Robert Essel Nowy Jork / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Spis treści
Uwaga dotycząca języka
Specjaliści od używania substancji odeszli od terminów takich jak „nadużywanie substancji” i zamiast tego odnoszą się do „uzależnienia od substancji”, ponieważ termin „nadużywanie” jest uważany za obwiniający i stygmatyzujący. Termin diagnostyczny dla używania substancji i uzależnienia, które zakłócają funkcjonowanie, to „zaburzenie związane z używaniem substancji”. W tym artykule odniesiono się do „uzależnienia od substancji”, a nie do „nadużywania” ze względu na tę stygmatyzację.
Związek między traumą a zwiększonym ryzykiem zaburzeń związanych z używaniem substancji jest udokumentowany w badaniach od wielu lat. Osoby z historią traumy używają więcej substancji i są bardziej narażone na uzależnienie, zaburzenia związane z używaniem substancji i powiązane powikłania w porównaniu z osobami bez historii traumy. Dowiedz się więcej o związku między traumą a używaniem substancji i uzależnieniem.
Czym jest trauma?
Trauma odnosi się do zdarzeń, które są stresujące, niepokojące lub w inny sposób denerwujące. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition, Text Revision (DSM-5-TR) definiuje zdarzenie traumatyczne jako „narażenie na rzeczywistą lub grożącą śmierć, poważne obrażenia lub przemoc seksualną”. Może to nastąpić na cztery różne sposoby:
- Bezpośrednie przeżycie zdarzenia lub doświadczenie go osobiście
- Bycie świadkiem zdarzenia, które przydarzyło się komuś innemu
- Dowiedzenie się o traumatycznym zdarzeniu, które przydarzyło się bliskiemu przyjacielowi lub członkowi rodziny
- Wielokrotne narażanie się na ekstremalne szczegóły traumatycznego zdarzenia, np. ratownicy po katastrofie lub terapeuci słyszący historie o traumie od klientów
Wydarzenia traumatyczne mogą być pojedynczym wydarzeniem, takim jak wypadek samochodowy lub traumatyczna śmierć bliskiej osoby, lub długotrwałym czynnikiem stresującym, takim jak życie w domu, w którym dochodzi do przemocy. Trauma może wystąpić w dowolnym momencie życia i może przytrafić się każdemu.
Negatywne doświadczenia z dzieciństwa (ACE) to zdarzenia, które mają miejsce między narodzinami a 17 rokiem życia i mogą być traumatyczne i wpływać na poziom stresu u dziecka w czasie. Według Centers for Disease Control and Prevention, ACE obejmują:
- Przemoc fizyczna
- Znęcanie się emocjonalne
- Nadużycia seksualne
- Zaniedbanie fizyczne
- Zaniedbanie emocjonalne
- Opiekun z nieleczoną chorobą psychiczną
- Przemoc wobec matki, macochy lub innej postaci macierzyńskiej
- Utrata rodzica w wyniku porzucenia, separacji, rozwodu, śmierci itp.
- Uwięzienie członka gospodarstwa domowego
- Uzależnienie członka gospodarstwa domowego od substancji psychoaktywnych
ACE są dość powszechne, prawie dwie trzecie dorosłych zgłasza co najmniej jedno negatywne doświadczenie z dzieciństwa. Mogą przyczyniać się do wielu problemów, w tym diagnoz zdrowia psychicznego, problemów medycznych, słabego wsparcia społecznego, bezrobocia, uzależnienia od substancji psychoaktywnych i przedwczesnej śmierci.
Jak trauma prowadzi do uzależnienia od substancji psychoaktywnych?
U niektórych osób, które doświadczyły traumy, w rezultacie pojawiają się problemy ze zdrowiem psychicznym. U wielu osób trauma objawia się nadmierną czujnością , ponownym przeżywaniem traumy i innymi objawami zespołu stresu pourazowego (PTSD). Chociaż używanie substancji nie jest oficjalnym objawem PTSD, około 59% osób ze zdiagnozowanym PTSD ma problemy z używaniem substancji i uzależnieniem .
Gdy trauma pojawia się wcześniej w życiu, ryzyko problemów z używaniem substancji wzrasta. Ponadto, im więcej traum doświadczyła osoba, tym bardziej prawdopodobne jest, że rozwiną się u niej problemy z substancjami.
