Trauma imigracyjna: czym jest i jak sobie z nią radzić

Dla osób, które przeprowadzają się do USA, nie ma dwóch takich samych doświadczeń. Jednak wielu migrantów i uchodźców doświadcza lub doświadczyło traumy , czy to w kraju ojczystym, podczas podróży, czy po przybyciu do kraju przyjmującego.

Jedno z badań wskazuje, że prawie połowa (47%) migrantów doświadcza zespołu stresu pourazowego (PTSD) , podczas gdy inne badanie wykazało, że około jedna trzecia nastolatków (29%) i rodziców (34%) doświadczyła traumy w trakcie procesu migracji.

Etapy traumy imigracyjnej

Po pierwsze, jak definiujemy traumę? Trauma, zgodnie z definicją Substance Abuse and Mental Health Services Administration ( SAMHSA ), „jest wynikiem zdarzenia, serii zdarzeń lub zestawu okoliczności, które są odczuwane przez jednostkę jako fizycznie lub emocjonalnie szkodliwe lub zagrażające życiu i które mają trwałe negatywne skutki dla funkcjonowania jednostki oraz jej psychicznego, fizycznego, społecznego, emocjonalnego lub duchowego dobrostanu”.

Często traumę związaną z imigracją rozpatruje się w kilku etapach, jak poniżej. 

•  Trauma przedmigracyjna . Ludzie mogli doświadczyć traumy przed przeprowadzką — traumy, która prawdopodobnie wpłynęłaby na ich decyzję o opuszczeniu kraju. Może to obejmować przemoc, ubóstwo, prześladowania lub narażenie na konflikt zbrojny. Pieniądze to kolejny czynnik. Opłata imigracyjna USCIS wynosi 220 USD za osobę składającą wniosek, podczas gdy ludzie mogą zapłacić tyle samo, aby ktoś pomógł im złożyć wniosek — a potem jest oczekiwanie na datę rozmowy kwalifikacyjnej.

• Podróż i tranzyt . Wiąże się to z narażeniem na traumę podczas podróży. Może to obejmować przemoc, zatrzymanie, pracę przymusową lub brak dostępu do podstawowych usług. 

• Trauma pomigracyjna . Migranci i uchodźcy mogą doświadczyć traumy z powodu barier w dostępie do podstawowych usług, takich jak edukacja i opieka zdrowotna, a także trudności finansowych i złych warunków życia, szczególnie jeśli wysyłają pieniądze bliskim w domu.

Migranci mogą również stracić kontakt z bliskimi i siecią wsparcia lub mieć trudności w uzyskaniu statusu prawnego i zezwoleń na pracę. 

• Osiedlenie i integracja . Wyzwania związane z osiedlaniem się i integracją mogą powodować traumę. Migranci mogą mieć trudności z asymilacją w kulturze przyjmującej, z rasizmem , wykluczeniem, izolacją i dyskryminacją oraz złymi warunkami życia i pracy.

„Przesiedlenie nie oznacza końca tych psychologicznych podróży” – wyjaśnia Amna , organizacja wspierająca psychospołeczne dobrostan przesiedlonych społeczności. „Przystosowanie się do nowego kraju to kolejny trudny krok i może zwiększyć cierpienie. Uchodźcy będą doświadczać straty i żalu, a nawet poczucia winy ocalałego , a normalność nowego środowiska może być bolesnym przypomnieniem tego, co zostało utracone.

„Niektórzy mogą być w szoku, niektórzy mogą być w stanie silnego pobudzenia i niepokoju, a inni w trybie szybkiego go-go-go. Ponadto wrogie zasady i dyskryminacja mogą powodować poważny niepokój i cierpienie”.

Jak imigracja powoduje traumę?

• Utrata tożsamości i znajomości . Kiedy ktoś przeprowadza się do nowej kultury i traci swoją znaną kulturę i strukturę społeczną, może to powodować rodzaj żalu , który jest czasami określany jako żałoba kulturowa. Migranci mogą tęsknić za językiem swojego kraju — szczególnie dialektami regionalnymi i kolokwializmami — a także za strukturami społecznymi i sieciami wsparcia.

• Brak narzędzi lub zasobów do radzenia sobie w nowym środowisku. Po przybyciu do kraju przyjmującego migranci mogą nie mieć dostępu do narzędzi lub zasobów wymaganych do radzenia sobie lub dostosowania się do nowego środowiska. Może to być spowodowane tym, że nie znają języka, ograniczeniami finansowymi lub brakiem wiedzy na temat tego, co jest dostępne. 

• Przemoc, napaść, utrata członków rodziny. Migranci i uchodźcy mogli doświadczyć napaści, znęcania się lub przemocy przed podróżą lub w trakcie migracji, lub stracić przyjaciół rodziny lub przyjaciół — doświadczenia, które wiele osób uznałoby za traumatyczne, niezależnie od szerszego kontekstu imigracji. 

„Większość osób ubiegających się o azyl, które są zatrzymane, doświadcza pewnego stopnia traumy z powodu samego procesu i niepewności oczekiwania na rozpatrzenie ich sprawy. Niestety, wiadomo, że osoby ubiegające się o azyl doświadczają również traumy, gdy ich dzieci są od nich oddzielone lub gubione w systemie, gdy otrzymują złe traktowanie w ośrodkach detencyjnych i gdy kobiety przechodzą histerektomię bez ich zgody” — mówi Yolanda Renteria , LPC, psychoterapeutka i ekspertka ds. traumy.

