Zamknij ten odtwarzacz wideo
Sigmund Freud jest jedną z najsłynniejszych postaci XX wieku. Jego często kontrowersyjne idee miały ogromny wpływ na rozwijającą się dziedzinę psychologii, a jego wpływ jest odczuwalny do dziś. Oprócz swoich nadrzędnych teorii psychologii człowieka był również płodnym pisarzem, publikując ponad 320 różnych książek, artykułów i esejów.
Poniższa lista przedstawia wybór najsłynniejszych i najbardziej wpływowych książek Sigmunda Freuda. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o Freudzie i jego teoriach, rozważ przeczytanie kilku jego oryginalnych prac, aby lepiej zrozumieć teorię Freuda bezpośrednio z oryginalnego źródła.
Istnieje wiele podręczników, które podsumowują jego idee, ale czasem nic nie zastąpi zapoznania się z oryginalnymi pracami, aby uzyskać głębszy wgląd i perspektywę w jego liczne idee.
Spis treści
Studia nad histerią (1895)
„Studies on Hysteria” (Studie nad histerią) lub Studien über Hysterie to dzieło współautorów Freuda i jego kolegi Josefa Breuera. Książka opisuje ich pracę i badania nad wieloma osobami cierpiącymi na histerię , w tym jednym z ich najsłynniejszych przypadków, młodej kobiety znanej jako Anna O.
„Studia nad histerią” to jedna z najważniejszych książek Zygmunta Freuda, ponieważ przedstawia zastosowanie psychoanalizy w leczeniu chorób psychicznych.
Interpretacja snów (1900)
„The Interpretation of Dreams” pierwotnie opublikowano w języku niemieckim pod tytułem Die Traumdeutung . Freud często określał tę książkę jako swoją ulubioną, a stała się ona ponadczasowym klasykiem w historii psychologii.
Książka przedstawia teorię Freuda, że sny reprezentują nieświadome życzenia zamaskowane symboliką. Ta książka jest lekturą obowiązkową, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o podejściu Freuda do snów i nieświadomego umysłu.
„Interpretacja snów” jest uważana za klasykę wśród książek Zygmunta Freuda, ponieważ stanowiła tekst założycielski dla jego teorii psychoanalizy. Przedstawiała wiele jego idei na temat nieświadomości, interpretacji snów i znaczenia ukrytej i jawnej treści snów .
Psychopatologia życia codziennego (1901)
„Psychopatologia życia codziennego”, czyli Zur Psychopathologie des Alltagslebens , jest uważana za jeden z najważniejszych tekstów, w których zarysowano teorię psychoanalityczną Freuda.
Książka przygląda się bliżej wielu odchyleniom, które występują w życiu codziennym, w tym zapominaniu imion, przejęzyczeniom (znanym również jako przejęzyczenia freudowskie ) oraz błędom w mowie i ukrytym wspomnieniom. Następnie analizuje leżącą u podstaw psychopatologię, która jego zdaniem prowadziła do takich błędów.
Jeśli szukasz książki Zygmunta Freuda, która przedstawia jego podejście do stosowania swoich teorii w życiu codziennym, „Psychopatologia życia codziennego” jest lekturą obowiązkową.
Trzy eseje o teorii seksualności (1905)
„Three Essays on the Theory of Sexuality” (Trzy eseje o teorii seksualności) lub Drei Abhandlungen zur Sexualtheorie są uważane za jedno z najważniejszych dzieł Freuda. W tych esejach przedstawia swoją teorię rozwoju psychoseksualnego i wprowadza inne koncepcje, w tym kompleks Edypa , zazdrość o penisa i lęk przed kastracją.
Choć współczesne poglądy na temat ludzkiej seksualności ewoluowały i wykraczały poza teorie Freuda, lektura książki Zygmunta Freuda może okazać się świetnym sposobem na pogłębienie wiedzy na temat wczesnej myśli psychoanalitycznej i lepsze zrozumienie, jak podejście do seksualności zmieniało się na przestrzeni kolejnych lat.
Dowcipy i ich związek z nieświadomością (1905)
W „Dowcipach i ich związek z nieświadomością” ( Der Witz und seine Beziehung zum Unbewußten ) Freud zauważył, że żarty, podobnie jak sny, mogą być powiązane z nieświadomymi życzeniami, pragnieniami i wspomnieniami.
Teoria humoru Freuda opiera się na jego teorii id , ego i superego . Według Freuda superego pozwala ego generować i wyrażać humor.
Freud zasugerował również, że rozwijanie poczucia humoru może odgrywać rolę w odblokowywaniu represji. Uważał jednak również, że pewne rodzaje humoru, w tym ironia i sarkazm skierowane do samego siebie, mogą być potencjalnie szkodliwe.
Książka ta może być doskonałym podręcznikiem do zrozumienia, w jaki sposób pewne aspekty teorii Freuda można zastosować w myśli psychoanalitycznej.
Totem i tabu (1913)
„Totem i tabu: podobieństwa między mentalnym życiem dzikich i neurotyków” lub Totem und Tabu: Einige Übereinstimmungen im Seelenleben der Wilden und der Neurotiker to zbiór czterech esejów, które dotyczą psychoanalizy w innych dziedzinach, w tym w religii, antropologii i archeologii .
Podsumowanie
„Totem and Taboo” to interdyscyplinarne spojrzenie na psychoanalizę. Może być pomocną lekturą, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wpływie teorii freudowskich na inne dyscypliny.
