ZeventigVier / Getty Images
Sluit deze videospeler
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is een veelvoorkomend neurotype, met 8,7% van de adolescenten en 4,4% van de volwassenen in de Verenigde Staten die ADHD ervaren. Dit neurotype wordt gecategoriseerd door een patroon van onoplettendheid en hyperactiviteit, wat resulteert in interpersoonlijke worstelingen en uitdagingen op school en op de werkplek.
Inhoudsopgave
De relatie tussen dopamine en ADHD
Aan de basis van ADHD liggen verschillen in de manier waarop dopamine naar de hersenen wordt getransporteerd. Onze hersenen zijn afhankelijk van dopamine voor optimaal mentaal functioneren. Deze verschillen in dopamineverwerking zorgen ervoor dat ADHD-kenmerken zich openbaren.
Een groot deel van het begrijpen van dit neurotype is het goed begrijpen van wat ADHD is en de impact ervan op de hersenen . Lees verder om meer te leren over de relatie tussen dopamine en ADHD.
Wat is ADHD?
ADHD is een neurologische ontwikkelingsstoornis , wat betekent dat het een neurotype is waarbij de groei en ontwikkeling van de hersenen voornamelijk worden beïnvloed. Het wordt vaak geïdentificeerd in de kindertijd en tienerjaren, hoewel het mogelijk is om dit neurotype als volwassene te laten identificeren. In feite kunnen ADHD-kenmerken uitgesprokener zijn en meer stress veroorzaken in de volwassenheid wanneer ze niet worden gediagnosticeerd.
Bij mannen wordt vaker ADHD vastgesteld dan bij vrouwen , maar dat betekent niet dat vrouwen geen ADHD ervaren. In plaats daarvan blijven ADHD-kenmerken bij meisjes vaker onopgemerkt tijdens de kindertijd.
Kenmerken van ADHD zijn onder meer:
- Onoplettendheid voor details bij het uitvoeren van school- of werkactiviteiten
- Vaak raken we essentiële spullen kwijt, zoals sleutels, portemonnees en mobiele telefoons
- Gemakkelijk afgeleid worden door gedachten die niets met de taak te maken hebben
- Moeite met het afronden en organiseren van taken
- Overmatig praten
- Anderen onderbreken tijdens gesprekken of activiteiten
- Aanhoudende gevoelens van rusteloosheid
- Het vermogen om creatief en out-of-the-box te denken
- Het vermogen om je intens te concentreren op interessante zaken
- Eerlijkheid en directe communicatie
- Hogere energieniveaus
Wat is dopamine?
Dopamine is een neurotransmitter die van nature in ons lichaam wordt aangemaakt en die leren en motivatie reguleert. Deze neurotransmitter is om verschillende redenen nodig.
De invloed van dopamine op leren en motivatie
Ten eerste zijn leren en motivatie onmiskenbare onderdelen van ons leven als mens. Vanaf het moment dat we geboren worden, leren we voortdurend, te beginnen met het leren hoe we zelf kunnen lopen of eten.
Motivatie is intrinsiek verbonden met leren, vooral in onze volwassen jaren. Het is een uitdaging om te blijven leren als we niet gemotiveerd zijn. We moeten echter ons hele leven blijven leren dankzij onze voortdurend veranderende wereld.
Dopamine kan ook helpen onze emotionele reacties te reguleren en onze gevoelens van beloning en tevredenheid te vergroten
Wat is het verband tussen ADHD en dopamine?
ADHD is een neurotype met een stevige verbinding met dopamineproductie . Onderzoekers speculeren dat een onderliggende oorzaak van ADHD disfunctionele dopaminetransmissie is. Dit betekent dat de hersenen dopamine niet correct kunnen ontvangen, wat leidt tot emotionele reacties die verschillen van die van neurotypische mensen.
Laten we eens nadenken over de kenmerken die aanwezig zijn bij ADHD. Het is makkelijk te begrijpen hoe de impact op de chemicaliën die ons leren en onze motivatie reguleren, kan resulteren in onoplettendheid en hyperactiviteit.
Dopamine Transporter Dichtheid
Om het verband tussen dopamine en ADHD zo goed mogelijk te begrijpen, is het belangrijk om meer te weten over dopamine transporter density (DTD). Volgens onderzoekers hebben sommige mensen ADHD omdat ze een verhoogde hoeveelheid dopamine transporters hebben. Een hogere dichtheid van dopamine transporters in de hersenen resulteert in lagere dopamine niveaus in de hersenen . Een verlaagde hoeveelheid dopamine in de hersenen kan resulteren in een diagnose van ADHD.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat niet iedereen die een hoge hoeveelheid dopaminetransporters heeft, ADHD zal hebben. Tijdens een beoordeling zullen professionals in de geestelijke gezondheidszorg zich richten op de aanwezige kenmerken in plaats van op de neurologie van ADHD.
