JGI/Jamie Grill/Getty Images
Sluit deze videospeler
Ligyrofobie, soms ook wel fonofobie genoemd, is de angst voor harde geluiden. De angst komt het meest voor bij jonge kinderen, maar kan ook bij volwassenen voorkomen. Sommige mensen zijn alleen bang voor heel plotselinge harde geluiden, terwijl anderen bang zijn voor aanhoudend lawaai. Dit kan van invloed zijn op uw vermogen om u op uw gemak te voelen in sociale situaties waarbij u zich in een menigte bevindt, zoals feesten, concerten en andere evenementen.
Inhoudsopgave
Bij kleine kinderen
Veelvoorkomende angsten zijn een normaal onderdeel van opgroeien en veel kleine kinderen vertonen talloze kortdurende angsten. Harde geluiden, zoals elke verrassende stimuli, kunnen reacties uitlokken, zelfs bij heel jonge baby’s. Voor de meeste kinderen zijn deze angsten echter mild en voorbijgaand.
Kinderen zijn echter net zo goed in staat als volwassenen om diepgewortelde fobieën te ontwikkelen die hen hun hele jeugd achtervolgen. Sommige fobieën kunnen het resultaat zijn van genetica, terwijl het voor andere een resultaat kan zijn van levenservaring.
Als de angst van een kind langer dan zes maanden aanhoudt, of als de angst niet gemakkelijk te verlichten is, is het belangrijk om hulp te zoeken bij een gekwalificeerde professional in de geestelijke gezondheidszorg .
Bij volwassenen
Bij volwassenen en oudere kinderen kan de angst voor harde geluiden op zijn best gênant zijn en op zijn slechtst levensbeperkend. Deze angst wordt mogelijk niet besproken of onthuld aan vrienden, familie of artsen.
Volwassenen vinden het misschien moeilijk om te functioneren in lawaaiige kantooromgevingen, om op drukke snelwegen te rijden of om te socializen in drukke restaurants of bars. Kinderen kunnen moeite hebben om op te letten in de klas, om deel te nemen aan teamsporten of om tijd door te brengen met vrienden in lawaaiige omgevingen.
Sommige mensen met deze angst hebben extra moeite met in slaap vallen , omdat geluiden van buitenaf versterkt kunnen worden als ze in een donkere, stille kamer liggen.
Andere aandoeningen
Een verminderde tolerantie voor lawaai is soms een indicatie van een andere aandoening. Hyperacusis en misofonie zijn fysiologische aandoeningen die een verhoogde gevoeligheid voor lawaai veroorzaken.
Hoewel deze stoornissen op zichzelf kunnen voorkomen, worden ze soms in verband gebracht met aandoeningen variërend van autismespectrumstoornis tot de ziekte van Ménière Daarom is het belangrijk om uw huisarts te raadplegen.
Een simpele fobie voor geluid is makkelijk te behandelen, maar als er gelijktijdige stoornissen aanwezig zijn, moeten alle aandoeningen tegelijkertijd worden behandeld. Uw arts kan samenwerken met een professional in de geestelijke gezondheidszorg om uw aandoeningen op de juiste manier te behandelen.
Behandeling
De behandeling kan variëren, afhankelijk van de ernst van uw angst en de mate waarin u zelfstandig succesvol kunt deelnemen aan sociale interactie.
De behandeling kan bestaan uit exposuretherapie , waarbij u in een omgeving wordt geplaatst die uw angst op een gecontroleerde manier oproept. , zodat u rationeler kunt omgaan met uw angst voor harde geluiden.
Er zijn talloze zelfhulptechnieken die onder meer spierontspanning , steungroepen en hypnotherapie kunnen omvatten , maar ook meditatie , positieve zelfpraat en andere manieren om uw reactie op harde geluiden te verbeteren.
Een andere praktische manier om je angst te verlichten is om het geluidsniveau in je directe omgeving zo veel mogelijk te regelen. Door anderen te informeren over je angst, kun je misschien een middenweg vinden die anderen niet zozeer beïnvloedt als wel jou zou helpen.