• Niepewność i brak stabilności. W szczególności w kontekście traumy pomigracyjnej niepewność dotycząca polityki imigracyjnej może być przyczyną stresu i traumy — niektórzy migranci mogą obawiać się deportacji lub mieć trudności z uzyskaniem zezwoleń na pracę. Wcześniejsze uzyskanie wymaganej dokumentacji i sprawdzenie, czy istnieje ścieżka do uzyskania stałego pobytu, może zwiększyć traumę, podobnie jak zmiany w życiu ludzi w trakcie procesu imigracyjnego, które mogą mieć wpływ na kwalifikowalność. Osoby posiadające wizy studenckie mogą odczuwać większy niepokój podczas pobytu, jeśli chcą pozostać w USA.

Trauma u dzieci

W przypadku dzieci przyczyną traumy mogą być rasizm i dyskryminacja, niedostatek ekonomiczny oraz brak bezpieczeństwa i stabilności. Dzieci, które zostały rozdzielone z rodzicami lub opiekunami w ramach swojej podróży migracyjnej, mają większe ryzyko wystąpienia depresji, lęku, myśli samobójczych i zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych.

„Ponadto, dzieciom może być trudno dołączyć do szkoły i naprawdę potrzebują wsparcia uwzględniającego traumę i tożsamość, aby znów poczuć się bezpiecznie i móc kontynuować naukę” – mówi Amna. „Często objawy traumy, takie jak utrata koncentracji, nie są rozpoznawane, a dzieci są określane jako tzw. «dzieci problemowe»”.

„Dla osób objętych programem DACA [Odroczone działanie wobec osób przybyłych w dzieciństwie] oznacza to, że dorastając, albo wiedzieliśmy, że nie mamy dokumentów i obawialiśmy się patrolu granicznego/ICE, albo nie wiedzieliśmy, że nie mamy dokumentów, gdy byliśmy dziećmi, a potem dowiedzieliśmy się o tym dopiero, gdy chcieliśmy złożyć podanie na studia” – mówi Renteria.

Radzenie sobie i zarządzanie traumą

Stały dostęp do kultury dziedzictwa, jak również kultury przyjmującej jest ważny dla migrantów, którzy mogą mieć do czynienia z traumą. Kultura dziedzictwa oferuje dostęp do wsparcia i zasobów, podczas gdy kultura przyjmująca zapewnia dostęp do instytucji, które mogą pomóc migrantom w dostosowaniu się.

Dostęp do zatrudnienia, podstawowych usług i wsparcia socjalnego może pomóc w łagodzeniu traumy i stresu, jakich doświadczają migranci, podobnie jak łączenie rodzin i nauka języka kraju przyjmującego. 

Dla dzieci dostęp do edukacji jest ważny, podobnie jak poczucie bezpieczeństwa. Silne zdrowie psychiczne rodziców ma również efekt domina, chroniąc dzieci przed traumą , podobnie jak stabilna struktura rodziny i sieć społeczna. 

Światowa Organizacja Zdrowia określiła sposoby pokonywania barier w dostępie do opieki psychiatrycznej dla migrantów i uchodźców. Obejmują one jasne informowanie o dostępie do opieki psychiatrycznej w szkołach, środowiskach religijnych i inicjatywach społecznych oraz docieranie do grup ryzyka, takich jak nieletni bez opieki i migranci identyfikujący się jako LGBTQ+. 

Ważna jest także opieka skoncentrowana na osobie, z poszanowaniem różnic religijnych i kulturowych, a także integracja wsparcia zdrowia psychicznego poprzez edukację, usługi socjalne i egzekwowanie prawa.

Amna wyjaśnia, że ​​„podejście do opieki nad traumą uwzględniające tożsamość i niepatologizujące jest ważne, aby pomóc uchodźcom poczuć się bezpieczniej i odbudować swoje życie. Uchodźcy (jak wszyscy inni) mają wiele tożsamości, a szacunek i uznanie wielu aspektów tego, kim są, może pomóc w procesie leczenia, zwłaszcza że mogą spotkać się z dyskryminacją w trakcie podróży i po osiedleniu się. 

„Żal, stres i ból, które uchodźcy odczuwają w wyniku swoich doświadczeń i przesiedleń, są całkowicie normalne. Zamiast „diagnozować” uchodźców, ważne jest, aby to rozpoznać i że ludzie mają różne reakcje na stratę i żal, a także wspierać ich, aby czuli się bezpieczniej”.

Dla migrantów i uchodźców poszukujących wsparcia, dostępne są zasoby . Wiele organizacji charytatywnych i organizacji pracuje nad wsparciem uchodźców i migrantów, którzy mogli doświadczyć traumy, w tym The Coalition for Immigrant Mental Health , która oferuje katalog usług w języku angielskim i hiszpańskim. Tymczasem nieudokumentowani imigranci mogą znaleźć wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego dzięki Mental Health Connector organizacji Immigrants Rising .

Ostatecznie stres akulturacyjny można przezwyciężyć, jeśli zrozumiemy, że tożsamość etniczna, która obejmuje kulturę dziedzictwa i tożsamość rasową, oraz tożsamość narodowa (tj. amerykańska) nie wykluczają się wzajemnie i mogą z powodzeniem współistnieć.

Migranci i uchodźcy potrzebują długoterminowego wsparcia, w postaci przestrzeni społecznościowych, opieki nad zdrowiem psychicznym, odpowiedniej dokumentacji i stabilnego zakwaterowania. Chociaż nie usunie to traumy, to w dużym stopniu im pomoże. 

Słowo od Verywell

Istnieje wiele czynników, które mogą prowadzić do traumy wśród imigrantów, a wsparcie dla migrantów i uchodźców jest kluczowe. Może to dotyczyć wsparcia ze strony państwa, ale także wsparcia wewnątrz społeczności, przy czym ważne są sieci społecznościowe. 

Badania jasno pokazują, że wielu migrantów i uchodźców doświadczyło traumy w trakcie procesu imigracyjnego i należy podjąć więcej działań, aby ich wesprzeć,