Radzenie sobie z nękaniem białej supremacji w Internecie

Negatywne skutki, jakie supremacja białej rasy ma na zdrowie psychiczne, są dobrze udokumentowane, ale aby zwalczać te szkody, ważne jest, aby wiedzieć, gdzie mają miejsce rasistowskie akty . Niedawne badanie opublikowane w Journal of the American Academy of Child &; Adolescent Psychiatry wykazało, że czarnoskóra młodzież doświadczała więcej rasistowskich prześladowań w Internecie w porównaniu do swoich białych odpowiedników.

Według Brookings Institution mniejszości rasowe padają ofiarą różnych form cyberprzemocy i doświadczają mniejszej empatii ze strony innych, co skutkuje mniejszą liczbą interwencji ze strony osób postronnych, gdy padają ofiarą nękania w sieci.

Biorąc pod uwagę wpływ internetowego nękania na tle rasowym na zdrowie psychiczne osób BIPOC, należy podjąć większe wysiłki w celu wyeliminowania supremacji białych .

Opłata jaką pobiera rasizm w Internecie

Badanie opierało się na 18 454 codziennych raportach od młodych ludzi z całych Stanów Zjednoczonych w okresie od marca do listopada 2020 r., czyli w okresie wzmożonych napięć rasowych.

Wyniki wskazują, że czarnoskóra młodzież spotykała się ze zwiększoną dyskryminacją rasową w Internecie, co wskazywało na gorszą kondycję psychiczną wśród czarnoskórej młodzieży tego dnia i następnego, ale nie wśród białej młodzieży.

Naukowcy zauważają, że badanie przeprowadzono w okresie nasilenia się protestów po morderstwach Breonny Taylor i George’a Floyda, co mogło przyczynić się do nasilenia poczucia bezsilności wśród czarnoskórej młodzieży.

Chociaż biała młodzież zgłosiła kilka przypadków molestowania na tle rasowym, badacze zauważają, że ograniczony wpływ, jaki miało to na ich zdrowie psychiczne po dyskryminacji, może być związany z nieproporcjonalnie dużą władzą i bogactwem tej grupy w społeczeństwie, co może sprawiać, że czują się oni mniej zagrożeni.

Społeczności BIPOC nadal sobie radzą

Dyrektor medyczny ds. zdrowia behawioralnego w  Community Health of South Florida Inc. , psychiatra  Howard Pratt, DO,  mówi: „Jesteśmy teraz w bardzo spolaryzowanym miejscu. Zbyt wiele osób jest zmuszonych do komunikowania się online, co jest krzywdzące, a rasa może być najczęstszym mianownikiem”.

Dr Pratt wyjaśnia: „Kiedy ktoś komunikuje coś nienawistnego w Internecie, może nie zdawać sobie sprawy ze szkód, jakie wyrządzają jego słowa. Możesz mieć kogoś, kto otrzymuje taką wiadomość, a on ledwo się powstrzymuje, a te bolesne słowa mogą go zepchnąć poza krawędź”.

Dr Pratt zaleca skorzystanie ze wsparcia psychologicznego osobom, które padły ofiarą rasistowskich ataków w Internecie.

„Mówię rodzicom, że tego typu nadużycia mają miejsce i żeby zwracali szczególną uwagę na aktywność swoich dzieci w Internecie, m.in. na to, z kim się kontaktują i jakie strony odwiedzają” – mówi.

„Społeczności BIPOC radziły sobie z rasistowskimi nadużyciami w sieci bardzo podobnie do tego, jak radziły sobie z tym nadużyciem osobiście w przeszłości. Te zróżnicowane reakcje obejmują ignorowanie takiego nadużycia, pozytywne angażowanie się w nadużycia lub odwetowe atakowanie”.

Zdaniem dr Pratta tego typu strategie radzenia sobie istniały już przed upowszechnieniem się Internetu i są stosowane także w erze interakcji online.

„Internet oferuje unikalną możliwość blokowania osób dopuszczających się nadużyć, wykorzystując niektóre funkcje filtrowania dostępne w mediach społecznościowych” – mówi.

Rasizm jest nauczany, a dr Pratt zauważa, że ​​może on wynikać z niepewności.

„To jest przekazywane, głównie przez nasze rodziny. Otrzymujemy pewne opinie na temat konkretnych grup i często nie ma ku temu podstaw” – mówi.

