyło się to na żywo w telewizji, gdy miała 26 lat. Meade, która w tym czasie pracowała jako lokalna reporterka w Chicago, dostała scenariusz do wiadomości. Jak wiele razy wcześniej, stanęła przed kamerą, gotowa do wyjścia na antenę. Ale tym razem jej umysł skupił się na jednej myśli: „Co jeśli to spieprzę?”

„Nazywam to myślą, która mnie zjadła. Nie mogłem oddychać” – mówi Meade. 

To nie był jednorazowy przypadek. Lęk i ataki paniki pojawiały się za każdym razem, gdy Meade miała program na żywo, zagrażając nie tylko jej pracy, ale i jej tożsamości jako prezenterki wiadomości na antenie.

„Lęk może upośledzać funkcjonowanie we wszystkich dziedzinach życia, a nasze kariery niestety nie są wyjątkiem” – wyjaśnia dr Elisabeth Netherton, psychiatra z MindPath Care Centers ,  Community Psychiatry Practice . „Ludzie zmagający się z lękiem często opisują swoje myśli jako pozbawione kontroli, z katastroficznym myśleniem”.

Choć Meade jest bardziej otwarta niż większość ludzi, nie jest jedyna w zmaganiach z lękiem. To najczęstsze schorzenie psychiczne w kraju, a ona jest jedną z aż 40 milionów dorosłych, którzy doświadczają lęku.

Dzięki pomocy terapeuty i kilku kreatywnym technikom (w tym terapii sztuką mandali) Meade spędziła ostatnie dwie dekady ucząc się, jak uciszyć swój niepokój i powstrzymać jego wyniszczający wpływ na swoją pracę. Od tego czasu opisała swoje doświadczenia w bestsellerowej książce „ Morning Sunshine! ” i jest obecnie najdłużej działającą prezenterką w krajowym programie informacyjnym w telewizji porannej. 

Usiedliśmy z Meade, aby dowiedzieć się więcej o jej drodze do zdrowia psychicznego. Oto, co miała do powiedzenia.

Wywiad został zredagowany pod kątem długości i przejrzystości.

MindWell Guide: Jak wpłynął na Ciebie Twój pierwszy atak paniki?

Robin Meade: Teraz mogę się z tego śmiać, ale to było dla mnie tak demotywujące. Sprawiało, że myślałam, że jestem szalona. To było zanim ktokolwiek zaczął mówić o atakach lękowych lub zaburzeniach paniki. Poprosiłam o następny dzień wolny, ponieważ bardzo bałam się, że to się powtórzy — i tak się działo, ale tylko na początku nowych programów, nie przez resztę mojego życia. Określiłam siebie jako prezenterkę wiadomości na antenie. To było to, do czego zostałam wyedukowana, a tu miałam to stracić.

Doszło do tego, że powiedziałam o tym moim współprowadzącym i powiedziałam im, że jeśli zacznę mieć problemy z oddychaniem, to puknę ich w kolano jako znak, że powinni przejąć kontrolę. Ponieważ to coraz bardziej na mnie wpływało, zaczęłam się martwić, że będę tą kobietą , która wróci do domu na zjazd absolwentów, straciwszy pracę i dom. Mój mózg przeszedł z zera do 60 w ciągu kilku sekund.

Verwell Mind: Kiedy podjąłeś decyzję o zwróceniu się o pomoc?

Robin Meade: Pierwszą rzeczą, jaka się wydarzyła, było to, że mama kazała mi pójść do lekarza, żeby zbadał mi serce. Ale nic nie było — moje serce było w pełni zdrowe, a w moim mózgu też nie było żadnych oznak. Mój lekarz powiedział, że może mnie wysłać do psychologa, ale bardzo się temu opierałam.

Ataki paniki wciąż były problemem, a mój mąż widział, że mamy mnóstwo kłopotów. Więc wspomniał o tym swojemu chiropraktykowi, który był ekspertem od zachowań ludzkich i doradzał ludziom w kwestii lęku. Powiedział mi, że muszę z nią porozmawiać i że ona zaraz do mnie przyjdzie. 

Wtedy „s” uderzyło w wentylator. Bałam się powiedzieć ludziom i że felietonista telewizyjny w mieście się o tym dowie i to wydrukuje, a to zniszczy moją karierę. Czy to nie dziwne, jak lęk sam się napędza? Atak lęku o to, czy wykonam dobrą robotę, czy ją zepsuję, również wpłynął na to, czy jestem gotowa powiedzieć komukolwiek, że potrzebuję pomocy.

