Co to znaczy być rodzinnym kozłem ofiarnym?

Obwinianie kogoś lub grupy o coś złego, co się wydarzyło lub co zrobił ktoś inny.

Obwinianie może mieć miejsce w celu ochrony wizerunku rodziny lub osób, które są faworyzowane w rodzinie, a nie tylko samego siebie. Często zdarza się, że jedna osoba staje się kozłem ofiarnym, ale może się to zdarzyć w przypadku więcej niż jednej osoby.

Powszechne w rodzinach o niezdrowej dynamice, obwinianie ma tendencję do rozpoczynania się w dzieciństwie, kiedy dzieci są obwiniane za wszystkie problemy w dysfunkcyjnych gospodarstwach domowych. Termin „kozioł ofiarny” pochodzi z Biblii.

W Księdze Kapłańskiej Izraelici przeprowadzają ceremonię, w której kierują swoje grzechy na „kozła ofiarnego”. Następnie wypuszczają kozła na pustynię, aby metaforycznie oczyścić swoją społeczność z niegodziwości. Kozioł ofiarny ponosi zatem ciężar przyjęcia na siebie występków plemienia, społeczności lub rodziny. 

Ponadto prowadzi to do wychowania, w którym ignoruje się wrodzoną wartość, dobroć i uroczą naturę dziecka, które jest kozłem ofiarnym. Zamiast tego obelgi, zastraszanie, zaniedbywanie i nadużycia są uznawane za właściwe dla dziecka zmuszone do tej pozycji.

Jak wybiera się kozły ofiarne

Istnieje niezliczona ilość powodów, dla których rodzic może wybrać kozła ofiarnego, ale nigdy nie jest to wina dziecka. Podczas gdy niektóre mogą być bezsensowne, niektóre arbitralne czynniki, które mogą na to wpływać, obejmują:

• Kolejność urodzenia
• Płeć
• Wygląd
• Intelekt
• Kolor skóry
• Orientacja seksualna i/lub tożsamość płciowa

Na przykład jedyny chłopiec w rodzinie może być ulubionym lub złotym dzieckiem, podczas gdy druga córka urodzona w drugiej kolejności może zostać przypisana do roli kozła ofiarnego. Z drugiej strony narcystyczny rodzic może preferować dziecko, które przynosi rodzinie najwięcej chwały, a jednocześnie obarczać winą dziecko, które nie poprawia wizerunku rodziny w oczach opinii publicznej.

Obwinianie jako forma projekcji

W niektórych przypadkach rodzice mogą źle traktować dzieci, które przypominają lub przypominają im ich byłych partnerów. Na przykład dzieci biologiczne mogą być traktowane inaczej niż pasierbowie lub dzieci adoptowane w domu.

Tylko dzieci dysfunkcyjnych i agresywnych rodziców zgłaszają, że czasami są złotym dzieckiem, a innym razem kozłem ofiarnym. Te same role mogą być narzucane temu samemu dziecku, co wskazuje, jak bardzo kłopotliwi są rodzice, którzy angażują się w takie zachowanie.

Rodzice, którzy obwiniają swoje dzieci, zazwyczaj nie potrafią introspekcji i zrozumienia swoich projekcji. Mogli zostać wychowani w dysfunkcyjnych rodzinach , w których niektóre dzieci były kozłami ofiarnymi, a inne złotymi dziećmi . Mogą również mieć zaburzenia osobowości, takie jak narcystyczne zaburzenie osobowości lub zaburzenie osobowości typu borderline , które prowadzi do idealizowania i dewaluowania innych lub angażowania się w myślenie czarno-białe .

Niestety, dzieci mają tendencję do internalizowania tego, że są problemem i nie mają doświadczenia życiowego, aby rozpoznać, że rodzice, którzy je obarczają winą, są tymi, którzy mają problem. Nie wiedzą, że kochający i dojrzali rodzice nie dzielą dzieci na role „całkowicie dobre” lub „całkowicie złe”, ale uznają, że każdy ma mocne i słabe strony. 

Skutki bycia kozłem ofiarnym

Oczywiste jest, że bycie kozłem ofiarnym stawia dzieci w niekorzystnej sytuacji. Oto kilka sposobów, w jakie może się to przejawiać w ich życiu:

