Zamknij ten odtwarzacz wideo
Zaburzenia obrazu ciała są często postrzegane jako objaw zaburzeń odżywiania . Jednak nie każda osoba z zaburzeniami odżywiania ma problematyczny obraz ciała, a wiele osób, które nie mają zaburzeń odżywiania, ma zły obraz ciała.
Jak zatem możemy zrozumieć związek między obrazem ciała a zaburzeniami odżywiania? W tym artykule omówiono, w jaki sposób obraz ciała i zaburzenia odżywiania są ze sobą powiązane, a także niektóre metody leczenia, które mogą pomóc.
Spis treści
Czym jest obraz ciała?
Obraz ciała to subiektywny obraz własnego ciała, który różni się od tego, jak ciało faktycznie wygląda.
Obraz ciała jest złożoną konstrukcją i składa się z przekonań, myśli, percepcji, uczuć i zachowań. Sposób, w jaki postrzegamy siebie i nasze ciała, ma wpływ na nasze zdrowie, zdrowie psychiczne i nasze relacje.
Zdrowy obraz własnego ciała opiera się na obiektywnym postrzeganiu swojego wyglądu i umiejętności oddzielenia własnej wartości jako osoby od tego, jak wyglądamy.
Negatywny obraz ciała
Negatywny obraz ciała często charakteryzuje się niezadowoleniem z wyglądu i angażowaniem się w zachowania takie jak dieta, sprawdzanie i/lub unikanie, w celu złagodzenia niezadowolenia. Negatywny obraz ciała często pojawia się w dzieciństwie.
Badania pokazują, że około 50% dziewcząt w wieku przedpokwitaniowym i 30% chłopców nie lubi swojego ciała. Około 60% dorosłych kobiet i 40% dorosłych mężczyzn ma negatywny obraz swojego ciała.
Termin „normatywne niezadowolenie” został po raz pierwszy użyty przez Rodina i współpracowników w 1984 r. w celu opisania niezadowolenia z rozmiaru i kształtu ciała. Stwierdzono, że jest tak powszechne wśród kobiet, że uznano je za „normatywne” lub normalne.
Niedawno przeprowadzone szeroko zakrojone badanie wśród Islandczyków w wieku od 18 do 79 lat wykazało, że prawie 43% z nich było niezadowolonych ze swojej masy ciała, a ponad 71% uważało, że powinno schudnąć.
Mimo że średni wskaźnik BMI był wyższy wśród mężczyzn, to w każdej grupie wiekowej więcej kobiet niż mężczyzn było niezadowolonych ze swojej masy ciała.
Problemy z postrzeganiem ciała w zaburzeniach odżywiania
Zaburzenia odżywiania to złożone choroby psychiczne spowodowane czynnikami genetycznymi i środowiskowymi – negatywny obraz ciała jest tylko jednym z potencjalnych czynników. Jednak negatywny obraz ciała jest widoczny w zaburzeniach odżywiania, ponieważ wiele osób z zaburzeniami odżywiania przywiązuje dużą wagę do kształtu ciała i wagi, określając własną wartość.
Ta „przecenianie kształtu i wagi” jest objawem niektórych, ale nie wszystkich zaburzeń odżywiania. Samoocena, która jest nieproporcjonalnie pod wpływem kształtu ciała i wagi, jest zgodna z diagnozą jadłowstrętu psychicznego lub bulimii psychicznej .
- Anoreksja : Diagnoza jadłowstrętu psychicznego wiąże się dodatkowo z zaburzeniami w odczuwaniu masy ciała lub kształtu ciała albo nieumiejętnością rozpoznania powagi aktualnej niskiej masy ciała.
- Zaburzenie objadania się : Nadmierna ocena kształtu i wagi nie jest wymagana w przypadku zaburzenia objadania się (BED), najczęstszego zaburzenia odżywiania. Badania wskazują, że tylko około 60% pacjentów z BED spełniało kryteria nadmiernej oceny kształtu i wagi.Wydaje się jednak, że u pacjentów z BED, u których występuje obsesyjna koncentracja na wyglądzie i wadze, może wystąpić cięższa postać BED.
- Zaburzenie odżywiania polegające na unikaniu i ograniczaniu przyjmowania pokarmów : Osoby cierpiące na zaburzenie odżywiania polegające na unikaniu i ograniczaniu przyjmowania pokarmów (ARFID) zazwyczaj nie mają żadnej obsesji na punkcie sylwetki i wagi.
