Hoe wordt Xanax voorgeschreven bij sociale angststoornis?

Als u een sociale angststoornis (SAD) hebt , kan uw zorgverlener u aanraden om Xanax (alprazolam) te nemen. Dit kan u doen afvragen hoe dit medicijn u kan helpen, maar ook wanneer u Xanax moet nemen, hoe Xanax wordt voorgeschreven en meer. Wij beantwoorden al deze vragen en helpen u te beslissen of dit medicijn de juiste behandeling voor u is.

Sociale angststoornis en Xanax

SAD wordt gekenmerkt door een intense, chronische angst voor sociale situaties. Mensen met deze aandoening maken zich vaak zorgen dat ze zich onzeker, beschaamd, bekeken of afgewezen voelen in het openbaar, wat ertoe kan leiden dat ze sociale situaties vermijden. In het openbaar kunnen ze symptomen hebben zoals:

• Oogcontact vermijden
• Blozen
• Hart bonst of racet
• Misselijkheid
• Stijve lichaamshouding
• Schudden
• Te zacht praten
• Zweten
• Trillende stem
• Problemen met ademhalen

Xanax is een medicijn dat in de vorm van een tablet wordt ingenomen en dat kan worden gebruikt bij de behandeling van SAD. Het behoort tot de benzodiazepineklasse van medicijnen en wordt vaak voorgeschreven bij angst- en paniekstoornissen.

Benzodiazepinen zoals Xanax worden vaak voorgeschreven als ondersteuning naast een primaire behandeling, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) of serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI’s). Psychotherapie, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT), wordt ook vaak samen met medicatie gebruikt.

Xanax zal uw angst niet permanent genezen; het helpt eerder om uw symptomen op dat moment te verminderen, vaak zodat u beter kunt deelnemen aan andere vormen van behandeling, zoals psychotherapie. Omdat Xanax snel begint te werken, zal het u onmiddellijk verlichting geven als u lijdt aan ernstige angstaanvallen.

Welke aandoeningen komen in aanmerking voor Xanax?

Xanax is goedgekeurd voor de behandeling van gegeneraliseerde angststoornis (GAD) en paniekstoornis (met of zonder agorafobie ) en om symptomen van angst op korte termijn te verminderen. Het werkt door de functie van uw centrale zenuwstelsel (CZS) te onderdrukken en snel een kalmerend effect teweeg te brengen. Het kan op korte termijn worden gebruikt als een manier om mensen onmiddellijke verlichting van hun symptomen te bieden of als onderdeel van een langetermijnbeheersplan voor GAD of paniekstoornis.

Xanax wordt vaak voorgeschreven voor paniekaanvallen , die kunnen optreden als onderdeel van SAD. Het kan ook worden gebruikt in het geval van specifieke fobieën voor situaties die zelden voorkomen; bijvoorbeeld, een arts kan Xanax voorschrijven aan iemand met vliegangst voorafgaand aan een aanstaande reis. Xanax is nuttig voor paniekopwekkende situaties, omdat het indien nodig kan worden gebruikt voor een gebeurtenis.

In het geval van SAD wordt Xanax vaker voorgeschreven voor cognitieve symptomen zoals zorgen over prestaties of het oordeel van anderen. Xanax kan ongeveer een uur voor een prestatie-evenement worden ingenomen.

Hoe Xanax angst vermindert

Xanax biedt snelle verlichting van angstsymptomen die vaak voorkomen bij SAD en andere angststoornissen. Het werkt specifiek door zich te binden aan GABA-receptoren in uw hersenen. Dit vertraagt ​​uw hersenactiviteit en heeft als effect dat angst, vrees en gevoelens van terreur worden verminderd. Het kan u ook slaperig, ontspannen en kalm laten voelen.

Xanax heeft een halfwaardetijd van ongeveer 11 uur. “Halfwaardetijd” verwijst naar hoe lang het lichaam erover doet om de helft van de ingenomen dosis te elimineren. De klinische effectiviteit van één Xanax-tablet met onmiddellijke afgifte is vaak veel korter; de meeste mensen merken dat de effecten binnen vier tot zes uur afnemen.

