Sluit deze videospeler
De informatie in dit artikel kan voor sommigen triggerend zijn. Als u suïcidale gedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op 988 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Als u of een geliefde in acuut gevaar verkeert, bel dan 911.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Het kan moeilijk zijn om je voor te stellen wat iemand ertoe brengt zelfmoord te plegen. Er waren misschien geen duidelijke waarschuwingssignalen van hun suïcidale gedachten en als de persoon een vriend of familielid was, vraag je je misschien af welke aanwijzingen je gemist hebt.
Als u zich ooit heeft afgevraagd, “Waarom sterven mensen door zelfmoord?”, dan is het belangrijk om te weten dat er vaak veel factoren samenkomen die iemand ertoe brengen om te besluiten om zelfmoord te plegen. Hier zijn er een paar om te overwegen.
Inhoudsopgave
Geestelijke ziekte
De meest voorkomende psychische aandoening die iemand ertoe aanzet zelfmoord te plegen, is een ernstige depressie . Een depressie kan ervoor zorgen dat mensen veel emotionele pijn en verlies van hoop ervaren. Hierdoor zien ze geen andere uitweg meer dan een einde aan hun eigen leven te maken.
Uit een analyse van 65 onderzoeken is gebleken dat 31% van de mensen met een ernstige depressieve stoornis (MDD) op enig moment een zelfmoordpoging heeft gedaan.
Andere psychische aandoeningen die het risico op zelfmoord kunnen vergroten zijn:
- Angststoornissen
- Bipolaire stoornis
- Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS)
- Eetstoornissen
- Schizofrenie
Traumatische stress
Mensen die een traumatische ervaring hebben gehad, zoals seksueel misbruik in de kindertijd , verkrachting, fysiek misbruik of oorlogstrauma, lopen een groter risico op zelfmoord, zelfs vele jaren nadat het trauma heeft plaatsgevonden. Dit risico is vooral hoog voor mannen die een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt.
Als je de diagnose posttraumatische stressstoornis (PTSS) krijgt of meerdere traumatische gebeurtenissen hebt meegemaakt, is het risico nog groter. Dit komt deels doordat depressie veel voorkomt na trauma en bij mensen met PTSS, waardoor gevoelens van hulpeloosheid en hopeloosheid ontstaan die kunnen leiden tot zelfmoord.
Middelengebruik en impulsiviteit
Drugs en alcohol kunnen ook invloed hebben op iemand die suïcidale gedachten heeft, waardoor hij of zij impulsiever wordt en dus eerder geneigd is om naar die drang te handelen dan wanneer hij of zij nuchter is. Middelengerelateerd verlies van een baan of relatie kan ook bijdragen aan iemands besluit om zelfmoord te plegen.
De percentages van middelenmisbruik en alcoholmisbruik liggen ook hoger onder mensen met depressies en andere psychische stoornissen. Als je deze factoren bij elkaar optelt, worden de risico’s groter.
Verlies of angst voor verlies
Een persoon kan besluiten om zijn eigen leven te nemen wanneer hij geconfronteerd wordt met een verlies of de angst voor een verlies. Deze situaties kunnen zijn:
- Academische mislukking
- Gearresteerd of gevangen gezet worden
- Pesten (inclusief cyberpesten), beschamen of vernederen
- Financiële problemen
- Einde van een hechte vriendschap of romantische relatie
- Verlies van baan
- Verlies van acceptatie door vrienden of familie vanwege seksuele geaardheid
- Verlies van sociale status
Hopeloosheid
Hopeloosheid, zowel op de korte termijn als als een langer durende eigenschap, blijkt in veel onderzoeken bij te dragen aan suïcidale gedachten . En hoe hoger de mate van hopeloosheid van de persoon, hoe dodelijker de zelfmoordpoging.
Wanneer mensen alle hoop hebben verloren en niet het gevoel hebben dat ze hier verandering in kunnen brengen, kan dat alle goede dingen in hun leven overschaduwen. Hierdoor lijkt zelfmoord een reële optie.
De persoon kan geconfronteerd worden met een sociale of fysieke uitdaging en ziet geen manier om de situatie te verbeteren. Hoewel het voor een buitenstaander vanzelfsprekend lijkt dat de zaken beter zullen worden, kunnen mensen met een depressie dit mogelijk niet herkennen vanwege het pessimisme en de wanhoop die met deze ziekte gepaard gaan.