Dr Pratt wyjaśnia: „Kiedy leczę dzieci doświadczające tych nacisków, może być to dla nich szczególnie trudne, jeśli żyją w środowisku przesyconym ludźmi o negatywnych opiniach lub przekonaniach na temat innych grup rasowych i kulturowych”.

Dr Pratt zauważa, że ​​gdy ktoś uznaje za fakt coś negatywnego dotyczącego innej rasy lub nawet swojej własnej rasy, ponieważ jego dziadkowie lub rodzice wyrażają takie przekonanie, może to wpłynąć na jego poczucie własnej wartości .

Dr Pratt podkreśla: „Ostatecznie nie możemy zrobić wiele, aby zmienić poglądy innych, którzy wyrażają te negatywne przekonania na temat grup rasowych i kulturowych, i sprawić, aby byli dla siebie milsi”.

Zmiana wymaga czegoś więcej niż tylko świadomości

Ariel Landrum, MA, LMFT , licencjonowany terapeuta małżeński i rodzinny, certyfikowany terapeuta sztuki i dyrektor kliniczny Guidance Teletherapy, mówi: „Badania pokazują, że nawet przy wzroście dostępnych informacji na temat członków społeczności BIPOC doświadczających rasizmu, zamiast spadku, odsetek osób, które doświadczają go codziennie, rośnie”.

Landrum wyjaśnia: „Założenie, że sama świadomość wystarczy, aby zapobiec rasizmowi i go zmniejszyć, zostało obalone przez to badanie. Jeśli chodzi o zmianę, teoria etapów zmiany pokazuje nam, że świadomość problemu jest po prostu pierwszym etapem. Pierwszym krokiem jest dzielenie się naszymi historiami i zwiększanie świadomości wśród ogółu społeczeństwa”.

Kolejnym krokiem jest zajęcie się ambiwalencją wobec zmian lub brakiem chęci bezpośredniego zaangażowania się w walkę z rasizmem i strukturami systemowymi, które go utrwalają.

Landrum podkreśla: „Musimy pamiętać, że dyskusje online są publiczne, a słowa mają wpływ. Komentarze mogą wpływać na zdrowie psychiczne każdego w sieci, ponieważ jest to przestrzeń podatna na zranienie”.

Jak zauważa Landrum, nastolatkowie są bardzo podatni na wpływy i wciąż kształtują swoją tożsamość.

„Przechodzą przez okres wzrostu, w którym kładą nacisk na naśladowanie życia i rozwijanie autentycznego „ja” – mówi.

„Nie mają doświadczenia życiowego, które pozwoliłoby im na wyodrębnienie różnych aspektów swojego życia, więc jeden mały komentarz może długo utkwić w ich umyśle, pozostawiając ślad w ich poczuciu własnej wartości , który może trwać przez całe życie”.

Według Landruma, teraz bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, łatwiej jest znaleźć doradców i grupy wsparcia zdrowia psychicznego, które skupiają się na zmaganiach grup marginalizowanych.

„Wielu potencjalnych klientów może nawet dostosować swoje wyszukiwanie tak, aby znaleźć profesjonalistów o podobnym pochodzeniu, którzy mają osobiste doświadczenia w walce z uciskiem, rasizmem, dyskryminacją ze względu na kolor skóry i uprzedzeniami ” – mówi.

Landrum podkreśla: „Pracodawcy zapewniają nawet kręgi uzdrawiające dla swoich pracowników, którzy identyfikują się z określoną zmarginalizowaną grupą. Istnieje dostęp do szkoleń dla osób postronnych i szkoleń dotyczących uprzedzeń, które pomagają nam nauczyć się, jak stać się silniejszymi sojusznikami i orędownikami”.

Platformy internetowe zapewniają pewne czynniki ochronne. Landrum podaje przykłady blokowania, zgłaszania nękania, zaprzestania obserwowania, wyciszania lub korzystania z ustawień kontrolujących, jakie rodzaje informacji są widoczne i udostępniane.

Landrum wyjaśnia: „Kiedy zwiększam wsparcie dla moich klientów wirtualnie, zawsze przypominam im o kontrolach dostępnych na tych platformach. Przypominam im, że przestrzenie cyfrowe są pod ich kontrolą i próbuję dać im możliwość tworzenia tych przestrzeni tak, aby były dla nich najbezpieczniejsze, jak to możliwe”.