ADHD-ondersteuning
Hoewel ADHD als een handicap wordt beschouwd, is het geen zwakte of iets dat genezen moet worden, het moet gewoon op de juiste manier worden geaccommodeerd. In feite wordt het als een handicap beschouwd vanwege onze maatschappij die zich momenteel richt op de neurotypische ervaring en degenen die neurodivergent zijn stigmatiseert. Dit gezegd hebbende, is er ondersteuning die kan helpen om kenmerken van ADHD beter beheersbaar te maken, wat resulteert in veel opluchting en een verbeterde kwaliteit van leven.
Het type ondersteuning dat nodig is, verschilt afhankelijk van de leeftijd van de persoon die ADHD ervaart. De belangrijkste aanbevelingen voor iedereen zijn echter medicatie , psychotherapie en verdere educatie over dit neurotype.
Stimulerende en niet-stimulerende middelen
Een arts zal ofwel een stimulerend middel ofwel een niet-stimulerend middel voorschrijven . Een stimulerend middel kan ADHD-kenmerken snel beter beheersbaar maken. Een niet-stimulerend middel is een goede optie wanneer iemand slecht reageert op een stimulerend middel of wanneer het gewoonweg geen verlichting biedt. Het kan langer duren voordat niet-stimulerende middelen beginnen te werken, maar als ze dat eenmaal doen, zijn ze een geweldige keuze die u kan helpen u beter te voelen.
De aanbevolen vorm van psychotherapie is cognitieve gedragstherapie . Deze therapie richt zich op hoe onze gedachten onze acties dicteren en onderzoekt manieren om ons denken aan te passen om meer controle over onze acties te hebben.
Individuele psychotherapie is niet erg effectief bij het managen van kenmerken van ADHD als het gaat om ondersteuning van kinderen en tieners. In plaats daarvan raden experts betrokkenheid van ouders en aanpassingen in de klas aan. Het is van cruciaal belang dat ouders zichzelf informeren over de neurodivergente ervaring en ervoor zorgen dat het thuis niet alleen draait om degenen die neurotypisch zijn. Dat gezegd hebbende, als uw kind of tiener naast ADHD ook symptomen van angst of depressie begint te vertonen, kan individuele psychotherapie nuttig zijn.
De sterke punten van ADHD
Er is een sterk stigma rondom ADHD vanwege het gebrek aan algemene kennis over de verschillende neurotypen die we allemaal hebben. Onze cultuur heeft de neiging om productiviteit, structuur en systemen te prioriteren die zijn ontworpen voor degenen die neurotypisch zijn. Toch is het belangrijk om te onthouden dat er veel sterke punten zijn in de ADHD-hersenen. Mensen die met ADHD leven, hebben over het algemeen een grotere veerkracht, wat betekent dat mensen met dit neurotype bekend staan om het overwinnen van tegenslagen . Een andere belangrijke kracht van ADHD is de vitaliteit en energie die mensen met dit neurotype hebben, met een recent onderzoek waaruit bleek dat veel mensen die met ADHD leven, hun energieniveau waarderen .
Omgaan met ADHD
ADHD kan uitdagend, isolerend en frustrerend aanvoelen. Kennis is macht, en hoe meer u ADHD begrijpt, hoe beter. Een open communicatielijn met uw geestelijke gezondheidszorgverlener is een belangrijke eerste stap om meer te leren over dit neurotype.
Overweeg om lid te worden van een supportgroep — een community opbouwen met anderen kan dienen als een nuttige herinnering dat je niet alleen bent. Tot slot is het een geweldige manier om je dierbaren bewust te maken van je behoeften om steun te krijgen. Laat de mensen om je heen je opbeuren en verlies de hoop niet.
Een woord van Verywell
Leren over onze mentale gezondheid kan een angstaanjagende en ontmoedigende taak zijn. U bent nooit alleen en mocht u de hoop verliezen, dan zijn wij er om u eraan te herinneren dat het beter kan en zal worden. Als u merkt dat u moeite hebt met het omgaan met uw diagnose, neem dan contact op met een professional in de geestelijke gezondheidszorg .