Anoreksja Nervosa Recovery: Plany posiłków przywracające zdrowie odżywcze

Niedożywienie towarzyszące jadłowstrętowi psychicznemu może negatywnie wpływać na wszystkie układy organizmu. Dlatego przywrócenie masy ciała i zdrowia odżywczego jest niezbędnym elementem leczenia jadłowstrętu psychicznego.

Przywrócenie organizmu niedożywionego przez anoreksję może zająć wiele miesięcy, a nawet lat. Pacjenci z anoreksją powinni być na ogół pod opieką zespołu terapeutycznego, który zazwyczaj obejmuje lekarza, zarejestrowanego dietetyka , psychoterapeutę i psychiatrę.

Każdy, kto rozpoczyna rehabilitację żywieniową, musi być świadomy potencjalnie śmiertelnego zespołu ponownego odżywienia. W tym artykule przedstawiono strategie ambulatoryjnej rehabilitacji żywieniowej , sugerowane plany posiłków, dodatkowe strategie zwiększania masy ciała oraz sugestie dotyczące pokonywania typowych wyzwań w powrocie do zdrowia i potencjalnie niebezpiecznych skutków ubocznych.

Ambulatoryjna rehabilitacja żywieniowa

Najnowsze badania wykazały, że w przypadku pacjentów, u których nie występuje ryzyko wystąpienia zespołu ponownego odżywienia, bardziej agresywne i szybsze protokoły ponownego odżywienia skutkują szybszą rekonwalescencją i lepszymi ogólnymi wynikami.

Nie jest niczym niezwykłym, że dzienne zapotrzebowanie kaloryczne osób powracających do zdrowia po anoreksji sięga 3000 do 5000 kalorii dziennie, co pozwala na wystarczający przyrost masy ciała o 1/2 do 2 funtów tygodniowo, aż do osiągnięcia docelowej masy ciała. Dotyczy to zwłaszcza nastolatków, którzy wciąż rosną, i młodych dorosłych.

W przypadku nastolatków uczestniczących w leczeniu opartym na rodzinie, w którym rodzice odpowiadają za wsparcie rehabilitacji żywieniowej, zazwyczaj można bezpiecznie rozpocząć od spożycia 2000–2500 kalorii dziennie. Przy wsparciu i monitorowaniu zespołu ambulatoryjnego rodziców często zachęca się do zwiększenia jadłospisu do 3000–5000 kalorii dziennie w celu przywrócenia masy ciała.

Osiągnięcie wymagań dotyczących spożycia dużej ilości kalorii

Rodzice i pacjenci często są zdezorientowani tak wysokim zapotrzebowaniem kalorycznym, jak postęp regeneracyjny. Dlaczego jest ono tak wysokie? Osoby z jadłowstrętem psychicznym często stają się hipermetaboliczne, co oznacza, że ​​ich metabolizm wszedł na wysokie obroty, ponieważ organizm próbuje odbudować wszystkie tkanki utracone podczas głodowania.

Osoby często doświadczają podwyższonej temperatury ciała, ponieważ pobrana energia może zostać przekształcona w ciepło, a nie być wykorzystywana wyłącznie do budowy tkanki. Ten paradoksalny objaw sprawia, że ​​powrót do zdrowia jest jeszcze trudniejszy.

Ponadto wielu pacjentów z jadłowstrętem psychicznym podejmuje nadmierne ćwiczenia pomimo poważnego wychudzenia. Takie ćwiczenia mogą być ukryte i mogą dodatkowo podważać próby zwiększenia masy ciała poprzez zwiększenie wydatkowania kalorii. Ćwiczenia zazwyczaj nie są zalecane przez lekarzy na początkowych etapach rehabilitacji żywieniowej, ale pacjenci mogą potrzebować monitorowania, aby temu zapobiec.

Ważne jest, aby zauważyć, że ponieważ zwiększone spożycie kalorii generuje znaczny niepokój u osób z jadłowstrętem psychicznym, osiągnięcie tych celów kalorycznych może być bardzo trudne nawet przy dodatkowym wsparciu. Niemniej jednak konieczne jest zapewnienie wystarczającego spożycia kalorii, aby organizm mógł w pełni wyzdrowieć.

Cele wagowe powinny być zawsze obliczane przez zespół medyczny. Powrót miesiączki u kobiet jest krytyczny . Ponownie zaleca się, aby zespół medyczny obliczył Twoje indywidualne zapotrzebowanie na kalorie, ponieważ zmienia się ono w trakcie procesu rekonwalescencji.

