Wat is het effect van langdurige fandom?

Hoewel het vroeger vreemd of onvolwassen werd gevonden om fan te zijn van popcultuur , hoor je tegenwoordig vaak mensen zeggen dat ze tot ver in hun volwassen leven nog steeds fan zijn van films , tv, muziek, beroemdheden en andere populaire cultuur.

Dit artikel onderzoekt hoe fandom volwassenen beïnvloedt, waarbij de normen die de traditionele mijlpalen van dit deel van het leven markeren, snel zijn verschoven. Vervolgens wordt besproken hoe fandom kan helpen om psychologische behoeften te vervullen tijdens de adolescentie- en volwassen ontwikkelingsfasen.

Geschiedenis van fans

Het woord fan is een afkorting van het woord fanaticus en werd voor het eerst gebruikt door journalisten in de late negentiende eeuw om sportliefhebbers te beschrijven. De betekenis van de term breidde zich snel uit naar enthousiaste volgers van andere vormen van entertainment, waaronder vrouwelijke theaterbezoekers.

In het begin van de twintigste eeuw omarmden liefhebbers van sciencefictionliteratuurtijdschriften de term toen ze de eerste moderne fandom ontwikkelden in de brievenpagina’s van deze publicaties. Rond 1966 ontstond de eerste televisiefandom, hoewel er discussie is over de vraag of deze was opgebouwd rond de show The Man from UNCLE . of de originele versie van de televisieserie Star Trek .

Wat de term “fan” vandaag de dag betekent

Tegenwoordig wordt onder de term fan een persoon verstaan ​​die een loyale liefhebber is van een bepaalde interesse, van sport tot beroemdheden, films en videogames.

Fans ontlenen zowel een persoonlijke als sociale identiteit aan hun fandom. Ze definiëren zichzelf aan de hand van de individuele redenen waarom ze zich aangetrokken voelen tot een film, show of ander fanobject en als lid van de fangroep voor dat fanobject. Het maakt daarbij niet uit of ze deelnemen aan online of fysieke fanactiviteiten, zoals het bijwonen van fanconventies of het plaatsen van berichten op internetfangroepen.

Interessant genoeg hebben wetenschappers tientallen jaren lang zowel sportfans als popcultuurfans bestudeerd, maar ze behandelden popcultuurfans vaak als vreemd, afwijkend of zelfs pathologisch .

Sommige geleerden betwijfelden bijvoorbeeld het vermogen van fans om fantasie van realiteit te onderscheiden . Als gevolg hiervan werd popcultuurfandom vaak gestigmatiseerd in de ogen van het publiek, totdat de laatste 20 jaar of zo, toen fan zijn van een bepaalde tv-show, film of ander stukje popcultuur breder geaccepteerd werd.

Wat is langetermijnfandom?

Fan-geleerden C. Lee Harrington en Denise Bielby hebben betoogd dat in westerse culturen traditionele tijdschema’s voor volwassen rollen niet langer van toepassing zijn. Hoewel er vroeger culturele conventies waren voor de geschatte jaren waarin van volwassenen werd verwacht dat ze werkten, met pensioen gingen, trouwden en kinderen kregen, is dat niet langer het geval.

Tegenwoordig trouwen mensen meerdere keren, wisselen ze regelmatig van baan, gaan ze op middelbare leeftijd weer naar school of veranderen ze van carrière, en krijgen ze kinderen als ze al volwassen zijn.

Harrington en Bielby stellen dat het geen toeval is dat de toegenomen acceptatie van fandom samengaat met de toegenomen flexibiliteit van het volwassen leven. Ze wijzen erop dat de dubbelzinnigheid van het volwassen leven een leegte achterlaat die volwassenen steeds vaker opvullen met fanobjecten.

Hoe langdurig fandom je leven kan beïnvloeden

Langetermijnfandom houdt in dat je jezelf definieert als fan van een fanobject of -objecten gedurende een langere periode tijdens de levensduur, wat er vaak toe leidt dat een fan zijn of haar fanobject of -objecten gebruikt om betekenis te creëren en de evolutie van zijn of haar gevoel van eigenwaarde gedurende de volwassenheid te informeren. Dit kan op verschillende manieren gebeuren:

