Delmaine Donson / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Szukając perspektywy, często odwołujemy się do cytatów jako źródła mądrości i nadawania znaczenia.
Pełne przysłowie „Jeśli coś kochasz, uwolnij to. Jeśli wróci, jest twoje. Jeśli nie, to nigdy nie miało być” jest przypomnieniem, aby puścić i zaufać większemu planowi. Chodzi o oddanie czegoś ukochanego w nadziei, że los wkroczy i przywróci to — jeśli naprawdę ma być nasze.
Cytat jest powszechnie znany, ale nie można tego samego powiedzieć o jego źródle. Cytat był powtarzany w historii i pozostaje popularnym tematem w filozofii, literaturze i mediach do dziś.
Ale jak prawdziwy jest ten cytat? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, kiedy pozwolić komuś odejść, czy ta osoba wróci i jak zacząć pozwalać komuś odejść.
Spis treści
Czy to prawda, że jeśli coś kochasz, powinieneś to puścić w niepamięć?
Kimberly Vered Shashoua , licencjonowana pracownica socjalna , uważa, że odpuszczenie może być dla obu stron wzmocnieniem pozwalającym na podejmowanie własnych decyzji, zwłaszcza tych dotyczących dalszego pozostawania w związku.
„Zdrowe relacje opierają się na zaufaniu, komunikacji i szacunku do zdolności drugiej osoby do podejmowania wyborów. Jeśli uniemożliwiasz komuś odejście, nie szanujesz jego zdolności do podejmowania własnych decyzji” – mówią. „Kiedy uniemożliwiasz komuś odejście, twój związek jest niezdrowy, niezależnie od tego, czy odejdzie, czy nie”.
Może to romantyczna sytuacja z partnerem, w której nie działa z powodu zewnętrznych okoliczności lub sytuacji w pracy, z której wyrośliśmy. Odpuszczenie ostatecznie uwalnia cię; uwalnia od oczekiwań, złudzeń i samej sytuacji, aby zakotwiczyć się z powrotem w chwili obecnej.
Jak twierdzi Shashoua, odpuszczanie to tak naprawdę dawanie wolności czemuś, co kochamy i nadzieja, że ta osoba zdecyduje się być w związku, zamiast żebyśmy ją do tego zmuszali. Prawdziwa miłość to kochanie tej osoby na tyle, by bezwarunkowo chcieć dla niej jak najlepiej, nawet jeśli nie jesteśmy partnerem, który może jej to dać.
Kimberly Vered Shashoua, licencjonowana pracownica socjalna
Jeśli nie pozwalasz komuś odejść, twój związek jest niezdrowy, bez względu na to, czy ta osoba odejdzie, czy nie.
Dlaczego ludziom trudno jest puścić
Łatwiej powiedzieć niż zrobić. Dziesięciolecia badań wykazały, że miłość i pożądanie odgrywają znaczącą rolę w naszym przetrwaniu, reprodukcji, funkcjonowaniu społecznym i ogólnym samopoczuciu, więc ma sens, że gdy już znajdziemy miłość lub szczęście w konkretnej sytuacji, chcemy, żeby to pozostało.
Miłość tworzy przywiązanie
Miłość to skomplikowane zjawisko neurobiologiczne wyłaniające się z zestawu behawioralnych i neurochemicznych podsystemów. W swej istocie uczucie miłości to wyrzut dopaminy, głęboko spleciony z czynnościami przyjemności i nagrody w strukturze mózgu.
Uczucie przywiązania aktywuje ścieżki neuronalne i elektryzuje ośrodek przyjemności, zalewając ciało hormonem szczęścia, oksytocyną, co ułatwia tworzenie więzi, radości i komfortu.
Gdy doświadczymy pozytywnego bodźca, mózg chce więcej i dostosuje nasze zachowanie w poszukiwaniu pożądanej dawki substancji chemicznych wywołujących dobre samopoczucie.
Nawet jeśli chcemy puścić, aby się rozwijać i iść dalej intelektualnie, ciało fizyczne nadal może stawiać opór poprzez serię zachowań przypominających uzależnienie. Mózg pragnie związku jak narkotyku. Ponadto ból emocjonalny dzieli te same ścieżki neuronowe, co ból fizyczny.
W rezultacie proces puszczania może pogorszyć funkcje wykonawcze , wywołać ogólne złe samopoczucie i wywołać zaburzenia poznawcze w obszarze wykonawczym mózgu, co jest częstą przyczyną depresji.
Dlaczego mówi się, że jeśli coś kochasz, musisz to puścić wolno?