Sugerowane wytyczne dotyczące posiłków

Jeśli zaczynasz od spożywania ponad 1000 kalorii dziennie, nie występuje u Ciebie ryzyko wystąpienia zespołu ponownego odżywienia, o którym mowa powyżej, oraz masz na to zgodę lekarza, możesz rozważyć rozpoczęcie rehabilitacji żywieniowej.

Skonsultuj się z lekarzem i zarejestrowanym dietetykiem, aby uzyskać zalecenia dostosowane konkretnie do Twojego organizmu. Przykładowo, przykładowe zalecenie dotyczące rehabilitacji żywieniowej dla pacjenta ważącego 90 funtów, u którego nie występuje ryzyko zespołu ponownego odżywienia, mogłoby wyglądać następująco.

• Dzień 1–4 : 1200–1600 kalorii/dzień
• Dzień 5–7 : Jeśli nie zauważysz przyrostu masy ciała, zwiększ dawkę o 400 kalorii dziennie do 1600–2000 kalorii/dzień. (Jeśli zauważysz przyrost masy ciała, możesz zwiększać dawkę bardziej stopniowo).
• Dzień 10–14 : Jeśli przyrost masy ciała nie osiągnie 1–2 funtów tygodniowo, zwiększ dzienne spożycie kalorii o 400–500 kalorii dziennie do 2000–2500
• Dzień 15–21 : 2500–3000 kalorii dziennie
• Dzień 20–28 : 3000–3500 kalorii dziennie

Pamiętaj, że zapotrzebowanie na kalorie zwykle wzrasta wraz ze wzrostem masy ciała. Dlatego pacjenci powracający do zdrowia po anoreksji często wymagają zwiększonego spożycia kalorii, aby utrzymać stały przyrost masy ciała. Z tego powodu pożądane jest cotygodniowe ważenie, które rejestruje postępy. Jeśli i kiedy tempo przyrostu masy ciała zwalnia lub zatrzymuje się, należy zwiększyć spożycie kalorii.

Przepis na plan posiłków na sukces

Ponieważ plan posiłków skoncentrowany na kaloriach może być wyzwalaczem dla osób powracających do zdrowia po anoreksji, nie jest to koniecznie pierwszy wybór, który powinni polecić zarejestrowani dietetycy. Może być jednak pomocne, aby mieć pojęcie o tym, jaką liczbę kalorii należy przyjmować, szczególnie podczas czytania etykiet i menu produktów spożywczych.

Ponownie, poziom kalorii jest zawsze ruchomym celem, zależnym od tempa przyrostu masy ciała. Preferowanym modelem planu posiłków w przypadku powrotu do zdrowia po anoreksji jest system wymiany. Jest on często stosowany w leczeniu zaburzeń odżywiania w szpitalach, ośrodkach stacjonarnych i ambulatoryjnych.

System ten, pierwotnie zaprojektowany dla pacjentów chorujących na cukrzycę, jest wszechstronny w procesie zdrowienia, ponieważ uwzględnia proporcje makroskładników (białka, węglowodany, tłuszcze) bez bezpośredniego skupiania się na kaloriach.

Obliczenia często mają na celu osiągnięcie 50–60% całkowitej liczby kalorii z węglowodanów, 15–20% z białka i 30–40% z tłuszczu dietetycznego dla wydajności metabolicznej. Każda „wymiana” (skrobia, owoce, warzywa, mleko, tłuszcz, białko/mięso) odpowiada określonej żywności i jej wielkości porcji. Pozwala to skupić się na zrównoważonym wyborze grup żywności podczas procesu planowania posiłków.

Jednak zrównoważona dieta może nie być tak ważna jak zwiększone spożycie kalorii w procesie przywracania wagi. Zarejestrowany dietetyk może pomóc obliczyć i zaprojektować plany posiłków wymiennych, biorąc to wszystko pod uwagę.

Przykładowy 3000-kaloryczny plan posiłków Exchange System na jeden dzień może obejmować 12 skrobi, 4 owoce, 4 mleko, 5 warzyw, 9 mięsa i 7 tłuszczu. Codzienny reżim może dzielić wymiany na posiłki i przekąski w następujący sposób:

Śniadanie: 2 skrobiowe, 1 tłuszczowe, 2 mięsne, 1 mleczne, 2 owocowe

• 2 kromki chleba tostowego (2 wymienniki skrobiowe) z 1 łyżeczką masła (1 wymiennik tłuszczu)
• 2 jajecznica (2 wymienniki mięsne) przygotowana z 2 uncjami pełnego mleka plus 6 uncjami pełnego mleka do picia (łącznie 1 wymiennik mleka),
• 4 uncje soku pomarańczowego i 1/2 szklanki sałatki owocowej (w sumie 2 wymiany owoców)

