ADHD versus borderline persoonlijkheidsstoornis

aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit , ook bekend als ADHD, zijn twee psychische aandoeningen die kunnen leiden tot problemen met het dagelijks functioneren. Ze delen overlappende symptomen, maar ze zijn heel verschillend.

Zoals u al kunt zien, hebben deze aandoeningen enkele overeenkomsten. Laten we eens kijken wat ze vergelijkbaar en verschillend maakt, plus enkele wegen naar genezing en ondersteuning. 

Overeenkomsten en verschillen tussen BPS en ADHD

De duidelijkste connectie tussen BPD en ADHD is impulsief gedrag . Voor het ongetrainde oog is het niet ongewoon dat iemand niet in staat is om onderscheid te maken tussen deze twee aandoeningen.

Impulsiviteit

De impulsiviteit van BPD wordt vaak getriggerd door stress . In deze toestand is het moeilijk voor mensen om contextuele signalen te identificeren. Een contextuele signaal is wanneer iemand een beroep doet op de context die eerder in zijn geest is opgeslagen om een ​​gepaste reactie te ontwikkelen op het scenario dat hij op dat moment ervaart.

Bij ADHD is impulsiviteit gerelateerd aan motorische impulsiviteit, wat betekent dat het een somatische reactie is. Dit leidt tot uitdagingen bij het reguleren van voortdurende reacties, wat resulteert in emotionele regulatieproblemen. Wanneer deze emotionele regulatieproblemen ontstaan, treedt impulsiviteit op, wat vaak leidt tot problemen in relaties.

Trauma kan de oorzaak zijn van beide aandoeningen

Het meemaken van traumatische gebeurtenissen tijdens de kindertijd kan leiden tot de ontwikkeling van BPD of ADHD alleen. Het is ook mogelijk om een ​​gelijktijdige diagnose van beide te ontvangen. Ondanks de gedeelde impulsiviteit, emotionele regulatieproblemen, link met traumatische ervaringen en interpersoonlijke relatieproblemen, heeft elk van deze aandoeningen duidelijk verschillende symptomen.

Symptomen van borderline persoonlijkheidsstoornis

BPD is complexer dan impulsiviteit en relationele problemen. Stemmingswisselingen en een onstabiel zelfbeeld spelen een belangrijke rol bij BPD. Dit kan ertoe leiden dat mensen met BPD snel wisselende reacties hebben op hun interne en externe wereld.

Andere belangrijke symptomen zijn:

• Relationele problemen als gevolg van pogingen om verlating te voorkomen 
• Intense en onstabiele interpersoonlijke relaties 
• Een patroon van het idealiseren en devalueren van geliefden
• Zelfbeschadigend gedrag
• Zelfmoordgedachten 
• Intense woede die moeilijk te beheersen is
• Dissociatie

Risicofactoren voor borderline persoonlijkheidsstoornis

Een belangrijke risicofactor die in BPS-onderzoek is vastgesteld, zijn negatieve ervaringen in de kindertijd en trauma .

Een extra factor die kan leiden tot de ontwikkeling van deze aandoening is iemands biologische temperament. Dit betekent dat deze aandoening niet alleen gebaseerd is op iemands temperament of iemands ervaringen in de kindertijd. Het is eerder een complexe interactie tussen de twee die leidt tot deze diagnose.  

Symptomen van Attention Deficit Hyperactivity Disorder

De term ADHD kan zomaar worden gebruikt door mensen die zich soms afgeleid voelen. ADHD is echter een aandoening die het dagelijks functioneren op school, werk, thuis en in relaties verstoort. Er zijn twee subtypen ADHD: onoplettend en hyperactief. Iemand kan een of beide subtypen hebben.

Symptomen van onoplettend ADHD zijn onder meer:

• Moeilijkheden om gefocust te blijven op de taken die voorhanden zijn
• Fouten maken die voor anderen onzorgvuldig lijken
• Heeft moeite met het voltooien van taken thuis, op school en op het werk
• Vaak dingen kwijtraken
• Overmatige vergeetachtigheid

Symptomen van hyperactieve ADHD zijn onder meer:

• Lichamelijke problemen van friemelen en rusteloosheid
• Druk en overmatig praten
• Moeite om te blijven zitten wanneer dat van je verwacht wordt (bijvoorbeeld ronddwalen in de klas op school of vaak rondlopen op kantoor zonder specifieke reden op het werk)

Sommigen worstelen misschien vooral met onoplettendheid, terwijl anderen een sterke mix van hyperactiviteit en impulsiviteit kunnen hebben. Het is niet ongewoon dat mensen een scala aan al deze symptomen hebben, wat bijdraagt ​​aan de complexiteit van deze aandoening.

