Sluit deze videospeler
Het centrale zenuwstelsel (CZS) bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. De drie brede functies van het CZS zijn het opnemen van sensorische informatie, het verwerken van informatie en het verzenden van motorische signalen.
Het CZS ontvangt sensorische informatie van het zenuwstelsel en controleert de reacties van het lichaam. Het centrale zenuwstelsel speelt een primaire rol bij het ontvangen van informatie van verschillende delen van het lichaam en het vervolgens coördineren van deze activiteit om de reacties van het lichaam te produceren.
Het CZS is een onderscheid tussen het perifere zenuwstelsel en alle zenuwen buiten de hersenen en het ruggenmerg die berichten naar het CZS overbrengen.
Dit artikel bespreekt de structuren waaruit het centrale zenuwstelsel bestaat en hoe ze functioneren. Het onderzoekt ook enkele ziekten en aandoeningen die het CNS kunnen aantasten.
Inhoudsopgave
Structuur van het centrale zenuwstelsel
Het CZS heeft drie hoofdcomponenten: de hersenen, het ruggenmerg en de neuronen (of zenuwcellen). Elk deel van het CZS speelt een belangrijke rol in hoe het lichaam functioneert, en de drie componenten van het CZS werken samen om informatie op te nemen en te controleren hoe het lichaam reageert.
De hersenen
De hersenen besturen veel van de lichaamsfuncties, waaronder sensatie, gedachten, beweging, bewustzijn en geheugen. Het oppervlak van de hersenen staat bekend als de hersenschors. Het oppervlak van de cortex lijkt hobbelig dankzij de groeven en plooien van het weefsel. Elke groef staat bekend als een sulcus, terwijl elke bult bekend staat als een gyrus.
Het grootste deel van de hersenen is het cerebrum. Het is verantwoordelijk voor functies zoals geheugen, spraak, vrijwillig gedrag en gedachten.
De hersenen zijn verdeeld in twee hemisferen, de rechterhersenhelft en de linkerhersenhelft. De rechterhersenhelft controleert bewegingen aan de linkerkant van het lichaam, terwijl de linkerhersenhelft bewegingen aan de rechterkant van het lichaam controleert.
Hoewel sommige functies inderdaad de neiging hebben om gelateraliseerd te zijn, hebben onderzoekers ontdekt dat er geen ‘links- of rechtsgeoriënteerde’ denkers bestaan , zoals de oude mythe suggereert. Beide hersenhelften werken samen om verschillende functies te produceren.
Elke hersenhelft is vervolgens verdeeld in vier onderling verbonden kwabben:
- Frontale kwabben worden geassocieerd met hogere cognitie, vrijwillige bewegingen en taal.
- De occipitale kwabben zijn verbonden met visuele processen.
- De pariëtale kwabben zijn betrokken bij de verwerking van sensorische informatie.
- De temporaalkwabben zijn betrokken bij het horen en interpreteren van geluiden en bij het vormen van herinneringen.
Andere belangrijke hersengebieden zijn de basale ganglia, de kleine hersenen, het gebied van Broca, het corpus callosum, de medulla oblongata, de hypothalamus, de thalamus en de amygdala.
Samenvatten
De hersenen zijn het deel van het centrale zenuwstelsel dat veel lichaamsfuncties aanstuurt, waaronder beweging, denken, leren en bewustzijn.
Ruggenmerg
Het ruggenmerg is via de hersenstam verbonden met de hersenen en loopt dan door het wervelkanaal, dat zich in de wervels bevindt. Het ruggenmerg vervoert informatie van verschillende delen van het lichaam naar en van de hersenen.
Hoewel het van persoon tot persoon verschilt, is het ruggenmerg ongeveer 18 inch lang. Bij de hersenstam komen 31 ruggenmergzenuwen het ruggenmerg binnen. De zenuwen van het ruggenmerg bestaan uit:
- 8 cervicale zenuwen
- 12 thoracale zenuwen
- 5 lumbale zenuwen
- 5 sacrale zenuwen
- 1 coccygeale zenuw
Bij sommige reflexbewegingen worden reacties aangestuurd door spinale paden zonder betrokkenheid van de hersenen. Voorbeelden hiervan zijn de Golgi-peesreflex, de gekruiste extensorreflex en de strekreflex.
