Zdjęcia z sesji zdjęciowej Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Patologizacja ma miejsce, gdy ludzie traktują innych inaczej lub mentalnie kategoryzują kogoś jako nienormalnego.
Patologizacja może odnosić się do objawów medycznych lub psychologicznych. Może również odnosić się do czyjegoś wyglądu fizycznego lub pozycji społecznej. Często zdarza się to w wyniku stygmatyzacji lub stereotypów, ponieważ ludzie mają tendencję do wrzucania jednostek do jednego worka ze swoimi z góry przyjętymi poglądami.
Dr Allan Horwitz, wybitny profesor socjologii na Uniwersytecie Rutgers, wyjaśnił, co oznacza patologizowanie kogoś, a także jaki wpływ może to mieć na jednostki i całe społeczeństwo.
Spis treści
Allan Horwitz, doktor
Kluczową cechą patologizacji jest traktowanie osoby lub zjawiska jako nienormalnego i/lub niezdrowego.
Patologizowanie, czyli uznawanie kogoś za nienormalnego, pochodzi z patologii, czyli dziedziny naukowej, która zajmuje się odkrywaniem przyczyn i skutków różnych chorób. Choć ma to sens w warunkach laboratoryjnych — naukowcy pracują nad analizą chorób na podstawie wcześniej istniejących informacji — może być szkodliwe i obraźliwe w kontekstach społecznych.
Kto jest najbardziej skłonny do patologizowania kogoś innego?
Patologizacja ma miejsce, gdy dana osoba formułuje założenia na temat większej grupy w oparciu o istniejący już pomysł lub z góry przyjęte pojęcie.
„Dystans społeczny jest prawdopodobnie najlepszym prognostykiem tendencji do patologizowania kogoś lub czegoś” — mówi Horwitz. „Tak więc ludzie o różnych przynależnościach etnicznych, klasach społecznych, narodowościach itd. są najbardziej skłonni do patologizowania tych, którzy nie podzielają ich własnych cech”.
Patologizacja często pojawia się w wyniku braku edukacji na temat grup uważanych za „ inne ”. W przypadku dzieci, jeśli usłyszały wyrażane idee, mogą patologizować pewne grupy, nie zdając sobie z tego sprawy, z powodu tego, co przejęły od osób w swoim bezpośrednim otoczeniu.
Kto jest najbardziej narażony na patologizację?
Zachowania i choroby psychiczne to dwie częste rzeczy, które ludzie patologizują.
- W przypadku zachowań , badano je w klasach, przyglądając się stygmatom otaczającym zarówno dzieci uzdolnione, jak i dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Dzieciom z niepełnosprawnością intelektualną może być trudno przezwyciężyć społecznie patologizację związaną z potrzebą specjalnych kursów edukacyjnych.
- W przypadku choroby psychicznej jeden objaw często można powiązać z większą diagnozą. Niestety, często prowadzi to również do uzależnienia od leków, czego w ostatnich latach dopuścili się nawet profesjonaliści ze społeczności medycznej.
To ADHD u dzieci.
Często zdarza się to również w szkołach, w których uczą się uczniowie z rodzin o niskich dochodach. Te szkodliwe stereotypy mogą być szkodliwe dla zdrowia psychicznego dzieci i ich determinacji do osiągnięcia sukcesu. Niektórzy badacze2 nawet współpracować z nauczycielami w tych szkołach, aby zidentyfikować powszechne stereotypy i mity, aby z nimi walczyć.
Jakie są skutki patologizowania kogoś?
Patologizacja może dotknąć osoby w każdym wieku, a jej skutki mogą utrzymywać się latami, a w niektórych przypadkach nawet ograniczać możliwości rozwoju.
W przypadku dzieci diagnoza niepełnosprawności intelektualnej może prowadzić do większych społecznych implikacji wyobcowania ich od przyjaciół w normalnych klasach. Może to prowadzić do poczucia skrępowania lub wątpliwości co do swoich umiejętności przez kolejne lata.
U osób z chorobami psychicznymi skutki patologizacji mogą prowadzić do wstydu . Może to również powodować u ludzi niepokój, gdy chodzi o wyrażanie myśli i uczuć lub dzielenie się swoim pochodzeniem.
Czym jest depatologizacja?
Horwitz zauważa, że depatologizacja jest jego zdaniem prawdopodobnie jednym z najciekawszych współczesnych zachowań.
„Najnowszym przypadkiem jest Simone Biles, która jest chwalona za odwagę w podjęciu decyzji o wycofaniu się z zawodów gimnastycznych na igrzyskach olimpijskich z powodu problemów ze zdrowiem psychicznym” — mówi Horwitz. „Podobnie termin „trauma” jest obecnie szeroko stosowany w odniesieniu do przewidywalnych skutków pandemii COVID dla zdrowia psychicznego”.
Jest to w dużej mierze pozytywne zjawisko, gdyż oznacza, że te niegdyś stygmatyzowane tematy zaczynają być szerzej akceptowane i rozumiane.
„Ludzie, którzy są postrzegani jako osoby, które przeszły jakieś traumatyczne doświadczenie, rzadko są patologizowani, ale zamiast tego są postrzegani jako ofiary” — mówi Horwitz. „Podobnie, lęk i depresja w dużej mierze straciły swoje stygmatyzujące konotacje i są teraz postrzegane jako normalne, choć nieprzyjemne, doświadczenia”.
Patologizacja w związkach
Patologizowanie może mieć miejsce w związkach i jest rodzajem znęcania się emocjonalnego .
Jeśli stale zauważasz, że Twój partner bierze rzeczy, których nie lubi, do diagnozy na podstawie samej stygmatyzacji, może to być problem. Na przykład, jeśli unika podstawowych pytań, nazywając Cię paranoikiem lub neurotykiem, lub jeśli obwinia Twoje naleganie na pewne poziomy czystości o zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) .
Zwróć uwagę, kiedy zdarzają się takie sytuacje, i koniecznie porozmawiaj o nich ze swoim partnerem lub terapeutą, jeśli nie wiesz, jak to zrobić.
Jak uniknąć patologizowania kogoś
Poniżej przedstawiamy kilka środków, które możesz podjąć, aby uniknąć patologizowania kogoś:
- Zdobywając wiedzę na temat zdrowia psychicznego i innych stygmatyzowanych problemów, możesz lepiej zrozumieć ludzi jako jednostki, a nawet możesz być świadomy szkodliwej patologizacji, której stale doświadczają niektóre społeczności.
- Poznaj ludzi indywidualnie, zanim zaczniesz ich oceniać na podstawie jakichkolwiek czynników związanych z ich przeszłością.
- Nie lekceważ stwierdzeń, które mogą być szkodliwe dla dużych grup ludzi.
Słowo od Verywell
Jeśli zostałeś patologizowany, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że nie jest to odzwierciedlenie ciebie osobiście, ale raczej odzwierciedlenie uprzedzeń innych. W przypadku Simone Biles, mówienie szczerze o jej problemach ze zdrowiem psychicznym jako osoby publicznej z dużą platformą może pomóc odstygmatyzować ten temat dla innych.
Jeśli zauważysz, że dopuściłeś się patologizowania jakiejś grupy, poświęć się edukacji na jej temat, aby móc uniknąć takiego myślenia w przyszłości.