Getty Images / Ted Lasso
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Ted Lasso jest promykiem słońca. Emanuje pozytywnością, gdziekolwiek się pojawi. Ale jest w tym coś więcej. Ted Lasso jest również liderem, który jest wzorem pozytywnego zachowania — szczególnie w sposobie komunikowania się i rozwiązywania problemów — pomagając swojemu zespołowi być również pozytywnym. Jest wzorem zaufania i wrażliwości, na których budowane są zdrowe relacje, a większość innych postaci ma tendencję do podążania za jego przykładem.
Ale jak realistycznie przedstawiona jest komunikacja — przez Teda i tych, na których ma wpływ — w serialu i jak realistycznie radzą sobie z konfrontacją? Prawda jest skomplikowana, tak jak sam Ted.
Spis treści
Realizm, ale przyspieszony
W serialu Ted Lasso jest dużo zdrowej komunikacji. Na przykład rozważmy Jamiego i Roya. Byli klasycznymi wrogami, szczególnie w sezonie 1 i na początku sezonu 2, ale kiedy ojciec Jamiego przychodzi na mecz i wyśmiewa syna za to, że podaje piłkę zamiast strzelić gola, to Roy go przytulił. To pozytywna ewolucja w ich związku. Co ważniejsze, jest realistyczna. A to dlatego, że Roy, Jamie i inne główne postacie w serialu są otwarte na tego rodzaju ewolucję w swoich związkach.
Jak twierdzi Rachel Larrain Montoni , doktor psychologii, licencjonowana psycholożka z Nowego Jorku, „w pewnym momencie pojawia się przestrzeń na rozwiązanie problemu, zażegnanie konfliktu lub na pewnego rodzaju wymianę zdań” we wszystkich ich działaniach.
Według Montoniego, choć w pewnym stopniu jest to wyreżyserowane, „przedstawiają one autentyczne style komunikacji i naprawdę skutecznie pokazują, w jaki sposób bycie wrażliwym i szczerym może budować relacje”.
Innymi słowy, przekaz, który widzimy w programie, jest realistyczny, ale przyspieszony, aby był dla nas, widzów, bardziej strawny.
Dobry lider — w telewizji
Deedee Cummings, terapeutka z Louisville w stanie Kentucky i autorka książek o zdrowiu psychicznym dzieci , idzie o krok dalej. Zauważa: „Uważam, że jest to realistyczne, ponieważ uważam, że Ted Lasso jest dobrym liderem ”. Tedowi udaje się modelować style komunikacji, które pomogą jego zespołowi się zgrać i współpracować, a gdy wszystko inne zawiedzie, staje się Led Tasso i sprawia, że wszyscy jednoczą się przeciwko niemu, a nie przeciwko sobie nawzajem.
Ale Cummings nie może zaprzeczyć, że Ted może nie być pomocnym liderem w prawdziwym życiu, ponieważ zawsze jest pozytywny. „Nieszczęście lubi towarzystwo”, zauważa, „a czasami nie znosimy ludzi, którzy są wokół nas i zawsze widzą jasną stronę każdej chmury”.
Na przykład, gdy Jamie na krótko poszedł do innego zespołu, Ted pochwalił go, gdy został o to poproszony. Ale Jamie nie odebrał komentarzy Teda jako pozytywnych. Zamiast tego uważa, że Ted igra z jego umysłem. Ted naprawdę miał na myśli to, co powiedział, i właśnie dlatego widzimy, dlaczego ludzie mogą go nie lubić.
„Nie byłoby tak szalone, gdyby ktoś powiedział: ‘Wow, to jakaś toksyczna pozytywność ‘” – wyjaśnia Montoni. „Przynajmniej ktoś mógłby go nazwać irytującym”. Albo, jak mówi Cummings: „Kochamy słońce, dopóki nie jest go za dużo”.
Dlaczego więc tak bardzo kochamy Teda? Cóż, może to kwestia magii telewizji. Po pierwsze, musimy się z nim zmagać tylko przez pół godziny do godziny tygodniowo, a nawet jeśli oglądamy serial w całości, są tam inne postacie i przycisk „Wyłącz”, aby upewnić się, że nie przedawkujemy.
Po drugie, „Już od samego początku wiemy, że Ted nie jest jednowymiarowy” — mówi Montoni. „Ma problemy małżeńskie. A w miarę trwania serialu dowiadujemy się, że ma za sobą traumatyczną historię. Że cierpi na zaburzenia lękowe. Dowiedzieliśmy się, że część jego osobowości jest w rzeczywistości częścią mechanizmu radzenia sobie ”.
