Veronique Beranger / Getty Images
Sluit deze videospeler
De trochlea-zenuw is een van de 12 paar hersenzenuwen die uit de hersenen ontspringen. Ook bekend als CN IV of hersenzenuw 4, is het de vierde set zenuwen die uit de hersenen ontspringt. Het is een motorische zenuw die deel uitmaakt van het perifere zenuwstelsel .
De trochlea-zenuw regelt de bewegingen van de bovenste schuine oogspier, die in verbinding staat met de bovenkant van het oog.
Inhoudsopgave
Wat u moet weten over de trochlea-zenuw
De trochlea-zenuw ontspringt in de hersenstam, het onderste deel van de hersenen dat zich vlak boven de wervelkolom bevindt.
De zenuw volgt een ingewikkeld pad door de schedel en passeert belangrijke punten, waaronder de trochleakern vlak bovenin de hersenstam, de cisterna ambiens vlak bij de beschermende buitenste laag van de hersenen, de sinus cavernosus in het midden van de schedel en de oogkassen waar de ogen zich bevinden.
Hoe komt deze zenuw aan zijn naam?
De naam van deze zenuw komt van de structuur waar de pees van deze zenuw doorheen loopt, de trochlea, wat ‘katrol’ betekent in het Latijn.
Is de trochlea-zenuw een motorische of een sensorische zenuw?
Twee typen zenuwen spelen verschillende rollen in het zenuwstelsel: motorisch en sensorisch. De trochlea-zenuw is een motorische zenuw.
Motorische zenuwen, ook wel efferente zenuwen genoemdzenuwen, transporteren signalen van de hersenen en het ruggenmerg (het centrale zenuwstelsel ) naar de spieren en klieren. De motorische zenuwen zijn verantwoordelijk voor vrijwillige bewegingen, zoals het bewegen van uw arm om een kopje op te pakken, en onvrijwillige bewegingen, zoals spiertrekkingen, ademhaling, hartslag en spijsvertering.
Sensorische zenuwen, ook wel afferente zenuwen genoemdzenuwen, geven informatie door van zintuigen, waaronder de huid, ogen, oren en neus, naar het centrale zenuwstelsel.
Ze nemen sensorische informatie over aanraking, zicht, geluid, smaak, pijn, licht en druk en sturen de signalen naar de hersenen voor verwerking. Deze sensorische informatie kan vervolgens een reactie triggeren, waardoor de hersenen een reactie via de motorische zenuwen sturen.
Hoe de trochlea-zenuw functioneert
De trochleaire zenuw functioneert alleen als een motorische zenuw en stuurt geen sensorische signalen. Hij bestuurt ook maar één spier, de bovenste schuine spier in het bovenste deel van het oog.
De spier die door de trochleaserzenuw wordt aangestuurd, zorgt ervoor dat het oog van links naar rechts en van boven naar beneden kan bewegen.
Dit is een van de zes spieren in het oog die verantwoordelijk zijn voor het volgen, focussen en controleren van precieze bewegingen. De spier die wordt aangestuurd door de trochleasiuszenuw zorgt er specifiek voor dat het oog van links naar rechts en van boven naar beneden kan bewegen.
Welke organen worden aangestuurd door de nervus trochlea?
De trochleaire zenuw bestuurt geen organen van het lichaam rechtstreeks. In plaats daarvan bestuurt het de musculus oblique superior, die het oog in staat stelt om naar beneden, naar boven en van links naar rechts te roteren.
Hoewel de trochlea-zenuw niet specifiek het oog aanstuurt, speelt hij wel een belangrijke rol bij de oogbewegingen.
Wat zijn de mentale gezondheidseffecten van schade aan de trochlea-zenuw?
Schade aan de trochlea-zenuw kan leiden tot een aandoening die bekendstaat als trochlea-zenuwverlamming of vierde hersenzenuwverlamming. Deze aandoening houdt zwakte of verlamming van de trochlea-zenuw in, waardoor het oog minder goed naar beneden en naar buiten kan draaien.
Symptomen van deze aandoening kunnen zijn:
- Dubbelzien ( dilopie)) waarbij de ene afbeelding iets boven en naast de andere staat
- Moeilijkheden met lopen of traplopen
- Het hoofd kantelen om beeldafwijkingen te compenseren
Naast het beïnvloeden van het zicht, kan deze aandoening ook op verschillende manieren de mentale gezondheid van een persoon beïnvloeden. Problemen met het zicht kunnen emotionele stress veroorzaken en leiden tot gevoelens van verdriet en frustratie.
Andere effecten op de geestelijke gezondheid
Onderzoek suggereert dat matige tot ernstige hersenletsels kunnen leiden tot een verscheidenheid aan mentale gezondheidseffecten, waaronder stemmingsproblemen, persoonlijkheidsveranderingen , emotionele instabiliteit en impulsiviteit . Dergelijke verwondingen worden ook geassocieerd met het ontstaan van depressie en posttraumatische stressstoornis (PTSS) .
Problemen met het gezichtsvermogen kunnen ook van invloed zijn op het sociale functioneren van een persoon, waardoor het moeilijker wordt om deel te nemen aan sociale activiteiten en evenementen, wat bijdraagt aan sociaal isolement en terugtrekking .
Beschadiging van de nervus trochlea kan het uitvoeren van dagelijkse taken, zoals lezen, autorijden en andere activiteiten waarbij nauwkeurige oogbewegingen nodig zijn, bemoeilijken. Dit kan een negatieve invloed hebben op uw geestelijke welzijn.
De situatie van elke persoon is echter anders. Hoe iemand met zijn aandoening omgaat, hangt af van zijn sociale ondersteuningssysteem, copingmechanismen en andere factoren.
Hoe voorkom je hersenletsel?
Om schade aan de trochleaire zenuw te voorkomen, is het belangrijk om maatregelen te nemen om het risico op hoofdletsel te verkleinen.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention kunt u het volgende doen om uzelf te beschermen tegen hersenletsel :
- Beschermende hoofdbescherming dragen : Wanneer u deelneemt aan activiteiten die een risico op hoofdletsel vormen, zorg er dan voor dat u een helm en andere beschermende uitrusting draagt. Fietsen, contactsporten, paardrijden, skiën en ATV-rijden zijn enkele van de sporten die een hoog risico op hoofdletsel kunnen vormen.
- Draag een veiligheidsgordel : Zorg ervoor dat alle passagiers een veiligheidsgordel dragen als u in een bewegend voertuig rijdt. Kinderen moeten veiligheidsgordels, zitverhogers en autostoelen gebruiken die passen bij hun leeftijd en maat, om het risico op letsel te verkleinen.
- Sport veilig : Volg bij het sporten de regels om de veiligheid te waarborgen en draag beschermende kleding om het risico op blessures te verkleinen.
- Minimaliseer het risico op vallen : neem maatregelen om het risico op vallen te verkleinen, bijvoorbeeld door leuningen te installeren, uw omgeving vrij te houden van obstakels en antislipmatten te plaatsen op gladde oppervlakken.
- Creëer een veilige omgeving voor kinderen . Denk hierbij aan het plaatsen van veiligheidshekjes op trappen, het plaatsen van kussens onder speeltoestellen en het installeren van raambeveiligingen om te voorkomen dat kinderen door open ramen vallen.
Zorg ervoor dat u medische hulp zoekt als u een klap op uw hoofd krijgt of een ander soort letsel oploopt.