Gang Zhou / Getty Images
Sluit deze videospeler
Sinds de COVID-19-pandemie en de tragische schietpartijen in de spa van Atlanta zijn xenofobie en racistische aanvallen op Aziatische Amerikanen enorm toegenomen. Een onderzoek uit 2021, gepubliceerd door het Center for the Study of Hate and Extremism , ontdekte dat anti-Aziatisch geweld met 339% toenam, waarmee stadsrecords van voorgaande jaren werden verbroken, waaronder Los Angeles, New York en San Francisco.
De anti-Aziatische incidenten vonden plaats in de vorm van beledigingen, mijding, microagressies , verbale intimidatie en fysieke mishandeling. Meer dan de helft van de gerapporteerde incidenten waren gericht op Aziatisch-Amerikaanse vrouwen. Het is nog steeds waarschijnlijk dat het beide geslachten overkomt, maar vrouwen zijn aanzienlijk banger om een doelwit te zijn.
Volgens een onderzoek van het National Asian Pacific American Women’s Forum (NAPAWF) worden Aziatisch-Amerikaanse, inheemse Hawaïaanse en Pacifische Eilandbewoners (AANHPI) vrouwen als enige geconfronteerd met een onevenredig aantal gevallen van discriminatie. 62% van de nationale haatincidenten wordt door AANHPI-vrouwen zelf gerapporteerd. In de afgelopen 12 maanden gaf 74% van de AANHPI-vrouwen aan ervaringen te hebben gehad met racisme en discriminatie. 53% van deze incidenten werd gepleegd door een vreemde.
Hoewel deze aantallen een hoogtepunt hebben bereikt (en waarschijnlijk worden onderschat), is dit type op ras gebaseerde intimidatie geen nieuwe ervaring voor Aziatisch-Amerikaanse en Pacifische Eilandvrouwen. Aziatisch-Amerikaanse vrouwen zijn al tot zondebok gemaakt sinds ze voor het eerst op Amerikaanse bodem arriveerden, lang voordat voormalig president Donald Trump COVID-19 het ” China-virus ” noemde. De aanvallen hebben bevestigd dat ze misschien wel in de maatschappij thuishoren, maar altijd als eeuwige buitenlanders.
De eeuwenoude erfenis van Aziatisch-Amerikaanse vrouwen blijft verankerd in schadelijke, seksuele vooroordelen die nog steeds bestaan. Ze zijn gestereotypeerd, gemarginaliseerd en raciaal geobjectiveerd tot het punt van wrede en zinloze mishandeling.
Inhoudsopgave
Korte geschiedenis van objectivering
In 1875 nam het Congres de Page Act aan, een anti-immigratiewet, die was opgesteld om prostitutie te verbieden en ‘ongewenste’ vrouwen uit elk ‘Oosters land’ de toegang tot de Verenigde Staten te ontzeggen voor immorele doeleinden zoals sekswerk en prostitutie.
De uitsluitende federale wet was een reactie op de toenemende toestroom van Chinese immigranten tijdens de California Gold Rush. Na natuurrampen en onrust door de Opiumoorlogen kwamen veel Chinese immigranten naar de VS op zoek naar economische stabiliteit. Om voor hun families in het buitenland te zorgen, namen ze veeleisend werk aan in gevaarlijke omstandigheden als arbeiders, boeren, mijnwerkers en spoorwegarbeiders. Tijdens het hoogtepunt vormden Chinese Amerikanen bijna 30% van alle immigranten.
Parallel aan de groeiende Chinese beroepsbevolking was er echter ook de toenemende anti-Chinese “Yellow Peril” retoriek. Amerikanen vreesden dat ze al hun banen zouden afpakken. Als gevolg hiervan werd de Page Act om verschillende politieke redenen geïmplementeerd; arbeidsspanningen, wantrouwen jegens buitenlanders en uiteindelijk uit raciale en economische angst voor Aziatische mensen.
