Giftige mannelijkheid en het veranderende landschap van wat het betekent om een ​​man te zijn

In het voortdurend veranderende sociale bewustzijn blijft de discussie over toxische mannelijkheid alomtegenwoordig, essentieel en evoluerend. De afgelopen jaren is er tegen de kenmerken van negatieve mannelijke verwachtingen gevochten in naam van gendergelijkheid, sociale harmonie en mentale gezondheid.

Voor veel mannen worden de verwachtingen van mannelijkheid al op jonge leeftijd ingeprent. Instructies als ” man up “, “grow a pair” en “don’t cry” zijn in de psyche van jongens geworteld, waardoor ze bang zijn om zwak of laf over te komen. Verwachtingen van mannelijkheid kunnen van ouders, leraren en leeftijdsgenoten komen. Hoewel de intentie meestal niet kwaadaardig is, planten deze gevoelens een zaadje van sociale wanverhouding.

De mannen die het idee van een traditioneel mannelijke verwachting echt internaliseren, kunnen met een aantal lastige problemen te maken krijgen. ” The Boys Are Not All Right “, een beroemd opiniestuk dat in 2018 in The New York Times werd gepubliceerd, bespreekt de isolatie, frustratie en emotionele tol die mannen kunnen hebben als ze niet in een traditioneel hokje passen. Dit stuk voegt er ook aan toe dat de gesprekken, behandeling en kwetsbaarheid die nodig zijn om deze problemen aan te pakken, buiten het domein van de traditionele mannelijkheid vallen, waardoor de deur naar een mogelijke oplossing wordt gesloten.

Sommige mannen verwerpen echter de traditionele visie op mannelijkheid en kiezen voor een meer ontwikkelde, eerlijke definitie van wat het betekent om een ​​man te zijn in 2021. Ze erkennen de toxische effecten die deze toxische verwachtingen kunnen hebben en werken hard om ze te veranderen. Organisaties, medische professionals en jonge mannen proberen dit idee van mannelijkheid te veranderen, waarbij mannen anderen aanmoedigen om hun relaties , persoonlijkheid en mentale gezondheid te waarderen boven wat traditioneel wordt verwacht.

Wanneer wordt mannelijkheid giftig?

Mannelijkheid, zoals elk sociaal concept, is niet eenvoudig te definiëren. Mannelijkheid als praktijk verschilt over tijd, culturen en individuen. Hoewel de eigenschappen die van mannen worden verwacht, in bijna alle opzichten sociaal geconstrueerd zijn.

De American Psychological Association noemt dit “mannelijkheidsideologie.” De normen die van mannen worden verwacht, omvatten specifiek antizwakte, antivrouwelijkheid , geweld en prestatie. Deze eigenschappen staan ​​beter bekend als toxische mannelijkheid. 

Toxische mannelijkheid gaat niet alleen over het zijn van een man in een vacuüm, maar over de negatieve impact die deze overtuigingen over mannelijkheid kunnen hebben op individuen en de maatschappij. Hoewel deze verwachtingen in eerste instantie door iemand anders kunnen worden geïntroduceerd, wordt de druk om op die manier te handelen het sterkst intern gevoeld.

Op maatschappelijk niveau is de kans groter dat jongens gedragsproblemen en agressie vertonen en later ook meer geneigd zijn om geweldsmisdrijven te plegen. antisociale handelingen te plegen .

Het meest prominent op individueel niveau is echter de verminderde waarschijnlijkheid dat mannen geestelijke gezondheidszorg zullen zoeken voor hun problemen. De druk die mannen voelen om deze specifieke rol van traditionele mannelijkheid te vervullen, kan ernstige psychologische stress veroorzaken . Toch voelen mannen nog steeds druk om behandeling te vermijden in het belang van binnen de mannelijke ideologie te blijven.

Mannen en mentale gezondheid

Traditioneel gezien heeft het nastreven van geestelijke gezondheidsbehandeling door mannen minimale steun gekregen. Verwachtingen van kracht of stoïcijnse expressie kunnen mannen ervan weerhouden om contact op te nemen met een professional in de geestelijke gezondheidszorg wanneer ze dat nodig hebben. Maar het hoeft niet zo te zijn.

Een student van de Central Michigan University zegt: “Er zit een enorm gevoel van ironie in het doen alsof ze [mannen] zijn en niet zwak, maar het zwakste wat je kunt doen is doen alsof je geen problemen hebt en ervoor kiezen om ze niet aan te pakken.”