Uczą nas walczyć o ludzi i rzeczy, które kochamy. Gdy już znajdziemy coś dobrego, powinniśmy trzymać się tego tak mocno, jak tylko możemy.
Jednak ten cytat stanowi filozoficzną zagadkę, ponieważ miłości nie można posiadać, posiadać i brać. Bezwarunkowa, prawdziwa miłość może być dawana tylko swobodnie . Związek ewoluuje w wzajemny wysiłek, na który wszystkie strony muszą się dobrowolnie zdecydować, aby związek się rozwijał.
Przymierze miłości nie jest obietnicą wieczności, jak obiecywały bajki. Miłość jest wspólnym wysiłkiem, do którego oboje partnerzy dobrowolnie się zobowiązują każdego dnia.
„W chwili, gdy poczujesz, że związek nie przyczynia się już do twojego szczęścia lub nie spełnia twoich potrzeb, powinieneś pomyśleć o tym, żeby go puścić” — mówi licencjonowana terapeutka Racine R. Henry , LCSW. „Może to być jeden incydent, który popchnie cię w tym kierunku lub nagromadzenie wielu rzeczy. Cokolwiek sprawia, że zastanawiasz się: „Czy to właściwa osoba dla mnie?”, jest warte poświęcenia czasu na przemyślenie tego”.
Racine R. Henry, licencjonowana pracownica socjalna
Możesz kochać kogoś i jednocześnie wiedzieć, że związek z tą osobą nie jest dla ciebie najlepszy.
Do tego momentu miłość wymaga szacunku, zaufania, komfortu i bezpieczeństwa, aby prawdziwa wrażliwość i wsparcie mogły rozkwitnąć. Jeśli związek jest niezdrowy i nieproduktywny, Henry wskazuje, że czasami zdrowiej jest kochać z dystansu. „Możesz kochać kogoś i jednocześnie wiedzieć, że bycie w związku z tą osobą nie jest dla ciebie najlepsze” – mówi.
Oczywiście, jeśli czujesz niezadowolenie z jakiegoś aspektu swojego związku, nie oznacza to, że koniecznie musisz go zakończyć. Powinieneś czuć się upoważniony do orędowania za swoimi potrzebami i komunikowania ich partnerowi. Wiele osób ma problemy z tymi trudnymi rozmowami, jest niechętnych konfliktom i nie daje swoim partnerom możliwości zaspokojenia ich potrzeb, ponieważ nie proszą o ich zaspokojenie w sposób, w jaki ich partner mógłby być otwarty. Prowadzenie tych rozmów może być krytycznym krokiem w utrzymaniu zdrowych relacji.
Czy puszczenie ich sprawi, że powrócą?
„Istnieje wiele różnych znaczeń słowa „puścić” — mówi Shashoua. „Choć możemy nie puścić naszych uczuć, możemy wybrać zachowania, które pozwolą odejść drugiej osobie. Możemy nadal troszczyć się o tę osobę, nawet jeśli najlepiej będzie przestać spędzać z nią czas”.
Czasami możemy zakończyć związek i potajemnie mieć nadzieję, że wrócą. Możemy życzyć sobie, aby przeznaczenie wkroczyło i przywróciło ich, co z pewnością może się zdarzyć z czasem. To normalne, że pielęgnujemy takie życzenie, ale jeśli aktywnie hamuje ono czyjeś życie i ogranicza rozwój, czas ponownie ocenić poziom przywiązania.
Aby się pochylić, proces wymaga porzucenia wszystkich oczekiwań i warunków, w tym pójścia dalej. „Odpuszczenie jest wyzwalające dla wszystkich zaangażowanych. Nie musimy przejmować kontroli nad przyszłością związku, co pozwala nam skupić się na naszych własnych potrzebach” — mówi Shashoua.
„Nie masz wpływu na to, czy ktoś wróci, ale lepiej być samemu niż z kimś, kto nie byłby z tobą, gdyby miał wybór” – radzą.
Twój styl przywiązania może mieć wpływ na Twoją zdolność do odejścia od kogoś
Chociaż nie możemy kontrolować ludzi i okoliczności, możemy kontrolować, jak postępujemy i idziemy naprzód. Część tego sprowadza się do stylów przywiązania :
- Przywiązanie bezpieczne : Badania opublikowane w czasopiśmie naukowym z 2013 r. wykazały, że osoby o bezpiecznym przywiązaniu lepiej radzą sobie z rozstaniem związku, ponieważ podchodzą do niego z akceptacją, odpornością, regulacją emocjonalną i zdrowymi strategiami radzenia sobie z problemami.
