Jak świadomość epigenetyki i traumy pokoleniowej może wpływać na terapię

Pandemia stała się źródłem zbiorowej traumy dla wielu , pozostawiając niektórych z pytaniem, jaki może być długoterminowy wpływ, nawet po jej zakończeniu. Badanie epigenetyki może przynieść odpowiedź, ponieważ historia pokazuje, że uciskane grupy, na przykład, mogą przekazywać wpływ takiej traumy w swoich genach.

Epigenetyka – mówiąc w dużym uproszczeniu – to nauka badająca, w jaki sposób ludzkie doświadczenia mogą wpływać na geny, a następnie przekazywać je przyszłym pokoleniom.

Choć trudno jest ocenić, w jaki sposób nietolerancja nadal szkodzi grupom ludzi, a jej wpływ wykracza poza linie pokoleniowe, to jednak aby rozwiązać ten problem, konieczne jest lepsze zrozumienie go.

Co mówią nam badania

Chociaż badania wciąż trwają, rośnie liczba naukowców, którzy są zgodni co do tego, że trauma może mieć wpływ na geny przyszłych pokoleń.

Badanie z 2019 r. zbadało, w jaki sposób interwencje psychologiczne mogą być dostosowywane do indywidualnych potrzeb klientów w zakresie przyszłych procesów epigenetycznych.Kumsta stwierdził, że przejście ludzi z systemów motywacyjnych nastawionych na rywalizację do systemów motywacyjnych nastawionych na troskę za pomocą terapii skoncentrowanej na współczuciu może oddziaływać na różne procesy genetyczne.

Badanie z 2021 r. przeanalizowało, w jaki sposób systemowy rasizm może nadal szkodzić przyszłym pokoleniom na poziomie genów. Autor postulował pilne zmiany status quo białej supremacji.Praca Mulligan skupia się na trudnej sytuacji Afroamerykanów, ale zauważa, że ​​znamiona epigenetyczne związane z rasizmem mogą dotyczyć każdej populacji doświadczającej ucisku rasowego.

Choć upłynie jeszcze trochę czasu, zanim epigenetyka zostanie włączona do najlepszych praktyk terapeutycznych, te rozwijające się badania nadal mogą pomóc w zrozumieniu dalekosiężnych skutków traumy pokoleniowej.

Zmiany epigenetyczne mogą zwiększać ryzyko problemów ze zdrowiem psychicznym

Deidra Thompson, DNP, FNP-C, PMHNP-BC, wykładowca w  programie MSN Psychiatric-Mental Health Nurse Practitioner na Uniwersytecie Walden  , mówi: „Zmiany epigenetyczne mogą wpływać na zdrowie psychiczne”.

Thompson wyjaśnia: „Środowisko i zachowania jednostki, w tym odżywianie, narażenie na działanie substancji chemicznych, ćwiczenia, przeciwności losu, palenie i stres, mogą wpływać na ekspresję genów. Ta ekspresja genów wpływa na rozwój i choroby i może sprawić, że dana osoba będzie bardziej podatna na choroby psychiczne”.

Thompson zauważa, że ​​podnoszenie świadomości na ten temat może mieć wpływ na planowanie leczenia w opiece nad zdrowiem psychicznym, dlatego lekarze mogą współpracować z pacjentami i innymi członkami zespołu opieki zdrowotnej w celu opracowania holistycznego planu opieki, który będzie obejmował umysł, ciało i ducha, biorąc pod uwagę przeszłe traumy.

Thompson podkreśla: „Będzie to prawdopodobnie obejmować współpracę z profesjonalistami z różnych dyscyplin, aby zapewnić każdemu pacjentowi skuteczny plan, który minimalizuje negatywne zachowania i środowiska, a jednocześnie kładzie nacisk na pozytywne zachowania i środowiska. Psychoterapia odgrywa również rolę w ekspresji genów, więc może być częścią planu leczenia”.

Biorąc pod uwagę, że zmiany epigenetyczne nie zmieniają podstawowej sekwencji DNA, Thompson zauważa, że ​​niektóre zmiany mogą być odwracalne. „Zatrzymanie negatywnego zachowania lub usunięcie go z negatywnego środowiska może odwrócić skutki. Wczesna interwencja może poprawić wyniki” – mówi.

Chociaż zdrowa dieta i ćwiczenia, a także środki łagodzące stres, takie jak medytacja i uważność, mogą okazać się korzystne, Thompson podkreśla, że ​​każda osoba, wraz ze swoim stanem, jest wyjątkowa. „Istnieje kilka czynników, które odgrywają rolę w rozwoju choroby, w tym genetyka, finanse, urazy oraz wpływy społeczne i fizyczne” – mówi.

Thompson zaleca: „Osoby cierpiące na objawy choroby psychicznej powinny szukać oceny i leczenia u specjalisty. Pacjenci często dobrze reagują na indywidualny plan opieki, który obejmuje zarówno środki farmakologiczne, jak i niefarmakologiczne”.

Pacjenci powinni aktywnie uczestniczyć w procesie planowania leczenia i być gotowi inwestować w siebie, ponieważ Thompson zauważa, że ​​często potrzeba czasu i dyscypliny, aby zmienić styl życia, powstrzymać się od negatywnych zachowań itp.

