Elva Etienne / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Neurotypowy to określenie odnoszące się do osoby, której funkcje mózgu, zachowania i przetwarzanie są uważane za standardowe lub typowe. Osoby neurotypowe mogą nie mieć pojęcia, że takie są, jeśli temat ten nigdy wcześniej nie pojawił się.
Możesz być zdezorientowany, dlaczego słowo neurotypowy w ogóle musi istnieć. Biorąc pod uwagę, że oznacza to, że twój mózg działa w sposób, jakiego oczekuje od niego społeczeństwo, może się wydawać, że to coś, co w ogóle nie potrzebuje nazwy.
Kiedy zrozumiesz koncepcję neuroróżnorodności, lepiej zrozumiesz, dlaczego słowo neurotypowy jest ważne.
Spis treści
Czym jest neurodywersyfikacja?
Neurodywersyfikacja to idea, że normalne i akceptowalne jest, aby ludzie mieli mózgi, które funkcjonują inaczej niż inni. Zamiast myśleć, że jest coś złego lub problematycznego, gdy niektórzy ludzie nie działają podobnie jak inni, neurodywersyfikacja obejmuje różnice zarówno w funkcjonowaniu mózgu, jak i cechach behawioralnych jako naturalny element różnorodności populacji ludzkiej. Termin neurodywersyfikacja został ukuty przez socjolożkę Judy Singer, która jest autystyczna, w 1997 roku.
Neurodywersyfikację można podzielić na dwie główne kategorie: osoby, które są typowe i osoby, które są neurodywergentne. Omówiliśmy, że neurotypowość oznacza, że mózg danej osoby funkcjonuje w sposób uważany za standardowy, więc powinno to ułatwić zrozumienie, co oznacza neurodywergencja.
Czym jest neurodywergencja?
Neurodivergence to termin określający osoby, których mózgi funkcjonują inaczej w jeden lub więcej sposobów niż jest to uważane za standardowe lub typowe. Neurodivergence objawia się na wiele różnych sposobów, od bardzo łagodnych, których większość ludzi nigdy by nie zauważyła, po bardziej oczywiste sposoby, które prowadzą do tego, że dana osoba zachowuje się inaczej niż jest to standardem w naszym społeczeństwie.
Osoby neuroatypowe są zazwyczaj świadome, że ich mózgi funkcjonują inaczej niż typowo. Osoba neuroatypowa ma jeden lub więcej sposobów, w jaki jej mózg funkcjonuje poza „typowym” sposobem. Na przykład, osoby neuroatypowe mogą zostać zdiagnozowane z autyzmem , ADHD , OCD , dyspraksją , dysleksją , dyskalkulią lub zespołem Tourette’a .
Podczas gdy osoby neuroatypowe były kiedyś uważane za nienormalne lub chore, poczyniono duże postępy w przerobieniu i zmianie tego myślenia. Teraz zaczyna być zrozumiałe, że mózgi mogą działać na wiele różnych sposobów, a osoby neuroatypowe mogą prowadzić pełne, szczęśliwe życie, gdy nie są zmuszane do wpasowywania się w określone ramy.
Historia słowa neurotypowy
Uważa się, że idea bycia neurotypowym powstała w wyniku dyskusji w społeczności autystycznej , w czasie po tym, jak Judy Singer przedstawiła ideę neuroodmienności. Początkowo słowo neurotypowy odnosiło się tylko do osób, które nie były autystyczne. Wraz z tym, jak koncepcja neuroodmienności zaczęła być akceptowana przez więcej osób niż tylko populację autystyczną, słowo to rozszerzyło swoją definicję, odnosząc się do każdego, kto nie jest neuroodmienny.
Jak stwierdzić, czy jesteś osobą neurotypową?
Prawdopodobnie jesteś osobą neurotypową, jeśli:
- Nigdy nie potrzebowałeś testów poznawczych ani behawioralnych, aby dowiedzieć się, czy jesteś neuroatypowy
- Osiągnąłeś wszystkie standardowe etapy rozwoju i zachowania
- Komunikujesz się z innymi w odpowiedni sposób
- Nie masz żadnych problemów sensorycznych
- Potrafisz dostosować się do zmian
- Nie miałeś opóźnionego rozwoju mowy jako dziecko
- Możesz łatwo nauczyć się nowych umiejętności
- Szanujesz autorytety i potrafisz przestrzegać zasad
Kultura ableistyczna uświadamia osobie neuroatypowej, jak bardzo różni się od „normy”, podczas gdy osoby neurotypowe rzadko biorą to pod uwagę. Dzieje się tak, ponieważ takie społeczeństwo jest tak skonstruowane, aby pomóc osobom neurotypowym się rozwijać. Natomiast osoby neuroatypowe często nie mogą się rozwijać w środowiskach edukacyjnych, społecznych lub zawodowych, które nie uwzględniają ich różnic.
Skutki bycia neurotypowym
Bycie neurotypowym to tożsamość, która wiąże się z wieloma przywilejami . Te przywileje są takie, o których my, osoby podległe neurotypowi, rzadko, jeśli w ogóle, myślimy. W świecie, który jest stworzony dla pewnych typów ludzi, aby odnieść sukces, ci ludzie nie mają wielkiej potrzeby zastanawiania się nad sposobami, w jakie społeczeństwo jest stworzone, aby im pomóc odnieść sukces. Oto niektóre z przywilejów, które pociąga za sobą bycie neurotypowym.
