Martin Novak / Getty Images
Sluit deze videospeler
Gedragsstoornissen bij kinderen zijn gedragspatronen die het vermogen van een kind om thuis, op school of in sociale situaties te functioneren, kunnen beïnvloeden. Dergelijke symptomen zijn zes maanden of langer aanwezig.
Gedragsstoornissen bij kinderen kunnen een aantal uitdagingen en moeilijkheden in het leven van een kind creëren. Zulke omstandigheden kunnen leiden tot sociale problemen, academische moeilijkheden en disciplinaire kwesties in verschillende settings.
Als u zich zorgen maakt over het gedrag van een kind, kan het nuttig zijn om meer te weten te komen over enkele aandoeningen die kunnen bijdragen aan gedragsproblemen in de kindertijd. Interventie kan het kind helpen vaardigheden te ontwikkelen die hen helpen om met enkele van deze uitdagingen om te gaan, zodat u hen beter kunt ondersteunen.
Het is belangrijk om te onthouden dat zelfs als een kind worstelt met uitdagend gedrag, dit niet per se betekent dat ze een diagnosticeerbare psychische aandoening hebben. En de diagnose van een gedragsstoornis betekent niet dat een kind op een negatieve manier gelabeld moet worden.
Soms wordt bepaald gedrag als een probleem gezien, omdat het niet overeenkomt met wat er van een kind in een bepaalde situatie verwacht wordt.
In dergelijke gevallen kan het herkennen van de behoeften en kenmerken van een kind ouders, leerkrachten en verzorgers helpen om ervaringen aan te passen en interventies en aanpassingen te bieden die stress verminderen en kinderen in staat stellen om op een manier met hun omgeving om te gaan die past bij hun individuele behoeften.
Inhoudsopgave
Kenmerken van gedragsstoornissen bij kinderen
Gedragsstoornissen worden vaak gekenmerkt door gedragingen die als verstorend worden beschouwd. Omdat deze aandoeningen het naar buiten richten van acties naar andere mensen inhouden, worden ze soms externaliserende stoornissen genoemd.
Deze aandoeningen omvatten soms:
- Agressie
- Trotsering
- Wanbetaling
- Hyperactiviteit
- Onoplettendheid
- Impulsiviteit
- Middelengebruik
Niet alle gedragsproblemen duiden op de aanwezigheid van een aandoening, en de meeste kinderen ervaren van tijd tot tijd een of andere vorm van verstorend gedrag. Maar als het gedrag van een kind zes maanden of langer duurt en zijn/haar thuis-, sociale of academische leven beïnvloedt, moet u met de kinderarts praten.
Diagnose van gedragsstoornissen bij kinderen
De diagnose van gedragsstoornissen bij kinderen omvat doorgaans een evaluatie van hun symptomen. De arts of geestelijke gezondheidszorgverlener van het kind kan beginnen met het stellen van vragen over hun gedrag. Ze zullen ook kijken naar de achtergrond en medische geschiedenis van het kind.
Diagnose kan ook screenings, psychologische beoordelingen en interviews met andere personen omvatten, zoals de leraren en verzorgers van het kind. Hoewel u misschien tekenen van een gedragsstoornis kunt herkennen, kan alleen een gekwalificeerde professional een diagnose stellen.
Gedragsstoornissen worden zelden vastgesteld bij kinderen voor de leeftijd van vijf jaar. Af en toe driftbuien en ander storend gedrag komen vaak voor bij kinderen in de vroege kindertijd.
Onderzoek wijst uit dat meer dan 80% van alle kleuters af en toe een driftbui heeft. Zulke uitbarstingen zijn vaak van korte duur en kinderen groeien eroverheen naarmate ze nieuwe copingvaardigheden ontwikkelen.
Oorzaken van gedragsstoornissen bij kinderen
Gedragsstoornissen bij kinderen hebben niet één enkele identificeerbare oorzaak. In plaats daarvan spelen talloze factoren een rol bij het ontstaan van verschillende gedragsproblemen. Enkele factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van een gedragsstoornis zijn:
- Verschillen in hersenchemie en -structuur : Sommige onderzoeken suggereren dat verschillen in hersenontwikkeling, -chemie en -structuur kunnen bijdragen aan bepaalde gedragsstoornissen. Neurotransmitterniveaus en de reactie van de hersenen op verschillende chemicaliën kunnen ook bijdragen aan verschillen in gedrag.
- Genetica : Bepaalde gedragsstoornissen komen vaak in families voor, wat suggereert dat genetische factoren kunnen bijdragen aan deze aandoeningen.
- Geslacht en gender : Gedragsstoornissen komen vaker voor bij jongens. Dit kan worden beïnvloed door biologische factoren, maar maatschappelijke verwachtingen over traditionele genderrollen kunnen ook van invloed zijn op hoe kinderen zich gedragen. Jongens vertonen bijvoorbeeld meer fysieke agressie, terwijl meisjes eerder geneigd zijn om verbaal of relationeel agressief te zijn.
- Traumatische ervaringen : Kinderen die worden blootgesteld aan stress en trauma hebben meer kans op gedragsproblemen. Dergelijke trauma’s kunnen voortkomen uit mishandeling en verwaarlozing. Onderzoek heeft ook aangetoond dat kinderen die worden opgevoed door autoritaire ouders, meer kans hebben op agressief gedrag. Kinderen die sociaaleconomische stressoren ervaren, hebben mogelijk meer kans op gedragsproblemen.