Mannen de tools geven om over hun situatie en gevoelens te praten, kan de eerste stap zijn naar het elimineren van toxische mannelijkheid. Over het algemeen wordt emotionele kwetsbaarheid gezien als een zwakte en koste wat kost vermeden. Vooral in de praktijk van een medisch professional is het openstaan ​​voor het uiten van emoties van vitaal belang voor de behandeling.

Akeem Marsh, MD , kinder-, jeugd- en volwassenenpsychiater, besprak enkele manieren waarop mannen hun perspectief moeten veranderen als het gaat om het bespreken van hun emoties. “Ik probeer mijn mannelijke patiënten uit te leggen dat huilen heel normaal is, dat je op deze manier zou moeten huilen, dit is triest.” Hij bespreekt hoe dit basisniveau van communicatie nodig is om stress te verlichten en ons verdriet te uiten.

Als je je emoties niet kunt uiten, “is het enige wat je kunt doen je emoties onderdrukken, en als je dat doet, vreet het je echt op en doet het je van binnen pijn”, zegt hij.

De druk van toxische mannelijkheid om niet open te staan ​​voor hulp heeft echte implicaties die verder gaan dan het sociale stigma. Mannen plegen bijna vier keer zo vaak zelfmoord , wat bijdraagt ​​aan een aanzienlijk aantal sterfgevallen onder mannen vóór de leeftijd van 50.

Dit hoeft echter niet het geval te zijn. Mannen hoeven niet gedoemd te zijn tot gevoelens van onzekerheid als ze hulp zoeken of hun emoties uiten. Het doel om dit idee te veranderen zal niet snel bereikt worden, maar er wordt wel aan gewerkt.

Wat verandert er?

In de toenemende veranderingen van het afgelopen jaar is er één van de toegenomen zichtbaarheid van kwetsbaarheid. Talrijke beroemdheden zijn naar buiten gekomen met hun eigen persoonlijke verhalen over hoe ze hebben geworsteld met mentale gezondheidsproblemen en hebben anderen aangemoedigd hetzelfde te doen.

De Olympische Spelen hebben onlangs de poorten geopend voor discussies over mentale gezondheid op het hoogste atletische niveau. Hoewel Michael Phelps niet meedoet, heeft hij de kans aangegrepen om opener te zijn over zijn worsteling met depressie.

Andere beroemdheden zoals Ryan Reynolds, Jim Carrey en Dwayne “The Rock” Johnson hebben ook de tijd genomen om te bespreken hoe mentale gezondheid hun leven beïnvloedt. Hoewel deze supersterren misschien meer middelen tot hun beschikking hebben, kan de zichtbaarheid van hun discussie niet worden vervangen.

“Het gesprek over geestelijke gezondheid is opener, er zijn meer middelen beschikbaar en er wordt minder geoordeeld,” zegt een andere student.

Een informeel gesprek over mentale gezondheidsproblemen kan de sleutel zijn tot het veranderen van ideeën over hoe mannen denken over emotionele zwakte. Het internet biedt een geweldige plek om openlijk te praten over de emoties van mannen, maar sommige organisaties brengen het gesprek naar degenen die het het hardst nodig hebben.

Eén organisatie heeft het tot hun missie gemaakt om gesprekken over mentale gezondheid te brengen naar plekken waar mannen openlijk over hun problemen kunnen praten: de kapperszaak. Het Confess Project is zo’n organisatie die gesprekken over mentale gezondheid voor mannen tot een prioriteit van welzijn heeft gemaakt. Het project heeft als doel om kappers op te leiden als pleitbezorgers voor mentale gezondheid, mannen aan te moedigen hun problemen te delen en hen vervolgens te koppelen aan bronnen voor mentale gezondheid.

Samen met kleinere organisaties voeren grote namen als Gillette, The Movember Foundation en makers op sociale media campagnes om bewustzijn te creëren voor de mentale gezondheidsproblemen van mannen.

Om toxische mannelijkheid op een kritische manier te bespreken en de schadelijke effecten ervan te benadrukken, moeten we rekening houden met het idee dat we degenen die eronder lijden, kunnen helpen.

En het is eindelijk tijd om te beseffen dat het mannelijkste wat je kunt doen is om emotioneel, zorgzaam, zelfliefhebbend en hulp accepterend te zijn. Dus, word een man.