Sluit deze videospeler
Inhoudsopgave
Wat is lilapsofobie?
Lilapsofobie is de angst voor tornado’s of orkanen. Lilapsofobie is wat bekend staat als een specifieke fobie , die door het National Institute of Mental Health (NIMH) wordt beschreven als “een intense, irrationele angst voor iets dat weinig of geen daadwerkelijk gevaar oplevert.”
Hoewel tornado’s en orkanen gevaarlijk zijn en veel mensen er bang voor zijn, heeft iemand met lilapsofobie een angstniveau dat bovengemiddeld is. Hun angst veroorzaakt stress of verstoring van hun dagelijkse leven, zelfs als ze niet echt gevaar lopen om getroffen te worden door een tornado of orkaan.
In dit artikel wordt de definitie van lilapsofobie besproken, evenals de symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling.
Symptomen
Velen van ons zijn bang voor slecht weer, en angst kan adaptief zijn. Adaptieve angst voor stormen kan bijvoorbeeld iemand helpen voorbereid te zijn op noodgevallen gerelateerd aan het weer en kan hen motiveren om onderdak te zoeken wanneer dat nodig is. De symptomen van lilapsofobie zijn echter niet adaptief. In feite zijn ze vaak verlammend en verhinderen ze een persoon om te functioneren tijdens een stormcrisis.
Symptomen van lilapsofobie kunnen optreden ongeacht of iemand daadwerkelijk wordt bedreigd door een tornado of orkaan. Sterker nog, iemand kan worden getriggerd door alleen maar aan een tornado of orkaan te denken.
Symptomen van lilapsofobie zijn onder meer:
- Spanning
- Weersvoorspellingen voortdurend in de gaten houden
- Duizeligheid
- Je hulpeloos voelen
- Kortademig gevoel
- Verhoging van de hartslag
- Gebrek aan eetlust
- Misselijkheid
- Obsessief gedrag
- Paniek
- Slaapstoornissen
- Zweten
Hoewel het rationeel is om de weersvoorspellingen te checken voor buitenactiviteiten, als je lilapsofobie hebt, beheerst het weer je leven. Je besteedt misschien veel tijd aan het kijken naar de weersvoorspelling op tv of het online volgen van stormen. Je weigert misschien zelfs om naar buiten te gaan op dagen dat er zelfs milde stormen worden voorspeld.
Wanneer een storm toeslaat, kunt u gedrag vertonen zoals constant controleren op weeralarmen, u verstoppen onder het bed of in een kast, of zelfs een volledig tornadoplan in werking stellen zodra het begint te regenen. U kunt goed luisteren naar de storm om te horen of er tornado-activiteit is, of u kunt proberen de storm helemaal te overstemmen met luide muziek of films.
Veel mensen vinden dat lilapsofobie erger wordt als ze alleen zijn. Je belt misschien in paniek vrienden of regelt je schema zo dat je zelden alleen bent.
Na verloop van tijd zult u merken dat uw dagelijkse activiteiten steeds meer beperkt worden. U zult misschien niet meer bereid zijn om gebouwen te betreden waarvan u denkt dat ze niet veilig zijn om in te zijn tijdens een storm, zelfs niet op heldere, zonnige dagen. U kunt weigeren om deel te nemen aan buitenactiviteiten of lange roadtrips uit angst dat er een storm kan toeslaan en een tornado of orkaan kan veroorzaken.
Oorzaken
Zoals veel fobieën, wordt de angst voor tornado’s of orkanen vaak herleid tot een negatieve ervaring. Misschien bent u getroffen door een tornado of orkaan die persoonlijk letsel of schade aan eigendommen bij u of iemand van wie u houdt, heeft veroorzaakt. Of u bent misschien ternauwernood aan letsel of schade door een tornado in een naburige stad of omgeving ontsnapt.
Als u een echt verwoestende stormervaring hebt meegemaakt, zoals orkaan Katrina, is het vooral belangrijk om professioneel advies in te winnen. Naast lilapsofobie is het mogelijk dat u last hebt van een posttraumatische stressstoornis (PTSS) .
