Thalassofobie (angst voor de oceaan): symptomen en manieren om ermee om te gaan

Thalassofobie is een specifieke fobie die een aanhoudende, intense angst voor diepe wateren zoals de oceaan of een meer inhoudt. Het komt van het Griekse woord thalassa (“de zee”) en phobos (“angst”). Hoewel het niet als een aparte stoornis wordt erkend door de DSM-5 , voldoen de symptomen ervan aan de diagnostische criteria voor specifieke fobieën .

Thalassofobie verschilt van aquafobie, de angst voor water, doordat het zich richt op watermassa’s die groot, donker, diep en gevaarlijk lijken. Mensen zijn niet zozeer bang voor het water, maar voor wat er onder het oppervlak schuilt.

Volgens het National Institute of Mental Health (NIMH) zijn fobieën de meest voorkomende vorm van psychische aandoeningen in de Verenigde Staten. Hoewel specifieke fobieën zelf vrij algemeen voorkomen onder de algemene bevolking, is het onbekend hoeveel mensen thalassofobie hebben.

Specifieke fobieën kunnen in vijf verschillende typen worden onderverdeeld:

• Diersoort
• Bloedinjectie type
• Natuurlijke omgevingstype
• Situationeel type
• Ander

Thalassofobie wordt doorgaans beschouwd als een natuurlijke-omgevingstype van specifieke fobie. Natuurlijke-omgevingsangsten zijn vaak een van de meest voorkomende soorten fobieën, waarbij sommige onderzoeken suggereren dat watergerelateerde fobieën vaker voorkomen bij vrouwen.

Wat is de oorzaak van thalassofobie?

Er zijn een aantal factoren die deze angst voor de oceaan en de zee kunnen veroorzaken. Zoals bij andere soorten fobieën is het waarschijnlijk een combinatie van aanleg en opvoeding die bijdraagt ​​aan thalassofobie.

Genetica

Vanuit een natuurperspectief kunnen evolutie en genetica een rol spelen. Onze voorouders die voorzichtiger en banger waren voor diepe wateren, hadden waarschijnlijk meer kans om te overleven en deze angstige genen door te geven aan hun nakomelingen.

Eerdere ervaringen

Deze angst kan ook gedeeltelijk worden aangeleerd door ervaringen die mensen hebben gehad in de buurt van water. Bijvoorbeeld, bang zijn voor iets tijdens het zwemmen, kan ook een mogelijke oorzaak zijn van dit type angst.

Opvoeding

Het observeren van andere mensen, met name ouders en andere invloedrijke volwassenen, die ook bang zijn voor diep water, kan ook een bijdragende factor zijn.

Er zijn ook een aantal risicofactoren die de kans kunnen vergroten dat iemand een specifieke fobie ontwikkelt, zoals thalassofobie. Enkele hiervan zijn:

• Een familielid hebben met thalassofobie of een ander type specifieke fobie
• Persoonlijkheidsfactoren , zoals negatiever, gevoeliger of angstiger zijn
• Traumatische persoonlijke ervaringen met betrekking tot diep water, grote watermassa’s of oceaanreizen
• Het horen van verhalen van andere mensen of via mediabronnen die zich richten op waterongelukken

Tekenen en symptomen van thalassofobie

Een fobie kan zowel fysieke als emotionele symptomen van angst en vrees veroorzaken.

Enkele veelvoorkomende fysieke symptomen van thalassofobie zijn:

• Duizeligheid
• Duizeligheid
• Misselijkheid
• Hart racen
• Snelle ademhaling
• Kortademigheid
• Zweten

Emotionele symptomen kunnen zijn:

• Overweldigd zijn
• Gevoelens van angst
• Gevoel van loskoppeling van de situatie
• Een gevoel van naderend onheil hebben
• Noodzaak om te ontsnappen

Deze angstreactie kan optreden als u in direct contact komt met de oceaan of andere diepe watermassa’s, zoals wanneer u langs het strand rijdt of over de oceaan vliegt in een vliegtuig. Maar u hoeft niet per se in de buurt van water te zijn om symptomen te ervaren.

Een fobische reactie is meer dan alleen maar nerveus of angstig zijn. Stel je eens voor hoe je je voelde toen je voor het laatst met iets gevaarlijks werd geconfronteerd. Je hebt waarschijnlijk een onmiddellijke en intense aanval van de vecht-of-vluchtreactie ervaren , een reeks reacties die je lichaam voorbereiden om te blijven en met de dreiging om te gaan of om weg te rennen van het gevaar. Een persoon met thalassofobie zal dezelfde reactie ervaren, zelfs als de reactie niet in verhouding staat tot het werkelijke gevaar.