Według Landruma istnieje szerokie spektrum tego, jak różni ludzie radzą sobie z rasizmem w Internecie.

„Wiele osób decyduje się na większą prywatność swoich wpisów i tego, co postanawia upublicznić w Internecie” – mówi.

„Niektórzy ludzie decydują się stanąć i bronić swojego stanowiska i swoich przyjaciół, zwracając uwagę na rasistowskie komentarze i bigotów w Internecie. Wielu innych decyduje się działać proaktywnie i tworzyć bezpieczne przestrzenie dla różnych grup BIPOC, aby mogli czuć się bardziej komfortowo”.

Landrum zauważa, że ​​teraz, gdy ludzie mogą zarządzać swoimi kanałami i mieć pewność, że nie będą narażeni na kontakt z osobami, które mogą się nie zgadzać z ich przekonaniami, można uniknąć sytuacji, w których staną się celem ataków.

„Osobiście, jeśli ktoś wszedł do mojej bezpiecznej przestrzeni i próbuje zrobić krzywdę, reaguję. Jeśli mogę stworzyć dialog, który mógłby zmienić ich zdanie lub sprawić, że będą bardziej świadomi swoich działań, zrobię to. Jeśli sprawa się rozwinie, zablokuję tę osobę. Nie usunę jednak komentarza, ponieważ celem jest zachowanie historii ich działań” – mówi.

Landrum , przyznając, że takie działanie wynika z pewnego rodzaju przywileju , zauważa, że ​​ma wspierających przyjaciół, rodzinę, dostęp do opieki psychiatrycznej i poczucie bezpieczeństwa.

„Ja również wyglądam na białą, więc spotykam się z dużo mniejszym rasizmem niż moi filipińscy rówieśnicy” – mówi.

Nękanie rasowe w Internecie staje się bronią anonimowości

Neurobiolog i kliniczny pracownik socjalny  Renetta Weaver, LCSW-C , mówi: „Członkowie społeczności BIPOC nadal są krzywdzeni przez rasizm”.

„Rasizm w sieci wpływa na społeczność BIPOC w takim samym stopniu, w jakim wpływają na nią wszystkie źródła rasizmu. W rzeczywistości rasizm w sieci może mieć zwiększone czynniki ryzyka, ponieważ przestępca jest niewidoczny” – mówi.

Według Weavera nękanie w Internecie może się nasilać, ponieważ platformy blokują pewne sformułowania ważne dla społeczności BIPOC, jednocześnie zezwalając na jawną mowę nienawiści.

„Bądź świadomy w sieci i spędzaj czas w miejscach, które odzwierciedlają twoje wartości” – zaleca.

„Ludzie BIPOC poradzili sobie z rasizmem w sieci, tworząc dla siebie bezpieczne przestrzenie, takie jak Black Therapists Rock, Clinicians of Color, Black Girls in Social Work i BIPOC Bariatric Providers”.

Jak twierdzi Weaver, grupy te powstały po to, aby osoby niebędące białymi mogły omawiać terapię z perspektywy kulturowej.

„Grupy te zostały stworzone jako bezpieczna przystań dla terapeutów BIPOC, w której mogliby oni otrzymać potwierdzenie i potwierdzenie swojej urody, błyskotliwości i talentu w swojej pracy” – mówi.

Weaver wyjaśnia: „Unbutu to afrykańska filozofia, która uznaje człowieczeństwo, mówiąc: »Jestem, bo ty jesteś«. Afrykańskie przysłowie mówi również: »Jeśli chcesz iść szybko, idź sam, jeśli chcesz zajść daleko, idź razem«”.

Według Weavera w społeczności BIPOC istnieją długotrwałe tradycje grupowego uzdrawiania.

„Od czasów niewolnictwa staliśmy się fizycznie odizolowani od tych, którzy dzielili z nami DNA. Mimo to nadal utrzymujemy więzi społeczne z tymi, którzy podzielają naszą kulturę” – mówi.

„Znaczenie gromadzenia się i dzielenia się energią, czy to w kościele, czy w kręgach uzdrawiających, może stworzyć bezpieczne przestrzenie, w których możemy otrzymać pokarm dla umysłu i być widziani i słyszani”.