Lilapsofobie kan, net als veel andere fobieën, ook aangeleerd worden. Als je ouders, vrienden of familieleden bang zijn voor tornado’s of orkanen, heb je hun angst misschien overgenomen.
Als fobieën in uw familie voorkomen, is de kans groter dat u er zelf ook een ontwikkelt. Studies wijzen uit dat fobieën, net als de meeste psychische stoornissen, zoals andere angststoornissen en stemmingsstoornissen, een genetische invloed lijken te hebben.
Er kan ook een andere angst ten grondslag liggen aan uw lilapsofobie. Onderzoek wijst uit dat de angst voor de dood daadwerkelijk een rol speelt bij de aanleg voor meerdere psychische stoornissen. Praten met een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u helpen begrijpen welke factoren bijdragen aan uw lilapsofobie.
Diagnose
De vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) bevat criteria die clinici kunnen gebruiken om een specifieke fobie te diagnosticeren.
Een arts of professional in de geestelijke gezondheidszorg gebruikt bepaalde criteria om een fobie te diagnosticeren. Als een patiënt op de meeste van de volgende vragen “ja” antwoordt, is de kans groot dat hij/zij een fobie heeft:
- Is de angst irrationeel, buitensporig en aanhoudend?
- Staat de angst in geen verhouding tot het werkelijke gevaar?
- Gebruikt u vermijdingsgedrag om niet in contact te komen met het object van uw angst of iets dat ermee te maken heeft?
- Heeft de fobie invloed op uw leven (ook op het werk, op school of in uw relaties)?
- Duurt het klachtenpatroon langer dan zes maanden?
Lilapsofobie bij kinderen
Veel kinderen vertonen angst voor extreme weersomstandigheden, vooral als ze beïnvloed worden door de verschijning van tornado’s of orkanen in de media of als ze gesprekken van volwassenen afluisteren. Als er bijvoorbeeld op televisie een grote storm wordt geprofileerd of door volwassenen wordt besproken, kunnen kinderen bang worden dat het hen zal overkomen.
Omdat angsten een normaal onderdeel van de ontwikkeling zijn, worden fobieën bij kinderen over het algemeen pas vastgesteld als ze langer dan zes maanden aanhouden. Probeer uw kind gerust te stellen over de relatieve zeldzaamheid van grote stormen en leg hem of haar uit hoe u zich voorbereidt op stormen.
Als de symptomen aanhouden en uw kind ongewone uitingen van angst vertoont, praat dan met een arts over de angst.
Behandeling
Zoals veel fobieën wordt lilapsofobie vaak behandeld met therapie en medicatie. Veranderingen in levensstijl kunnen ook helpen de angst die door uw fobie wordt veroorzaakt te verlichten.
Therapie
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is effectief gebleken bij het verminderen van de symptomen van specifieke fobieën. Een therapeut kan samen met u de onderliggende oorzaken van uw fobie onderzoeken, hoe uw angst uw leven verstoort en hoe u het object van uw fobie opnieuw kunt kaderen om het minder beangstigend te maken.
Exposuretherapie kan ook nuttig zijn bij de behandeling van specifieke fobieën. Dit is een therapeutische methode waarbij een persoon geleidelijk wordt blootgesteld aan het object van zijn angst in een ondersteunende omgeving totdat hij zijn angst onder ogen kan zien terwijl hij minder stress ervaart.
Je zou niet gevraagd worden om jezelf in echt gevaar te brengen door een gevaarlijke storm in te gaan. Maar exposuretherapie kan een nuttige methode zijn om stormgerelateerde angst te verlichten waar je in je dagelijkse leven mee te maken hebt.
Een therapeut kan met u werken totdat u bijvoorbeeld een foto van een orkaan of het nieuws kunt bekijken zonder dat u last krijgt van verlammende angst.
Als u bang bent om naar buiten te gaan bij een lichte storm, kunt u zich tijdens de therapie tot doel stellen om naar buiten te gaan in de regen zonder u angstig te voelen.
Hypnotherapie blijkt ook mensen met specifieke fobieën te helpen. Een hypnotherapeut bespreekt uw angst met u en de triggers die verband houden met uw fobie. U wordt in een hypnotische staat gebracht, zodat de therapeut uw onderbewuste suggesties kan doen om bepaalde gevoelens, gedachten en gedragingen te overwinnen.
