Objawy anoreksji, na które należy zwrócić uwagę u nastolatków

Jadłowstręt psychiczny to poważne i czasami śmiertelne zaburzenie odżywiania , które dotyka od 0,3% do 0,4% młodych kobiet w Stanach Zjednoczonych. Nastolatki w wieku od 15 do 24 lat cierpiące na anoreksję mają 12-krotnie większe ryzyko śmierci w porównaniu do swoich rówieśników. Ponieważ choroba często zaczyna się w okresie dojrzewania i może być śmiertelna, jeśli nie jest leczona, ważne jest, aby rodzice znali objawy anoreksji u nastolatek.

Objawy anoreksji u nastolatków

Anoreksja to zaburzenie odżywiania, które powoduje, że osoba poważnie ogranicza to, co je i pije. Osoba z anoreksją często ma niedowagę, ale nadal czuje się otyła lub „gruba”. Często występuje duży strach przed przybraniem na wadze, mimo że osoba ma niedowagę.

Istnieje wiele i różnorodnych oznak anoreksji u nastolatków, w tym objawy fizyczne, jak i emocjonalne/behawioralne. Nie wszystkie nastolatki z jadłowstrętem psychicznym są wychudzone. Jadłowstręt psychiczny można również zdiagnozować u osób, które niedawno straciły dużo na wadze i których waga wielu uznałoby za „normalną”.

Objawy fizyczne:

• Sucha skóra lub wysypka skórna
• Erozja szkliwa zębów
• Czuję zimno
• Słaba jakość paznokci
• Przerzedzanie się włosów

Znaki emocjonalne i behawioralne:

• Częste opuszczanie posiłków w gronie rodziny i/lub zaprzeczanie głodowi
• Lęk przed posiłkami, twierdzenie, że już jedli i/lub wymyślanie wymówek, aby uniknąć posiłków
• Przygotowywanie wyszukanych posiłków dla przyjaciół lub rodziny, ale rzadkie ich spożywanie
• Krojenie jedzenia na małe kawałki lub przesuwanie go, aby sprawiać wrażenie, że się je
• Noszenie dużych, workowatych ubrań, aby zakryć swoje ciało
• Wycofanie się ze znajomych i opuszczanie funkcji społecznych
• Spędzanie zbyt dużej ilości czasu na siłowni lub trenowaniu sportu
• Narzekanie na to, że jest się „grubym” lub obsesyjne myślenie o „wadliwych” częściach swojego ciała
• Nadmierne skupianie się na etykietach produktów odżywczych lub ciągłe stosowanie restrykcyjnych diet (np. niejedzenie węglowodanów lub tłuszczów)
• Bycie kapryśnym, niespokojnym lub przygnębionym
• Wypracowywanie rytuałów związanych z jedzeniem (spożywanie posiłków w określonej kolejności, intensywne żucie itp.)

Konsekwencje

Nastolatki cierpiące na anoreksję pozbawiają swoje organizmy wystarczającej ilości kalorii i składników odżywczych, co może prowadzić do różnych konsekwencji dla zdrowia fizycznego, w tym:

• Anemia (niedobór żelaza)
• Brak miesiączki – jeśli anorektyczka jest kobietą, może nigdy nie dostać pierwszej miesiączki lub miesiączki mogą ustać lub stać się rzadsze
• Kruche kości (osteoporoza)
• Obniżony poziom testosteronu (u chłopców z zaburzeniami odżywiania)
• Obniżony poziom hormonu tarczycy
• Odwodnienie/niewydolność nerek
• Opóźnione dojrzewanie fizyczne (z powodu obniżonego poziomu hormonu wzrostu)
• Sucha skóra
• Obrzęk (opuchlizna)
• Zaburzenia równowagi elektrolitowej (mogące prowadzić do drgawek)
• Problemy żołądkowo-jelitowe (wzdęcia, zaparcia)
• Wzrost delikatnych, meszkowatych włosów na ciele (lanugo)
• Wypadanie włosów
• Choroba serca
• Bezpłodność
• Nieregularne lub nienormalnie wolne tętno
• Półomdlały
• Niskie ciśnienie krwi
• Utrata pamięci/dezorientacja
• Osłabienie mięśni i utrata masy mięśniowej
• Słabe krążenie
• Osłabienie i zmęczenie

Oprócz powikłań fizycznych anoreksję powiązano z różnymi konsekwencjami dla zdrowia emocjonalnego i psychicznego, w tym niską samooceną. Wielu nastolatków z anoreksją to często perfekcjoniści o zaciętych dążeniach.

Pomimo faktu, że zazwyczaj mają dobre oceny i wyróżniają się w zajęciach pozalekcyjnych, często mają niską samoocenę i potrzebę kontrolowania ludzi i rzeczy wokół siebie. Te cechy osobowości mogą być oczywiste lub subtelne, ale mogą wskazywać na tendencję do anoreksji.

U nastolatków cierpiących na jadłowstręt psychiczny mogą występować również współwystępujące zaburzenia zdrowia psychicznego, w tym:

• Zaburzenia lękowe
• Depresja
• Zaburzenia związane z używaniem substancji

Leczenie anoreksji u nastolatków

Jeśli podejrzewasz, że nastolatek może mieć zaburzenia odżywiania, natychmiast poszukaj leczenia. Porozmawiaj z lekarzem nastolatka o swoich obawach i omów opcje leczenia, które często mają na celu:

• Przywróć wagę i składniki odżywcze utracone w wyniku drastycznej diety i oczyszczania organizmu
• Leczyć wszelkie zaburzenia psychologiczne, takie jak zniekształcenie obrazu ciała, niska samoocena oraz konflikty interpersonalne lub emocjonalne
• Osiągnięcie długotrwałej remisji i rehabilitacji lub pełnego powrotu do zdrowia

Nie ma uniwersalnego sposobu leczenia, ale w ciągu ostatniej dekady poczyniono znaczne postępy w leczeniu nastolatków cierpiących na anoreksję. Leczenie powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza i specjalisty zdrowia psychicznego, którzy przez cały proces leczenia zajmują się zdrowiem psychicznym i fizycznym nastolatka.

Wczesna interwencja zwiększa szanse na pomyślne wyzdrowienie nastolatka z zaburzeń odżywiania, więc nie czekaj z leczeniem dla bliskiej Ci osoby. Pierwszym krokiem może być skontaktowanie się z lekarzem pierwszego kontaktu nastolatka w sprawie zaburzeń odżywiania, objawów, które możesz zauważyć, i potencjalnych sposobów pomocy.

Leczenie zaburzeń odżywiania może polegać na rehabilitacji żywieniowej i psychoterapii, w tym terapii indywidualnej (terapia skoncentrowana na nastolatkach), terapii rodzinnej (systemowa terapia rodzinna) lub nawet leczeniu stacjonarnym. Nie ma zatwierdzonych przez FDA leków do leczenia anoreksji.

Słowo od Verywell

Opieka nad nastolatkiem z zaburzeniami odżywiania może być przerażająca i przytłaczająca, a niestety nie ma łatwego rozwiązania. Ze względu na skomplikowaną naturę choroby, kluczowe jest skorzystanie z pomocy profesjonalistów wraz z innymi rodzicami, którzy mają doświadczenie z zaburzeniami odżywiania. Zacznij już dziś od edukacji na temat objawów anoreksji, zbuduj solidny system wsparcia i przypomnij sobie, że powrót do zdrowia dla nastolatka jest możliwy.