De Page Act diende zijn doel en de maatregel verminderde het aantal Chinese vrouwelijke immigranten drastisch: Chinese vrouwen wilden zich niet onderwerpen aan vijandige verhoren door de overheid of discriminerende en vaak vernederende medische onderzoeken ondergaan om te bewijzen dat ze ‘respectabele’ vrouwen waren. Zeven jaar later zou het Congres de Chinese Exclusion Act van 1882 ondertekenen om Chinese mannen te verbieden naar de VS te immigreren.
Waarom objectificatie voorkomt bij Aziatische vrouwen
Deze vroege wetgevende discriminatie waarbij Aziatische vrouwen als sekswerkers werden afgeschilderd, heeft verstrekkende gevolgen gehad voor het Amerikaanse bewustzijn van vandaag. Zelfs nadat de Page Act in 1974 werd ingetrokken, zijn de schadelijke effecten nog steeds aanwezig. Aziatisch-Amerikaanse vrouwen zijn geabstraheerd tot hyperseksuele stereotypen en anders gemaakt tot fetisjobjecten.
Popcultuur heeft deze fantasieën alleen maar versterkt en versterkt met films als “Memoirs of a Geisha” en “Full Metal Jacket,” en toneelproducties als “Miss Saigon” die systematisch Aziatische vrouwen uitbuiten als onderdanige, volgzame speeltjes. De negatieve mediaportrettering reduceert Aziatische vrouwen verder tot eendimensionale objecten die alleen voor seksueel nut worden gebruikt, waardoor de genuanceerde, individuele identiteit van hun persoonlijkheid wordt geëlimineerd, die hen inherent blootstelt aan depersonalisatie en geweld.
Als ze niet worden gezien als een sensuele verleidster of een tijgerdame, worden Aziatisch-Amerikaanse vrouwen gezien als een zachtmoedige modelminderheid – een schadelijk cultureel concept dat Aziaten afschildert als een geïntegreerde en opwaarts mobiele gemeenschap die naadloos samenleeft met hun leeftijdsgenoten. De mythe maakt hun worstelingen in feite onwaardig voor maatschappelijke steun, omdat ze als succesvol worden beschouwd, wat Aziatisch-Amerikanen verder naar de buitenste marges van onzichtbaarheid duwt.
Mijn persoonlijke ervaring
Als eerste generatie Aziatisch-Amerikaan komen deze verhalen te dicht bij huis. Hoewel ik geboren ben in Orange County, Californië, groeide ik op in een klein stadje in Indiana waar ik vaak de enige Aziatische in de klas was. Op school complimenteerden mijn crushes me niet over mijn persoonlijkheid. Hun lof ging vooral over mijn exotische aard en hoezeer ze me begeerden vanwege mijn kleine gestalte. Ik leerde hoe ik mezelf kon verkleinen om uit hun blik te verdwijnen .
De ontmenselijkende stereotypering strekte zich ook uit tot mijn professionele leven. Toen ik op de middelbare school en de universiteit in de detailhandel en de horeca werkte, vielen mannelijke bazen me routinematig lastig met ongepaste opmerkingen over mijn uiterlijk. Of erger nog, ze hadden het gevoel dat ze me konden aanraken om mijn mouwen op te trekken om mijn polsen te laten zien of mijn haar te strelen – nooit met mijn toestemming. Bovenop de fysieke schending was een alarmerend gevolg van de fetisjisering het verlies van mijn handelingsvrijheid dat ik voelde.
Ik identificeerde me vaak met de monolithische projectie van wie ik geacht werd te zijn, een vrouwenhatende typecast die werd gesteigerd door Amerikaanse kolonialisten en imperialisten. Onderwezen gehoorzaamheid maakte mij het perfecte doelwit.
Uit een onderzoek van Springer blijkt dat ik niet de enige ben. Als de aandacht beschamend voelde, gaven Aziatische vrouwen zichzelf de schuld of reageerden passief als de objectificatie als vleiend werd beschouwd — wat ik als jongere keer op keer deed.
