Je eigenwaarde loskoppelen van je werk

“Dus, wat doe je voor werk?” De vraag alleen al is een beetje een beladen vraag. Velen van ons beginnen met de eeuwenoude gespreksstarter wanneer we iemand nieuw ontmoeten om een ​​connectie te maken, te zien waar hun interesses liggen of te onderzoeken of er iets is dat verdere dialoog op gang brengt of een gemeenschappelijke basis legt.

Hoewel het ogenschijnlijk onschuldig lijkt, kan het er ook toe leiden dat mensen de persoon aan de ontvangende kant bewust of onbewust een label geven op basis van zijn of haar werk. We kunnen ze in een categorie stoppen die bepaalt hoe we ze waarnemen, vaak in relatie tot hoe we onszelf zien. En het kan leiden tot het hebben van vooroordelen over de ander die niet per se waar hoeven te zijn.

Er komt veel kijken bij het idee van een functietitel: de belofte van een salaris, een gevoel van vervulling, macht en verantwoordelijkheid. En aangezien we bijna een derde van ons leven werkend doorbrengen, is het makkelijk te zien hoe het een belangrijke rol speelt bij het vormen van onze identiteit. Hoewel, als we niet oppassen, het makkelijk is te zien hoe de grens tussen onze werkidentiteiten en echte identiteiten kan vervagen.

Om meer te weten te komen over waarom we geneigd zijn om onze eigenwaarde te koppelen aan ons werk en de gevaren die dat met zich meebrengt, spraken we met Sabrina Romanoff, PsyD , lid van de MindWell Guide Medical Review Board en klinisch psycholoog . Een terugkerend thema in Romanoffs counseling is dat de verzameling persoonlijkheidskenmerken die succes en prestaties aansturen, vaak dezelfde kenmerken zijn die leiden tot mentale gezondheidsproblemen die verband houden met eigenwaarde en op prestaties gebaseerde identiteit, zelfs bij hoog presterende individuen.

Dit interview is ingekort en bewerkt voor de duidelijkheid.

MindWell Guide:  Voor creatievelingen en ondernemers in het bijzonder, bevinden we ons in een unieke positie waarin zoveel van wat we doen ligt in ons vermogen om iets te creëren dat resultaten oplevert. Hoe kan die extra druk zich manifesteren en onze mentale gezondheid beïnvloeden?

Sabrina Romanoff, PsyD : De meeste mensen zien alleen het succes en het optimisme dat ondernemers naar buiten projecteren. Maar voor de meesten is er een enorme strijd onder de oppervlakte, inclusief symptomen van angst , depressie en hopeloosheid, waardoor ze onder al die druk om resultaten te boeken, zouden kunnen bezwijken.

Juist de eigenschappen die high-achievers ertoe aanzetten om grote ondernemersrisico’s te nemen en zich op creatieve ondernemingen te richten, maken hen vatbaar voor sterke positieve en negatieve emotionele toestanden, waardoor ze kwetsbaarder worden voor depressie, gevoelens van hulpeloosheid , amotivatie en suïcidale gedachten. Over deze factoren wordt veel minder gesproken, maar er zijn significante dieptepunten die samenvallen met de eigenschappen die deze mensen voorbereiden op succes, die zich manifesteren door een subklinische presentatie van hypomanie en depressie. 

VW Mind:  Er is ook een bepaalde trots die hoort bij het schrijver, kunstenaar, ontwerper of zelfs redacteur zijn. Wat is het toch met bepaalde banen dat we verstrikt raken in deze ‘werk’-identiteiten, terwijl andere banen gewoon voertuigen zijn om ‘de rekeningen te betalen’?

Romanoff : Sommigen kiezen zelf voor carrières waarin persoonlijke en professionele identiteiten samensmelten als een manier om tastbaar eigenwaarde te bewijzen. De factoren die hen ertoe aanzetten om in deze banen te slagen, kunnen geworteld zijn in onzekerheid of ontoereikendheid , aangezien ze deze moeilijke gevoelens compenseren door externe markers van succes. 

VW Mind:  Welke maatschappelijke boodschappen versterken het idee dat onze eigenwaarde afhankelijk is van wat we voor werk doen?

Romanoff : De cultuur in veel van deze vakgebieden heeft de neiging om mensen aan te moedigen om langere dagen te werken met bonussen, status en bedrijfspromotie. Wanneer er meer tijd wordt besteed aan één activiteit, wordt dit onvermijdelijk fundamenteel voor iemands identiteit. Dit wordt vooral prominent wanneer tijd die wordt besteed aan andere waarden wordt vervangen door werk.

