Ommetafobia (strach przed oczami): objawy, przyczyny, jak sobie radzić

Ommetafobiajest rodzajem fobii obejmującej silny, irracjonalny strach przed oczami. Jest to rodzaj specyficznej fobii , która jest fobią dotyczącą konkretnego obiektu, czynności, osoby lub sytuacji. Osoby doświadczające ommetafobii często robią wszystko, aby uniknąć myślenia o oczach lub znalezienia się w sytuacji, w której patrzenie w oczy jest głównym celem. Zazwyczaj ommetafobia jest wywoływana przez traumatyczne wydarzenie obejmujące oczy.

Ommetafobia może być związana z trypofobią, czyli strachem przed dziurami. Niektóre osoby cierpiące na trypofobię odczuwają strach przed patrzeniem na skupisko oczu lub na obrazy, na których wiele oczu wpatruje się w daną osobę.

Przyjrzymy się bliżej ommetafobii, a także udzielimy porad ekspertów na temat tego, jak wyglądają objawy, co może ją powodować i co można zrobić, aby złagodzić stres i niepokój wywołane skrajnym lękiem przed oczami.

Oznaki, że możesz mieć ommetafobię

Osoby cierpiące na ommetafobię doświadczają wysokiego poziomu strachu lub stresu wokół oczu i sytuacji związanych z oczami. Zazwyczaj lęk ten występuje natychmiast lub wkrótce po narażeniu. Osoby cierpiące na ommetafobię robią wszystko, aby uniknąć narażenia na myśli, obrazy lub sytuacje związane z oczami.

Aby zdiagnozować ommetafobię lub jakikolwiek rodzaj specyficznej fobii, zazwyczaj trzeba doświadczać tych lęków przez co najmniej sześć miesięcy.

Ryan Sultan, MD, psychiatra specjalizujący się w zaburzeniach lękowych i profesor na Uniwersytecie Columbia , mówi, że objawy ommetafobii będą się różnić u różnych osób. Typowe objawy i symptomy zazwyczaj obejmują:

• Strach lub niepokój na widok oczu lub myślenie o nich
• Unikanie sytuacji, w których będziesz musiał myśleć o oczach lub intensywnie się na nich skupiać
• Nieprzyjemne objawy fizyczne, takie jak szybkie bicie serca, zwiększone pocenie się, drżenie i uczucie zawrotów głowy, a także uczucie strachu
• Mogą występować trudności w nawiązywaniu kontaktów towarzyskich, zwłaszcza podczas patrzenia sobie w oczy lub intensywnego kontaktu wzrokowego
• Unikanie kontaktu wzrokowego
• Unikanie obrazów, telewizji, filmów i mediów skupiających się na oczach

Dzieci, które doświadczają ommetafobii, mogą nie być w stanie wyrazić swoich lęków. W wielu przypadkach ich objawy mogą objawiać się płaczem, nasilonymi napadami złości i ogólnie większą przywiązaniem. Dzieci mogą również unikać sytuacji lub obrazów, które skupiają się na oczach.

Czy ommetafobia jest rzadka?

Badania wykazały, że 3%-15% światowej populacji doświadcza specyficznej fobii, takiej jak ommetafobia. Według Lancet Psychiatry , najczęstszymi specyficznymi fobiami są lęk wysokości i lęk przed zwierzętami.

Dr Sultan mówi, że ommetafobia jest jedną z najrzadziej występujących fobii specyficznych. „Ommetafobia jest stosunkowo rzadka w porównaniu z innymi fobiami” – mówi. „W swojej praktyce spotkałem się z nią, ale nie jest tak powszechna jak inne fobie specyficzne, takie jak arachnofobia czy klaustrofobia”.

Czy coś konkretnego powoduje lub wyzwala ommetafobię?

Dokładna przyczyna ommetafobii lub innych specyficznych fobii jest nieznana. Uważa się, że przyczyniają się do tego zarówno czynniki dziedziczne, jak i środowiskowe. Zazwyczaj w życiu zdarza się coś traumatycznego lub niepokojącego, co wiąże się z rzeczą, której się boisz, a następnie uzależniasz się od tego, aby nadal być wyzwalanym za każdym razem, gdy się z nią zetkniesz.