Lunch: 2 skrobiowe, 2 warzywne, 3 mięsne, 2 tłuste, 1 mleczny

• Kanapka z grillowanym serem: 2 kromki chleba (2 wymienniki skrobi), 2 łyżeczki masła (2 wymienniki tłuszczu), 3 plasterki sera (3 wymienniki mięsa)
• Zupa pomidorowa (1 szklanka zagęszczonej zupy pomidorowej – 2 wymienniki warzywne) zrobiona z 1 szklanką pełnego mleka (1 wymiennik mleka)

Kolacja: 4 skrobiowe, 3 mięsne, 3 tłuste, 2 warzywne, 1 owocowy

• 1 szklanka ugotowanego makaronu (2 wymienniki skrobiowe)
• 2 kromki grzanek czosnkowych (2 wymienniki skrobiowe) + 2 łyżeczki masła (2 wymienniki tłuszczu)
• 3 uncje mielonej wołowiny lub indyka (3 wymienniki mięsa) zrumienione na 1 łyżeczce oliwy z oliwek (1 wymiennik tłuszczu)
• ½ szklanki sosu pomidorowego z ½ szklanki ugotowanego brokułu (wymiana 2 warzyw)
• 1 pomarańcza (1 wymiana owoców)

Przekąska nr 1: 2 skrobie, 1 mleko

• 1 duża muffinka (2 wymienniki skrobiowe)
• 1 szklanka pełnego mleka (1 wymiana mleka – można dodać pół na pół, aby uzyskać więcej kalorii)

Przekąska nr 2: 1 owoc, 1 mleko

• ½ banana (1 wymiana owoców)
• 1 szklanka jogurtu pełnotłustego (1 wymiennik mleka)

Przekąska nr 3: 1 mięso, 2 skrobia, 1 warzywo, 1 tłuszcz

• 1 łyżeczka masła orzechowego lub migdałowego (1 zamiennik mięsa)
• 2 kromki chleba (2 wymiany skrobi)
• 1 szklanka surowych marchewek (1 wymiennik warzywny), 1 uncja hummusu (1 wymiennik tłuszczu)

Inne strategie na przybieranie na wadze

Aby zwiększyć spożycie kalorii i osiągnąć stały przyrost masy ciała, zawsze pamiętaj o kilku prostych taktykach:

• Gęstość kaloryczna : Podczas gotowania dodawaj tłuszcz, np. olej, masło, śmietanę, ser, ponieważ może to zwiększyć kaloryczność bez zwiększania wielkości porcji.
• Ogranicz spożycie surowych owoców i warzyw : Mimo że są one pożywne, mogą przyczyniać się do szybkiego uczucia sytości i zapobiegać przybieraniu na wadze.
• Częstotliwość posiłków : Zamiast jeść trzy razy dziennie, zwiększ częstotliwość posiłków do sześciu razy dziennie.
• Wielkość porcji : Podawaj większe porcje na każdy posiłek.
• Uzupełnij płynną dietę : Produkty takie jak Ensure Plus i Boost Plus dostarczają 350–360 kalorii na 8 uncji. Może to okazać się bardzo pomocne w gęstości kalorycznej. Płynna dieta w tej formie jest zalecana natychmiast jako zamiennik pominiętych lub niedokończonych posiłków lub przekąsek.

Potencjalne zagrożenia podczas odzyskiwania

Zespół ponownego odżywiania

Jak ostateczne jedzenie po okresie głodowania może być szkodliwe dla organizmu? Biochemia mówi nam, że ciała ketonowe i wolne kwasy tłuszczowe z rozpadu (katabolizmu) mięśni i tkanki tłuszczowej zastępują glukozę jako główne źródło energii w głodowaniu.

Podczas ponownego karmienia następuje zmiana metabolizmu tłuszczów na węglowodany. Powstała insulina uwalniana z trzustki zwiększa wychwyt komórkowy glukozy, fosforanów, potasu, magnezu, sodu i wody. Organizm przechodzi również w stan budowy (anaboliczny) syntezy białek, który wymaga większego wychwytu składników odżywczych przez komórki.

Organizm jest wówczas narażony na niedobór tych niezbędnych składników odżywczych we krwi. Konsekwencje kliniczne mogą obejmować nieregularne tętno, zastoinową niewydolność serca, niewydolność oddechową, śpiączkę, drgawki, osłabienie mięśni szkieletowych, utratę kontroli nad ruchami ciała i objawy neurologiczne.

