Curtis Kim / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Wiele dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest bardzo energicznych. Jednak sama wysoka energia nie wystarczy, aby postawić diagnozę.
Dzieci z niektórymi formami ADHD wcale nie są wysokoenergetyczne. ADHD typu pierwotnie nieuważnego, historycznie znane jako ADD, może objawiać się niską energią połączoną z nieuwagą i innymi objawami.
Kiedy więc dziecko z dużą ilością energii może zostać zdiagnozowane jako cierpiące na ADHD? Aby kwalifikować się do diagnozy, dziecko musi mieć przewlekły, powszechny problem z regulacją poziomu aktywności i upośledzenie w zdolności do hamowania i kontrolowania impulsów.
Upośledzenie funkcjonowania lub uczenia się jest kluczowe dla odróżnienia ADHD od normalnej aktywności. Jeśli dziecko ma dużo energii, ale potrafi się dobrze zachowywać i osiągać dobre wyniki w szkole, prawdopodobnie nie ma ADHD.
Spis treści
Objawy ADHD
Nadpobudliwość i inne podstawowe cechy impulsywności i nieuwagi to tylko wierzchołek góry lodowej u dzieci z ADHD . Mogą występować dodatkowe cechy, które mogą nie być tak oczywiste. Na przykład niektóre oznaki ADHD wpływają na następujące obszary rozwoju:
Przetwarzanie informacji
Dzieci z ADHD często mają trudności z przetwarzaniem informacji. W przypadku hiperaktywnego przykładu może się okazać, że dana osoba ma trudności ze zwolnieniem tempa na tyle, aby dokładnie przetwarzać informacje. Może to stwarzać problemy w klasie, w której od uczniów oczekuje się szybkiego i dokładnego zrozumienia instrukcji i reagowania na nią.
Regulacja emocjonalna
Dzieci z ADHD bardzo łatwo się frustrują i przytłaczają, mają też trudności z regulowaniem swoich emocji. Objawy te mogą wpływać na relacje społeczne, prowadząc do poczucia izolacji i zaniżonej samooceny .
Funkcja wykonawcza
Dzieci z ADHD zazwyczaj zmagają się z problemami funkcji wykonawczych , takimi jak organizowanie, planowanie, ustalanie priorytetów, zwracanie uwagi i zapamiętywanie szczegółów. Problemy te mogą stać się problematyczne w różnych sytuacjach. Nawet w sportach pozalekcyjnych od członków drużyny oczekuje się, że będą przygotowani, będą pamiętać to, czego zostali nauczeni i będą pojawiać się na czas.
Dojrzałość
Dzieci z ADHD mają również tendencję do bycia mniej dojrzałymi rozwojowo niż ich rówieśnicy. Tak więc 11-latek z ADHD może myśleć i zachowywać się bardziej jak małe dziecko niż jak dorastający nastolatek.
Oznacza to, że nawet w okresie dojrzewania dzieciom z ADHD może brakować umiejętności oceny sytuacji, która jest niezbędna do podejmowania właściwych decyzji dotyczących przyjaźni , podejmowania ryzyka i potencjalnie szkodliwych działań.
Rozróżnianie ADHD od osób o wysokiej energii
Jeśli Twoje dziecko jest energiczne i trudno mu usiedzieć w miejscu, może wykazywać niektóre objawy ADHD . Ale jeśli potrafi kontrolować swoje impulsy i emocje, zwracać uwagę i odpowiednio reagować w szkole i w domu, prawdopodobnie jest po prostu energiczną osobą i nie jest dotknięte ADHD.
-
Nie mogę usiedzieć w miejscu
-
Impulsywny
-
Trudności z kontrolowaniem emocji
-
Problemy ze zwracaniem uwagi
-
Niespokojny
-
Zawsze zajęty
-
Potrafi zarządzać impulsami
-
Potrafiący zwrócić uwagę
Chociaż główne objawy, które definiują ADHD, mogą obejmować nadpobudliwość, impulsywność i nieuwagę, nie wszystkie dzieci (lub dorośli) z ADHD będą miały te objawy w ten sam sposób lub w tym samym stopniu. Niewątpliwie zauważysz zmiany w sposobie, w jaki cechy te się manifestują lub są obecne, gdy przechodzą przez różne etapy życia.
Inne powody, dla których Twoje dziecko może być nadpobudliwe
ADHD może wyjaśniać, dlaczego Twoje dziecko jest tak nadpobudliwe, ale istnieją również inne powody, dla których Twoje dziecko może mieć bardzo wysoki poziom energii. Niektóre inne potencjalne przyczyny obejmują:
- Problemy ze zdrowiem psychicznym : Niektóre problemy ze zdrowiem psychicznym, w tym lęk i choroba afektywna dwubiegunowa, mogą wpływać na aktywność i poziom energii.
- Stany chorobowe : Niektóre schorzenia mogą również wpływać na poziom energii, w tym nadczynność tarczycy i zaburzenia układu nerwowego.
- Brak aktywności : Niewystarczająca aktywność fizyczna może również powodować uczucie niepokoju i nadmiaru energii.
- Stres : Dzieci mogą również doświadczać nadpobudliwości jako reakcji na stres.
- Zmęczenie : Czasami dzieci mogą doświadczać paradoksalnych wybuchów wysokiego poziomu energii, gdy są zmęczone. Dzieci z ADHD mogą również doświadczać trudności ze snem i zmęczenia, co sprawia, że regulowanie ich emocji i zachowań staje się trudniejsze.
Jeśli Twoje dziecko zmaga się z nadpobudliwością, porozmawiaj z jego lekarzem. Pediatra Twojego dziecka może ocenić jego objawy, wykluczyć inne schorzenia, postawić diagnozę i zalecić leczenie i strategie radzenia sobie, które mogą pomóc.
Jak pomóc dzieciom radzić sobie z wysokim poziomem energii
Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko cierpi na nadpobudliwość wynikającą z ADHD, czy ma bardzo wysoki poziom energii, możesz skorzystać z kilku strategii, które pomogą mu sobie z tym poradzić.
- Pomóż dzieciom zrozumieć, czego się od nich oczekuje : Dając dzieciom poczucie struktury, możesz pomóc im lepiej zrozumieć oczekiwania i to, co muszą zrobić w określonych porach dnia.
- Ogranicz rozproszenie uwagi : Dzieciom nadpobudliwym lub pełnym energii trudniej jest skupić się na zadaniu, dlatego ograniczenie okazji do rozpraszania uwagi może pomóc w poprawie ich koncentracji.
- Pozwól im się bawić : Upewnij się, że Twoje dziecko ma mnóstwo okazji do angażowania się w aktywną fizycznie zabawę. Może to obejmować czas spędzony na świeżym powietrzu, ale możesz również rozważyć zapisanie go na inne zajęcia, w tym drużyny sportowe.
- Ogranicz cukier i kofeinę : Nadmiar cukru i kofeiny może nasilać wysoki poziom energii, ale może również zakłócać sen. Ograniczenie tych substancji może pomóc dziecku lepiej kontrolować swoje zachowanie.
- Zaoferuj wzmocnienie : Chwal swoje dziecko, gdy jest skupione, dąży do celu lub kończy zadanie.
Słowo od Verywell
W przypadku dziecka z ADHD chodzi o coś więcej niż tylko bycie aktywnym i pełnym energii. Zawsze, gdy masz obawy dotyczące rozwoju swojego dziecka, dobrym pomysłem jest skonsultowanie się z pediatrą.