Spotkałem się z nią i była w stanie pomóc mi zidentyfikować, co się dzieje. I przez ostatnie 20 lat rozmawiałem z nią co trzy tygodnie w niedzielne poranki. Ludzie pytają mnie, dlaczego wciąż to robię, mimo że nie mam już ataków paniki. Ale nauczyłem się patrzeć na terapię jako na ostateczną formę samoopieki. Terapia może być bardzo trudna i bolesna, ale jej korzyści są bezpośrednio związane z ilością pracy włożonej w nią. Rezultatem może być lepsze zrozumienie siebie i swojej podróży. 

MindWell Guide: Czego nauczyła Cię terapia na temat Twojego lęku?

Robin Meade: Mój terapeuta był w stanie pomóc mi dostrzec, że mam cały ten obraz siebie zbudowany wokół tego, co robię zawodowo. Ataki paniki dotyczyły tego, czy jestem wystarczająco idealna, aby być tą prezenterką wiadomości. 

W tamtym czasie, jeśli konsultant powiedziałby mi, że mam za długie włosy, ścięłabym je. Jeśli powiedziałby mi, że czerwona szminka nie jest dla mnie, zakazałabym jej. Jeśli powiedziałby, że mój śmiech jest trochę rozpraszający, nigdy więcej bym się nie śmiała. Byłam tak zajęta wypełnianiem recepty na to, co inni ludzie mówili mi o idealnej prezenterce wiadomości, że wyrzucałam małe autentyczne części siebie, zamiast być sobą.

Potrafiła mi pomóc zrozumieć, dlaczego robię te rzeczy i dlaczego coś w moim życiu, co miało tak wielkie znaczenie, stało się tą przeszkodą. Zrozumiałam, że to tak naprawdę błędy, które popełniam, i autentyczne cechy mojej osoby, z którymi ludzie mogą się identyfikować. Aby dotrzeć do tego miejsca, musiałam wysilić swój mózg i dostrzec korzyści z tego, czego się obawiałam: ataków paniki . To dało im pozwolenie, aby przestały przychodzić. 

MindWell Guide: Które techniki okazały się dla Ciebie najskuteczniejsze w łagodzeniu lęku?

Robin Meade: Staram się żyć chwilą obecną. Mamy lęki, ponieważ nie potrafimy przewidzieć przyszłości, więc musimy znaleźć sposoby, aby utrzymać umysł w chwili obecnej. Jednym ze sposobów jest bycie wdzięcznym. Zmusza cię to do rozejrzenia się i zastanowienia się, za co jesteś wdzięczny w tej chwili.

Jestem wdzięczny za moje czerwone Nike, które mam teraz na sobie i za to, że wygodnie mi tu stać. Pozostawanie w teraźniejszości nie oznacza, że ​​nie możesz mieć planów, ale czasami w panice możesz naprawdę martwić się o przyszłość, więc to pomaga. 

Ludzie mówią, jak wspaniała jest medytacja dla ich dobrego samopoczucia psychicznego i kreatywności. Próbuję, ale wszystko, co słyszę, to mój własny głos, który myślę i mówię do siebie.

Ale znalazłam inny sposób na dotarcie do ciszy — rysowanie mandali. Pochodzą z buddyzmu i mogą być pomocne w przypadku lęku. Rysowanie mandali uspokaja mój mózg i pomaga mi dosięgnąć ciszy w sposób, w jaki nie mogłabym tego zrobić za pomocą medytacji. Sprawia, że ​​dostrajam się do siebie. 

MindWell Guide: Tak wiele zrobiłeś w swojej karierze. Jakie rady możesz przekazać na temat znalezienia równowagi między dążeniem do celów a dbaniem o siebie?

Robin Meade: Kiedy zdefiniowałam siebie w jeden sposób — jako dziennikarkę — to było całe moje życie. Ale jest siedem obszarów życia: duchowy, psychiczny, fizyczny, rodzinny, zawodowy, finansowy i społeczny. W dowolnym momencie będziesz poświęcać więcej jednemu obszarowi swojego życia. Nie można oczekiwać, że będziesz w pełni zrównoważony we wszystkich tych kwestiach. Uświadomienie sobie, że masz różne obowiązki i że jesteś czymś innym w różnych momentach, w połączeniu z odrobiną wybaczenia, wiele znaczy.

MindWell Guide: Czego, Twoim zdaniem, ludzie powinni się przede wszystkim dowiedzieć, czytając o Twojej drodze do zdrowia psychicznego?

Robin Meade: Kiedy widzisz kogoś w centrum uwagi, łatwo sobie wyobrazić, że jego życie jest idealne. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że wszyscy mamy problemy, a większość z nich tkwi w nas samych. Chcę, aby ludzie wiedzieli, że można zwrócić się o pomoc i poprosić o nią, i że nie jesteś sam.