De neurodivergente gids voor socialiseren

Sociale vaardigheden zijn de vaardigheden die we gebruiken om met andere mensen te communiceren. Dit omvat zowel verbale als non-verbale communicatie . Er is een grote verscheidenheid aan sociale vaardigheden die je kunt gebruiken, en deze vaardigheden zijn het meest effectief wanneer de mensen om ons heen dezelfde vaardigheden gebruiken en herkennen als wij.

Hoewel neurotypische sociale vaardigheden niet inherent superieur zijn aan andere vormen van communicatie, worden ze in de maatschappij over het algemeen geaccepteerd als de “juiste” manier van communiceren. Hierdoor hebben veel neurodivergente mensen moeite met sociale situaties en krijgen ze vaak te horen dat hun sociale vaardigheden tekortschieten. Veel autistische mensen of mensen met een sociale angststoornis voelen zich bijvoorbeeld ongemakkelijk bij aanhoudend, direct oogcontact, wat neurotypische mensen als onbeleefd kunnen interpreteren.

Sommige neurodivergente personen kunnen zich maskeren en presenteren met ogenschijnlijk neurotypische sociale vaardigheden met grote persoonlijke inspanning, wat kan leiden tot burn-out. Sommigen hebben communicatie- en sociale vaardigheden die niet worden gewaardeerd in de neurotypische maatschappij. Sommigen worstelen met sociale interactie, zelfs met neurotype-genoten. De meeste neurodivergente personen hebben een combinatie van deze. Passende ondersteuning hangt af van de vaardigheden, behoeften en persoonlijke doelen en waarden van het individu.

Verschillende neurodivergente personen deelden hun ervaringen en advies voor socialisatie en communicatie in een neurotypische wereld. Ze onderzoeken hoe de maatschappij ‘normale’ sociale vaardigheden definieert en geven praktisch advies voor neurodivergente personen die moeite kunnen hebben met communicatie.

Zelfbewustzijn en zelfacceptatie

JDL Lewis (zij/haar), een autistisch persoon, vertelde hoe ze worstelde met bewustzijn omdat neurotypische mensen verschillende dingen kunnen zeggen en bedoelen. Ze is bijvoorbeeld in de war geraakt door “hoeveel van de wereld ‘ leugentjes om bestwil ‘ gebruikt of waarom mensen zeggen dat ze van je houden, maar je doelbewust pijn doen.” Ze zegt dat dit ervoor heeft gezorgd dat ze gemakkelijk door veel mensen wordt uitgebuit, maar merkte op dat cognitieve gedragstherapie haar heeft geholpen patronen in deze interacties te herkennen en op haar “onderbuikgevoel” te vertrouwen.

JDL Lewis vertelde ook hoe ze vroeger alcohol gebruikte om met haar sociale problemen om te gaan: “Ik ontdekte dat dronken mensen niets om stimulanten gaven , en zelfs als ze mijn gevoel voor humor niet begrepen, lachten ze nog steeds, en zelfs als ze niet lachten, was ik te stoned om het te kunnen schelen.” Ze zegt dat ze door haar natuurlijke communicatiestijl te omarmen op gezondere manieren met de situatie om kan gaan in plaats van afhankelijk te zijn van alcohol.

Rejis (it/its) is autistisch en heeft moeite met auditieve verwerking . Het vertelde dat het heeft geleerd dat “regelmatige socialisatie gewoon niet werkt [voor hem], en dat het alleen één op één of in kleine groepen werkt.” Door zijn behoeften te kennen, kon Rejis verbinding maken en socialiseren op manieren die het beste voor hem werken.

Amber (zij/haar) is ook autistisch en ze vertelde dat het zelfbewustzijn dat ze kreeg door haar diagnose haar heeft geholpen te begrijpen waar haar relaties in het verleden fout zijn gegaan. Ze zegt bijvoorbeeld: “Ik ben meer dan eens hele vriendengroepen kwijtgeraakt; het is elke keer weer een schokkende ervaring voor me, ook al is het al meerdere keren gebeurd. … Begrijpen dat ik autistisch ben, heeft context en zelfbegrip geboden.” Autistisch zijn betekent zeker niet dat je moeite zult hebben met relaties, maar begrijpen hoe de diagnose sociale interactie beïnvloedt, kan misverstanden voorkomen.

