Identyfikacja zaburzeń oczyszczania

Jeśli przeczyszczasz się lub ćwiczysz nadmiernie, możesz się zastanawiać, czy można uznać, że masz bulimię . Ale co, jeśli przeczyszczasz się, ale nie objadasz się ? Może to oznaczać, że masz inny problem: zaburzenie przeczyszczające.

Czym jest zaburzenie oczyszczania?

Zaburzenie przeczyszczające to zaburzenie odżywiania, które diagnozuje się, gdy osoba przeczyszcza się, aby wpłynąć na kształt ciała lub wagę, ale nie objada się. Można to postrzegać jako bulimię bez objadania się. Wielu autorów piszących o tym zaburzeniu wydaje się zakładać, że wymioty są domyślną formą przeczyszczania, ale nadużywanie środków przeczyszczających i moczopędnych jest również powszechne. Niektórzy ludzie podejmują również inne zachowania, aby zrekompensować jedzenie, w tym nadmierne ćwiczenia i ekstremalne posty.

Chociaż zaburzenie przeczyszczające prawdopodobnie istnieje od jakiegoś czasu, zostało formalnie rozpoznane po raz pierwszy przez Keela i współpracowników w 2005 r. Zaburzenia przeczyszczające były badane znacznie rzadziej niż bulimia. W rzeczywistości wiele osób z zaburzeniem przeczyszczającym mogło zostać błędnie zdiagnozowanych jako cierpiących na bulimię lub mogło nie zostać zdiagnozowanych wcale.

Zaburzenie przeczyszczające nie jest wymienione jako oficjalne zaburzenie w Diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych (DSM-5). Zamiast tego jest uwzględnione jako opisany stan w kategorii Inne określone zaburzenia odżywiania i odżywiania (OSFED) . Ta kategoria obejmuje osoby z klinicznie istotnymi zaburzeniami odżywiania, które nie spełniają kryteriów jednego z głównych zaburzeń odżywiania, w tym jadłowstrętu psychicznego, bulimii psychicznej lub zaburzenia objadania się . Mimo że nie ma własnej oficjalnej kategorii w DSM-5, zaburzenie przeczyszczające może być równie poważne jak każde z tych innych zaburzeń.

Niejasna i ewoluująca definicja

Ponieważ zaburzenie przeczyszczające nie jest dobrze zdefiniowane, naukowcy nie są do końca zgodni co do tego, co ono obejmuje. Jednym z wyzwań naszego obecnego systemu diagnostycznego jest decyzja, do którego koszyka należy włożyć osobę z określoną grupą objawów.

Na przykład ostatnio za potencjalny sposób oczyszczania uznano ćwiczenia fizyczne. Mimo że ćwiczenia fizyczne są powszechnie uważane za zdrowe i społecznie akceptowalne zachowanie (w przeciwieństwie do wymiotów czy stosowania środków przeczyszczających), nadmierne ćwiczenia mogą być poważnym problemem.

Jednak nie jest jeszcze jasne, czy nadmierne ćwiczenia fizyczne same w sobie są wystarczające do postawienia diagnozy zaburzenia przeczyszczającego. Pewna grupa badaczy uważa, że ​​tak powinno być. W swoim niedawnym badaniu odkryli, że osoby, które regularnie ćwiczą (ale nie stosują innych metod przeczyszczania) mają podobną psychopatologię jak osoby, które regularnie przeczyszczają się poprzez wymioty lub nadużywanie środków przeczyszczających.

Badania wciąż trwają, a w efekcie nie jest jasne, jak ostatecznie zostanie zdefiniowane zaburzenie oczyszczania.

Kto choruje na zaburzenia oczyszczania?

Zaburzenia przeczyszczające najczęściej pojawiają się w późnej adolescencji i wczesnej dorosłości. Dotyczy to przede wszystkim kobiet i osób o prawidłowej lub większej wadze. Ze względu na obecny system diagnostyczny, który priorytetowo traktuje diagnozę jadłowstrętu psychicznego, zaburzenia przeczyszczające nie mogą być diagnozowane u osób z niedowagą. Osoby z niedowagą, które oddają się przeczyszczaniu, byłyby zamiast tego diagnozowane z jadłowstrętem psychicznym, podtypem objadania się/przeczyszczania.

Badania wskazują, że zaburzenia przeczyszczania stanowią problem u 5–10% pacjentów dorosłych i 24–28% pacjentów w okresie dojrzewania, jeśli chodzi o osoby poszukujące leczenia zaburzeń odżywiania. Mogłoby się to stać częstszą diagnozą, gdyby nadmierne ćwiczenia fizyczne zostały zaklasyfikowane jako część zaburzeń przeczyszczania.

Czym różni się zaburzenie przeczyszczające od bulimii i anoreksji

Z definicji osoby z zaburzeniem przeczyszczającym nie mają epizodów jedzenia niezwykle dużych ilości jedzenia, które charakteryzują bulimię (w przeciwnym razie spełniałyby kryteria bulimii). Jednak często mogą czuć, że zjadły „za dużo”, gdy w rzeczywistości zjadły tylko normalną ilość jedzenia. Mogą przeczyszczać po posiłkach. Mogą doświadczać podobnego poziomu poczucia winy i wstydu jak osoby, które przeczyszczają po zjedzeniu dużej ilości jedzenia.

