Leah Flores / Stocksy
Sluit deze videospeler
Het begon allemaal met de oude Griekse filosoof Plato. Hij veronderstelde ooit dat mensen geen vaten waren met twee armen, twee benen en één gezicht. In plaats daarvan hadden we vier armen, vier benen en twee hoofden. Van gewricht tot gewricht verbonden met onze perfecte match, zwierven we over de aarde, verstrengeld met elkaar.
Dat wil zeggen, totdat de Griekse god Zeus besloot om de mensheid in tweeën te splitsen, om ons te straffen voor onze egoïstische aard. We werden achtergelaten om onze trotse valkuilen onder ogen te zien, en zwierven over de aarde in de hoop de helft van onszelf die we verloren hadden, terug te vinden. Zo werd het concept van zielsverwanten geboren.
Er is geen definitieve autoriteit over een idee dat evenveel folklore, wetenschap en psychologie is . Maar er is overtuigend bewijs dat suggereert dat zielsverwanten, in welke vorm dan ook, echt zijn.
Inhoudsopgave
Mythe versus realiteit
Naast Plato’s bespiegelingen, doordringt het idee van het vinden van onze eeuwige liefde voortdurend onze cultuur. Te beginnen met Disneyfilms die velen van ons als jonge kinderen zien, wordt ons geleerd dat er een definitieve relatie voor ons is, een die al onze behoeften kan vervullen. Hoewel het schadelijk is om te geloven dat één persoon alles voor ons kan doen, is het zinvol om romantische overtuigingen te hebben zoals het concept van zielsverwanten.
Uit een onderzoek uit 2016 onder 270 jongvolwassenen bleek dat mensen met romantische overtuigingen vaker meer tevredenheid en toewijding ervaren binnen hun relaties. Interessant genoeg waren romantische overtuigingen niet verbonden met onvervulde verwachtingen, wat betekent dat de ontwikkeling van romantische overtuigingen niet gelijk staat aan het hebben van onmogelijk hoge verwachtingen.
Dus, zijn soulmates echt? Hangt ervan af wie je het vraagt. “De realiteit van dit concept is subjectief, aangezien meningen erover verschillen,” legt Elena Bahar uit , een erkende huwelijks- en gezinstherapeut die gespecialiseerd is in seks, relaties en intimiteit.
Ze ging verder met het uitdrukken van de lagen van dit concept, waarbij sommigen geloofden in slechts één ware soulmate voor altijd of meerdere soulmates gedurende een heel leven. “De waarheid is dat het vinden van iemand om je leven mee te delen een delicate balans is van compatibiliteit, vertrouwen en gedeelde waarden,” stelde ze.
Gezien de genuanceerde aard van de soulmate-ideologie, waren we benieuwd wat een andere relatietherapeut over dit idee zou zeggen. “Ik geloof dat we onze soulmates creëren wanneer we mensen ontmoeten die bereid zijn om hun leven te verweven zonder aarzeling of complicaties,” deelde Erick Nunez , een in Los Angeles gevestigde erkende klinische maatschappelijk werker.
Houd in gedachten dat dit niet betekent dat er geen moeilijkheden zijn in dit soort relaties. Het betekent dat er een diepe bereidheid is om samen een weg vooruit te vinden, met alle middelen die nodig zijn.
De Ene? Of meer dan één?
Ik vroeg laatst aan een goede vriendin van mij die gelukkig is met een partner of ze gelooft in het idee van soulmates. Na een korte pauze legde ze uit dat ze gelooft dat ze meerdere soulmates heeft gehad op verschillende momenten in haar leven, dat niemand van ons een statische identiteit heeft en dat naarmate we evolueren, onze partners dat ook doen.
“Ik denk vaak aan ‘degene’ als een individu voor wie iemand bereid is compromissen te sluiten, die bereid is [zichzelf] verantwoordelijk te houden en die hij voortdurend verlangt,” legt Nunez uit. Als we deze logica volgen, zijn er misschien veel mensen voor wie we bereid zijn compromissen te sluiten, en dat verandert in de loop van de tijd naarmate onze idealen, behoeften en waarden veranderen.
Ik geloof dat we onze zielsverwanten creëren wanneer we mensen ontmoeten die bereid zijn om hun leven met elkaar te verbinden zonder aarzeling of complicaties.
Bahar gaf uiting aan het gevoel van het loslaten van een strakke greep op het exacte idee van wat een soulmate is, en benadrukte het belang van realistische verwachtingen. “Of je nu gelooft in een ware soulmate of niet, de sleutel is om een open geest en hart te houden terwijl je door de datingwereld navigeert ,” aldus Bahar.