Samenvatten
Het ruggenmerg transporteert informatie van de hersenen naar de rest van het lichaam en zendt signalen van het lichaam naar de hersenen.
Neuronen
Neuronen zijn de bouwstenen van het centrale zenuwstelsel. Miljarden van deze zenuwcellen zijn overal in het lichaam te vinden en communiceren met elkaar om fysieke reacties en acties te produceren.
Neuronen zijn de informatiesnelweg van het lichaam. Naar schatting zijn er alleen al in de hersenen 86 miljard neuronen te vinden .
De meeste neuronen zijn verdeeld in drie basissecties: dendrieten, cellichaam en axon. Deze cellen verschillen ook in termen van functie. De drie typen neuronen zijn afferente neuronen, efferente neuronen en interneuronen.
Efferente neuronen zijn motorneuronen die signalen van de hersenen naar het perifere zenuwstelsel brengen. Afferente neuronen zijn sensorische neuronen die informatie van de zintuigen naar de hersenen brengen. Interneuronen zijn associatieneuronen die efferente en afferente neuronen verbinden met het centrale zenuwstelsel.
Samenvatten
Neuronen zijn de cellen die het centrale zenuwstelsel vormen. Ze zijn verantwoordelijk voor het communiceren van informatie door het hele lichaam.
Beschermende structuren
Omdat het CZS zo belangrijk is, wordt het beschermd door een aantal structuren. Ten eerste is het hele CZS omgeven door bot. De hersenen worden beschermd door de schedel. Het ruggenmerg wordt omgeven door de wervels die de wervelkolom vormen.
De hersenen en het ruggenmerg zijn beide bedekt met een beschermend weefsel dat hersenvliezen wordt genoemd. Er zijn drie lagen hersenvliezen die de hersenen en het ruggenmerg beschermen:
- Dura mater : Van de Latijnse woorden die “harde moeder” betekenen, dit is de bovenste laag van de hersenvliezen die zich direct onder de botten van de schedel en de wervels bevindt. Het bestaat uit dicht bindweefsel.
- Arachnoid mater : De tweede laag van de hersenvliezen is een spinachtig, transparant membraan dat bestaat uit collageen en elastische vezels.
- Pia mater : Van het Latijn voor “zachte moeder”, deze beschermende laag is de binnenste laag van de hersenvliezen. Het is gemaakt van delicaat bindweefsel dat gevuld is met kleine bloedvaten die de hersenen voeden.
Het gehele centrale zenuwstelsel is bovendien ondergedompeld in een substantie die bekendstaat als hersenvocht. Dit vormt een chemische omgeving waarin zenuwvezels informatie effectief kunnen doorgeven en die bovendien een extra beschermingslaag biedt tegen mogelijke schade.
Samenvatten
Het centrale zenuwstelsel wordt beschermd door structuren zoals de schedel, de ruggenwervels, de hersenvliezen en het hersenvocht.
Ziekten van het centrale zenuwstelsel
Er zijn een aantal problemen en ziektes die het CNS kunnen aantasten . Schade of ziekte aan het centrale zenuwstelsel kan een scala aan effecten hebben. Enkele van de aandoeningen die het CNS kunnen aantasten zijn:
- Degeneratieve ziekten : Ziekten zoals de ziekte van Parkinson en de ziekte van Alzheimer kunnen leiden tot degeneratie van cellen in cruciale gebieden van de hersenen, waardoor functies zoals beweging en geheugen worden aangetast.
- Infecties : Virussen, bacteriën en schimmels kunnen het centrale zenuwstelsel binnendringen en symptomen en/of schade veroorzaken.
- Beroerte : Een blokkade van de bloedstroom naar de hersenen voorkomt dat zuurstof de hersenweefsels bereikt. Dit resulteert in schade aan het aangetaste gebied en kan leiden tot invaliditeit of overlijden.
- Trauma : letsel aan het centrale zenuwstelsel kan een aantal problemen veroorzaken, variërend van verlamming tot de dood.
- Tumoren : Kankerachtige en goedaardige tumoren kunnen in verschillende gebieden van het CZS groeien. De impact van deze tumoren hangt af van hun locatie en grootte.
Samenvatten
Een verscheidenheid aan ziekten en andere problemen kunnen het CZS aantasten, waaronder infecties, trauma, tumoren en degeneratieve aandoeningen. Zulke ziekten en schade kunnen leiden tot beperkingen en soms de dood.