Negatywny obraz ciała i inne zaburzenia
Niezadowolenie z wyglądu ciała może prowadzić do stosowania diet i zaburzeń odżywiania, które mogą być wstępem do zaburzeń odżywiania.
Niezadowolenie z ciała nie jest tylko czynnikiem ryzyka lub objawem zaburzeń odżywiania, ale może być również czynnikiem ryzyka depresji, lęku i niskiej samooceny. Dlatego jest to powszechny cel działań profilaktycznych.
Zaburzenie dysmorficzne ciała
Zaburzenie dysmorficzne ciała (BDD) to kolejne zaburzenie psychiczne, zaliczane do typu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i pokrewnych .Osoby z BDD są zaabsorbowane jednym lub kilkoma nieistniejącymi lub niewielkimi defektami lub skazami w swoim wyglądzie fizycznym, w tym także w kształcie ciała.
Aby zdiagnozować BDD, dana osoba musi:
- Podejmować powtarzające się zachowania (takie jak sprawdzanie lub szukanie zapewnień) związane z obsesją
- Doświadczyć upośledzenia w funkcjonowaniu
Jeśli jednak obawy dotyczące wyglądu ciała danej osoby pojawiają się wyłącznie w kontekście zaburzeń odżywiania, diagnozę stawia się wyłącznie w kontekście zaburzeń odżywiania.
Nierzadko zdarza się, że pacjenci cierpią zarówno na zaburzenia odżywiania, jak i BDD (to drugie dotyczy innych kwestii niż masa ciała lub tkanka tłuszczowa).
Dysmorfia mięśniowa
Niezadowolenie z masy ciała i rozmiaru ciała od dawna jest uznawane za problem wśród kobiet, ale ostatnio zostało zidentyfikowane jako rosnący problem wśród mężczyzn. Jeden rodzaj dysmorficznego zaburzenia ciała, dysmorfia mięśniowa, dotyka głównie mężczyzn i chłopców, którzy pragną być bardziej umięśnieni .
Ponieważ wiele osób cierpiących na dysmorfię mięśniową podejmuje ćwiczenia i zmienia dietę, aby wpłynąć na masę ciała i sylwetkę, wielu badaczy uważa, że dysmorfia mięśniowa jest w rzeczywistości wersją jadłowstrętu psychicznego, która jest bardziej zgodna z tradycyjnymi męskimi normami płciowymi.
Leczenie negatywnego obrazu ciała
Zmiana postrzegania własnego ciała jest często jednym z ostatnich objawów zaburzeń odżywiania, który ulega poprawie w trakcie leczenia.Nawet jeśli weźmiemy pod uwagę różnice w sposobie leczenia i objawach, etapy powrotu do zdrowia po zaburzeniach odżywiania przebiegają w dość podobny sposób.
Prawie powszechnie, powrót do zdrowia i zmiany w zachowaniu wydają się poprzedzać powrót do zdrowia psychicznego. A pewien stopień niepokoju i zaabsorbowania obrazem ciała może utrzymywać się po powrocie do zdrowia po zaburzeniach odżywiania, ponieważ nie jest typowe dla ludzi w naszym społeczeństwie, aby byli całkowicie wolni od obaw dotyczących obrazu ciała.
Opracowano szereg interwencji ukierunkowanych na negatywny obraz ciała. Interwencje te mieszczą się w kilku szerokich kategoriach, w tym:
- Terapia poznawczo-behawioralna
- Trening fitness
- Umiejętności medialne
- Poprawa poczucia własnej wartości
- Psychoedukacja
- Wdzięczność
W wielu przypadkach leczenie obejmuje więcej niż jedną kategorię interwencji. Na przykład leczenie poznawczo-behawioralne i programy edukacji medialnej często obejmują psychoedukację.
Interwencje poznawczo-behawioralne
W celu zmiany obrazu ciała najczęściej stosuje się interwencje poznawczo-behawioralne .Tego typu interwencje pomagają jednostkom modyfikować dysfunkcyjne myśli, uczucia i zachowania, które przyczyniają się do negatywnego obrazu własnego ciała.