Onze maatschappij hecht belang aan carrièreprestaties of banen met een hoge status, die vaak doorsijpelen naar kleinere sociale hiërarchieën en familiesystemen. Voor velen is carrièreprestatie gekoppeld aan het verkrijgen van acceptatie door ouders, leeftijdsgenoten of mensen die in hun vroege leven aan hen twijfelden.

Carrièresucces wordt vaak aangemoedigd als het ultieme levensdoel. Dit wordt zo gecentraliseerd dat mensen bang kunnen zijn voor mislukking of afwijzing door hun familie of gemeenschap als ze niet op een extreem niveau presteren. De paradox is dat hoewel deze angst hun intense drive motiveert, het hen ook isoleert van de mensen om wie ze het meest geven.

High-achievers worden doorgaans financieel beloond. Ze kunnen zich niet alleen materiële bezittingen veroorloven, maar worden ook verheven tot een sociale klasse die de ervaringen en mensen beïnvloedt waartoe ze toegang hebben. Dit wordt een krachtige drijfveer om zowel die werkgerichte identiteit te behouden die hen tot deze sociaaleconomische klasse heeft verheven, als om gedragingen te propageren om die te behouden.

VW Mind:  Wat zijn de gevaren als we ons gevoel van eigenwaarde koppelen aan ons werk? En kan het ooit wel eens goed zijn (bijvoorbeeld doordat we een doel in ons leven hebben, gedreven zijn, etc.)?

Romanoff : Als je eigenwaarde gekoppeld is aan wat je doet, dan zullen alle uitkomsten je zelfperceptie beïnvloeden. Hier ligt het centrale conflict voor mensen die hun identiteit laten samensmelten met hun werk. Ze zijn vaak goed in wat ze doen, en zolang ze resultaten kunnen behalen en produceren, blijft hun eigenwaarde torenhoog. Het probleem ontstaat wanneer ze de uitkomst van hun werk niet kunnen beheersen, er onverwachte ontwikkelingen optreden of ze in een moeilijke periode terechtkomen. Carrièresucces is zelden lineair, en wanneer de onvermijdelijke struikelblokken zich voordoen, hebben ze de neiging om een ​​identiteitscrisis te ervaren .

VW Mind:  Een controversieel onderwerp, maar is het ooit echt mogelijk om een ​​perfecte balans tussen werk en privéleven te bereiken?

Romanoff : Het is mogelijk om een ​​goede balans tussen werk en privéleven te bereiken, maar niet altijd en niet in één keer.

Het evenwicht zal misschien nooit helemaal bereikt worden, maar het is iets waar we voortdurend naar streven, dat ons gedrag bepaalt en onze beslissingen stuurt. 

VW Mind:  Wat zijn enkele minder voor de hand liggende signalen dat uw carrière uw gevoel van eigenwaarde ondermijnt?

Romanoff : Kritiek op je werk wordt vaak geïnternaliseerd als kritiek op jou als persoon. Als je merkt dat je constant worstelt om feedback als constructief te beschouwen en je in plaats daarvan gedemoraliseerd en ontmoedigd voelt, steek je misschien te veel van je eigenwaarde in je prestaties. Als je gevoel van eigenwaarde niet volledig afhankelijk is van je werk, is het makkelijker om feedback te aanvaarden, te leren en je prestaties te verbeteren voor de volgende situatie. Als mensen te veel geïdentificeerd worden, worden ze vaak defensief of neerslachtig, omdat ze kritiek zien als een persoonlijk falen.

Hoewel werk misschien maar een deel van je identiteit is, presenteer je jezelf voornamelijk via je werkzelf en je titel. Bijvoorbeeld, wanneer je nieuwe mensen ontmoet, praat je voornamelijk over werk en je verantwoordelijkheden als een manier om jezelf te introduceren, in je vrije tijd worden je gedachten in beslag genomen door werksituaties en worden alle activiteiten secundair aan je werkleven. Mensen die te veel verstrikt zijn, merken dat alles in hun leven draait om hun baan , omdat ze misschien geen plannen maken die mogelijk onverwachte ontwikkelingen op het werk in de weg kunnen zitten, hun week plannen rond werkverplichtingen en gesprekken sturen rond hun werkidentiteit.