Osoby, które doświadczyły traumy, mogą zwrócić się ku substancjom jako sposobowi na regulację nieprzyjemnych nastrojów wywołanych objawami traumy. Substancje mogą zapewniać komfort i pozytywne emocje. Zasadniczo używanie substancji może być formą samoleczenia po traumie lub serii traumatycznych wydarzeń.
Po traumie lub serii traumatycznych zdarzeń, wsparcie społeczne i natychmiastowa interwencja mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo i nasilenie objawów traumy u danej osoby. Te interwencje zmniejszają również ryzyko problemów związanych z używaniem substancji, co potwierdza teorię, że używanie substancji jest formą radzenia sobie z objawami traumy .
Objawy używania substancji psychoaktywnych w związku z traumą
Uzależnienie od substancji i problemy z używaniem substancji mogą objawiać się na wiele różnych sposobów w zależności od osoby. Zgodnie z DSM-5-TR uzależnienie od substancji może obejmować wiele z następujących zachowań i objawów:
- Substancja jest przyjmowana w większych ilościach lub przez dłuższy czas, niż początkowo planowano.
- Podejmowane są wielokrotne, nieskuteczne próby wyeliminowania, ograniczenia lub kontrolowania używania tej substancji.
- Dużo czasu poświęca się próbom zdobycia, wykorzystania i odzyskania sprawności po zażyciu danej substancji.
- W momencie nieużywania danej substancji, dana osoba odczuwa głód lub potrzebę jej zażycia.
- Używanie substancji psychoaktywnych powoduje problemy funkcjonalne, w tym niezdolność do wywiązywania się z obowiązków.
- Dalsze używanie substancji psychoaktywnych pomimo negatywnych konsekwencji.
- Zaniechanie aktywności społecznej, zawodowej lub rekreacyjnej z powodu zażywania substancji psychoaktywnych.
- Ryzykowne lub niebezpieczne użycie.
- Dalsze używanie substancji psychoaktywnej, mimo świadomości negatywnych konsekwencji z nią związanych.
- Zwiększona tolerancja , tzn. potrzeba przyjęcia większej ilości substancji w celu uzyskania tego samego efektu.
- Zespół odstawienia w przypadku niestosowania substancji.
Jeśli zauważysz wzrost używania substancji po traumatycznym zdarzeniu, może to być związane z traumą. Jeśli używasz substancji, aby poradzić sobie z wyzwalaczami traumy lub wspomnieniami, może istnieć związek między traumą a używaniem substancji. Jeśli masz tendencję do używania substancji (lub używania większej jej ilości) po wyzwalaczach, takich jak kontakt ze sprawcą lub rocznice traumy, może to również być znak, że Twoje używanie substancji jest związane z traumą.
Jak uzyskać pomoc
Jeśli zmagasz się z używaniem substancji i masz historię traumy, pomoc jest dostępna. Wiele osób, które doświadczają tych problemów, korzysta z leczenia i ma przyjemne, satysfakcjonujące życie. Proszenie o pomoc może być trudne, ale wiedz, że zasługujesz na wsparcie i opiekę.
Zarówno objawy traumy, jak i zaburzenia związane z używaniem substancji psychoaktywnych są problemami zdrowia psychicznego. Nie są one wyznacznikiem Twojej wartości jako osoby. Niezależnie od Twoich objawów, zasługujesz na pomoc.
Jeśli zdecydujesz się na wizytę u terapeuty , poszukaj dostawców z doświadczeniem w leczeniu uzależnienia od substancji i zaburzeń związanych z używaniem substancji. Ponadto poszukaj dostawców, którzy mają przeszkolenie i doświadczenie w leczeniu traumy i zapewnianiu opieki uwzględniającej traumę .
Niektórzy ocaleni z traumy i ci, którzy zmagają się z używaniem substancji, korzystają z terapii grupowej lub wsparcia rówieśniczego w powrocie do zdrowia. Twój terapeuta lub lekarz rodzinny może mieć informacje o lokalnych zasobach.
Substance Abuse and Mental Health Services Administration ma spis klinicystów i zasobów krajowych. Ich strona internetowa zawiera również informacje o wspieraniu bliskich, szukaniu pomocy w kryzysie, ograniczaniu szkód i informacje edukacyjne na temat substancji i ich używania.
Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski zmaga się z nadużywaniem substancji psychoaktywnych, uzależnieniem i/lub traumą, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357, aby uzyskać informacje o placówkach wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego znajdziesz w naszej Krajowej Bazie Danych Pomocy .