Thompson wyjaśnia, że ​​pacjenci powinni ściśle współpracować ze swoimi dostawcami usług, aby opracować interwencję, która spełnia ich potrzeby. „Pacjenci powinni również sami się bronić i pytać swoich dostawców o usługi i skierowania, z których ich zdaniem mogą skorzystać” – mówi.

Niekorzystne warunki środowiskowe wpływają na zdrowie psychiczne

Badania nad równością zdrowia psychicznego, psycholog kliniczny i dyrektor ds. medycznych w  Big Health ,  Juliette McClendon, PhD , mówi: „Te badania podkreślają wpływ doświadczeń środowiskowych na zdrowie poprzez zmiany biologiczne, zjawisko, które może mieć wpływ zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne”.

McClendon podkreśla: „Cieszę się, że coraz więcej uwagi poświęca się zrozumieniu, w jaki sposób środowisko i doświadczenia życiowe wpływają na zdrowie psychiczne za pośrednictwem biologicznych mediatorów”.

McClendon zauważa, że ​​w opiece psychologicznej zdawano sobie sprawę z tego, że mediatory biologiczne i mózgowe kształtują zdrowie psychiczne, ale nie poświęcano aż tak wiele uwagi temu, w jaki sposób i dlaczego te mediatory biologiczne się rozwijają.

McClendon wyjaśnia: „Przeniesienie perspektywy epigenetycznej na pierwszy plan może pozwolić nam lepiej zintegrować role genów, procesów biologicznych i niekorzystnych warunków środowiskowych w kształtowaniu zdrowia psychicznego i opracowywaniu skutecznych podejść terapeutycznych”.

Rozumiejąc, że problemy ze zdrowiem psychicznym mogą rozwijać się z przewlekłych doświadczeń przeciwności losu, które kształtują mózg i funkcjonowanie biologiczne, McClendon zauważa, że ​​nierówności zdrowotne można rozwiązać. „Epigenetyka jest ściśle powiązana ze społecznymi determinantami zdrowia” – mówi.

McClendon podkreśla: „Wiemy, że miejsce, w którym się mieszka, pracuje, bawi i modli, jest znaczącym predyktorem naszego długoterminowego zdrowia i dobrego samopoczucia, zarówno fizycznego, jak i psychicznego. Społeczności kolorowe i społeczności LGBTQ+ doświadczają większego obciążenia stresem, co z kolei może prowadzić do wyższych wskaźników przewlekłych chorób psychicznych i fizycznych wśród tych populacji”.

W swoich badaniach McClendon odwołuje się do pracy nad badaniem z 2021 r. opublikowanym w  Psychoneuroendocrinology , w którym analizowano, czy stres, zachowania zdrowotne, izolacja społeczna i stan zapalny były powiązane z nierównościami rasowymi w samoocenianym zdrowiu fizycznym.

McClendon wyjaśnia: „Konkretnie, Afroamerykanie byli narażeni na większy skumulowany stres, co wiązało się ze zmniejszonym zaangażowaniem w zachowania profilaktyczne, co w rezultacie wiązało się z większym stanem zapalnym i pogorszeniem zdrowia fizycznego”.

Ponieważ badanie podkreśla nieproporcjonalny przewlekły stres w rozwoju dysfunkcji biologicznych wśród dorosłych czarnoskórych, McClendon zauważa: „Więcej badań integrujących stres, biologię i zdrowie pozwoli nam zidentyfikować skuteczniejsze interwencje w celu zakończenia nierówności zdrowotnych”.

W swoim doświadczeniu jako terapeutka McClendon wyjaśnia, w jaki sposób pacjenci, którzy doświadczyli przewlekłego stresu i zdarzeń niepożądanych w młodym wieku, są bardziej narażeni na przewlekłe problemy zdrowotne w wieku dorosłym. „To, co dzieje się od urodzenia (a nawet wcześniej) do wczesnej dorosłości, może kształtować ryzyko problemów zdrowotnych u danej osoby przez całe jej życie” – mówi.

McClendon wyjaśnia: „Zdrowie psychiczne jest nadal stygmatyzowane, ale otwarcie rozmowy na temat tego, jak trauma wpływa na zdrowie, jest ważne, aby społeczeństwo mogło zrozumieć, że jeśli się zmagają, to nie dlatego, że coś z nimi jest nie tak”.

McClendon podkreśla, że ​​rozumiejąc, w jaki sposób stresujące doświadczenia mogą wpływać na biologię w sposób, który zwiększa ryzyko problemów ze zdrowiem psychicznym i fizycznym, „praca ta może również ostrzec psychologów i innych specjalistów od zdrowia psychicznego, że środowisko jest równie ważne w psychoterapii, jak wewnętrzne myśli, uczucia i zachowania”.

McClendon wyjaśnia: „Pandemia to zbiorowa trauma. Pokolenia dzieci i nastolatków mogą już doświadczać zmian biologicznych ze względu na poziom stresu i niepewności, których doświadczają”.