- Lękliwy styl przywiązania : Z drugiej strony, osoby z lękowym stylem przywiązania mogą odczuwać ciągłe przywiązanie do utraconego partnera, przewlekłą żałobę, rozmyślanie i utratę tożsamości.
- Unikający styl przywiązania : Wykazano, że osoby z unikającym stylem przywiązania doświadczają zewnętrznego braku żalu, ale potencjalnie skłaniają się ku obwinianiu siebie, narkotykom i alkoholowi jako ujściu dla swoich emocji.
Skąd wiesz, że musisz pozwolić odejść komuś, kogo kochasz?
Kiedy stanie się jasne, że nie ma szans na pojednanie po tym, jak wyczerpałaś wszystkie możliwości komunikowania się z partnerem na temat swoich potrzeb i okazało się, że nie jest on otwarty lub nie reaguje, nadejdzie czas, by pożegnać się z ukochaną osobą.
Być może nadszedł czas, aby odpuścić, gdy uświadomisz sobie, że myśli o nich już Ci nie służą lub czas spędzony z nimi ma więcej negatywnych niż pozytywnych stron.
Możesz również zdać sobie sprawę, że jesteś po prostu nieszczęśliwy. Związki mają dodawać wartości Twojemu życiu; jednak jeśli Twój związek faktycznie Cię wyczerpuje i odbiera wartość Twojemu życiu, to dobry moment, aby pomyśleć o odpuszczeniu.
Bądź cierpliwy wobec siebie
„Nie pozbędziesz się tego tak szybko, jak byś chciał, ale z czasem, cierpliwością i wysiłkiem możesz zacząć się leczyć” , mówi Henry. „Pomyśl o tym, żeby powiedzieć ludziom wokół ciebie, że nie chcesz otrzymywać aktualizacji na temat swojego byłego lub że chcesz, żeby ci pomogli ograniczyć to, jak bardzo będziesz opłakiwać rozstanie, jeśli uważasz, że to pomoże”.
Shashoua podkreśla znaczenie rozmowy z przyjacielem lub terapeutą na temat uczuć, aby poczuć emocje i emocjonalnie iść dalej. Shashoua zauważa, że może być potężne zaznaczenie końca rytuałem, takim jak pisanie, spalenie listu, modlitwa i zapalenie świecy.
„Porzucanie naszych uczuć to stopniowy proces. [Ale] z czasem zauważymy mniej bólu serca lub mniej myśli o naszym byłym partnerze” – mówi Shashoua.
„Jeśli coś kochasz, uwolnij to” to ćwiczenie zaufania. Akt poddania się może być przerażający, ponieważ wymaga skoku w nieznane. Zaufaj sobie i wiedz, że to, co ma być, będzie.
Jak emocjonalnie pożegnać się z kimś?
Cytat sugeruje, że miłość jest ostatecznym wyrazem wiary i wolnej woli. „Jeśli coś kochasz, uwolnij to” przełamuje miraż kontroli, przypominając nam, że nie mamy jurysdykcji nad przypływami i odpływami życia.
Kiedy związek doświadcza oporu w jakiś sposób, doświadczenie to skłania nas do ponownej oceny sytuacji pod kątem tego, co jest najlepsze, zamiast domyślnie kierować się wspomnieniami lub planami. Czasami oznacza to odejście i puszczenie.
Odpuszczanie to proces
„Emocjonalne odpuszczanie jest procesem, a ból z nim związany może sprawić, że pomyślisz, że pozostanie byłoby lepszym wyborem. Kiedy podejmiesz decyzję o odejściu, przypominaj sobie te powody tak często, jak to możliwe, aby utrzymać motywację do uzdrowienia. Zacznij powoli i stale okazuj sobie trochę łaski” – radzi Henry.
Poleca polegać na przyjaciołach, docierać do swoich emocji i zwracać się do terapeuty przeszkolonego w ułatwianiu zmian, aby ci pomógł. „ Porzucenie związku , który się skończył, może dać wam obojgu szansę na ponowną ocenę, uleczenie się z przeszłych krzywd i rozwój w osoby, które mogą lepiej do siebie pasować”.
Henry dodaje, że trwanie w beznadziejnym związku nie zaprowadzi cię nigdzie, tylko uwięzi w tym samym niezdrowym cyklu.
Odpuszczanie stwarza możliwość dojrzewania do ludzi, którzy mogą odnaleźć się ponownie później. Albo znalezienia czegoś lepszego i innego w pozytywny sposób, co pasuje do twojego życia w tym czasie.