Monica Fay (zij/haar) heeft ADHD en heeft hard moeten werken om zelfbewust genoeg te zijn om te voorkomen dat ze te veel deelt of over andere mensen praat. Ze merkte op dat ze leunt op de sterke punten die bij haar neurotype horen: “Ik denk dat mijn neurodivergentie een positieve impact heeft gehad op mijn sociale ervaringen, omdat ik heel goed ben in het oplossen van problemen als iemand iets moeilijks doormaakt en ze erdoorheen kan leiden.”

Communicatiestrategieën

Gabriella (zij/haar), een neurodivergent persoon, vertelde dat het haar helpt om contact te maken met anderen door te focussen op gedeelde interesses. “Ik vind smalltalk leuk als het over jou gaat, niet over mij, maar als je met mij praat over een interesse, dan gaan mijn ogen oplichten,” zegt ze.

Ontdek welke communicatiestrategieën het beste voor u werken en gebruik deze strategieën om te communiceren op de manier die het beste voor u werkt. Rejis vertelde dat hij liever online socialiseert, zowel voor communicatie als om overstimulatie te vermijden.

Amber zegt dat het haar heeft geholpen te beseffen dat neurotypische mensen vaak niet precies zeggen wat ze bedoelen: “Neurotypische mensen zeggen vaak ‘We moeten een keer koffie gaan drinken’ als een sociale beleefdheid zonder de intentie om daadwerkelijk af te spreken voor een kopje koffie. Ik snap niet waarom iemand dit zou doen, maar het verklaart wel veel van de verwarring die ik in mijn leven heb gevoeld.” Ze zegt dat het ook helpt als ze direct vertelt dat ze autistisch is en dat haar communicatiestijl aan het begin van het gesprek anders kan zijn om verwarring te voorkomen. Ze vertelde dat dit “gemengde resultaten” heeft opgeleverd, maar het helpt om te weten dat ze eerlijk en open is.

Monica Fay deelde ook tips voor het omgaan met sociale situaties: “Concentreer je op hoe je een echt goede vriend met integriteit kunt zijn, en dat begint met zelfbewustzijn. Als je gesprekken onderbreekt, bied dan je excuses aan en breng het gesprek terug naar wat de persoon zei. Schrijf een notitie in je telefoon of op een stuk papier van het ding dat je impulsief wilt blijven terwijl iemand anders praat om de drang om te onderbreken te verminderen.”

Grenzen

Helaas krijgen veel neurodivergente mensen te horen dat hun behoeften verkeerd of ongeldig zijn. Hierdoor kan het moeilijk zijn om grenzen te stellen of te voelen dat je grenzen geldig zijn. JDL Lewis vertelde bijvoorbeeld dat ze “onbeschoft” of “oordelend” is genoemd als ze haar gevoel volgde over mensen of situaties.

Als je hierover nadenkt, is haar advies: “Voel je niet verplicht om dingen te doen die je niet wilt doen, alleen maar om erbij te horen of om geen conflicten te krijgen. Als je nu je grenzen communiceert en je niet terugtrekt, zul je in de toekomst niet zoveel problemen hebben, omdat mensen die grenzen verleggen snel zullen merken dat jij niet de ware bent. Als je al een grenspro bent en mensen je vertellen dat je te rigide bent, zeg ze dan dat ze het moeten verprutsen. Zolang je niemand anders misbruikt of onderdrukt, heb je alle recht op je eigen ruimte en gevoelens.”

Rejis zegt dat het heeft geholpen om te onthouden dat “je het vreselijk luide feest waar je naartoe werd gesleept, kunt verlaten” en dat je altijd andere soortgelijke grenzen kunt stellen als dat nodig is. Het vergt oefening om beter te worden in het handhaven van je grenzen, maar met oefening wordt het makkelijker!

Lichaamstaal

Neurodivergente mensen interpreteren lichaamstaal vaak anders dan neurotypische mensen. Dit kan deels komen door het trauma en de stress die gepaard gaan met de inspanning om te presteren volgens neurotypische normen. Verschillende mensen die hun ervaring deelden voor dit artikel, merkten op dat ze een geschiedenis van trauma hebben en daardoor overdreven kunnen reageren op conflicten.

Monica Fay vertelde dat het haar heeft geholpen om patronen in haar gedrag te vinden en zo de hiaten in haar sociale vaardigheden op te vullen.