ADHD-risicofactoren

ADHD wordt beschouwd als een neurologische ontwikkelingsstoornis . Dit betekent dat de ontwikkeling van deze aandoening te wijten is aan een slecht functionerende hersenen. Volgens de DSM-5 moeten symptomen zich voordoen tijdens de kindertijd, met name vóór de leeftijd van 12 jaar.

Negatieve ervaringen uit de kindertijd kunnen ook een risicofactor zijn voor het ontwikkelen van ADHD.  

Kan iemand tegelijkertijd BPS en ADHD hebben?

Het is mogelijk om een ​​gelijktijdige diagnose van BPD en ADHD te hebben. Het verband tussen deze aandoeningen wordt steeds meer onderzocht. Sommige experts geloven dat deze aandoeningen tegelijkertijd kunnen voorkomen omdat ADHD leidt tot de biologische kwetsbaarheden die kunnen leiden tot BPD.

Andere deskundigen zijn van mening dat deze aandoeningen met elkaar verbonden zijn vanwege de gedeelde risicofactoren van trauma en biologische kwetsbaarheden.

Diagnose van BPS en ADHD

Zowel BPS als ADHD worden gediagnosticeerd door een grondige evaluatie , uitgevoerd door een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg, waarbij gebruik wordt gemaakt van de diagnostische informatie uit de DSM-5.

Bij BPS kan een verwijzing naar een huisarts worden gegeven voor medische tests om eventuele ziekten uit te sluiten die kunnen bijdragen aan de symptomen die zich voordoen.

Behandeling van BPS en ADHD

Een andere overeenkomst tussen BPD en ADHD is dat medicatie en psychotherapie de voorgestelde behandelingen zijn voor deze aandoeningen. De specifieke behandelingen en medicatie voor elke aandoening zijn echter behoorlijk verschillend.

Er zijn ook behandelingen voor ADHD , zoals gezinstherapie en schoolondersteuning voor degenen die als adolescenten de diagnose krijgen.

Medicatie voor BPS wordt voorgeschreven om symptomen van de stoornis te beheersen, zoals stemmingswisselingen of depressieve toestanden, in plaats van om de stoornis als geheel te behandelen. Dialectische gedragstherapie , ook bekend als DBT, is ontwikkeld om mensen met BPS te behandelen. Het maakt gebruik van mindfulness om vaardigheden voor emotionele regulatie te ontwikkelen.

ADHD-medicijnen zijn ofwel stimulerende middelen ofwel niet-stimulerende middelen. Een stimulerend middel kan helpen bij de productie van essentiële hersenchemicaliën die het denken en de aandacht ondersteunen. Niet-stimulerende middelen kunnen langer nodig hebben om te werken en worden vaak voorgeschreven wanneer een stimulerend middel niet de beste keuze was vanwege bijwerkingen en/of werkzaamheid.

De voorgestelde therapie voor ADHD is cognitieve gedragstherapie (CGT) , die zich richt op het begrijpen van iemands gedachten om zo hun acties te kunnen controleren. Gezinstherapie en training in oudervaardigheden zijn twee behandelingsopties die gericht zijn op de verzorgers van ADHD-kinderen. Dit kan helpen de steun in het gezin te versterken voor een kind met ADHD.

Daarnaast kunnen sommige kinderen academische aanpassingen krijgen, zoals extra tijd bij het maken van examens en gespecialiseerde plannen in de klas. Ondersteuningsgroepen voor ADHD zijn een andere aanbevolen vorm van ondersteuning.

Samenvatting

BPD en ADHD zijn aandoeningen die erg uitdagend kunnen zijn. Of iemand nu een individuele diagnose van een van deze aandoeningen heeft of beide ervaart, het is belangrijk om te onthouden dat er ondersteuning beschikbaar is. Als u denkt dat u mogelijk een of beide van deze aandoeningen ervaart, zoek dan een professional in de geestelijke gezondheidszorg en een ondersteuningsgroep voor wat hulp en verlichting. 

Een woord van Verywell

Hoewel deze aandoeningen pijnlijk kunnen zijn, zijn er opties voor verlichting. Verlies de hoop niet.