Badania pokazują, że osoby, które oczyszczają się, ale nie objadają się, mają poważne objawy, które obejmują restrykcyjne jedzenie, obsesję na punkcie myśli o zaburzeniach odżywiania i obawy dotyczące wyglądu ciała . Podstawową różnicą między zaburzeniem oczyszczającym a bulimią może być to, że osoby z bulimią zgłaszają większą utratę kontroli nad jedzeniem. Niektóre badania sugerują, że zaburzenie oczyszczające może być mniej poważne niż bulimia.

Pacjenci z zaburzeniami przeczyszczającymi często zgłaszają uczucie niepokoju żołądkowo-jelitowego po jedzeniu i większy niepokój niż osoby zdrowe i pacjenci z bulimią. Niektórzy pacjenci z zaburzeniami przeczyszczającymi mogą odczuwać, że wymioty są automatyczne.

Według Keela i współpracowników w „Clinical Handbook of Complex and Atypical Eating Disorders” pacjenci z zaburzeniami przeczyszczającymi „często bardziej przypominają pacjentów z jadłowstrętem psychicznym pod względem temperamentu i interakcji interpersonalnych niż pacjentów z bulimią”.

Inne zaburzenia występujące wraz z zaburzeniem oczyszczania

U pacjentów z zaburzeniami przeczyszczającymi często występują również inne zaburzenia psychiczne:

• Do 70% osób cierpi na zaburzenia nastroju
• Aż 43% cierpi na zaburzenia lękowe
• Do 17% ma zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych

Zaburzenia oczyszczania wiążą się również ze zwiększonym ryzykiem samobójstwa i umyślnego samookaleczenia.

Ryzyko zaburzeń oczyszczania

Oczyszczanie poprzez wymioty jest niezwykle niepokojącym zachowaniem, ponieważ niesie ze sobą liczne zagrożenia medyczne, począwszy od zaburzeń metabolicznych, zaburzeń równowagi elektrolitowej, które mogą prowadzić do zawału serca, problemów stomatologicznych, pęknięć przełyku i obrzęku gruczołów ślinowych. Zaburzenia oczyszczania mogą również powodować problemy z kośćmi i układem pokarmowym i są związane ze zwiększonym ryzykiem śmiertelności . Nadużywanie środków przeczyszczających może powodować uzależnienie od nich i zaburzenie prawidłowego funkcjonowania jelit. Nadużywanie leków moczopędnych może również prowadzić do poważnych konsekwencji medycznych.

Leczenie zaburzeń oczyszczania

Niestety, w chwili pisania tego tekstu nie przeprowadzono żadnych randomizowanych kontrolowanych badań klinicznych leczenia osób z zaburzeniami przeczyszczającymi. Nie ma opartych na dowodach metod leczenia specjalnie dla tego zaburzenia. Istnieją pewne przesłanki wynikające z włączenia pacjentów z zaburzeniami przeczyszczającymi do transdiagnostycznych badań klinicznych leczenia, że ​​mogą oni odnieść korzyści z terapii poznawczo-behawioralnej (CBT-E) , najskuteczniejszego leczenia dorosłych z bulimią. Szczególnie pomocne mogą być moduły, które dotyczą nietolerancji nastroju i rozwiązywania problemów. Te strategie pomagają pacjentom tolerować uczucie pełności i lęku oraz pomagają im rozwijać inne umiejętności radzenia sobie.

Osoby z zaburzeniami przeczyszczającymi mogą również odnieść korzyści z ekspozycji na zapobieganie reakcjom, co może obejmować jedzenie normalnych ilości jedzenia, naukę reinterpretacji fizycznych doznań jako normalnej części procesu trawiennego i zapobieganie przeczyszczaniu. Nastolatki z zaburzeniami przeczyszczającymi mogą być najlepiej obsługiwane przez leczenie oparte na rodzinie (FBT) , wiodące leczenie dla nastolatków z jadłowstrętem psychicznym, chociaż badania są ograniczone.

Według Keela i współpracowników pacjenci z zaburzeniem przeczyszczającym, którzy przeczyszczają się po tym, co uważają za niekontrolowane jedzenie — zachowanie podobne do zachowania pacjentów z bulimią — mogą lepiej reagować na leczenie.  Może to wynikać z faktu, że uczucie utraty kontroli nad jedzeniem jest tak nieprzyjemne. Natomiast pacjenci, którzy przeczyszczają się, ale nie odczuwają żadnego uczucia utraty kontroli nad jedzeniem, mogą mieć mniejszą motywację do leczenia, ponieważ ich zachowanie nie wydaje im się problematyczne. Mogą wyglądać bardziej jak pacjenci z jadłowstrętem psychicznym, którzy nie postrzegają swoich ograniczeń jako problemu. Ta ostatnia grupa może być również mniej chętna do angażowania się w leczenie z powodu strachu przed przybraniem na wadze, jeśli przestaną przeczyszczać się.

Słowo od Verywell

Osoby, które stosują oczyszczanie i podobne zachowania, mogą się wstydzić i niechętnie szukać pomocy. Ważne jest jednak, aby uzyskać profesjonalną pomoc i im szybciej, tym lepiej. Jeśli Ty lub ktoś bliski stosuje zachowania związane z zaburzeniami odżywiania, takie jak wymioty, nadużywanie środków przeczyszczających lub moczopędnych lub nadmierne ćwiczenia, należy zwrócić się o pomoc.