Obrazy, które tworzymy, i to, co się naprawdę dzieje, są zawsze piękne, jeśli tylko mamy wyobraźnię. / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Uwaga dotycząca języka: Chociaż istnieją indywidualne preferencje, badania społeczności autystycznej konsekwentnie pokazują, że osoby autystyczne preferują język tożsamościowy , a nie język osoby (tj. „osoba autystyczna” zamiast „osoba z autyzmem”). Niniejszy artykuł odzwierciedla preferencje językowe tej społeczności.
Autyzm, sklasyfikowany w Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders jako zaburzenie ze spektrum autyzmu , jest diagnozą neurorozwojową, która rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i wpływa na relacje i zachowania jednostki. Schizofrenia to stan zdrowia psychicznego charakteryzujący się nieprawidłowymi doświadczeniami percepcyjnymi, urojeniowymi przekonaniami i innymi nietypowymi zachowaniami.
Naukowcy od dawna podejrzewali związek między autyzmem a schizofrenią, zauważając, że osoby autystyczne są bardziej narażone na schizofrenię w porównaniu z populacją ogólną. Badania wykazały, że chociaż około 0,45% całej populacji doświadcza schizofrenii w ciągu swojego życia, osoby autystyczne są 3,6 razy bardziej narażone na rozwój schizofrenii w porównaniu z osobami, które nie są autystyczne. Ponadto niektóre badania wykazały, że nawet połowa osób autystycznych rozwija objawy schizofrenii w pewnym momencie swojego życia.
W tym artykule omawiamy związek między autyzmem i schizofrenią oraz to, że osoby autystyczne są bardziej narażone na schizofrenię niż osoby bez autyzmu.
Spis treści
Związek autyzmu ze schizofrenią
Nakładanie się objawów autyzmu i schizofrenii jest badane od dziesięcioleci. W rzeczywistości autyzm był wcześniej określany jako wczesny początek schizofrenii w dzieciństwie ze względu na podobieństwa w sposobie, w jaki te dwie diagnozy się prezentują.
Zarówno autyzm, jak i schizofrenia mogą objawiać się nietypowymi lub nietypowymi zachowaniami, a także samoizolacją lub wycofaniem społecznym . Ktoś może wykazywać te objawy, nawet jeśli spełnia kryteria tylko jednej diagnozy.
Ponadto, czasami osoby autystyczne, które nie doświadczają objawów psychotycznych, są błędnie diagnozowane jako schizofrenia. Niektóre miary stosowane do testowania halucynacji i urojeń są sformułowane w sposób, który może wprowadzić w błąd respondentów autystycznych. Na przykład, gdy zapyta się ich, czy doświadczają przekonań, które inni ludzie uważają za dziwne lub niezwykłe, osoby autystyczne mogą pomyśleć o swoich szczególnych zainteresowaniach, a miara może błędnie zinterpretować to jako urojenia.
Jednocześnie, jak zauważono powyżej, osoby autystyczne są bardziej narażone na rozwój schizofrenii w porównaniu z populacją nieautystów. Podczas gdy badania dotyczące przecięcia się tych dwóch diagnoz są ograniczone, związek między autyzmem a schizofrenią jest wyraźnie udokumentowany.
Może to być częściowo spowodowane czynnikami genetycznymi, które mogą predysponować jednostki zarówno do autyzmu, jak i schizofrenii, a także stresorami środowiskowymi, które mogą przyczyniać się do rozwoju objawów psychotycznych, ponieważ osoby autystyczne doświadczają stresu związanego z poruszaniem się w świecie, który nie jest dostosowany do ich neurotypu.
Naukowcy nadal badają tę zależność i pogłębiają naszą wiedzę na temat powiązań autyzmu i schizofrenii.
Diagnozowanie autyzmu i schizofrenii
Ocena autyzmu i schizofrenii może być skomplikowana. Osoba może mieć jedną lub obie diagnozy, albo nie mieć żadnej. Osoby autystyczne, u których diagnozę postawiono we wczesnym dzieciństwie, mogą rozwinąć schizofrenię później w życiu, ponieważ autyzm ujawnia się we wczesnym dzieciństwie, a schizofrenia ma tendencję do rozwijania się w późnych latach nastoletnich lub na początku dwudziestki.
Ponieważ autyzm i schizofrenia to dwie różne diagnozy, istnieją różne oceny stosowane do identyfikacji każdego z tych stanów i nie muszą one zostać zdiagnozowane w tym samym czasie. Osoba może zostać zidentyfikowana jako autystyczna we wczesnym dzieciństwie, a następnie rozwinąć schizofrenię w wieku dorosłym. Mogą również pozostać niezidentyfikowane w dzieciństwie i nie zdawać sobie sprawy, że są autystyczne, aż do momentu rozwinięcia się schizofrenii.
Psycholog lub psychiatra może ocenić autyzm i schizofrenię . Zazwyczaj lekarz pierwszego kontaktu lub lekarz ogólny może skierować do specjalisty, który może ocenić obie diagnozy.