Als uw fobie echter voortkomt uit een posttraumatische stressstoornis, dan zijn andere soorten therapie wellicht geschikter. Uw therapeut kan de oorzaak van uw fobie diagnosticeren en de beste handelwijze voorschrijven.
Medicatie
Een arts kan een combinatie van therapie en medicatie aanbevelen om de symptomen van lilasofobie te behandelen.
Medicijnen die worden voorgeschreven bij fobieën zijn onder andere antidepressiva zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) , die kunnen helpen bij het verminderen van angst en het reguleren van de stemming. In bepaalde gevallen kunnen
benzodiazepinen zoals Xanax (alprazolam) worden voorgeschreven.
Benzodiazepinen kunnen verslavend zijn. Als ze worden voorgeschreven, wordt over het algemeen geadviseerd ze alleen voor korte periodes te gebruiken onder nauwlettend toezicht van een zorgverlener.
Veranderingen in levensstijl
Mindfulnesstechnieken zoals diepe ademhaling , yoga of meditatie kunnen aanzienlijk helpen om stress te verminderen en gevoelens van ontspanning te bevorderen. Begin langzaam en vind de oefeningen die het beste voor u werken. Het ontwikkelen van een routine van mindfulnessmomenten, zelfs als het maar een paar minuten per dag is, kan helpen uw angst te verminderen.
Omgaan met
Naast het zoeken van hulp bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg, kunt u ook andere bronnen verkennen om met uw lilapsofobie om te gaan. Ondersteuningsgroepen kunnen nuttig zijn voor mensen met specifieke fobieën. Zelfs als anderen in de groep andere fobieën hebben dan u, kan het delen van uw ervaring therapeutisch zijn.
Als je van anderen hoort hoe zij omgaan met hun eigen fobie-gerelateerde triggers en stressoren in hun dagelijks leven, kan dat je inspiratie en motivatie geven om met je lilapsofobie om te gaan.
Om een toegankelijke fobie-ondersteuningsgroep te vinden, kunt u een professional in de geestelijke gezondheidszorg vragen. Sommige online therapiediensten, zoals Talkspace, kunnen u helpen een ondersteuningsgroep te vinden die ook virtueel bijeenkomt.
Als u of een dierbare kampt met een fobie, neem dan contact op met de nationale hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelcentra in uw omgeving.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Lilapsofobie in de populaire cultuur
Hollywoodfilms zoals “Twister” (1996) gaan over de effecten van lilapsofobie. In die film is Dr. Jo Harding, gespeeld door Helen Hunt, getuige van de dood van haar vader in een tornado. Als volwassene bestrijdt ze de resulterende lilapsofobie door een stormchaser te worden. De film bevat zeer realistische beelden van grote tornado’s, dus het is misschien niet prettig om naar te kijken voor mensen met lilapsofobie.
Tornado’s en orkanen horen bij het leven en de media van vandaag bieden de mogelijkheid om verwoestende stormen en hun nasleep herhaaldelijk en in levendige details te bekijken. Hoewel de berichtgeving in het nieuws zeker belangrijk is, is het net zo belangrijk om dergelijke berichtgeving in perspectief te plaatsen.
Hoewel kleine weersomstandigheden vaak voorkomen, worden de ernstigste als nieuwswaardig beschouwd. Media-aandacht kan gemakkelijk leiden tot een vertekend beeld dat ernstige stormen veel vaker voorkomen dan ze in werkelijkheid zijn. U kunt beter niet te veel verslaggeving over zelfs mild weer bekijken als u vindt dat het uw symptomen van lilapsofobie verergert.
Een woord van Verywell
Het kan een uitdaging en frustrerend zijn om met lilapsofobie om te gaan. Het lijkt misschien alsof je angst en vrees constant worden getriggerd. Weet dat je niet de enige bent die met een specifieke fobie kampt en dat er hulpmiddelen zijn om je te helpen. Om te beginnen, praat met een professional in de geestelijke gezondheidszorg, overweeg om regelmatig therapiesessies bij te wonen en probeer wat mindfulness-oefeningen om je angst te verlichten.