Zamknij ten odtwarzacz wideo
Zachowania kompensacyjne to po prostu rzeczy, które osoby z zaburzeniami odżywiania robią, aby zrekompensować sobie zjedzenie i spożycie kalorii. Są próbą wymazania wstydu, lęku, poczucia winy lub innych „złych” uczuć związanych ze spożytym jedzeniem i samym aktem jego jedzenia. Ważne jest, aby zauważyć, że jedzenie nie jest czymś, co powinno wywoływać poczucie winy; w końcu potrzebujemy jedzenia, aby przeżyć, a wszyscy ludzie powinni móc cieszyć się pysznym jedzeniem bez poczucia winy. Jednak kultura diet i piętno związane z wagą wzmacniają pogląd, że ludzie powinni mieć silną wolę i unikać bardziej rozwiązłych pokarmów.
Zachowania te uważa się za objawy bulimii , jadłowstrętu psychicznego i zaburzeń przeczyszczających , chociaż można je również zaobserwować u osób z „zaburzonymi” zachowaniami żywieniowymi lub innymi zaburzeniami odżywiania.
Zachowania kompensacyjne mogą pojawić się, gdy ktoś zje więcej, niż planował lub nie ma nic przeciwko jedzeniu, po epizodzie objadania się, po zjedzeniu określonych pokarmów lub po zwykłym posiłku.
Jak wskazuje nazwa, zachowania kompensacyjne są zazwyczaj próbą zrekompensowania liczby kalorii lub ilości zjedzonego jedzenia lub złagodzenia negatywnych emocji wywołanych jedzeniem. Często są one napędzane strachem przed przybraniem na wadze.
Spis treści
Przykłady zachowań kompensacyjnych
Najbardziej znanym zachowaniem kompensacyjnym jest wywoływanie wymiotów. Jednak inne przykłady zachowań kompensacyjnych w zaburzeniach odżywiania obejmują niewłaściwe stosowanie środków przeczyszczających, niewłaściwe stosowanie leków moczopędnych (tabletek mających na celu eliminację nadmiaru wody), niewłaściwe stosowanie irygacji okrężnicy i lewatyw, nadużywanie i kompulsywne ćwiczenia . Może to również obejmować udział w oczyszczaniu i picie specjalnych herbatek z środkami przeczyszczającymi.
Poszczenie lub ograniczenie spożycia pokarmów przez pewien czas po jedzeniu można również uznać za zachowanie kompensacyjne.
Ponadto badacze odkryli, że niektóre osoby z zaburzeniami odżywiania żują jedzenie, a następnie je wypluwają jako zachowanie kompensacyjne. Jedno z badań wykazało, że prawie 25% osób z zaburzeniami odżywiania angażuje się w takie zachowanie. Osoby, które to robią, mają tendencję do cięższych zaburzeń odżywiania, jak wykazało to badanie.
Korzystanie z wielu zachowań kompensacyjnych
Niestety wiele osób cierpiących na zaburzenia odżywiania nadal zwiększa liczbę lub częstotliwość podejmowanych przez siebie zachowań kompensacyjnych, aby móc nadal osiągać ten sam poziom redukcji stresu i lęku, jaki miał miejsce, gdy zaczynały stosować te zachowania.
W rzeczywistości osoby z zaburzeniami odżywiania , które stosują więcej niż jedno zachowanie kompensacyjne — na przykład prowokowanie wymiotów i stosowanie środków przeczyszczających — prawdopodobnie będą miały poważniejsze zaburzenia odżywiania, jak wykazało jedno badanie. W badaniu tym, w którym wzięło udział 398 dzieci i nastolatków, prawie 38% badanych stosowało więcej niż jedno zachowanie kompensacyjne.
Dziewczynki częściej niż chłopcy stosowały więcej niż jedno zachowanie kompensacyjne, a te, u których zdiagnozowano bulimię, częściej stosowały wiele zachowań kompensacyjnych niż te, u których zdiagnozowano jadłowstręt psychiczny, jak wynika z badania. Osoby, które stosowały więcej niż jedno zachowanie kompensacyjne, miały średnio niższą samoocenę i gorsze ogólne funkcjonowanie niż osoby z zaburzeniami odżywiania, które stosowały jedno zachowanie kompensacyjne lub nie stosowały żadnego. Młodsze dzieci z zaburzeniami odżywiania rzadziej stosują zachowania kompensacyjne.
Leczenie zachowań kompensacyjnych
Zachowania kompensacyjne często służą do utrzymywania cyklu zaburzonego odżywiania . Większość zachowań kompensacyjnych niesie ze sobą ryzyko potencjalnych problemów medycznych. Leczenie zaburzeń odżywiania powinno koncentrować się na zatrzymaniu zachowań kompensacyjnych. Terapia poznawczo-behawioralna jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia zachowań kompensacyjnych zaburzeń odżywiania.
Pacjenci są uczeni o zagrożeniach wynikających ze stosowania przez nich konkretnych zachowań kompensacyjnych. Na przykład, samoistne wymioty mogą wpłynąć na głos, uszkodzić przełyk, uszkodzić zęby i doprowadzić do zawału serca. Nadużywanie środków przeczyszczających może uszkodzić okrężnicę. Nadmierne ćwiczenia mogą prowadzić do urazów spowodowanych przeciążeniem. W terapii poznawczo-behawioralnej pacjenci są uczeni alternatywnych sposobów radzenia sobie z lękiem i poczuciem winy. Uczą się również tolerować negatywne emocje i uczucie pełności po jedzeniu. Celem jest, aby pacjenci opracowali bardziej odpowiednie strategie radzenia sobie, takie jak zwrócenie się do innych o wsparcie lub próba pisania pamiętnika lub medytacji.
Czasami powstrzymanie tych zachowań kompensacyjnych może być bardzo trudne, szczególnie dla osób, które stosowały je przez wiele lat. W takich przypadkach stały się one nawykami i mogą wydawać się „automatyczne”. Profesjonalna pomoc może pomóc pacjentom przezwyciężyć te zachowania . W niektórych przypadkach, wyższy poziom opieki, taki jak leczenie stacjonarne, może być konieczny, aby przerwać częste lub utrwalone zachowania kompensacyjne.
Słowo od Verywell
Jeśli angażujesz się w zachowania kompensacyjne, wstyd i poczucie winy mogą powstrzymywać Cię przed szukaniem pomocy. Ważne jest jednak, aby zwrócić się o pomoc. Przy odpowiedniej pomocy możesz powstrzymać te zachowania i wyzdrowieć.