Chronische pijn en ziekte
Als iemand chronische pijn of een ziekte heeft zonder hoop op genezing of uitstel van lijden, kan zelfmoord een manier lijken om waardigheid of controle over zijn leven terug te krijgen. In sommige staten is hulp bij zelfdoding om deze reden gelegaliseerd of gedecriminaliseerd.
Volgens een onderzoek in het American Journal of Preventative Medicine werden de volgende gezondheidsproblemen in verband gebracht met een hoger risico op zelfmoord:
- Astma
- Rugpijn
- Hersenletsel
- Kanker
- Congestief hartfalen
- Suikerziekte
- Epilepsie
- HIV/AIDS
- Hartziekte
- Hoge bloeddruk
- Migraine
- Ziekte van Parkinson
Chronische pijn kan ook angst en depressie veroorzaken , wat het risico op zelfmoord kan vergroten. Volgens onderzoek heeft meer dan de helft van de mensen die met chronische pijn leven significante depressie- en angstsymptomen.
Het gevoel hebben dat je een last bent voor anderen
Een persoon met chronische pijn of een terminale ziekte kan zich een last voelen voor anderen. Ze maken zich misschien zorgen dat ze een last creëren voor mensen van wie ze houden door te vragen om een andere rit naar een doktersafspraak, meer hulp met huishoudelijke taken of hulp bij het betalen van ziekenhuisrekeningen.
Het gevoel een last te zijn, uit zich vaak in een vorm van denken: “de wereld zou beter zijn zonder mij.” Dit type retoriek is een van de meest voorkomende verklaringen voor suïcidaal gedrag volgens de interpersoonlijke theorie van zelfmoord.
Sociale onthouding
Een persoon kan om vele redenen sociaal geïsoleerd raken, waaronder het verliezen van vrienden of een partner, een scheiding, fysieke of mentale ziekte, sociale angst, pensionering of een verhuizing naar een nieuwe locatie. Het kan ook worden veroorzaakt door interne factoren zoals een laag zelfbeeld.
Sociale isolatie kan de suïcidale gedachten en het suïcidale gedrag van een persoon versterken en is een van de grootste risicofactoren die verband houden met suïcidale uitkomsten. Sociale isolatie kan ook leiden tot andere risicofactoren voor suïcide, waaronder eenzaamheid, depressie en alcohol- of drugsmisbruik.
Schreeuw om hulp
Soms proberen mensen zelfmoord te plegen, niet zozeer omdat ze echt dood willen, maar omdat ze gewoon niet weten hoe ze hulp kunnen krijgen. Het imiteren van de daad van zelfmoord zonder de intentie om jezelf te doden, wordt parasuicide genoemd. In gevallen als deze worden zelfmoordpogingen een manier om aan de wereld te laten zien hoeveel pijn ze doen.
Helaas blijken de kreten om hulp van een persoon soms fataal te zijn als ze de dodelijkheid van hun gekozen methode verkeerd inschatten. Mensen die een mislukte poging doen, lopen ook een veel groter risico om het opnieuw te proberen, en hun volgende pogingen zijn veel waarschijnlijker dodelijk.
Onbedoelde zelfmoord
Sommige situaties die op zelfmoord lijken, kunnen in werkelijkheid een accidentele dood zijn. Riskante virale trends zoals het choking game (ook bekend als “pass-out challenge”, “flatliner” en “space monkey”) waarbij tieners zichzelf wurgen om een high-achtig gevoel te krijgen en auto-erotische asfyxie zijn voorbeelden van verstikkingszelfmoorden. Onbedoelde overdoses, vuurwapenontladingen en vergiftigingen kunnen ook allemaal leiden tot accidentele zelfmoord.
Een woord van Verywell
Je weet misschien nooit waarom iemand zelfmoord pleegde. Hoewel het leek alsof ze alles hadden om voor te leven, voelde dat voor hen misschien niet zo.
Als u worstelt met het verlies van iemand door zelfmoord, kan een professional in de geestelijke gezondheidszorg u helpen. Zij kunnen met u samenwerken om manieren te vinden om uw verdriet te verwerken, wat u kan helpen om mentaal en emotioneel verder te gaan.