Impact op de geestelijke gezondheid
Het Pew Research Center merkte op dat de Aziatisch-Amerikaanse bevolking in de VS een snelle groei doormaakte, van ongeveer 10,5 miljoen naar een recordaantal van 18,9 miljoen tussen 2000 en 2019.
Het is duidelijk dat er een focus moet zijn op het ontwikkelen van mentale gezondheidsbronnen en overheidsbeleid om de groeiende Aziatisch-Amerikaanse gemeenschap beter te bedienen. Toch worden er simpelweg niet genoeg studies en onderzoeken uitgevoerd om de behoeften van het collectief te begrijpen. De enige en laatste uitgebreide studie werd gepubliceerd in 2006, bijna twee decennia geleden.
Het allerbelangrijkste is dat er een noodzaak is om de obstakels te overwinnen die Aziatische Amerikanen tegenkomen om zinvolle hulp te ontvangen. Een rapport over geestelijke gezondheid uitgevoerd door de University of Maryland wees erop dat Aziatische Amerikanen het moeilijk vonden om geestelijke gezondheidszorg te gebruiken om een aantal redenen, maar voornamelijk vanwege het stigma rond geestelijke gezondheid en taalbarrières.
Onderzoeken tonen aan dat Aziatische Amerikanen de etnische groep zijn die het minst geneigd is om professionele hulp te zoeken. Het wordt nog steeds gezien als een gênante of teken van zwakte om hulp te zoeken. In plaats daarvan kiezen sommige Aziatische Amerikanen ervoor om familieleden, vrienden en leden van de gemeenschap om hulp te vragen of ze laten sociale steun helemaal links liggen en lijden in stilte.
De American Psychological Association (APA) rapporteerde bevindingen die een verband leggen tussen raciale en seksuele objectivering en gezondheidsproblemen bij Aziatisch-Amerikaanse vrouwen op het gebied van traumasymptomatologie, zorgen over het lichaamsbeeld en eetstoornissen. Het zijn problemen waar ik ook mee worstel.
Er moet nog veel werk worden verzet om de destructieve, gemarginaliseerde berichtgeving uit te roeien en preventieve maatregelen te treffen om de vele mentale gezondheidsuitdagingen die bestaan als een product van geseksualiseerde discriminatie tegen Aziatisch-Amerikaanse vrouwen, zinvol aan te pakken. Het valideren, verwerken en rouwen om dit trauma is nodig, zodat we vooruit kunnen.
Hoe niet-AAPI-mensen AAPI-vrouwen kunnen steunen
Stop AAPI Hate , een non-profitorganisatie en coalitie die zich inzet tegen haat jegens Aziaten en Pacifische Eilandbewoners, schetst een aantal stappen die u als bondgenoot kunt ondernemen om Aziatisch-Amerikaanse vrouwen te steunen als u getuige bent van fetisjisme of enige vorm van intimidatie:
- Spreek je uit als je denigrerende opmerkingen hoort en ga eerlijke en authentieke gesprekken aan met de daders over anti-Aziatisch racisme.
- Als u merkt dat een Aziatisch-Amerikaanse vrouw wordt lastiggevallen, grijp dan in om de situatie op een veilige manier te de-escaleren en begeleid haar indien nodig naar haar bestemming.
- Sluit u aan bij grassroots-organisaties en onderlinge hulpgroepen om hun inspanningen voor de #StopAsianHate-beweging te ondersteunen.
- Lees over de historische context van AAPI-immigratie en -discriminatie om onbedoelde vooroordelen te bestrijden en leer over het uitbannen van Aziatisch-Amerikaanse onverdraagzaamheid om anderen beter te kunnen informeren.
- Neem contact op met gekozen vertegenwoordigers om meer middelen en preventieprogramma’s beschikbaar te stellen voor antiracisme- educatie op scholen en in gemeenschappen.
- Meld een haatincident op de website Stop AAPI Hate.