Zastosowane techniki obejmują:
- Samokontrola
- Restrukturyzacja poznawcza
- Trening szacowania wielkości ciała
- Narażenie na czynniki wyzwalające
- Ekspozycja lustrzana
Jednym z najbardziej znanych programów poznawczo-behawioralnych poświęconych poprawie obrazu ciała jest Body Image Workbook autorstwa Thomasa Casha.
Trening fitness
Interwencje w zakresie treningu sprawnościowego obejmują ćwiczenia ukierunkowane na poprawę sprawności fizycznej, np. siły mięśni.Obiektywne usprawnienia sprawności fizycznej nie są tak ważne, jak odczuwalne usprawnienia.
Trening fitness może również poprawić obraz własnego ciała, ponieważ zachęca jednostki do skupiania się bardziej na funkcjonalności swojego ciała niż na wyglądzie.
Interwencje w zakresie edukacji medialnej
Interwencje w zakresie edukacji medialnej uczą jednostki krytycznej oceny i kwestionowania obrazów i przekazów medialnych, które mogą przyczyniać się do negatywnego obrazu ciała.Można na przykład zakwestionować zdjęcia bardzo szczupłych modelek i przekazy takie jak „Chuda jest piękna”.
Do technik stosowanych w interwencjach z zakresu edukacji medialnej zalicza się edukację i szkolenia w zakresie orędownictwa.
Interwencje w zakresie samooceny
Strategie samooceny stosowane w leczeniu negatywnego obrazu ciała koncentrują się na identyfikowaniu i docenianiu indywidualnych różnic zarówno w odniesieniu do obrazu ciała, jak i wewnętrznych cech i talentów. Strategie koncentrują się również na budowaniu zdrowych umiejętności radzenia sobie.
Psychoedukacja
Strategie psychoedukacyjne uczą jednostki o kwestiach związanych z negatywnym obrazem ciała, w tym o jego przyczynach i konsekwencjach. Strategie psychoedukacyjne są często stosowane w połączeniu z innymi rodzajami interwencji.
Interwencje oparte na wdzięczności
Nowsza linia interwencji w zakresie obrazu ciała obejmuje strategie oparte na wdzięczności, takie jak dzienniki wdzięczności , listy, refleksje i medytacje. Takie interwencje mają na celu zwiększenie doceniania aspektów siebie, które nie są oparte na wyglądzie.
Strategie do wypróbowania w domu
Oto kilka strategii samopomocy, które możesz zastosować samodzielnie, aby poprawić postrzeganie swojego ciała, opartych na niektórych z powyższych interwencji:
Prowadź dziennik wdzięczności za ciało
Codzienna rutyna, która obejmuje autoironiczne komentarze na temat twojego ciała, prawdopodobnie sprawia, że czujesz się gorzej. Aby osiągnąć bardziej zrównoważoną perspektywę, ważne jest, aby zacząć zwracać uwagę i doceniać dobre rzeczy w swoim ciele.
Jednym ze sposobów osiągnięcia tego jest prowadzenie dziennika wdzięczności za ciało. Staraj się codziennie pisać coś pozytywnego o swoim ciele.
Przykłady wdzięczności za ciało
Możesz dodać takie rzeczy jak: „Miałam dobry dzień dla włosów”, „Moje nogi pozwoliły mi wspiąć się do kanionu” lub „Moje ramiona pozwoliły mi przytulić moje dziecko”. Na początku może być ciężko, ale z czasem stanie się łatwiej .
Wyczyść swój kanał mediów społecznościowych
Ludzie często stają w obliczu codziennej lawiny obrazów i wiadomości podkreślających szczupłość i/lub osiągnięcie idealnej sylwetki. Aby przeciwdziałać tym wiadomościom, konieczne jest znalezienie wiadomości, które wspierają akceptację ciała i włączenie różnych ciał.
Zamiast tego czytaj blogi o pozytywnym podejściu do ciała i naśladuj pozytywne wzorce do naśladowania. Niektóre doskonałe posty to Body Image Booster: 5 Ways To Strengthen Your Self-Respect autorstwa Margarity Tartakovsky i What the Dying Regret autorstwa Kerry Egan.
Możesz chcieć utworzyć tablicę na Pintereście promującą ciało . Dobrym pomysłem jest również zaprzestanie obserwowania serwisów społecznościowych, które promują ideał szczupłej lub wysportowanej sylwetki.
