Jakie są kryteria ICD-10 dotyczące depresji?

ICD-10 to system kodowania medycznego opracowany głównie przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Obejmuje zaburzenia psychiczne i behawioralne, ale nie ogranicza się do zaburzeń psychiatrycznych. Specjaliści medyczni używają go do diagnozowania pacjentów. Kryteria ICD-10 dotyczące depresji to zbiór objawów i oznak wskazujących na obecność zaburzenia.

Historia kryteriów ICD-10 dla depresji

Kryteria ICD-10 dotyczące depresji zostały opracowane w 1990 roku przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Są one podobne do kryteriów podanych w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM) Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego , który jest stosowany do diagnozowania zaburzeń psychicznych w Stanach Zjednoczonych.

Chociaż kryteria ICD-10 dotyczące depresji są podobne do tych w DSM, istnieją pewne ważne różnice. Na przykład ICD-10 nie uznaje przedmiesiączkowego zaburzenia dysforycznego jako osobnej diagnozy depresji, podczas gdy DSM to robi.

Kryteria ICD-10 dotyczące depresji są również stosowane w wielu innych krajach poza Stanami Zjednoczonymi. W rzeczywistości są stosowane w większości krajów świata.

Kryteria ICD-10 dotyczące depresji

Lista kryteriów ICD-10 dotyczących depresji zawiera szereg pozycji . Poniżej przedstawiono kilka przykładów:

• Obniżony nastrój przez większą część dnia, prawie każdego dnia
• Wyraźna utrata zainteresowania lub przyjemności wszystkimi lub prawie wszystkimi czynnościami przez większą część dnia, niemal każdego dnia
• Znaczna utrata wagi bez stosowania diety lub przybieranie na wadze, lub spadek lub wzrost apetytu niemal każdego dnia
• Bezsenność lub hipersomnia prawie każdego dnia
• Pobudzenie lub opóźnienie psychoruchowe niemal każdego dnia
• Zmęczenie lub utrata energii niemal każdego dnia
• Poczucie bezwartościowości lub nadmiernego lub nieodpowiedniego poczucia winy odczuwane niemal każdego dnia
• Osłabiona zdolność myślenia lub koncentracji, lub niezdecydowanie, niemal każdego dnia
• Nawracające myśli o śmierci, nawracające myśli samobójcze bez konkretnego planu, próba samobójcza lub konkretny plan popełnienia samobójstwa

Diagnoza depresji wymaga, aby dana osoba miała co najmniej pięć z tych objawów przez dwa tygodnie lub dłużej. Ponadto co najmniej jednym z objawów musi być albo nastrój depresyjny, albo utrata zainteresowania lub przyjemności.

Rodzaje kryteriów ICD-10 dla depresji

Istnieje wiele typów depresji, które można zakodować za pomocą kryteriów ICD-10. Poniżej przedstawiono dwa z najczęstszych:

• Duże zaburzenie depresyjne (MDD) : Jest to poważniejsza forma depresji i wymaga, aby osoba miała co najmniej pięć z wymienionych powyżej objawów przez dwa tygodnie lub dłużej. Ponadto co najmniej jednym z objawów musi być nastrój depresyjny lub utrata zainteresowania lub przyjemności.
• Zaburzenie dystymiczne : Jest to mniej poważna forma depresji i wymaga, aby osoba miała wymienione powyżej objawy przez dwa lata lub dłużej. Ponadto, co najmniej jednym z objawów musi być albo nastrój depresyjny, albo utrata zainteresowania lub przyjemności.

Jak stosuje się kryteria ICD-10 dotyczące depresji

Kryteria ICD-10 dotyczące depresji są wykorzystywane na wiele sposobów. Po pierwsze, służą do diagnozowania pacjentów. Po drugie, służą do badania częstości występowania depresji oraz do badania przebiegu i wyników zaburzenia. Wreszcie, służą do opracowywania planów leczenia i oceny skuteczności terapii.

Wskazówki dotyczące korzystania z kryteriów ICD-10 dotyczących depresji

Jeśli używasz kryteriów ICD-10 dla depresji, aby zdiagnozować pacjenta , ważne jest, aby pamiętać, że kryteria te są tylko punktem wyjścia. Aby postawić diagnozę, będziesz musiał zebrać więcej informacji od pacjenta. Można to zrobić za pomocą wywiadów, kwestionariuszy i innych narzędzi oceny.

Jeśli posługujesz się kryteriami ICD-10 dotyczącymi depresji w celu zbadania rozpowszechnienia depresji lub zbadania przebiegu i skutków zaburzenia, ważne jest, abyś był świadomy tych ograniczeń.

Pułapki stosowania kryteriów ICD-10 dla depresji

Jedną z pułapek stosowania kryteriów ICD-10 dla depresji jest to, że nie są one pozbawione ograniczeń. Jak wspomniano powyżej, mogą one błędnie klasyfikować niektóre osoby, które nie mają zaburzenia. Ponadto nie biorą pod uwagę wszystkich możliwych przejawów depresji.

Inną pułapką stosowania kryteriów ICD-10 dla depresji jest to, że opierają się one na samoocenie . Oznacza to, że polegają na zdolności ludzi do dokładnego zgłaszania własnych objawów. Może to być problem, ponieważ osoby z depresją mogą nie być w stanie dokładnie zgłaszać swoich objawów.

Ostatnią pułapką stosowania kryteriów ICD-10 dla depresji jest to, że opierają się one na zachodnich pojęciach choroby psychicznej. Oznacza to, że mogą nie mieć zastosowania do osób z innych kultur .

Różnice między kryteriami ICD-10 i ICD-11

ICD -11 został wydany 25 maja 2019 r. i zawiera pewne zmiany w kryteriach ICD-10 dotyczących depresji. Najbardziej zauważalną zmianą jest to, że ICD-11 nie wymaga już, aby dana osoba miała co najmniej dwa tygodnie obniżonego nastroju lub utratę zainteresowań lub przyjemności, aby zdiagnozować depresję.

Ponadto ICD-11 obejmuje nową kategorię zwaną „mieszanym lękiem i depresją”. Kategoria ta jest przeznaczona dla osób, które mają objawy zarówno lęku, jak i depresji, ale nie spełniają kryteriów żadnego z tych zaburzeń.

Słowo od Verywell

Kryteria ICD-10 dotyczące depresji są przydatnym narzędziem, ale nie są doskonałe. Jeśli używasz ich do diagnozy pacjenta, ważne jest, aby pamiętać, że są one tylko punktem wyjścia.

Aby postawić diagnozę, musisz zebrać więcej informacji od pacjenta. Ponadto pamiętaj, że kryteria ICD-10 dotyczące depresji opierają się na zachodnich pojęciach choroby psychicznej i mogą nie mieć zastosowania do osób z innych kultur.