Rasizm w Internecie wpływa na dobre samopoczucie emocjonalne

Prodziekan ds. sukcesów akademickich na Uniwersytecie Walden i licencjonowany psycholog kliniczny z doświadczeniem w zakresie nierówności zdrowotnych wśród Afroamerykanów i rasizmu instytucjonalnego, chorób przewlekłych w społeczności czarnej, różnic etniczno-kulturowych i społecznych wyznaczników zdrowia, Brian Ragsdale, MA, PhD , mówi: „Dyskryminacja i rasizm zdarzają się w środowisku online tak samo, jak w społeczeństwie twarzą w twarz”.

„Doświadczenie rasizmu w Internecie może być bardziej szkodliwe niż osobiste doświadczenie, ponieważ może nie być świadka, który udzieliłby wsparcia osobie doświadczającej nienawiści, stresu lub traumy rasowej w Internecie” – mówi.

Według Ragsdale’a, niektórzy ludzie wykorzystują media społecznościowe do szerzenia nienawiści rasowej.

„Części świata online wzmacniają bigoterię i uprzedzenia. Masowa strzelanina w supermarkecie w Buffalo, w której celem była społeczność czarnoskóra, jest niedawnym przykładem” – mówi.

Ragsdale podkreśla, że ​​„internetowy rasizm ma potencjał, aby mieć efekt mnożnikowy, ponieważ wiele osób może oglądać ten sam niepokojący obraz lub wiadomość jednocześnie. Emocjonalne dobre samopoczucie jest powiązane z uczuciami potwierdzenia, troski, zaufania i szacunku dla innych ludzi, a internetowy rasizm może wpływać na wszystkie te uczucia”.

Rozmowa z zaufaną osobą dorosłą, lekarzem, nauczycielem, doradcą lub członkiem społeczności może pomóc w zmniejszeniu stresu związanego z rasizmem w Internecie. Ragsdale zauważa, że ​​omówienie wpływu rasizmu w Internecie na nasze uczucia jest ważnym krokiem w tym procesie.

„Rozwijanie silnej sieci wsparcia społecznego z przyjaciółmi i członkami rodziny, którzy radzą sobie z rasizmem, jest ważne, ponieważ można dowiedzieć się o ich strategiach radzenia sobie. Wiedza, że ​​nie jest się samemu, jest kluczowa” – mówi.

Według Ragsdale’a,
jedną z godnych uwagi strategii radzenia sobie z problemami jest otaczanie się osobami BIPOC radosnymi doświadczeniami, takimi jak słuchanie muzyki , chodzenie na spacery , patrzenie na wodę, czytanie poezji i inne czynności, które wzmacniają ciepło i więzi.

„Świadomość, że inni radzą sobie z rasizmem w Internecie, może pomóc złagodzić jego bolesny ból” – mówi.

Ragsdale podkreśla: „Znalezienie pozytywnych historii online o osobach BIPOC i dołączenie do grup, które potwierdzają nasze osiągnięcia, może być również korzystne w radzeniu sobie z rasizmem online”.

Biała supremacja musi zostać zdemontowana

Wykwalifikowany psycholog i ekspert ds. traumy rasowej,  Wizdom Powell, PhD, MPH, Chief Social Impact and Diversity Officer w Headspace Health , mówi: „Wyniki są zgodne z raportem American Psychological Association z 2020 r. ‘Stress in America’ i potwierdzają, że zdrowie psychiczne czarnoskórej młodzieży może być zagrożone przez dyskryminację rasową w Internecie”.

Powell wyjaśnia: „Rasizm w sieci może mieć negatywny wpływ na samopoczucie psychiczne i emocjonalne. Lekarze są żałośnie nieprzygotowani do diagnozowania i leczenia chorób psychicznych wynikających z narażenia na rasizm”.

Według Powella badania dopiero zaczynają przybliżać kwestię wpływu rasizmu.

„Rasizm w sieci może być równie silny, jak rasizm doświadczany bezpośrednio, twarzą w twarz” – mówi.

„Może zwiększać ryzyko wystąpienia lęku , depresji i objawów pourazowych w społecznościach BIPOC, zwłaszcza wśród młodzieży. Oprócz zwiększania ryzyka wystąpienia lęku, depresji i używania substancji psychoaktywnych , może również wpływać na zdolność jednostki do samoregulacji ”.

