Sluit deze videospeler
Agorafobie is een angststoornis die een extreme en irrationele angst inhoudt om niet te kunnen ontsnappen aan een moeilijke of gênante situatie. Mensen zijn bang dat ze paniek of andere invaliderende symptomen zullen ervaren wanneer ze vastzitten in een openbare en onontkoombare omgeving.
Agorafobie wordt soms verward met angst om het huis te verlaten, maar het is complexer. De stoornis wordt gekenmerkt door angst die ervoor zorgt dat mensen situaties vermijden waarin ze zich in paniek, gevangen, hulpeloos of beschaamd kunnen voelen. Het kan op zichzelf voorkomen of samen met een andere psychische aandoening, zoals een paniekstoornis .
Deze angst leidt vaak tot aanhoudend vermijdingsgedrag , waarbij de persoon wegblijft van de plaatsen en situaties waarvan hij bang is dat ze in paniek kunnen raken. Zo kan iemand met agorafobie bijvoorbeeld vermijden om auto te rijden, het comfort van huis te verlaten, in een winkelcentrum te winkelen, met het vliegtuig te reizen of gewoon in een drukke omgeving te zijn.
Door dit vermijdingsgedrag kan het leven van een persoon met agorafobie erg beperkend en geïsoleerd worden, wat een grote invloed heeft op hun persoonlijke en professionele leven. Bijvoorbeeld, verhoogde angsten en vermijdingsgedrag kunnen het voor een persoon met agorafobie moeilijk maken om voor werk te reizen of om familie en vrienden te bezoeken. Zelfs kleine taken, zoals naar de winkel gaan, kunnen extreem moeilijk worden.
Angst en vermijding kunnen zo ernstig worden bij agorafobie dat de persoon met de fobie opgesloten raakt in zijn huis. Gelukkig kunnen agorafobe symptomen behandeld worden.
Inhoudsopgave
Symptomen van agorafobie
Symptomen van agorafobie kunnen zijn:
- Bang zijn om het huis te verlaten
- Bang zijn voor open ruimtes, bruggen of winkelcentra
- Angst voor besloten ruimtes of gebouwen
- Angst om het huis te verlaten of alleen te zijn in sociale situaties
- Angst om de controle te verliezen op een openbare plaats
- Angst voor plekken waar ontsnappen moeilijk kan zijn
- Angst voor openbaar vervoer
Deze situaties veroorzaken bijna altijd een angstreactie die niet in verhouding staat tot het werkelijke gevaar dat de situatie oplevert.
Paniekaanvallen gaan vaak vooraf aan het begin van agorafobie. Wanneer iemand gedwongen wordt een gevreesde situatie te doorstaan, kan hij een paniekaanval krijgen die symptomen veroorzaakt zoals:
- Pijn op de borst
- Rillingen
- Diarree
- Duizeligheid
- Gevoelens van verstikking
- Gevoelens van onwerkelijkheid
- Misselijkheid
- Gevoelloosheid
- Snelle hartslag
- Kortademigheid
- Zweten
- Bevend
Soorten agorafobie
Hoewel veel mensen met agorafobie ook een paniekstoornis zullen hebben, is het mogelijk om de diagnose agorafobie te krijgen zonder een geschiedenis van paniekstoornis. Wanneer dit gebeurt, is de persoon nog steeds bang om vast te zitten in een situatie waaruit ontsnappen moeilijk of vernederend zou zijn. Ze zijn echter over het algemeen niet bang om volledige paniekaanvallen te krijgen.
In plaats daarvan zijn ze misschien bang om een ander type van verontrustende angstsymptoom te hebben of andere intense fysieke problemen, zoals overgeven of een ernstige migraine . De persoon kan bijvoorbeeld bang zijn dat hij of zij de controle over zijn of haar blaas verliest in het openbaar of flauwvalt zonder dat er hulp beschikbaar is.
Ongeveer een derde tot de helft van de mensen met een paniekstoornis ontwikkelt ook agorafobie. Het National Institute of Mental Health (NIMH) meldt dat agorafobie voorkomt bij ongeveer 0,9% van de volwassenen in de Amerikaanse bevolking in een willekeurig jaar. Deze aandoening ontwikkelt zich doorgaans in de volwassenheid, hoewel het zich eerder in de adolescentie kan openbaren.
Agorafobie versus andere fobieën
Het vermijdingsgedrag dat aanwezig is bij agorafobie verschilt van de diagnostische criteria van een specifieke fobie . Bijvoorbeeld:
- Iemand met agorafobie vermijdt mogelijk reizen per vliegtuig omdat hij bang is een paniekaanval te krijgen in het vliegtuig, en niet per se omdat hij bang is om te vliegen (aerofobie) .
- Een persoon met agorafobie kan menigten vermijden, uit angst voor de schaamte om een paniekaanval te krijgen in het bijzijn van veel mensen. Zo’n angst is niet hetzelfde als een sociale angststoornis , wat een aparte psychische aandoening is die angst inhoudt om negatief beoordeeld te worden door anderen.