Hoe wordt Xanax voorgeschreven?

Wanneer het wordt gebruikt om de kortetermijnsymptomen van SAD te behandelen, wordt Xanax over het algemeen voorgeschreven in een dosis van 0,25 tot 0,5 milligram (mg), driemaal daags ingenomen, om te beginnen. Uw arts kan uw dosis stapsgewijs verhogen om de drie tot vier dagen totdat u een maximum van 4 mg per dag bereikt (gegeven in verdeelde doses). Deze doses zijn volgens de fabrikant.

Xanax wordt over het algemeen voor een beperkte tijd voorgeschreven. Een arts die dit medicijn langer dan acht weken voorschrijft, moet de status van uw angst controleren om te zien of andere behandelingsopties geschikter zijn.

Als uw arts vaststelt dat u Xanax niet meer hoeft te nemen, zal hij/zij u langzaam van de medicatie afbouwen. Uw specifieke schema kan variëren, maar over het algemeen zal hij/zij uw dosering met 0,5 mg per drie dagen verlagen totdat u het niet meer hoeft te nemen.

Xanax kan worden voorgeschreven als:

• 0,25 mg tabletten
• 0,5 mg tabletten
• 1 mg tabletten
• 2 mg tabletten

Wanneer Xanax innemen

U moet Xanax precies innemen zoals uw arts voorschrijft. Overdoses zijn mogelijk met dit medicijn, dus zorg ervoor dat u niet te veel neemt of uw doseringen verdubbelt. Als u een dosis vergeet in te nemen, neem deze dan zo snel mogelijk in, zolang het niet te dicht bij uw volgende geplande tijdstip is.

Hoe te bewaren

Xanax moet bij kamertemperatuur bewaard worden. Omdat het een gecontroleerde stof is, moet u het op een veilige plek bewaren, buiten bereik van anderen, in een goed afgesloten verpakking.

Neem Xanax niet in met grapefruitsap, omdat dit de effecten van het medicijn kan versterken. Neem Xanax ook niet in met andere stoffen die uw centrale zenuwstelsel kunnen onderdrukken, zoals alcohol.

Mogelijke bijwerkingen van Xanax

Er zijn verschillende factoren om in gedachten te houden bij het nemen van Xanax. Goede communicatie met uw arts kan u helpen bepalen wat normaal is en wanneer u zich zorgen moet maken.

Vaak voorkomende bijwerkingen

De meest voorkomende bijwerkingen van het nemen van Xanax zijn sedatie en slaperigheid. Over het algemeen hebben benzodiazepinen zoals Xanax minder bijwerkingen dan andere langetermijnmedicijnen tegen angst. Vermijd autorijden, het bedienen van machines en deelnemen aan gevaarlijke activiteiten totdat u weet hoe u op Xanax reageert.

Ernstige bijwerkingen

Xanax kan manie veroorzaken, en kan leiden tot misbruik en fysieke en psychologische afhankelijkheid. Praat met uw arts als u een geschiedenis van middelenmisbruik hebt, aangezien Xanax mogelijk geen goede keuze is om uw SAD te behandelen.

Voorzorgsmaatregelen en contra-indicaties voor Xanax

U mag Xanax niet gebruiken als u overgevoelig bent voor benzodiazepinen of als u zwanger bent of borstvoeding geeft. Xanax is ook niet effectief gebleken voor mensen jonger dan 18 jaar, en ouderen zijn mogelijk gevoeliger voor bijwerkingen. Xanax is mogelijk ook minder effectief voor mensen die roken.

Mensen met lever- of nierproblemen mogen ook geen Xanax nemen. De medicatie wordt verwerkt door deze organen en als ze niet goed werken, kan Xanax zich ophopen in uw lichaam, wat kan leiden tot een overdosis of zware sedatie.

U dient Xanax ook te vermijden als u momenteel de antischimmelmedicijnen ketoconazol of itraconazol gebruikt.