Je vindt het moeilijk om los te koppelen en je denkt constant aan of checkt je werk. Mentaal ben je altijd aan het werk, aangezien je rituelen opmerkt zoals het checken van je werklaptop elke avond voor het slapengaan, of het in de gaten houden van je telefoon voor Slack of e-mailupdates. In wezen zijn overbelaste mensen bijna altijd mentaal aan het werk, ongeacht welke activiteit ze fysiek lijken te doen. Ze zijn meestal oppervlakkig bezig met maaltijden, feestjes of sociale bijeenkomsten, omdat hun primaire focus op het werk blijft. Deze neigingen leiden tot burn-out en een gebrek aan mentale scherpte.

Je relaties zijn afstandelijk, hobbelig of gespannen. Je projecteert je werkstress op je relaties of je verwaarloost belangrijke mensen in je leven om je op je werk te kunnen concentreren.

VW Mind : Vindt u dat dit een groter probleem is geworden tijdens de pandemie? Zijn mensen bijvoorbeeld minder geneigd/in staat om productiever te zijn of meer kansen te grijpen en zijn ze daardoor strenger voor zichzelf?

Romanoff : Ja. Hoewel de pandemie meer vrijheid bood in termen van waar mensen kunnen werken, verkleinde het in veel opzichten de grenzen tussen persoonlijke en werkidentiteiten. Vooral voor mensen die thuiswerken, is de hele dag op het werk aangesloten zijn vaak de weg van de minste weerstand.

Hoewel er meer vrije tijd vrijkwam en mensen in eerste instantie gebruik maakten van die tijd door hobby’s te beoefenen en contact te leggen met oude vrienden en familieleden, keerden velen na verloop van tijd terug naar de basislijn. Dit valt samen met de wet van Parkinson, waarbij werk zich uitbreidt tot de tijd die beschikbaar is voor de voltooiing ervan.

VW Mind : Wat zijn, naast het zoeken naar therapie, dingen die we regelmatig kunnen doen om ons gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen of te vergroten, zowel op de werkplek als daarbuiten?

Romanov :

Buiten het werk:

• Doe dingen die je leuk vindt, waar je goed in bent en bouw een gevoel van meesterschap op, buiten het werkdomein. Dit zorgt voor positieve bekrachtiging en gevoelens van bekwaamheid en bekwaamheid. Deze momenten zullen kleine herinneringen bieden aan je sterke punten en talenten buiten je werkidentiteit.
• Beweeg en daag uzelf elke dag uit. Door uw lichaam matig te belasten en te streven naar steeds geavanceerdere doelen, krijgt u een tastbare ervaring waarin u uzelf kunt bewijzen dat u meer kunt dan u dacht. De herstelcyclus van de belasting door te bewegen, zal ook uw mindset herijken en leiden tot zowel mentale als fysieke voordelen voor uw zelfvertrouwen.
• Daag negatieve gedachten uit. Gedachten zijn geen feiten. En meestal zijn het vervormingen door geïnternaliseerde critici, stress en situationele eisen. De volgende keer dat u een negatieve zelfgedachte hebt, bedenk dan een alternatieve gedachte om deze te vervangen.

Op het werk:

• Vergeet niet dat eigenwaarde geen vaststaand kenmerk is. We hebben geen stabiele waarden van waarde voor onszelf, en dat is niet voor niets. We moeten beïnvloed worden door onze ervaringen en omgevingen om te groeien, nieuwsgierig te worden en te evolueren. Incidenten, mensen en gebeurtenissen die sterke emoties oproepen, leiden ons naar gebieden die een diepere verwerking vereisen. 
• Merk momenten op die gevoelens van een laag zelfbeeld op het werk triggeren en gebruik ze voor diepere verwerking om te leren welke onzekerheid of uitdaging die situatie in je oproept. Je kunt deze situaties in je voordeel gebruiken om meer te leren over jezelf en de gebieden waar je aan kunt blijven werken.

VW Mind: Wat is een gezondere manier om succes in onze carrière te meten, waarbij we kunnen genieten van wat we doen, maar loskomen van het idee dat we onszelf onder druk zetten om te voldoen aan een onbereikbaar ideaalbeeld van hoe ‘succes’ eruit zou moeten zien?

Romanoff : Er zijn veel maatstaven voor succes, en helaas stellen we ons meetsysteem vaak in op tastbare titels of compensatie. Uiteindelijk leveren die dingen niet zoveel intrinsieke motivatie en vervulling op als andere aspecten die daadwerkelijk voldoening brengen (zie hieronder).

Schets uw doelen voor uw verwachte carrièregroei of -pad. Dit helpt bij het inboezemen van gevoelens van vooruitgang en beschermt tegen zorgen over gevangen zitten in uw positie. Dit biedt ook perspectief op de evolutie van uw carrière, leren, ervaring en vooruitgang waar u naartoe kunt werken.

Probeer vast te stellen welke impact u heeft op uw werk. Dit kan gaan om uw persoonlijke impact op uw team of bedrijf, of de impact van uw werk op andere mensen of op de maatschappij als geheel. 

VW Mind: Omdat zoveel van wat we hebben geleerd voortkomt uit wat ons is bijgebracht, hoe kunnen we gesprekken met vrienden, familie en andere mensen om ons heen die deze overtuigingen in stand houden, anders vormgeven?

Romanoff : De beste manier om te beginnen is om het goede voorbeeld te geven. Als je andere aspecten van je identiteit gaat cultiveren, prioriteit geeft aan je relaties en vriendschappen buiten je werk en tijd besteedt aan andere hobby’s, krijgen je vrienden een inkijkje in de positieve effecten van deze verschuiving en zullen ze waarschijnlijk zelf ook van die winst willen profiteren. 

VW Mind: Zijn er manieren waarop mensen met managers, bazen, etc. over deze problemen kunnen praten, zodat ze de steun krijgen die ze nodig hebben (maar zonder dat het lijkt alsof ze niet om hun baan geven)?

Romanoff : Voordat u uw baas benadert, moet u de bron van het probleem identificeren. Bent u verstrikt in uw werk en overbelast u uzelf door zelfopgelegde druk? Of worden er onredelijke verwachtingen aan u gesteld door externe bronnen zoals uw baas, team of bedrijf? Meestal is er sprake van een combinatie van druk en is het belangrijk om uw rol in het handhaven van de ongelijke werk-privébalans in uw leven te erkennen.

Als de druk van externe bronnen komt, plan dan een vergadering met je baas en bereid oplossingen voor om te vragen. Je kunt bijvoorbeeld vragen om je taken te delegeren aan andere teamleden, flexibelere uren om je prioriteiten buiten werk te accommoderen (bijv. om meer tijd door te brengen met je kinderen, ouders, vrienden of hobby’s), een aangepast schema (bijv. langere dagen werken zodat je een extra dag vrij hebt), een extra dag thuiswerken (om je reistijd te verkorten, meer tijd met je gezin door te brengen en de blootstelling aan stressoren op kantoor te verminderen) en als laatste kun je om vrije tijd vragen om je perspectief opnieuw te kalibreren en op te laden.

VW Mind: Wat zijn enkele voorbeelden van dingen die u regelmatig doet om te ontspannen of stress te verminderen tijdens of na een lange werkdag?

Romanoff : Om te ontspannen na een lange dag ga ik meestal wandelen, hardlopen in Central Park of naar een fitnessles. Ik hou van koken en mensen uitnodigen voor het avondeten. De gedeelde ervaring van het genieten van een maaltijd is een van mijn favoriete manieren om mensen samen te brengen, contact te maken en tijd door te brengen met de belangrijke mensen in mijn leven.

VW Mind : Welke zelfzorgpraktijken kunnen onze lezers regelmatig toepassen na een lange werkdag? 

Romanov :

• Beweeg je lichaam: Ga wandelen, plan een workout-les of ga hardlopen. Dit zal je energieniveau een boost geven, je perspectief herijken en stress van de dag verlichten.
• Neem een ​​pauze van schermen: vervang het computerscherm waar je de hele dag naar hebt gestaard niet door je televisie of telefoon als je uitklokt. Neem in plaats daarvan persoonlijk contact op met een vriend, lees een boek, kook of doe een activiteit. Het kan verleidelijk zijn om passieve schermactiviteiten te ondernemen om te ontspannen na het werk, maar de cumulatieve effecten van chronische schermtijd leiden aantoonbaar tot depressie, vermoeidheid, slaapstoornissen en stress.
• Onderneem een ​​activiteit die een beroep doet op vaardigheden die niets met werk te maken hebben. Kook bijvoorbeeld een maaltijd en deel deze met uw partner of vriend, luister naar muziek of ga naar een evenement.