Edukacja
Ogólnie rzecz biorąc, osoby neurotypowe są w stanie poruszać się po standardowym systemie edukacyjnym. Uczą się umiejętności takich jak mówienie, czytanie i pisanie w wyznaczonym czasie w dzieciństwie. Są w stanie nadążyć za swoimi kolegami z klasy i ukończyć szkołę razem z nimi. Osoby neurotypowe nadal mają mocne i słabe strony, jak każdy.
Na przykład ktoś może być dobry z matematyki, ale mieć trudności z pisownią, lub może być świetny z angielskiego, ale mieć trudności z nauką drugiego języka. Proste wyzwania edukacyjne są powszechne i nie oznaczają, że ktoś jest neuroatypowy, zwłaszcza jeśli osiąga kamienie milowe rozwoju i poznania w oczekiwanym wieku.
Towarzyskie spotkania i randki
Osoby neurotypowe są zazwyczaj w stanie nawiązywać kontakty towarzyskie i tworzyć partnerstwa z innymi bez potrzeby dużego wykształcenia. Oznacza to, że naturalnie przychodzi im interakcja z innymi, a rzeczy, których nauczenie się może być wymagane jako umiejętność dla niektórych osób neuroatypowych, takie jak nawiązywanie kontaktu wzrokowego, prawdopodobnie nie są częścią ich świata.
Ponieważ osoby neurotypowe zazwyczaj mają dobre umiejętności komunikacyjne, zazwyczaj potrafią poznawać i zaprzyjaźniać się z innymi ludźmi bez większych trudności.
Ponadto zazwyczaj potrafią nawiązywać kontakty towarzyskie w sytuacjach, które dla osób neuroatypowych mogłyby być przytłaczające pod względem stymulacji, na przykład w głośnym barze czy na koncercie muzycznym.
Zatrudnienie
Istnieje wiele obyczajów i zwyczajów społecznych, których członek społeczeństwa musi przestrzegać, a dotyczy to zwłaszcza pracy. Jak rozmawiać z szefem, jak zwracać się do współpracowników i jak wykonywać własne obowiązki służbowe, to tylko kilka z tych przykładów.
Ponieważ osoby neurotypowe radzą sobie z tymi problemami bez większych wyzwań, zazwyczaj są w stanie odnaleźć się w miejscu pracy bez większego wykształcenia lub wysiłku. Chociaż prawdopodobnie nawet o tym nie myślą, wpasowanie się w kulturę pracy wymaga specyficznego funkcjonowania mózgu i przetwarzania.
Osoby neurotypowe zazwyczaj potrafią odnaleźć się w otoczeniu i wykonywać swoje obowiązki zawodowe bez większego wsparcia ze strony innych osób.
Jak być sojusznikiem osób neuroatypowych
Jeśli niedawno zdałeś sobie sprawę, że jesteś osobą neurotypową, możesz się zastanawiać, w jaki sposób możesz być sojusznikiem osób, które nie są neurotypowe.
Pierwszym krokiem do nawiązania sojuszu z osobami neuroatypowymi jest uświadomienie sobie, że jest się osobą neurotypową, a co za tym idzie, ma się przywileje, których osoby neuroatypowe nie mają.
Oto kilka innych rzeczy, które możesz zrobić.
Pozwólmy Neuroatypowym Osobom Mówić Za Siebie
Jeśli w Twoim życiu jest osoba neuroatypowa, możesz chcieć się za nią wstawić. Teoretycznie to świetnie! W praktyce jednak musisz być bardzo ostrożny. Pozwól osobom neuroatypowym mówić za siebie.
Jeśli ktoś chce, żebyś przemawiał w jego imieniu w danej sytuacji, najpierw omówcie, co zamierzacie powiedzieć, i upewnijcie się, że reprezentujecie tę osobę i jej punkt widzenia, a nie siebie i swoje.
Używaj języka inkluzywnego
Ważne jest, aby unikać języka ableistycznego , zwłaszcza gdy język ten przedstawia neurodywergencję w negatywnym świetle. Na przykład nie nazywaj kogoś „kulawym” lub „szalonym”, gdy masz na myśli, że jego pomysł jest „głupi” lub „dziwaczny”.
Unikaj także używania diagnoz neurodywergentnych w żartach. Przykładem tego jest powiedzenie „Jestem taka OCD”, kiedy mówisz o organizowaniu swoich rzeczy. Zamiast tego powiedz to, co naprawdę masz na myśli: „Jestem bardzo zorganizowana i bardzo lubię organizować”.
Nie proś o pracę emocjonalną
Jeśli spotkasz osobę neuroatypową, możesz być naprawdę ciekawy jej doświadczeń życiowych. Jednak może to być niesamowicie inwazyjne i obciążające dla kogoś, kto chce cię czegoś nauczyć. Nazywa się to pracą emocjonalną i jest wyczerpujące i emocjonalnie wyczerpujące dla osób, które są proszone o jej wykonanie.
Zamiast tego poszukaj samodzielnie ich diagnozy lub diagnoz i bądź gotowy do dyskusji lub rozmowy, nie oczekując, że sami podzielą się z Tobą informacjami na temat swojego stanu (schorzeń).
Zachęcamy również do czytania artykułów napisanych przez osoby neuroatypowe z tymi samymi diagnozami lub oglądania ich filmów. Pomoże Ci to lepiej zrozumieć, jak wygląda ich doświadczenie życiowe.
Bycie neurotypowym to przywilej, o którym być może nie wiedziałeś, że go masz, zanim to przeczytałeś. Pamiętaj, że osoby neuroodmienne nie są nienormalne ani mniej inteligentne od ciebie; ich mózgi działają w sposób, którego wciąż uczymy się rozumieć, i mają tyle samo do zaoferowania, co osoby neurotypowe.