Waarschuwingen en interacties van Xanax

Xanax samen met opioïden gebruiken kan ernstige, levensbedreigende bijwerkingen met zich meebrengen. Deze combinatie kan resulteren in extreme sedatie met het risico op vertraagde ademhaling, coma en overlijden.

U mag geen opioïden en Xanax tegelijk gebruiken, tenzij uw arts denkt dat er geen alternatieve behandeling voor u beschikbaar is. Als dat het geval is, moet hij/zij uw dosering zo laag mogelijk houden en u nauwlettend in de gaten houden op tekenen van ademhalingsdepressie en sedatie.

Een aantal medicijnen kan mogelijk interacteren met Xanax. Het is belangrijk dat uw arts op de hoogte is van alle medicijnen die u momenteel gebruikt. Medicijnen die problemen kunnen veroorzaken zijn onder andere:

• Antibiotica zoals erytromycine, claritromycine en isoniazide
• Anticonvulsiva zoals carbamazepine
• Bepaalde antidepressiva, waaronder Luvox (fluvoxamine), Norpramin (desipramine), Paxil (paroxetine), Prozac (fluoxetine), Serzone (nefazodon) , Tofranil (imipramine) en Zoloft (sertraline)
• Antihistaminica zoals cimetidine
• Antischimmelmiddelen zoals itraconazol en ketoconazol
• Bloeddrukmedicijnen zoals diltiazem, nicardipine en nifedipine
• Hartmedicijnen zoals amiodaron
• Immunosuppressieve medicijnen zoals ciclosporine
• Migrainemedicijnen zoals ergotamine
• Orale anticonceptiva
• Pijnstillers zoals propoxyfeen

Grapefruitsap kan ook interacteren met Xanax. Bovendien kunnen de effecten van Xanax worden versterkt als ze worden gecombineerd met alcohol.

Er is een risico op emotionele en fysieke afhankelijkheid bij het nemen van Xanax. Ontwenningsverschijnselen zijn mogelijk als de medicatie abrupt wordt gestopt en kunnen het risico op aanvallen omvatten. Daarom is het zo belangrijk om samen met uw arts te werken om deze medicatie langzaam af te bouwen.

Zorg ervoor dat u de instructies van uw arts opvolgt om te stoppen met Xanax of de dosering te wijzigen. Na verloop van tijd bestaat het risico dat uw hersenen op natuurlijke wijze minder GABA produceren, waardoor Xanax minder effectief kan zijn.

Een Xanax-recept verkrijgen

Als u al lange tijd aan SAD lijdt, vraagt ​​u zich misschien af ​​hoe u Xanax voorgeschreven kunt krijgen en of het kan helpen. Hoewel u dit aan uw arts kunt vragen, zal hij of zij uiteindelijk de beslissing nemen over de beste behandelingsopties voor uw situatie.

Het is belangrijk om geen Xanax te gebruiken die van iemand anders is verkregen. Het is niet alleen illegaal om een ​​medicijn te nemen zonder recept, maar het kan ook gevaarlijk zijn. Naast het risico op afhankelijkheid en ontwenning, kan het combineren van Xanax met andere stoffen die uw CNS onderdrukken, zoals pijnstillers, antihistaminica en alcohol, gevaarlijk zijn.

Xanax mag alleen worden ingenomen op advies van een voorschrijvend arts. Xanax kan gevoelens van euforie veroorzaken wanneer het in grote doses wordt ingenomen of door mensen die geen angst hebben, waardoor misbruik van deze stof waarschijnlijker wordt.

Een woord van Verywell

Zoals altijd moet u uw arts raadplegen als u vragen hebt over het nemen van Xanax voor SAD, en u moet altijd hun richtlijnen voor dit medicijn volgen. Als u het gevoel hebt dat Xanax uw aandoening niet helpt, kan uw arts mogelijk een ander medicijn of een andere vorm van therapie aanbevelen. Het kan tijd kosten om het juiste behandelprotocol te vinden dat voor u werkt.