• Trauma : Pozbawienie dziecka miłości ze strony rodziny, bycie postrzeganym jako „zły” w domu i pomijanie jego pozytywnych cech może sprawić, że przez całe życie będzie ono narażone na cierpienie emocjonalne i psychiczne, w trakcie którego będzie miało trudności z uwierzeniem, że jest dobre, wartościowe, kompetentne i lubiane.
• Toksyczne związki i środowiska : Może to również prowadzić do nawiązywania przez te osoby przyjaźni, związków romantycznych oraz przebywania w środowiskach pracy, które są pełne przemocy i krzywdzące. 
• Normalizacja dysfunkcyjnego zachowania : Dysfunkcja i nadużycia często wydają się „normalne” dla rodzinnych kozłów ofiarnych, przez co trudno im dostrzec niebezpieczne osoby i miejsca, zanim wyrządzą krzywdę.
• Trudności z granicami : Fakt, że gaslighting jest powszechny w rodzinach dysfunkcyjnych, sprawia, że ​​osobom będącym ofiarami przemocy trudno jest wyznaczać granice i rozpoznawać, kiedy zachowanie innych osób je przekracza. Istnieje większe prawdopodobieństwo, że uwierzą, że przesadzają, są zbyt wrażliwi lub nie mogą zaufać swojemu osądowi.
• Samosabotaż lub samookaleczenie : Kozły ofiarne mają tendencję do internalizowania szkodliwych wiadomości, które otrzymywali o sobie od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa. Może to skutkować tym, że dziecko będzie się samosabotażować lub samookaleczać , na przykład słabo radzić sobie w szkole, zaniedbywać samoopiekę, angażować się w ryzykowne działania lub zachowania i zachowywać się w sposób wskazujący, że zasługuje na miano kozła ofiarnego (nawet jeśli żadne dziecko go nie zasługuje).

Wyciąganie wniosków z bolesnego dzieciństwa

Bycie kozłem ofiarnym to samotne, rozdzierające serce doświadczenie dla dziecka, ale w niektórych przypadkach może też przynieść bardziej pożądany rezultat. Na przykład, złe traktowanie, którego doświadczają kozły ofiarne w rodzinach, jest często bodźcem, który skłania je do opuszczenia dysfunkcyjnego, pełnego konfliktów domu. Tymczasem złote dziecko zazwyczaj pozostaje uwikłane w ten szkodliwy system rodzinny.

Innymi słowy, bycie kozłem ofiarnym może dać komuś możliwość zobaczenia toksycznej rodziny taką, jaka jest. Może to skutkować tym, że kozły ofiarne zdystansują się od swoich rodzin pochodzenia i uzyskają pomoc w wyjściu z nadużyć, których doświadczyły.

Radzenie sobie z kozłem ofiarnym w rodzinie jako osoba dorosła

Kozły ofiarne dźwigają ciężar powrotu do zdrowia po dzieciństwie pełnym znęcania się, poniżania, nierównego traktowania i nadużyć. Pozbawiono ich doświadczenia dorastania w bezpiecznym, stabilnym domu, w którym mieli bezwarunkową miłość rodziców lub opiekunów. Zamiast tego dysfunkcyjni dorośli w ich życiu wybierali ich do znęcania się i nastawiali przeciwko ich rodzeństwu lub innym członkom rodziny. 

Leczenie traumy z dzieciństwa

Próba wyleczenia się z tego nagannego zachowania może potrwać całe życie, dlatego tak ważne jest, aby skonsultować się ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego, który specjalizuje się w rodzinach dysfunkcyjnych i traumie z dzieciństwa, i dowiedzieć się, jak rozpocząć proces powrotu do zdrowia.

Proces zdrowienia będzie przebiegał u każdej osoby inaczej, jednak osoby, które w dzieciństwie były kozłem ofiarnym, będą musiały podjąć decyzję, jak będą się komunikować ze swoimi rodzinami w dorosłym życiu.

Bądź przygotowany na to, że inni krewni, przyjaciele, a nawet nieznajomi przekonają cię do przemyślenia swoich granic. Wiele osób niewiele wie o psychologicznym wpływie, jaki dysfunkcyjne rodziny lub rodzice z zaburzeniami osobowości, zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych lub innymi problemami wywierają na dziecko. Łatwo jest osobom z zewnątrz założyć, że ponieważ mieli kochających rodziców, wszyscy inni też ich mieli.

Niektórzy ludzie mogą być również zdezorientowani publiczną personą rodzica. Na przykład, jeśli rodzic wydaje się być kochający przed publicznością, myśl, że ta osoba może być agresywna w prywatności, może skutkować dysonansem poznawczym . 

Słowo od Verywell

Jeśli Twoi rodzice nadal będą Cię znęcać w dorosłym życiu, zaprzestanie kontaktu może być w Twoim najlepszym interesie. Niektórzy kozły ofiarne mogą również zdecydować się na zerwanie kontaktu, jeśli uznają, że znęcanie się nad Tobą w dzieciństwie było niewybaczalne.  

Inne osoby, które w dzieciństwie były kozłem ofiarnym, mogą zdecydować się na ograniczenie kontaktów, co oznacza, że ​​mają jasne granice dotyczące tego, jakie rodzaje kontaktów są skłonne utrzymywać ze swoimi krewnymi. Ograniczenie kontaktów może oznaczać komunikowanie się z członkami rodziny wyłącznie za pośrednictwem wiadomości tekstowych, poczty e-mail lub połączeń telefonicznych. Może to oznaczać, że nigdy lub rzadko odwiedza się członków rodziny osobiście lub ogranicza się wizyty do specjalnych okazji, takich jak święta, śluby, ukończenia studiów, narodziny lub pogrzeby. 

Jak pójdziesz dalej, zależy od Ciebie. Z systemem wsparcia, w tym dostawcą zdrowia psychicznego, możesz zdecydować, co będzie dla Ciebie najlepsze.