• Een favoriete serie kan je aan mooie herinneringen doen denken : Sommige mensen zien een bepaalde langlopende tv-serie, zoals de sciencefictionserie Doctor Who of een soapserie, als een anker voor continuïteit in hun leven. Een onderzoek onder fans van soapseries wees bijvoorbeeld uit dat soapseriefans en familieverhalen vaak met elkaar verbonden waren omdat de moeders van de deelnemers hen vaak kennis lieten maken met hun favoriete soapseries. Zo werden de verhalen van soapseries de bron van gedeelde familieherinneringen . Als gevolg daarvan boden soapseries en de familieherinneringen die ze oproepen de levensverhalen van langdurige soapseriefans eenheid en continuïteit, waardoor ze een coherente identiteit konden construeren in dialoog met hun favoriete soapserie.
• U kunt uw persoonlijke groei realiseren : Langdurig fandom kan ook een film of tv-serie omvatten die zich over meerdere jaren ontvouwde en vervolgens werd beëindigd. Een fan blijft series herhaaldelijk kijken , waarbij hij zijn veranderende perspectieven op de personages en verhalen gebruikt om verschuivingen in zijn identiteit te markeren. Een onderzoek onder fans van Gilmore Girls ontdekte bijvoorbeeld dat de identificatie van fans met de personages in de serie in de loop van de tijd veranderde naarmate ze nieuwe levenservaringen opdeden en nieuwe rollen aannamen naarmate ze ouder werden.
• Uw interesses kunnen in de loop van de tijd veranderen : Tot slot kunnen de favoriete objecten van fans in de loop van de tijd veranderen, waardoor ze verschillende fanobjecten kunnen gebruiken om verschillende fasen in hun volwassen leven te markeren. Studies hebben aangetoond dat verhalen over fan worden centraal kunnen staan ​​in de levensverhalen van een individu, en kunnen dienen als mijlpalen die een nieuwe betekenis geven aan een bepaalde levensfase.

De effecten van fandom op verschillende levensfasen

Mediapsycholoog Gayle Stever heeft opgemerkt dat westerse samenlevingen grotendeels via massamedia, zoals films, tv en internet, aan de wereld worden blootgesteld. Fans kijken daarom steeds vaker naar hun favoriete media om in hun psychologische behoeften te voorzien tijdens de verschillende stadia van hun ontwikkeling.

Met behulp van Erik Eriksons psychosociale ontwikkelingstheorie bouwde Stever voort op haar jarenlange uitgebreide onderzoek naar fans van tv-shows, films en beroemdheden om aan te tonen hoe dit gebeurt tijdens de adolescentie en volwassenheid.

Volgens Eriksons stadiatheorie zijn er acht levensfasen, van geboorte tot dood. Elk stadium vereist dat het individu een specifieke ontwikkelingscrisis overwint.

Zo kan fandom helpen de ontwikkelingscrisis in verschillende stadia op te lossen:

• Adolescentie : In de adolescentiefase kunnen de media waarvan men fan is rolmodellen bieden die iemand door de crisis van identiteit versus rolverwarring kunnen leiden . Deze rolmodellen bieden voorbeelden van de mogelijke zelfbeelden die een individu ter beschikking staan, en geven hem ideeën over wie hij als volwassene zou willen zijn en ook, wat belangrijk is, wie hij niet zou willen zijn, inclusief carrières die hij wel of niet wil nastreven, of hij wil trouwen en of hij ouders wil worden.
• Jongvolwassenheid : In de fase van jongvolwassenheid kan de crisis van intimiteit versus isolatie worden onderhandeld door zich tot media en beroemdheden te wenden voor intimiteit. Bijvoorbeeld, jongvolwassen fans die nog geen echte romantische relatie hebben gevonden, kunnen zich tot hun fandom-objecten wenden om een ​​indirecte romantische relatie aan te gaan. Stever ontdekte dat alle fans in haar onderzoek die dit deden, een bewuste keuze maakten om op deze manier met hun behoefte aan intimiteit om te gaan. Gezien de vluchtige aard van het moderne leven, waarin echtscheiding en verhuizen normale gebeurtenissen zijn, kan de afhankelijkheid van deze jongvolwassenen van media en beroemdheden voor de intimiteit die ze anders niet konden verwerven, als adaptief worden beschouwd.
• Middelbare volwassenheid : In de fase van de middelbare volwassenheid kan fandom worden gebruikt om de crisis van generativiteit versus stagnatie op te lossen . Zoals Stever ontdekte in haar onderzoek naar beroemdheden, waren fans in deze fase het meest geneigd om betrokken te raken bij liefdadigheidswerk dat werd geïnspireerd of gesponsord door hun favoriete beroemdheden, waardoor deze fans een positief verschil konden maken in de wereld.
• Late Adulthood : Ten slotte kan fandom in de fase van de late volwassenheid het individu helpen door de crisis van integriteit versus wanhoop heen door hen in staat te stellen een gevoel te verwerven van wat een theoreticus gerotranscendence noemt, een wereldlijk en wijs perspectief dat de neiging heeft een contemplatieve dimensie te hebben, wat als essentieel kan worden beschouwd voor de succesvolle navigatie van deze fase. Om dit te doen, kunnen fans in de late volwassenheid hun fandom van over hun hele leven en hun positie daarin gebruiken om samenhang te brengen in hun begrip van hun leven en hun gevoel van eigenwaarde.

Onderzoek heeft nog niet aangetoond of deze toenemende afhankelijkheid van fandom om jezelf te definiëren gedurende je hele leven een positief of negatief effect heeft.

wijst er echter op dat, net als bij andere culturele toetsstenen of relaties in het echte leven, het effect van langdurige fandom waarschijnlijk een continuüm is van positief naar negatief, waarbij verschillende mensen zich op verschillende plekken in het spectrum bevinden.