W przypadku ommetafobii, wyzwalaczem jest zazwyczaj traumatyczne wydarzenie związane z oczami, mówi dr Sultan. „Może to być osobiste doświadczenie lub bycie świadkiem niepokojącego wydarzenia związanego z oczami”, opisuje. „Jednak dokładna przyczyna może się znacznie różnić u poszczególnych osób”.

Czynniki, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia ommetafobii

Chociaż każdy może rozwinąć fobię, niektóre osoby są na nią bardziej podatne niż inne. Na przykład:

• Kobiety są dwa razy bardziej narażone na rozwój fobii niż mężczyźni
• Osoby cierpiące na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD), zespół stresu pourazowego (PTSD) i inne zaburzenia lękowe są bardziej narażone na występowanie fobii
• Osoby cierpiące na depresję są bardziej narażone na występowanie fobii
• Rozwój fobii często zaczyna się wcześnie, u dzieci rozwijają się one około 7 roku życia

Jak leczyć ommetafobię?

Doświadczanie fobii takiej jak ommetafobia może utrudniać życie. Możesz czuć wstyd z powodu tego, co czujesz.

Wielu ludziom brakuje nadziei, że kiedykolwiek przezwyciężą swój strach. To powszechne uczucia i powinieneś wiedzieć, że nie jesteś sam, czując się w ten sposób. Co ważne, jest nadzieja.

Według dr Sultana dwiema najskuteczniejszymi terapiami ommetafobii są terapia poznawczo-behawioralna (CBT) oraz terapia ekspozycyjna.

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)

Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) to rodzaj terapii behawioralnej i uważności powszechnie stosowanej w leczeniu fobii. „CBT pomaga osobom zrozumieć i zmienić wzorce myślowe, które prowadzą do strachu i lęku” – wyjaśnia dr Sultan.

Terapia ekspozycyjna

Terapia ekspozycyjna , która jest rodzajem terapii poznawczo-behawioralnej, jest szczególnie pomocna w radzeniu sobie z ommetafobią, mówi dr Sultan. Ten rodzaj terapii „obejmuje stopniową i powtarzalną ekspozycję na obiekt wywołujący strach (w tym przypadku oczy), aż reakcja strachu zmniejszy się”, opisuje dr Sultan.

Inne rodzaje terapii, choć mniej skuteczne, które można stosować w leczeniu ommetafobii i innych fobii, obejmują:

• Terapia rodzinna
• Hipnoza
• Terapia wspomagająca
• Psychoterapia
• Terapia wirtualna, podczas której na ekranie komputera, pod nadzorem terapeuty, prezentowany jest obraz lub wideo przedstawiające Twoją fobię

Leki nie są głównym sposobem leczenia fobii. Ale leki mogą być stosowane, gdy fobia obejmuje również ataki paniki lub inne formy lęku. W takich przypadkach leki takie jak beta-blokery , leki przeciwdepresyjne (SSRI) lub benzodiazepiny mogą być przepisane przez psychiatrę lub innego lekarza.

Jak radzić sobie z ommetafobią w życiu codziennym

Przejście przez codzienne życie z ommetafobią może być trudne. Istnieje wiele sytuacji, które wyzwalają Twoje lęki i możesz stale czuć się czujny, aby chronić się przed sytuacją, w której możesz musieć myśleć o oczach lub być zmuszonym do skupienia się na nich.

Dr Sultan podzielił się swoimi najważniejszymi wskazówkami dotyczącymi radzenia sobie z fobiami w życiu codziennym:

• Ćwicz głębokie oddychanie, uważność i inne techniki relaksacyjne, aby zmniejszyć objawy lęku
• Kiedy możesz, ćwicz stopniowe wystawianie się na działanie swoich lęków w kontrolowanym i bezpiecznym środowisku
• Zadbaj o to, by otaczać się grupą wspierających przyjaciół i członków rodziny; powinni to być ludzie, którzy cię nie osądzają, akceptują twoje lęki i potrafią zapewnić ci wsparcie emocjonalne.
• Jeśli fobia znacząco utrudnia Ci codzienne życie i nie ustępuje, czas zwrócić się po pomoc do specjalisty zdrowia psychicznego.