Soorten gedragsstoornissen bij kinderen
Enkele aandoeningen die kunnen bijdragen aan gedragsproblemen bij kinderen zijn onder meer de volgende.
Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit
Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) is een neurogedragsstoornis die meestal voor het eerst wordt vastgesteld in de kindertijd. Het omvat karakteristieke gedragspatronen die hyperactiviteit, onoplettendheid en impulsiviteit kunnen omvatten. Kinderen met deze kenmerken kunnen meer moeite hebben met opletten, gefocust blijven en hun gedrag onder controle houden.
Kenmerken van ADHD kunnen zijn:
- Snel afgeleid zijn
- Snel verveeld raken
- Moeilijkheden met het volgen van instructies
- Rusteloosheid
- Verstorend, luidruchtig gedrag
- Anderen onderbreken
- Impulsief handelen
Gedragsstoornis
Gedragsstoornis (CD) wordt gekenmerkt door agressie naar anderen. Kinderen met deze aandoening schenden sociale normen met leeftijdsgenoten, thuis en op school.
Kinderen met een gedragsstoornis kunnen:
- Anderen pesten of bedreigen
- Ga fysieke gevechten aan
- Zich wreed gedragen tegenover mensen en dieren
- Eigendom vernietigen
- Steel of lieg voor persoonlijk gewin
- Zich bezighouden met crimineel gedrag
Oppositioneel-opstandige stoornis (ODD)
Oppositioneel-opstandige stoornis (ODD) is een aandoening die doorgaans in de kindertijd begint en wordt gekenmerkt door patronen van agressie en wangedrag. De primaire symptomen van de aandoening zijn woede, opstandig gedrag en wraakzucht.
Kinderen met ODD hebben de neiging om:
- Heb vaak last van driftbuien
- Heb een lage tolerantie voor frustratie
- Liegen, anderen opzettelijk irriteren en conflicten creëren
- Zijn humeurig en snel geïrriteerd
- Weigeren om te voldoen aan verzoeken
Andere aandoeningen kunnen ook bijdragen aan verstorend gedrag bij kinderen. Autistische kinderen kunnen zich ook op onverwachte manieren gedragen in verschillende situaties vanwege de verschillen in hoe ze zich tot de wereld verhouden. Angst, bipolaire stoornis , depressie , leerstoornissen en obsessief-compulsieve stoornis (OCD) kunnen ook bijdragen aan verstorend gedrag.
Behandeling voor gedragsstoornissen bij kinderen
Behandeling van gedragsstoornissen bij kinderen hangt af van de aard, het type en de ernst van de problemen die een kind ervaart. In veel gevallen zullen interventies zich richten op:
- Gezinstherapie : Kinderen met gedragsstoornissen hebben er vaak baat bij als ouders, broers en zussen en andere familieleden samen therapiesessies bijwonen. Gezinstherapie kan relaties en communicatie verbeteren en conflicten verminderen.
- Individuele therapie : Verschillende soorten psychotherapie kunnen kinderen helpen om te leren omgaan met gedrag. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een aanpak die kinderen kan helpen om gedachten die bijdragen aan gedragsproblemen te identificeren en te veranderen.
- Medicatie : Hoewel er geen medicatie bestaat die specifiek gedragsstoornissen behandelt, kunnen bepaalde medicijnen kinderen helpen bij het beheersen van verschillende symptomen die ze mogelijk ervaren.
- Oudereducatie : Kinderen met gedragsproblemen kunnen ook profiteren als ouders leren hoe ze effectiever op gedragsproblemen kunnen reageren. Oudereducatie richt zich vaak op strategieën voor gedragsmanagement.
- Residentiële behandeling : In sommige gevallen kan het gedrag van een kind uit de hand lopen en is er intensievere behandeling nodig om hem/haar en anderen te beschermen.
Samenvatten
Behandeling van gedragsstoornissen bij kinderen hangt af van de aard van de aandoening van het kind en de ernst van de symptomen. Gezinstherapie, individuele therapie, medicatie, oudertraining en residentiële behandeling zijn een paar opties die kunnen worden aanbevolen.
Omgaan met gedragsstoornissen bij kinderen
Door thuis effectieve strategieën voor gedragsmanagement toe te passen, kunnen ouders en kinderen beter omgaan met gedragsproblemen.
Enkele tactieken die hierbij kunnen helpen zijn:
- Een consistente structuur in huis creëren
- Bied duidelijke regels en instructies
- Grenzen stellen en handhaven aan gedrag
- Gebruik positieve bekrachtiging om het gewenste gedrag te stimuleren
- Het gebruik van time-outs om de kans op gedragsuitbarstingen of ongepast gedrag te verkleinen
De meeste kinderen misdragen zich af en toe, en af en toe driftbuien en andere gedragsuitbarstingen zijn meestal geen reden tot bezorgdheid. Als een kind echter langdurige patronen van gedragsproblemen ervaart die stress veroorzaken, hun vermogen om op verschillende gebieden te functioneren belemmeren of een risico vormen voor zichzelf of anderen, is het essentieel om hulp te zoeken. Vroegtijdige interventie kan vaak leiden tot betere resultaten en minder verstoringen in het leven van een kind.