Zamknij ten odtwarzacz wideo
Atak paniki to nagła fala przytłaczającego lęku i strachu, która wywołuje szereg poważnych reakcji psychosomatycznych. Z klinicznego punktu widzenia ataki paniki zazwyczaj odnoszą się do doświadczenia intensywnego strachu lub dyskomfortu, w którym odczuwane są
cztery lub więcej z następujących objawów :
- Kołatanie serca lub przyspieszone tętno
- Wyzysk
- Drżenie/trzęsienie się
- Uczucie duszenia się lub trudności z oddychaniem
- Dławienie się
- Ból/dyskomfort w klatce piersiowej
- Nudności lub bóle brzucha i/lub dyskomfort
- Odczuwanie zawrotów głowy, oszołomienia lub omdlenia
- Odczuwanie, że rzeczy wokół Ciebie są nierealne lub oderwanie od samego siebie
- Uczucie, że zaraz stracisz kontrolę lub zwariujesz
- Strach przed śmiercią
- Drętwienie lub mrowienie kończyn
- Dreszcze lub uderzenia gorąca
Chociaż Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) mówi, że muszą być odczuwane cztery lub więcej z powyższych objawów, czasami osoba może mieć atak paniki, któremu towarzyszą trzy lub mniej z powyższych objawów. Czasami jest to określane jako atak paniki o ograniczonych objawach .
Ataki paniki są w rzeczywistości dość powszechne. W rzeczywistości aż 12 procent ludzi może doświadczyć ataku paniki w pewnym momencie swojego życia.
Ataki paniki z reguły dotyczą częściej kobiet niż mężczyzn i często zaczynają się pod koniec okresu dojrzewania lub na początku dorosłego życia.
Spis treści
Ataki paniki z sygnałem i bez sygnału
Ataki paniki mogą być sygnalizowane lub nie. Sygnalizowane ataki paniki to te, które występują po narażeniu na jakiś rodzaj bodźców, takich jak bardzo przerażające doświadczenie lub myśl. Na przykład osoba, która boi się publicznego przemawiania, może mieć atak paniki, gdy znajdzie się przed publicznością.
Niespodziewany atak paniki (lub spontaniczny lub niespodziewany atak paniki) to atak, który pojawia się „niespodziewanie” i jest cechą charakterystyczną zaburzeń lękowych.
Czynniki ryzyka ataku paniki
Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia ataków paniki, to m.in.:
- Wywiad rodzinny dotyczący ataków paniki lub zaburzeń lękowych
- Duży stres życiowy, np. śmierć lub poważna choroba bliskiej osoby
- Wydarzenie traumatyczne, takie jak napaść na tle seksualnym lub poważny wypadek
- Istotne zmiany w Twoim życiu, takie jak rozwód lub narodziny dziecka
- Palenie tytoniu lub nadmierne spożycie kofeiny
- Historia fizycznego lub seksualnego wykorzystywania w dzieciństwie
Leczenie ataków paniki
Główne opcje leczenia to psychoterapia i leki. Wybór drogi zależy częściowo od Twoich preferencji, historii, nasilenia ataków paniki i tego, czy masz dostęp do terapeutów przeszkolonych w leczeniu ataków paniki.
Psychoterapia jest również nazywana terapią rozmową i często jest pierwszym wyborem leczenia ataków paniki. Może pomóc Ci dowiedzieć się więcej o atakach paniki i nauczyć się, jak sobie z nimi radzić.
Forma psychoterapii zwana terapią poznawczo-behawioralną może pomóc Ci dowiedzieć się, że objawy paniki nie są niebezpieczne. Leki mogą również pomóc w zmniejszeniu objawów związanych z atakami paniki. Wykazano, że kilka rodzajów leków jest skutecznych w radzeniu sobie z objawami, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) oraz benzodiazepiny. Od rozpoczęcia przyjmowania leku do poprawy objawów może minąć kilka tygodni.