De wetenschap achter onze partners
Een deel van de magie van verbinding is onze pure oeroude aantrekkingskracht tot een ander mens. Deze chemie heeft een wetenschappelijk component dat u misschien zal verbazen: lichaamsgeur. De unieke geur van elke mens kan ons helpen bij de ontwikkeling van relaties , waardoor we een gezonde partner kunnen detecteren, onze seksuele drift kunnen temperen en ons gevoel van veiligheid binnen een relatie kunnen vergroten.
Deze informatie geeft aan dat onze aantrekkingskracht niet willekeurig is en dat de wetenschap onvermijdelijk invloed heeft op wie in ons leven past als zielsverwant.
Een ander soort liefde
Ik legde het concept van zielsverwanten voor aan mijn beste vriendin. Ze overwoog kort haar overtuigingen over het concept voordat ze snel zei: “Nou, jij bent mijn zielsverwant.” Ik was verrast, omdat ik me realiseerde dat mijn standpunt over dit concept tot dat moment eendimensionaal was. Haar verklaring is feitelijk: we ontmoetten elkaar en er viel meteen iets op zijn plaats.
We hebben onze weg gevonden door conflicten met tact en zorg. We hebben het voor elkaar gekregen om samen te leven, samen te reizen en elkaar aan te moedigen tijdens onze winsten en verliezen. Met meer dan een decennium aan verwantschap onder onze riem, twijfel ik er niet aan dat we er voor de lange termijn in zitten. Haar woorden belichtten een sleutelcomponent die vaak over het hoofd wordt gezien ten gunste van romantiek: platonische zielsverwanten .
“Een platonische soulmate is een persoon met wie je een diepe, betekenisvolle connectie deelt die niet romantisch of seksueel is,” aldus Bahar. Ze vervolgde met uit te leggen dat deze relaties net zo impactvol en langdurig kunnen zijn als romantische soulmates.
Nieuwsgierig naar de bepaalde platonische chemie die ontstaat in vriendschappen , raadpleegde ik wat literatuur. Volgens een onderzoek uit 2022 dat werd gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances , kunnen we ook vrienden van vijanden onderscheiden. Dit onderzoek ontdekte dat vrienden over het algemeen meer op elkaar lijken dan vreemden, en dat we eerder positieve interacties hebben met mensen die een geur hebben die lijkt op de onze.
Opnieuw geldt dat wat kan aanvoelen als een toevallige wending van het lot, in werkelijkheid wordt beïnvloed door onze biologische reacties op de wereld om ons heen.
Een woord voor de sceptici
Misschien ben je er niet van overtuigd dat zielsverwanten bestaan. Of je hebt een geweldige relatie met iemand waarvan je gewoon niet denkt dat hij de ware is. Laat geen van deze omstandigheden je ervan weerhouden om blijvende liefde te ervaren.
In mijn werk als psychotherapeut moedig ik zowel het idee van diepe romantiek aan als het concept dat we ambivalentie kunnen voelen in een relatie vanwege onze eigen persoonlijke geschiedenis van ons veilig en onzeker voelen in hechte relaties . Deze kunnen naast elkaar bestaan, maar kunnen de vraag naar het vinden van “de ware” vertroebelen.
Door de semantiek te laten varen en je te richten op je huidige relatie, kun je vrede vinden. “Laat het idee van een ‘soulmate’ je er niet van weerhouden om echt geluk te vinden in je relaties,” aldus Bahar. “Wacht niet tot je ‘soulmate’ langskomt. Concentreer je op het opbouwen van een sterke band met de persoon met wie je nu bent,” concludeerde ze.
Wat we niet zullen doen voor de liefde
Ga naar reality-tv, ontmoet een vreemde via een app, schiet ons shot terwijl we in de rij staan bij de supermarkt. Onze cultuur is er nog steeds een van hopeloze romantiek, een die durft te dromen dat onze wederhelft op ons wacht.
Laat het idee van een ‘soulmate’ je er niet van weerhouden om echt geluk te vinden in je relaties.
De realiteit is iets ingewikkelder, met name omdat het aantal huwelijken afneemt en mensen ervoor kiezen om later te trouwen. Het percentage ongehuwde volwassenen is met 11% gestegen ten opzichte van 1950, en het percentage alleenstaande huishoudens is met 16% gestegen ten opzichte van 1960.
Jongere generaties zijn afgeweken van de normen van onze ouderen en verlaten relaties die niet langer op elkaar aansluiten zonder angst. Deze statistieken zouden zelfs kunnen wijzen op een groeiende hoop dat men niet voorbestemd is om in een relatie te blijven die hen niet dient. En misschien is die ene mislukte relatie slechts een indicatie dat ze de ware nog moeten ontmoeten .