O narcyzmie (1914)
W książce On Narcissism , or Zur Einführung des Narzißmus , Freud przedstawia swoją teorię narcyzmu . W książce sugeruje, że narcyzm jest w rzeczywistości normalną częścią ludzkiej psychiki. Nazywał to narcyzmem pierwotnym lub energią, która kryje się za instynktami przetrwania każdej osoby.
„O narcyzmie” oznacza znaczącą zmianę w poglądach Freuda, skupiając się bardziej na energii libidinalnej skierowanej ku sobie niż ku obiektom. Oznacza również eksplorację źródeł narcyzmu jako zaburzenia osobowości.
Wprowadzenie do psychoanalizy (1917)
Jedna z najsłynniejszych książek Freuda, „Wprowadzenie do psychoanalizy” (lub Vorlesungen zur Einführung in die Psychoanalyse ), przedstawia w niej teorię psychoanalizy , obejmującą nieświadomość, ideę nerwic i marzenia senne.
Przedmowa napisana przez G. Stanleya Halla wyjaśnia: „Te dwadzieścia osiem wykładów dla laików jest elementarnych i niemal konwersacyjnych. Freud rozpoczyna z szczerością, niemal zaskakującą, trudnościami i ograniczeniami psychoanalizy, a także opisuje jej główne metody i wyniki, tak jak może to zrobić tylko mistrz i twórca nowej szkoły myślenia”.
Podsumowanie
„Wprowadzenie do psychoanalizy” to dobry, ogólny podręcznik dotyczący podejścia Freuda do psychoanalizy.
Poza zasadą przyjemności (1920)
W „Beyond the Pleasure Principle”, pierwotnie opublikowanym po niemiecku jako Jenseits des Lustprinzips , Freud zbadał swoją teorię instynktów głębiej. Wcześniej praca Freuda zidentyfikowała libido jako siłę stojącą za ludzkimi działaniami. W tej książce rozwinął teorię popędów motywowanych instynktami życia i śmierci .
Oprócz przedstawienia swoich idei na temat instynktów życia i śmierci, „Beyond the Pleasure Principle” wprowadziło koncepcję Freuda dotyczącą przymusu powtarzania . Zjawisko to polega na tym, że ludzie nieświadomie powtarzają traumatyczne doświadczenia, zachowania i relacje.
Przyszłość iluzji (1927)
W książce „Przyszłość pewnej iluzji”, pierwotnie opublikowanej pod tytułem „ Die Zukunft einer Illusion” , Freud bada religię przez pryzmat psychoanalizy.
Opisuje własne poglądy na temat pochodzenia i rozwoju religii, sugerując, że religia jest iluzją składającą się z „…pewnych dogmatów, twierdzeń o faktach i warunkach zewnętrznej i wewnętrznej rzeczywistości, które mówią nam coś, czego sami nie odkryliśmy, i które domagają się, byśmy dali im wiarę”.
Podsumowanie
„Przyszłość pewnej iluzji” przedstawia poglądy Freuda na temat religii i tego, w jaki sposób wpływają na nią procesy psychoanalityczne.
Cywilizacja i jej niezadowolenia (1930)
„Cywilizacja i jej niezadowolenie” lub Das Unbehagen in der Kultur to jedna z najbardziej znanych i najczęściej czytanych książek Freuda. Książka koncentruje się na ideach Freuda na temat napięcia między jednostką a cywilizacją.
Według Freuda wiele naszych podstawowych pragnień jest sprzecznych z tym, co jest najlepsze dla społeczeństwa, dlatego tworzone są prawa zakazujące pewnych działań. Rezultatem jest, jak twierdzi, ciągłe poczucie niezadowolenia wśród obywateli tej cywilizacji.
Ta książka Sigmunda Freuda jest znacząca, ponieważ bada wewnętrzne napięcie między indywidualnymi pragnieniami człowieka a wymaganiami społeczeństwa. Książka przedstawia spojrzenie na idee Freuda na to, jak jednostki radzą sobie z tymi napięciami, aby żyć w zorganizowanych społeczeństwach.
Mojżesz i monoteizm (1939)
W „Moses and Monotheism”, opublikowanym po raz pierwszy w 1937 roku jako Der Mann Moses und die monotheistische Religion , Freud wykorzystuje swoją psychoanalityczną teorię do opracowywania hipotez na temat wydarzeń z przeszłości. W tej książce sugeruje, że Mojżesz nie był Żydem, ale starożytnym egipskim monoteistą.
Było to ostatnie dzieło Freuda i prawdopodobnie jedno z jego najbardziej kontrowersyjnych.
Pomimo krytyki spekulatywnego podejścia Freuda do historii, książka ta może wywołać pytania o psychologiczne źródła religii monoteistycznej.
Słowo od Verywell
Freud może nie mieć tak dominującego wpływu jak w przeszłości, ale znajomość jego prac i teorii jest ważna, jeśli chcesz zrozumieć historię psychologii. Podręczniki uniwersyteckie często dostarczają jedynie pobieżnego przeglądu niektórych z jego najbardziej znanych idei.
Jeśli chcesz bliżej przyjrzeć się pracy Freuda, przeczytanie niektórych z jego licznych książek może okazać się pomocne w zrozumieniu idei, które przyczyniły się do rozwoju psychoanalizy.