Kupuj ubrania, które pasują teraz
Wiele osób opiera się kupowaniu ubrań, które pasują i albo nosi bezkształtne ubrania, albo zwisa przed nagrodą zakupów lub wciśnięcia się w stare ubrania „kiedy schudną”. To błędne ćwiczenie zwiększa nieszczęście w teraźniejszości i nie przyczynia się do zwiększenia motywacji.
Zamiast tego kup przynajmniej kilka niezbędnych rzeczy, które pasują teraz i sprawiają, że czujesz się dobrze. Większość ludzi uważa, że dzięki temu czują się pewniej i zmniejsza się ich niepokój i samokrytyka podczas ubierania się.
Unikanie wyzwań i zaprzestanie sprawdzania ciała
Unikanie i kontrolowanie swojego ciała mają związek z utrzymywaniem się zaburzeń odżywiania.Unikanie może obejmować całkowite zakrywanie ciała, odmowę noszenia odpowiedniego stroju na daną sytuację (noszenie bluzy z kapturem latem, odmowę noszenia szortów lub topu bez rękawów w letnie dni, odmowę pływania z powodu lęku przed założeniem kostiumu kąpielowego) lub całkowite unikanie lekarzy, którzy mogliby je ocenić.
Kontrola ciała polega na wielokrotnym sprawdzaniu swojego kształtu i wagi. Może przybierać różne formy, od wielokrotnego ważenia, mierzenia (miarką krawiecką lub dotykiem) po obsesyjne sprawdzanie sylwetki w lustrze.
Unikanie i sprawdzanie ciała tylko utrwalają niepokój. Celem powinno być umiarkowanie. Ci, którzy unikają, powinni praktykować ekspozycję, a ci, którzy obsesyjnie sprawdzają, powinni przestać.
Jeśli sprawdzanie jest problemem, spróbuj śledzić liczbę razy, kiedy sprawdzasz, a następnie spróbuj stopniowo to ograniczyć. Narażenie może być również stopniowe. Na przykład noś koszule bez rękawów w mieszkaniu przez coraz dłuższy czas, zanim w końcu wyjdziesz w nich na zewnątrz.
Występuj przeciwko ideałowi szczupłości
Niektóre z najskuteczniejszych programów zapobiegania zaburzeniom odżywiania, takie jak The Body Project , opierają się na zasadzie dysonansu poznawczego. Dysonans poznawczy to idea, że gdy postawy i zachowania są sprzeczne, osoba doświadcza dyskomfortu i próbuje dostosować postawy do zachowań.
Ludzie są zachęcani do angażowania się w działania, które aktywnie przeciwstawiają się kulturowym naciskom na ideał szczupłości. Takie działania obejmują napisanie listu do rówieśnika lub młodej dziewczyny zachęcającego ją do przyjęcia bardziej zróżnicowanego zakresu piękna lub napisanie listu do firmy, która zaangażowała się w zawstydzanie osób otyłych lub zachowania skoncentrowane na szczupłości, wyjaśniającego, dlaczego to cię denerwuje.
Zmień negatywny język ciała
Angażowanie się w typowe „rozmowy o tłuszczu” – negatywne i osądzające komentarze lub rozmowy skupione na wadze i wyglądzie – jest szkodliwe dla obrazu ciała. Unikanie takich osądów (np. „Jestem taka gruba!”) może poprawić obraz ciała. Rozważ złożenie przyrzeczenia, że nie będziesz angażować się w rozmowy o tłuszczu.
Słowo od Verywell
Istnieje wiele ruchów sugerujących, że ludzie powinni dążyć do kochania swoich ciał. Może to nie być możliwe. Bardziej rozsądnym celem dla niektórych może być praca nad docenianiem i akceptowaniem swoich ciał.
Obraz ciała prawdopodobnie nie poprawi się bez wysiłku, a powyższe czynności muszą być wykonywane z czasem. Poprawa obrazu ciała jest odpowiednim celem terapii , niezależnie od tego, czy dana osoba doświadcza zaburzeń odżywiania.
Jeśli samodzielne stosowanie tych strategii nie przynosi efektów na dłuższą metę, a wygląd ciała negatywnie wpływa na ogólne samopoczucie lub codzienne funkcjonowanie, nie wahaj się zwrócić o pomoc do specjalisty.