Diagnozowanie schizofrenii
Według Podręcznika diagnostyczno-statystycznego zaburzeń psychicznych (DSM) kryteria diagnostyczne schizofrenii są następujące:
- Dwa lub więcej z następujących:
- Urojenia
- Halucynacje
- Mowa zdezorganizowana
- Zachowanie niezorganizowane
- „ Objawy negatywne ”, takie jak ograniczona ekspresja emocjonalna lub werbalna
- U osób badanych obserwowano pogorszenie funkcjonowania w jednym lub kilku obszarach
- Zakłócenia trwają co najmniej sześć miesięcy
- Wykluczono kolejne zaburzenie psychotyczne
- Zaburzenie nie jest spowodowane stanem chorobowym ani używaniem substancji psychoaktywnych
- „W przypadku występowania zaburzeń ze spektrum autyzmu lub zaburzeń komunikacji mających początek w dzieciństwie, dodatkową diagnozę schizofrenii stawia się wyłącznie w przypadku, gdy oprócz innych wymaganych objawów schizofrenii przez co najmniej miesiąc występują również wyraźne urojenia lub halucynacje”
Oceniając schizofrenię, specjalista może zastosować niektóre z poniższych metod:
- Wywiad diagnostyczny: szczegółowy, szczegółowy wywiad dotyczący objawów i obaw.
- Badanie stanu psychicznego: Kliniczne obserwacje funkcjonowania danej osoby, jej pamięci, ekspresji emocjonalnej, prezentacji i relacji z rzeczywistością.
- Pomiary osobowości: Niektóre oceny psychologiczne, zwane pomiarami osobowości, badają ogólne funkcjonowanie psychologiczne danej osoby i objawy, których może ona doświadczać.
- Pomiary projekcyjne : Pomiary mogą wykorzystywać niejednoznaczne bodźce w celu zebrania informacji na temat tego, jak dana osoba postrzega otaczający ją świat.
Diagnozowanie autyzmu
Kryteria diagnostyczne autyzmu obejmują:
- Deficyty w zakresie komunikacji społecznej i interakcji, w tym:
- Trudności z wzajemnością społeczno-emocjonalną
- Trudności z komunikacją niewerbalną
- Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji
- Ograniczające, powtarzalne zachowania, zainteresowania, aktywności itp.
- Powtarzające się zachowanie lub ruchy
- Nieelastyczność w stosunku do rutyny
- Silne, intensywne zainteresowania
- Nietypowe reakcje na bodźce sensoryczne
- Objawy pojawiają się wcześnie w rozwoju
- Objawy powodują znaczne upośledzenie
- Objawów nie da się lepiej wyjaśnić inną diagnozą
Psychologowie i psychiatrzy zazwyczaj oceniają autyzm. U dzieci , pediatra rozwojowy może również zdiagnozować autyzm. Dorośli również mogą zostać przebadani pod kątem autyzmu. Środki testujące autyzm obejmują (ale nie ograniczają się do):
- Skala oceny spektrum autyzmu (ASRS). Rodzice lub nauczyciele mogą wypełnić ASRS, aby uzyskać obserwacje zachowania i objawów dziecka.
- Autism Diagnostic Observation Schedule-2 (ADOS-2). ADOS-2 mierzy umiejętności społeczne i komunikacyjne poprzez prezentowanie różnych zadań i może być stosowany u dzieci lub dorosłych.
- Wywiad diagnostyczny dotyczący zaburzeń społecznych i komunikacyjnych (DISCO). DISCO to kwestionariusz wywiadu opracowany dla dzieci i dorosłych.
- Wytyczne dotyczące wywiadu Monteiro w celu diagnozy spektrum autyzmu, drugie wydanie (MIGDAS-2): MIGDAS-2 to ustrukturyzowany formularz wywiadu z szeroką gamą pytań, który umożliwia zebranie informacji na temat objawów i historii choroby.
Leczenie autyzmu i schizofrenii
Ponieważ autyzm jest zaburzeniem neurologicznym, a nie zaburzeniem zdrowia psychicznego, nie jest to coś, co można wyleczyć lub „naprawić”. Jednak osoby autystyczne mogą wymagać wsparcia , takiego jak psychoterapia w celu radzenia sobie ze stresem, terapia mowy lub zajęciowa w celu pomocy w kwestiach komunikacji i sensorycznych, a także usług, takich jak pomoc zawodowa lub finansowa.
Osoby ze schizofrenią mogą wymagać leków przeciwpsychotycznych , aby radzić sobie z halucynacjami lub urojeniami. Mogą również skorzystać z psychoterapii, aby pomóc w radzeniu sobie ze stresem lub poprawić wgląd w swoje objawy. Terapia rodzinna może pomóc opiekunom zrozumieć objawy ukochanej osoby i jak najlepiej ją wspierać.
Terapia grupowa może zapewnić środowisko wsparcia, w którym dana osoba może nawiązać kontakt z innymi osobami z podobnymi objawami i doświadczeniami .
Słowo od Verywell
Autyzm i schizofrenia mają pewne nakładające się objawy, a osoby autystyczne są znacznie bardziej narażone na rozwój schizofrenii niż osoby nieautystyczne. Istnieją dodatkowe komplikacje w identyfikacji i leczeniu tych współistniejących diagnoz, ale osoby mogą szukać wsparcia u wykwalifikowanych specjalistów, aby ustalić swoją diagnozę i uzyskać dostęp do odpowiedniego leczenia.