Innymi słowy, ponieważ Ted jest w telewizji, wiemy o jego problemach i może być postacią wielowymiarową. W prawdziwym życiu jednak trzeba kogoś poznać, a to jest to, czym niektórzy ludzie wolą się nie przejmować. Ale Ted jest wielowymiarowy od samego początku, co pomaga widzom stanąć po jego stronie.
Każdy komunikuje się inaczej
Wszyscy w programie komunikują się inaczej, a ta mieszanka sprawia, że jest ciekawie. Roy jest bezpośredni i onieśmielający. Keeley jest stanowcza. Rebecca jest aż do przesady bezpośrednia. A Beard jest małomówny, ale pomocny. Prawda jest jednak taka, że każdy wyraża siebie inaczej — nie tylko ogólnie, ale także wobec różnych osób — i to nie jest ani dobre, ani złe.
To, co sprawia, że Ted Lasso jest tak odświeżający, to fakt, że (prawie) wszyscy dogadują się w tym serialu. Nawet gdy dochodzi do dużych konfrontacji i kłótni, wszystko rozwiązuje się dość łatwo. Emily Bartlett , zarejestrowana terapeutka dramatu z Kansas City w stanie Kansas, zauważa: „Z pewnością jest dużo dobrej komunikacji… [ale] są momenty w serialu, w których wszystko zostaje naprawdę dobrze naprawione, a to nie zdarza się cały czas”.
Jak zauważa Bartlett , „ludzie nie są tak dobrzy w przepraszaniu i naprawianiu szkód”.
Więc Ted i jego kumple żyją w realistycznym, ale wyidealizowanym świecie. Mają konflikty i konfrontacje, ale w większości przypadków są one rozwiązywane szybko i pozytywnie. Prawie wszyscy biorą przykład z Teda Lasso i podążają za nim, pozwalając im być pozytywną i szczęśliwą grupą.
Problem Nate’a
Oczywiście, jest jedna postać, o której nie wspomnieliśmy: Nate Shelley, koordynator szatni, który nie miał szans na awans, dopóki Ted nie dostrzegł jego potencjału. Nate jest pasywny lub pasywno-agresywny w swoim stylu komunikacji, w przeciwieństwie do wszystkich innych w programie, którzy mają tendencję do bycia asertywnymi lub agresywnymi.
Ze względu na styl komunikacji Nate’a, nie mówi nic — dopóki nie jest za późno. W finale sezonu 2, wyzywa Teda, mówiąc mu, że sprawił, że poczuł się najważniejszą osobą na świecie, ale potem go porzucił. Ale wtedy jest już za późno, aby naprawić szkody i Nate odchodzi bez szansy na naprawę. Co więcej, Nate robi podstępne rzeczy, jak powiedzenie Trentowi Crimmowi, że Ted opuścił boisko z powodu ataku paniki, co jeszcze bardziej niszczy ich związek.
Różnica między Natem a pozostałymi jest taka, że Nate nie wie, jak radzić sobie z konfrontacją, dopóki nie jest za późno.
Jak mówi Cummings, jest zły i ma złamane serce, ale podczas gdy Roy, Keeley lub Rebecca powiedzieliby coś, zanim byłoby za późno, Nate próbował zrobić więcej aktów służby . Ponieważ Ted zajmował się innymi problemami, nie zauważył tego. Więc Ted nie wie, że jest konflikt, dopóki nie jest za późno i Nate nie skończy z zespołem — i Tedem.
Więc Ted Lasso jest z pewnością przykładem tego, co robić, gdy się komunikujesz i jesteś w konflikcie, ale dla wielu osób nie jest to takie łatwe, jak przedstawia to serial. „W uniwersum Teda Lasso większość ludzi wydaje się być bardzo dobra w radzeniu sobie z samym sobą i radzeniu sobie z tym, gdy ktoś jest inny” — zauważa Bartlett. „Nie skreślają ludzi od razu, a myślę, że w prawdziwym świecie robimy to szybciej. Więc [Ted Lasso] i jego świat są dobrym przykładem tego, co moglibyśmy zrobić”.
Ted Lasso sprawia, że czujemy się dobrze z jakiegoś powodu. Jest to pozytywne w sposób, którego prawie nigdy nie doświadczamy, ponieważ nie mamy odpowiedniej mieszanki ludzi i nie jesteśmy skłonni do wypracowania naszych różnic. Ale jeśli możemy modelować Teda i jego świat i spróbować wprowadzić pewne zmiany tu i tam, może być bliżej, niż sobie wyobrażamy.