Oorzaken van agorafobie
De exacte oorzaken van agorafobie zijn niet bekend, maar er zijn een aantal risicofactoren die uw risico op het ontwikkelen van deze aandoening kunnen vergroten. Deze omvatten:
- Een andere angststoornis hebben, zoals een gegeneraliseerde angststoornis of een sociale angststoornis
- Een andere fobie
- Een familiegeschiedenis van agorafobie
- Een geschiedenis van misbruik of trauma
- Hersenchemie
- Laag zelfbeeld of depressie
Aangeleerde associaties kunnen ook een rol spelen bij de ontwikkeling van agorafobie. Het ervaren van een paniekaanval in een bepaalde situatie of setting kan leiden tot de angst dat een dergelijke reactie in de toekomst opnieuw zal optreden.
In sommige gevallen kan een posttraumatische stressstoornis (PTSS) bijdragen aan de ontwikkeling van agorafobie. PTSS kan optreden na een traumatische gebeurtenis en leiden tot hypervigilantie en angstsymptomen, wat kan leiden tot het ontstaan van agorafobie.
Langdurige periodes van isolatie kunnen het risico op het ontwikkelen van agorafobie vergroten. Bijvoorbeeld, angst veroorzaakt door de COVID-19-pandemie in combinatie met isolatie veroorzaakt door sociale afstand en quarantaines heeft de angst voor veel Amerikanen vergroot. Experts op het gebied van geestelijke gezondheid geloven dat de gevolgen van deze gebeurtenissen een blijvend effect kunnen hebben op het welzijn van volwassenen en kinderen voor de komende jaren.
Diagnose van agorafobie
Om een diagnose van agorafobie te krijgen, zal een zorgverlener uw symptomen beoordelen en controleren op onderliggende medische aandoeningen die deze symptomen kunnen veroorzaken. U kunt worden gevraagd naar uw medische geschiedenis en u wordt gevraagd naar de aard, duur en ernst van uw angstsymptomen.
Psychische aandoeningen zoals agorafobie worden gediagnosticeerd met behulp van criteria in de ” Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ” (DSM-5-TR). Het boek categoriseert verschillende psychische stoornissen en wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association.
Om de diagnose agorafobie te krijgen, moet u:
- Ervaar duidelijke angst in ten minste twee verschillende situaties, zoals open ruimtes, drukke gebieden of openbaar vervoer
- De agorafobische situatie roept bijna altijd een angstreactie op
- Heb angst die niet in verhouding staat tot de dreiging
- Vertoon vermijdingsgedrag of stress die uw normale routines, werk, school en relaties verstoren
- Ervaar deze symptomen gedurende ten minste zes maanden
De symptomen mogen ook niet beter verklaard worden door een andere medische of psychische aandoening.
Behandeling voor agorafobie
Als iemand agorafobie met paniekstoornis ontwikkelt, beginnen de symptomen doorgaans binnen het eerste jaar dat de persoon terugkerende en aanhoudende paniekaanvallen krijgt. Agorafobie kan erger worden als het onbehandeld blijft.
Voor de beste resultaten bij het beheersen van agorafobie en panieksymptomen is het belangrijk om zo snel mogelijk behandeling te zoeken als de symptomen zich voordoen. Behandelingsopties omvatten doorgaans een combinatie van zowel medicatie als psychotherapie .
Psychotherapie
De therapeutische aanpak kan een systematische desensibilisatie omvatten , waarbij de persoon geleidelijk vermeden situaties confronteert met de steun en begeleiding van zijn therapeut. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat het integreren van exposuretherapie met psychodynamische behandeling gunstig is gebleken bij paniekstoornis met agorafobie. Vaak zal de persoon het beter doen bij het onder ogen zien van zijn angsten als hij wordt vergezeld door een vertrouwde vriend.
Medicijnen
Medicijnen kunnen ook worden voorgeschreven om bepaalde symptomen van agorafobie te helpen beheersen. Deze medicijnen omvatten:
- Antidepressiva , waaronder selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) zoals Prozac (fluoxetine) en Zoloft (sertraline); selectieve serotonine-noradrenalineremmers (SNRI’s) zoals Effexor (venlafaxine); en tricyclische antidepressiva (TCA’s) zoals Tofranil (imipramine) en Anafranil (clomipramine)
- Medicijnen tegen angst , zoals Klonopin (clonazepam) en Xanax (alprazolam)
Omgaan met agorafobie
Naast het zoeken van hulp bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zijn er ook veranderingen in levensstijl die u kunnen helpen de symptomen van agorafobie beter te beheersen. Deze omvatten:
- Het beoefenen van stressbeheersingstechnieken, zoals diep ademhalen , visualisatie en progressieve spierontspanning, om angst te helpen verminderen
- Een gezond en voedzaam dieet volgen
- Regelmatige lichaamsbeweging
- Drugs en alcohol vermijden
- Beperk de cafeïne-inname
Met de steun van familie en vrienden en professionele hulp kan een persoon met agorafobie zijn aandoening beheersen. Met medicatie en psychotherapie kan een persoon met agorafobie verwachten dat hij uiteindelijk minder paniekaanvallen, minder vermijdingsgedrag en een terugkeer naar een onafhankelijker en actiever leven zal ervaren.
Als u of een dierbare kampt met agorafobie, neem dan contact op met de nationale hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelcentra in uw omgeving.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .