Verywell Loved: Waarom is daten met ADHD zo moeilijk?

Verywell Loved is een serie over de onderwerpen die momenteel in de mode zijn op het gebied van daten en relaties. De serie bevat persoonlijke verhalen en deskundig advies, zodat u uw eigen ervaringen beter kunt begrijpen. 

Er is veel geschreven over hoe je een relatie moet hebben met iemand die een aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) heeft, maar hoe zit het met de uitdaging om liefde te vinden als je zelf ADHD hebt? Natuurlijk zijn tips over hoe je een gezonde relatie met ADHD kunt onderhouden geweldig, maar velen van ons proberen gewoon de eerste paar maanden met een nieuwe schat te overleven.

De meeste mensen die op volwassen leeftijd de diagnose ADHD krijgen, herkennen al snel hun eigen gedragspatronen uit eerdere relaties. Hierdoor begrijpen ze beter waarom bepaalde relaties niet lang standhielden.

Deze realisatie is zowel verhelderend als ontmoedigend. Hoewel het fijn is om een ​​diagnose te hebben, vraag je je ineens af of iemand ooit echt van een neurodivergent weirdo als jij zal houden. Het antwoord is natuurlijk ja, maar onderzoek bevestigt dat mensen met ADHD vaak minder tevreden zijn met hun relatie, vooral als hun symptomen slecht worden beheerd.

Het spreekt voor zich dat ADHD niet altijd de schuld is, maar een beter begrip van welke neigingen op jou van toepassing zijn, bespaart je een hoop romantische strijd en helpt je uiteindelijk om je zekerder te voelen in je zoektocht naar liefde. We gaan er een paar uitsplitsen. 

De geneugten en gevaren van apps 

Je hoeft geen ADHD te hebben om datingapps te haten, maar ze kunnen wel bijzonder straf zijn voor degenen die dat wel hebben. Op het eerste gezicht zijn ze geweldig en spelen ze perfect in op de behoefte van ADHD-hersenen aan variatie. Elke swipe en nieuwe match triggert een dopamine- uitbarsting , maar voor je het weet heb je twintig nieuwe matches, zeven gesprekken die tegelijkertijd gaande zijn en heb je plannen gemaakt voor vier dates in één week.

Dit gedrag is normaal voor iedereen, maar de versterking van de moeite die de ADHD-hersenen hebben om zich op één ding of persoon te concentreren, kan een hellend vlak zijn. Datingapps belonen afleidbaarheid en wanneer iemand met een korte aandachtsspanne te dun is uitgespreid, kan het erg moeilijk zijn om volledig aanwezig te zijn voor iedereen in wie je geïnteresseerd bent. Maar de touwtrekkerij tussen het willen van een relatie en het willen leunen op de stimulatie van serieel daten is oneindig.

“Na een aantal jaar op datingapps, realiseerde ik me dat ik ze meer gebruikte voor de opwinding die het ontmoeten van nieuwe en interessante mensen met zich meebracht (mensen die me aantrekkelijk vonden!) dan voor het daadwerkelijke doel om liefde te vinden. Ik zei tegen mezelf dat ik op zoek was naar liefde, en diep van binnen was dat ook zo, maar ik voedde onbedoeld mijn ADHD-demonen en kon gewoon niet genoeg krijgen van de eindeloze opties, vooral niet op een plek als New York City,” zegt Jane, 31.

En zorg er vooral voor dat je het beste uit je leven als single haalt en ervaar alles wat de datingcultuur te bieden heeft. Maar wees je wel bewust van je doelen als je ook met ADHD leert omgaan.

Dr. Ari Tuckman, PsyD , een relatietherapeut en ADHD-specialist legt uit: “Mensen met ADHD zijn eerder geneigd om impulsief mensen te swipen die ze anders niet zouden swipen als ze eerst even pauzeerden. Het vergt ook behoorlijk wat aandacht voor details en geheugen om van chatten op de app over te gaan op een persoonlijke ontmoeting. Het kan moeilijk zijn om verschillende mensen uit elkaar te houden en geen details door elkaar te halen. En omdat mensen met ADHD op zoek zijn naar opwinding, is er altijd de spanning van wie er achter de volgende swipe zit, waardoor het moeilijk is om je te binden aan iemand die eigenlijk een behoorlijk goede match is.” 

 Nu denk je misschien: Hé, ik ben de casual dating lifestyle ontgroeid, ik match maar één of twee mensen tegelijk en ik ben klaar om me aan iemand te binden! Nou, ADHD kan roet in het eten gooien en je moet tijdens het hele proces op je symptomen letten, met name hyperfixatie.

 Hyperfixatie en dopamine

Als het aankomt op de ADHD-symptomen uit het boekje, staat hyperfixatie hoog op de lijst. ADHD-hersenen hunkeren naar stimulatie en dopamine, en als ze iets vinden dat ze die vonk geeft, klampen ze zich er met alles wat ze hebben aan vast.

Hyperfixatie uit zich meestal in de vorm van een nieuwe hobby, een bepaalde maaltijd of een onderwerp waar ze tot in den treure over hebben nagedacht. Het kan zich echter ook uiten in een hyperfixatie op een persoon.

Vanaf het moment dat je een match hebt met iemand die leuk is op een datingapp, kan deze hyperfocus beginnen. Je krijgt de eerste dopamine rush die je krijgt als je erachter komt dat iemand in je geïnteresseerd is, en als je dan eenmaal met ze begint te chatten – en er een veelbelovende connectie is – ben je verslaafd. 

Voor mensen met ADHD is het heel moeilijk om langzaam te werk te gaan in een relatie, omdat hun hersenen al helemaal enthousiast zijn over de nieuwe relatie.

Het is niet altijd slecht om snel te handelen in een relatie, maar als je tijdens de verliefdheidsfase te sterk op iemand gefixeerd bent , kan dat tot een aantal uitdagingen leiden. 

 “In de opwinding van de opwinding is het makkelijk om zoveel mogelijk tijd door te brengen met de nieuwe partner, ten koste van de rest van je leven. Dit kan een relatie heel snel vooruit helpen, wat leuk kan zijn, maar ook riskant als je te emotioneel betrokken raakt bij iemand voordat je hem of haar echt kent (en hij of zij jou). Het kan ook de lat heel hoog leggen, wat op de lange termijn moeilijk vol te houden kan zijn,” zegt Dr. Tuckman. 

We wensen dat de huwelijksreisfase nooit zou eindigen

Een van de grootste patronen die mensen met ADHD vaak ervaren bij nieuwe relaties is een onverwacht verlies van interesse . We kennen allemaal het fenomeen van de huwelijksreisperiode, waarin alles voelt als gelukzaligheid voordat we in een routine terechtkomen, maar voor mensen met ADHD kan het einde van deze periode veel intenser aanvoelen.

Je hebt de golf van hyperfocus en verliefdheid met deze nieuwe persoon bevaren, maar zodra de rush van stimulatie begint te verdwijnen, voel je je klaar om door te gaan naar een andere interesse. Opeens denk je: “Wacht eens even, vind ik deze persoon wel leuk?” Dit is het moment waarop veel mensen zich gedwongen voelen om het schip te verlaten.

De waarheid is dat je partner nooit bedoeld is om een ​​bron van eeuwige stimulatie te zijn. “Als je verwacht dat je brein de hele tijd in brand staat, dan kun je een relatie die eigenlijk best goed is, voortijdig beëindigen”, zegt Dr. Tuckman.

Verliefd zijn zou altijd speciaal moeten voelen, maar uiteindelijk willen we iemand in ons leven die ons gesteund, geaard en gewaardeerd laat voelen, niet eeuwig dronken. Het ADHD-brein is altijd op zoek naar nieuwigheid, dus het kan helpen om nieuwe dingen te doen met je wederhelft om je brein ze te laten associëren met nieuwigheid.

Andria, 35 shares, “Voor mijn diagnose raakte ik verstrikt in het ‘hofmaken’-gedeelte van de relatie (het beste gedeelte, laten we eerlijk zijn) en raakte ik gefrustreerd als de relatie na de huwelijksreisfase zou afsterven. De realiteit is dat ADHD’ers stabiliteit nodig hebben, ook al is het niet ‘sexy’ of aantrekkelijk. Het gaat er dus gewoon om het maximale te halen uit de mensen met wie je bent en die speciale momenten samen te creëren in plaats van te proberen het bij anderen te zoeken.”

Mensen met ADHD zouden moeten werken aan het vergroten van het bewustzijn van deze neiging en aandacht moeten besteden aan dopamine pieken en dalen binnen hun relaties. Alleen omdat er een pauze is in de opwinding, betekent niet dat er iets mis is. 

Emotionele dysregulatie

Een ander belangrijk symptoom van ADHD dat vaak van invloed is op relaties is emotionele dysregulatie, of het fenomeen dat mensen dingen veel sterker voelen dan neurotypische mensen, vaak op een overweldigende manier.

Verliefd worden is voor iedereen een intense ervaring. Wanneer je dit symptoom in het proces meeneemt, kan dat onverwachte obstakels opleveren.

In de vroege stadia

Een manier waarop emotionele dysregulatie zich manifesteert, is in de vroegste fases van daten, wanneer je nog op eerste dates gaat en eigenlijk gewoon probeert om level één te bereiken met iemand. Stel dat je een week of twee aan het sms’en bent met een match en je geniet van die eerste dopamine rush.

Dan, uit het niets, stoppen ze met reageren. Je stuurt impulsief vijf, alinea-lange teksten waarin je je gevoelens deelt en probeert te begrijpen waarom ze verdwenen nadat je zoveel plezier had gehad. Je zit in een hoekje te huilen, geschokt dat iemand die je nauwelijks kende je dit gevoel kon geven.

“Mensen met ADHD voelen hun gevoelens over het algemeen sterker, hebben de neiging om ze openlijk te uiten en er meer naar te handelen. Dit kan iemand heel leuk maken als het goed gaat, maar kan grote druk op de relatie leggen als de gevoelens die worden geuit boosheid of frustratie zijn”, zegt Tuckman. 

Het voelt vreselijk om genegeerd te worden door iemand die je leuk vond, maar de emotionele pijn, gecombineerd met de dysforie door afwijzingsgevoeligheid , is vaak te veel om te verdragen voor iemand met ADHD. Daten is tegenwoordig een marathon en het kan ontzettend vermoeiend zijn om zulke hoogtepunten en dieptepunten keer op keer te moeten doorstaan.

Als je denkt “bah, dit ben ik helemaal”, is het misschien tijd om jezelf wat meer ruimte te gunnen tussen je romantische avonturen, zelfs als de dopamine van de datingapp je naam schreeuwt. 

Als het serieuzer wordt

Emotionele dysregulatie komt ook veel voor verderop in de relatie. De pieken, dalen en algemene gevoeligheid van een ADHD-persoon worden meestal duidelijker zodra ze hun hoede laten zakken met hun nieuwe partner.

Onderzoek heeft uitgewezen dat dopamine een rol speelt bij empathie, dus men denkt dat lagere dopamineniveaus invloed kunnen hebben op zaken als communicatie en wederzijds begrip. Dit kan spanning veroorzaken als de chemische variabiliteit in de ADHD-hersenen niet wordt aangepakt.

Taylor, 29 shares, “Daten in mijn tienerjaren werd gekenmerkt door behoorlijk intense stemmingswisselingen. Sterker nog, de meeste vriendschappen of romantische relaties die in die periode eindigden, kwamen door mijn ongecontroleerde impulsiviteit en ongereguleerde emotionele verschuivingen. In verschillende relaties raakte ik in gevecht met mijn partner en knapte ik gewoon – ik concentreerde me hypergefocust op het probleem totdat ik rood zag. Ik barstte in een tirade uit, soms urenlang, en kon het niet loslaten. Pas toen ik later over emotionele dysregulatie leerde, realiseerde ik me dat het misschien verband hield met ADHD.” 

Daarom zijn nauwkeurige diagnose en behandeling van ADHD zo belangrijk. Als je je symptomen niet zelfbewust bent, loop je het risico dat je de persoon met wie je aan het daten bent, wegjaagt.

Gelukkig wordt de last van de huidige inspanningen om de bewustwording van de stoornis te vergroten enigszins verlicht, omdat de normalisering van ADHD-gedrag meer medeleven en begrip oplevert.

“De emotionele dysregulatie kan verergeren als de persoon zijn/haar ADHD niet goed onder controle heeft en over het algemeen meer overweldigd is. Het is dus erg belangrijk om deze emotionele reactiviteit aan te pakken. Dit kan betekenen dat je medicijnen moet nemen, je ADHD onder controle moet krijgen, slaap een prioriteit moet maken, etc. Dit is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is belangrijk”, zegt Dr. Tuckman. 

Niemand zou bang moeten zijn om een ​​partner te verliezen vanwege hun stoornis, maar het is belangrijk om te proberen je partner in het midden te ontmoeten. Houd een open dialoog over hoe je hersenen werken en besteed aandacht aan je triggers. Je inspanningen zullen niet onopgemerkt blijven.

Het belang van openheid en zelfacceptatie

Iedereen met ADHD weet dat we nog maar aan de oppervlakte komen van hoe neurodivergentie het proces van verliefd worden beïnvloedt. Maar aan het eind van de dag, zelfs nadat je je neigingen hebt herkend en probeert te voorkomen dat je steeds dezelfde fouten maakt, zul je altijd jezelf zijn, en dat is prima.

Dus je bent een ruimtecadet, een impulsieve prater, warhoofdig en je kunt niet stilzitten tijdens een film, hoe hard je ook je best doet… je bent nog steeds superlief! Er zijn echt zoveel mensen die denken dat die eigenschappen behoorlijk charmant zijn.

Het beste wat je kunt doen is werken aan het liefhebben van jezelf om wie je bent, het masker afwerpen en het stap voor stap doen. Een groot deel hiervan is het vertrouwen hebben om je diagnose te bespreken met de mensen met wie je date. Het hoeft geen onderdeel te zijn van je gebruikelijke routine om te veel te delen tijdens de eerste paar dates, maar open zijn over hoe je hersenen werken bespaart je een hoop verdriet later. 

“ADHD heeft de neiging om zichzelf te openbaren, vooral als iemand er niet goed mee omgaat. Helaas kan de andere persoon de verkeerde aannames doen over wat het gedrag betekent, zoals iemand die te laat komt, kan worden gezien als onverschillig. Dus het is waarschijnlijk het beste om vooruit te lopen op het verhaal en uit te leggen wat het gedrag betekent en wat niet, zoals ‘Ik ben echt slecht in op tijd komen, maar ik waardeer je tijd echt. Dus ik stuur je een sms als ik onderweg ben en dan kun je naar het restaurant gaan,’” zegt Dr. Tuckman. 

Jack, 26 shares, “Ik zorg er altijd voor dat ik mijn partner van tevoren vertel dat ik ADHD heb en de manieren vermeld waarop het soms mijn gedrag beïnvloedt. Het is dezelfde manier waarop mensen met angst of depressie je vertellen over mogelijke paniekaanvallen of fasen van verdriet en teruggetrokkenheid… het is niet dat ik deze dingen wil doen, en ik weet dat het soms vervelend is, het is gewoon een deel van wie ik ben en ik hoop dat je me nog steeds kunt accepteren.” 

Dit kan eng zijn, vooral als je eerder bent gebrand. Bedenk dat niet iedereen je aardig zal vinden (wie heeft ze nodig?) en als iemand het uitmaakt met je vanwege je ADHD, dan was diegene het sowieso al niet waard.