Według Powella jednym ze wskaźników rasizmu w Internecie wśród osób BIPOC jest nieprzewidywalne zachowanie.

„W badaniach widzieliśmy też, że rasizm w Internecie może ograniczać wiarę człowieka w możliwość zmiany swojej sytuacji, co powoduje poczucie bezradności i uwięzienia” – mówi.

Wyjaśnia: „Pomimo coraz większego komfortu w publicznych dyskusjach o zdrowiu psychicznym, osoby BIPOC zmagają się ze stygmatyzacją zdrowia psychicznego, która może utrudniać szukanie pomocy. Pierwszym krokiem jest uznanie krzywdy wywołanej rasizmem — indywidualnie, interpersonalnie i strukturalnie”.

Jak twierdzi Powell, osoby BIPOC często odczuwają ogromną presję związaną z koniecznością stawienia czoła doświadczeniom związanym z rasizmem.

„Przechodzenie przez te doświadczenia często prowadzi do kumulującego się wyczerpania emocjonalnego i poważniejszych problemów ze zdrowiem psychicznym”.

„Ponieważ rasizm powoduje pewnego rodzaju zbiorowe zranienia , najbardziej pomocne wsparcie pochodzi od kochanych, godnych zaufania społeczności” – mówi.

Jako przykład Powell zaleca kręgi emancypacji emocjonalnej, czyli „grupy wsparcia samopomocowego zdefiniowane przez społeczność, mające na celu pomoc w uzdrowieniu i zakończeniu traumy spowodowanej rasizmem”, ustanowione przez Community Healing Network we współpracy ze Stowarzyszeniem Czarnych Psychologów .

Powell wyjaśnia: „ Uważność i medytacja dostarczane za pośrednictwem narzędzi zdrowia cyfrowego dają nadzieję na rozwiązanie problemu rasizmu. Mogą pomóc jednostkom w bieżącej świadomości, życzliwości i zdrowej samoregulacji — wszystkie te czynniki są związane z poprawą zdrowia psychicznego”.

Według Powella ważne jest, aby wiedzieć, kiedy Ty lub Twój młody przyjaciel możecie potrzebować bardziej intensywnego wsparcia.

„Zaleca się nie tylko skorzystanie z porady terapeuty, doradcy duszpasterskiego lub innego specjalisty zdrowia psychicznego, ale wręcz gorąco zachęca się do tego” – mówi.

„Ważne jest, aby zauważyć, że osoby BIPOC są odporne — często radzą sobie z rasizmem (w Internecie i w swoim otoczeniu fizycznym) każdego dnia. Być może powinniśmy poświęcić więcej czasu na ocenę, dlaczego niektórzy nastolatkowie narażeni na rasizm w Internecie leczą się, rozwijają i prosperują, podczas gdy inni rozwijają problemy ze zdrowiem psychicznym” — mówi.

Według Powella niektóre czynniki chronią jednostki przed wpływem rasizmu na zdrowie psychiczne.

„Należą do nich radzenie sobie z problemami na płaszczyźnie religijnej i duchowej , zdrowa socjalizacja rasowa (socjalizacja kładąca nacisk na dumę rasową), przebaczenie , angażowanie się w działalność rzeczniczą itp.” – mówi.

Powell wyjaśnia: „Społeczności BIPOC radzą sobie z rasizmem, robiąc sobie przerwy – pokazując, że odpoczynek , oderwanie się od rzeczywistości i uzupełnienie zapasów energii może być skuteczną formą radzenia sobie i narastania oporu”.

Rasizm może być szkodliwy w każdym wieku, ale Powell zauważa, że ​​okres dojrzewania jest delikatnym i trudnym okresem rozwojowym.

„W tym okresie następują gwałtowne zmiany hormonalne, afektywne i tożsamościowe, które zwiększają ryzyko problemów ze zdrowiem psychicznym” – mówi.

„Powinniśmy uznać, że młodzież i nastolatkowie nie będą mieć nadziei i radzić sobie z rasizmem. Zasługują na godne wsparcie zdrowia psychicznego i usługi, które wyjdą im naprzeciw w ich najwyższych intencjach radykalnego uzdrowienia”.