Vraag om verduidelijking als dat nodig is en deel je communicatiestijl. Je kunt niet bepalen of een ander persoon je behoeften respecteert, maar je kunt ze wel duidelijk delen. Amber deelde bijvoorbeeld: “Ik wil dat mensen begrijpen dat dit is hoe ik communiceer, en niet dat ze ‘in’ mijn woorden ‘lezen’. Ik heb vaak meegemaakt dat anderen kwade bedoelingen in mijn woorden veronderstelden die er niet waren.”

Neurotypicals opleiden

Omdat neurotypische communicatiestijlen als de “standaard” worden beschouwd, realiseren veel neurotypische mensen zich niet dat anderen misschien niet dezelfde sociale vaardigheden bezitten als zij. En hoewel het nuttig is, kan het vermoeiend zijn om mensen te informeren over jezelf en je behoeften. Monica Fay deelde dat “het nuttig is als neurotypische mensen kennis hebben van enkele verschillen die iemand met ADHD heeft, en hoewel ik niet wil dat ze gedrag goedpraten waarbij ik geen integriteit heb, wil ik dat ze begrijpen wanneer ik in een neerwaartse spiraal zit en gewoon duidelijk met me communiceren.”

Amber deelde een soortgelijke wens voor neurotypische mensen om neurodivergente sociale voorkeuren te begrijpen: “Het zou me enorm helpen als neurotypische mensen de tijd zouden nemen om meer te leren over autisme en enkele van de gemeenschappelijke kenmerken, zoals directe communicatie en sensorische verschillen. Ik wil dat mensen direct en duidelijk tegen me zijn – zeggen wat ze bedoelen en bedoelen wat ze zeggen.”

Als je neurotypisch bent en je hebt neurodivergente vrienden, bedenk dan dat ze geen monoliet zijn en blijf flexibel. Wat de een ondersteunend vindt, kan de ander nutteloos of vervelend vinden. Gabriella deelde bijvoorbeeld dat ze het niet erg vindt om te worden omgeleid, maar anderen vinden dit soort feedback misschien ongemakkelijk.

Inclusieve gemeenschappen en activiteiten

Veel sociale omgevingen waar neurotypische mensen van genieten, zijn uitdagend of onmogelijk voor neurodivergente mensen. Amber zegt bijvoorbeeld: “Vanwege [haar] sensorische gevoeligheden kan [ze] niet functioneren op drukke en/of luidruchtige plekken. Dit betekent dat veel ‘typische’ sociale evenementen, zoals feesten, bars, muziekfestivals, etc. niet leuk zijn voor [haar], en eigenlijk diep stressvol en ontregelend zijn.” Ze zegt dat ze de voorkeur geeft aan “Quality time, gewoon praten met een vriend(in) over zijn/haar leven en interesses.”

JDL Lewis vertelde dat ze baat zou hebben bij de flexibiliteit om niet eindeloos te hoeven kletsen of telefoneren. Ze heeft tijd en ruimte nodig om op te laden na sociale interacties.

Monica Fay vertelde dat het helpt als anderen competentie veronderstellen. Zelfs als het goed bedoeld is, is feedback soms niet behulpzaam of voor de hand liggend: “Ik vind het niet leuk als mensen me het voor de hand liggende vertellen hoe ik iets beter kan doen, terwijl mijn hersenen duidelijk niet zo werken. Het is niet handig om te zeggen ‘oh, je kunt je sleutels niet vinden? Weet je wat helpt? Ze elke keer op dezelfde plek neerleggen!’ Dat weet ik al. Ik beloof je dat ik mezelf nu al afstraf omdat ik iets vergeet of een stap oversla in iets wat ik had moeten doen.”

Volgens Gabriella is het ook belangrijk om “je mensen te vinden. Ze zijn misschien niet even oud als jij, en dat is oké! … Vergeet ook niet dat andere mensen ook ongemakkelijk kunnen zijn, het is niet alleen jij!” Hier zijn een paar manieren om een ​​ondersteunende en bevestigende sociale omgeving te creëren.

Wees vooral aardig voor jezelf. Neurodivergentie kan uitdagingen met zich meebrengen, maar het is geen moreel falen of een indicatie van een lagere persoonlijke waarde. In de woorden van Monica Fay: “Er zullen altijd mensen zijn die niet met jouw persoonlijkheid om kunnen gaan. Concentreer je niet op hen.” Je bent genoeg als jezelf.