Zapobieganie zespołowi ponownego odżywienia

Aby uniknąć zespołu ponownego odżywienia, należy monitorować poziom fosforu, magnezu, potasu, wapnia i tiaminy przez pierwsze 5 dni i co drugi dzień przez kilka tygodni. Należy również wykonać elektrokardiogram (EKG). Wymagany jest ścisły nadzór medyczny.

Narodowy Instytut Zdrowia i Kryteria Doskonałości Klinicznej dla Pacjentów ostrzegają, że istnieje znaczne ryzyko wystąpienia zespołu ponownego odżywienia, jeśli punkt wyjścia to 1000 lub mniej kalorii dziennie.

Ryzyko wystąpienia zespołu ponownego odżywienia znacznie wzrasta u pacjentów, u których występuje jeden z poniższych wskaźników:

• BMI : wskaźnik masy ciała mniejszy niż 16
• Nierównowaga elektrolitowa : niski poziom potasu, fosforanów i/lub magnezu przed ponownym karmieniem
• Ostatnie spożycie : Niewielkie spożycie lub brak spożycia składników odżywczych przez ponad 10 dni
• Utrata masy ciała : utrata ponad 15% masy ciała w ciągu ostatnich 3–8 miesięcy

U pacjentów, u których występują dwa lub więcej z poniższych wskaźników, występuje również większe ryzyko wystąpienia zespołu ponownego odżywienia:

• BMI : wskaźnik masy ciała mniejszy niż 18,5
• Historia : Nadużywanie alkoholu lub narkotyków, w tym insuliny, chemioterapii, leków zobojętniających kwas żołądkowy lub leków moczopędnych
• Ostatnie spożycie : Niewielkie spożycie lub brak spożycia składników odżywczych przez okres dłuższy niż 5 dni
• Utrata masy ciała : utrata ponad 10% masy ciała w ciągu ostatnich 3–6 miesięcy

Pokonywanie problemów z odbudową masy ciała

Skoro podstawowym objawem tej choroby jest ograniczenie diety, który pacjent z anoreksją chętnie zje więcej?

Opór jest powszechny i ​​wymaga bezpośredniego wsparcia ze strony bliskich i zespołu specjalistów, którzy mogą pomóc pacjentom przestrzegać planu żywieniowego i nie przybierać na wadze, a także rzucić wyzwanie zaburzeniom odżywiania i zachęcać do codziennego
spożywania pokarmów wywołujących strach .

Należy odradzać diety wegetariańskie, niskotłuszczowe, niskowęglowodanowe i bezmleczne (chyba że zdiagnozowano alergię), ponieważ często są one objawem zaburzenia, a nie wynikają z uzasadnionych obaw o stan zdrowia.

Opóźnione opróżnianie żołądka, czyli gastropareza, często występuje u osób z jadłowstrętem psychicznym i może prowadzić do przedwczesnego uczucia sytości i wzdęć. To dodatkowo komplikuje proces odżywiania, ponieważ spożywanie wymaganych zwiększonych dawek może być fizycznie nieprzyjemne.

Częste, bogate w składniki odżywcze posiłki i przekąski, które pozwalają na mniejsze porcje bez poświęcania zawartości kalorii, są kluczem do pokonania tej przeszkody. Zespoły ds. powrotu do zdrowia po zaburzeniach odżywiania mogą pomóc w wspieraniu fizycznych skutków ubocznych reourishingu, a także psychologicznego oporu przed takimi aspektami powrotu do zdrowia.

W skład zespołów zazwyczaj wchodzi lekarz, zarejestrowany dietetyk, psychoterapeuta i psychiatra. Podczas wyszukiwania i tworzenia zespołów ambulatoryjnych zaleca się upewnienie się, że praktycy mają doświadczenie w leczeniu zaburzeń odżywiania.

Pozwolenie bliskiej osobie na pomoc w rozliczaniu się i zapewnienie wsparcia w powrocie do zdrowia może być niezwykle skuteczne w powrocie do zdrowia. Leczenie oparte na rodzinie (FBT lub Maudsley) to oparty na dowodach model, który wyznacza rodziców jako główne wsparcie w ponownym karmieniu dzieci i nastolatków z jadłowstrętem psychicznym.

Opracowano również inne modele leczenia, które zapewniają wsparcie rodzinie osób dorosłych cierpiących na anoreksję.

Słowo od Verywell

Powrót do zdrowia nie jest procesem liniowym i może być powolny. Pamiętaj, że stresy życiowe i duże zmiany życiowe mogą potencjalnie aktywować nawrót choroby . Wsparcie i ponowna ocena postępów i celów są stale potrzebne. Pojednanie z jedzeniem i przywrócenie zdrowia psychicznego, emocjonalnego i fizycznego oraz dobrego samopoczucia są rzeczywiście możliwe.