Naast deze fysieke symptomen bij het tegenkomen van diep water, zullen mensen ook grote moeite doen om te voorkomen dat ze in de buurt van grote watermassa’s komen of ernaar hoeven te kijken. Ze kunnen anticiperende angst ervaren wanneer ze weten dat ze het object van hun angst zullen tegenkomen, zoals extreem nerveus zijn voordat ze aan boord gaan van een veerboot en vormen van waterreizen.

Thalassofobie Diagnose 

Als u vermoedt dat u thalassofobie heeft, zijn er een paar dingen die u kunt doen. Een informele online test kan u een indicatie geven dat u dit type specifieke fobie heeft. Zulke internetgebaseerde thuistesten kunnen bestaan ​​uit het bekijken van mogelijk triggerende afbeeldingen of het doen van een quiz om de mate en ernst van uw symptomen te bepalen.

Hoewel er geen formele test of beoordeling is om deze fobie te diagnosticeren, zal uw arts waarschijnlijk uw symptomen beoordelen en mogelijke onderliggende medische factoren onderzoeken. Zodra uw arts uw medische en symptoomgeschiedenis begrijpt, kunt u formeel worden gediagnosticeerd met een specifieke fobie.

Om volgens de DSM-5 een specifieke fobie te diagnosticeren:

• Je angst voor diep water is aanhoudend, buitensporig en onredelijk
• Je voelt deze angst elke keer dat je in diep of open water bent
• Je beseft dat je angst niet in verhouding staat tot de werkelijke gevaren
• Je vermijdt de oceaan of andere wateren of je doorstaat ze met intense angst
• Uw angst voor grote watermassa’s verstoort uw normale functioneren
• Je angst bestaat al zes maanden of langer
• Uw angst kan niet beter worden verklaard door een andere stoornis, zoals een gegeneraliseerde angststoornis of een posttraumatische stressstoornis

Behandeling van thalassofobie

Hoewel er geen onderzoek beschikbaar is over de behandeling van thalassofobie in het bijzonder, wordt aangenomen dat mensen vergelijkbare behandelresultaten ervaren als bij andere fobieën.

Onderzoek suggereert dat gedragstherapiebehandelingen, met name op blootstelling gebaseerde behandelingen, over het algemeen vrij effectief zijn bij het verminderen van de symptomen van specifieke fobieën.  Andere vormen van gedragstherapie die effectief zijn gebleken bij fobieën zijn onder meer:

• Cognitieve gedragstherapie
• Systematische desensibilisatie

Uit onderzoek is gebleken dat niet alle behandelingen even effectief zijn voor verschillende subtypen van specifieke fobieën.  In vivo-blootstelling (waarbij men in het echte leven wordt blootgesteld aan het angstobject) is bijvoorbeeld effectief voor alle typen, maar kent ook een hoog uitvalpercentage en een slechte acceptatie van de behandeling.

Uit onderzoek blijkt dat blootstelling in vivo doorgaans effectiever is dan ingebeelde blootstelling, maar uit een onderzoek gepubliceerd in Frontiers in Psychology bleek dat virtuele blootstelling net zo effectief leek als blootstelling in de echte wereld. 

Natuurlijk is blootstelling aan een angstobject in het echte leven niet altijd mogelijk, vooral niet als het om iets gevaarlijks of onmogelijks gaat. In het geval van thalassofobie kan live blootstelling aan open water het meest effectief zijn, maar ingebeelde blootstelling kan ook voordelen bieden als dit niet mogelijk is.

Complicaties van thalassofobie

Hoewel thalassofobie voor sommigen misschien gewoon een vreemde angst lijkt, kan het het leven moeilijk maken voor degenen die ermee worstelen. Deze complicaties kunnen uiteindelijk een impact hebben op veel verschillende gebieden van iemands leven.

Paniekaanvallen

Een paniekaanval wordt gekenmerkt door plotselinge en hevige gevoelens van angst, vergezeld door fysieke symptomen zoals pijn op de borst, een gevoel van verstikking, gevoelloosheid, gevoelens van onwerkelijkheid en angst om te sterven.

Eenzaamheid en sociaal isolement

Symptomen van angst en de angst voor een paniekaanval kunnen er soms toe leiden dat mensen situaties vermijden waarin ze in contact kunnen komen met het object van hun angst.

Depressie

Uit onderzoek is gebleken dat mensen met specifieke fobieën soms ook stemmingswisselingen of depressieve symptomen ervaren . 

Middelenmisbruik

Soms behandelen mensen hun angstsymptomen met alcohol en andere middelen.

Thalassofobie Preventie

Hoewel genetische en evolutionaire factoren een rol kunnen spelen bij het ontstaan ​​van specifieke fobieën, zoals thalassofobie, zijn er maatregelen die mensen kunnen nemen om te voorkomen dat dergelijke angsten zich ontwikkelen.

U kunt het risico op het ontwikkelen van thalassofobie verkleinen door onder andere het volgende te doen:

• Zoek vroegtijdig hulp : Als u vermoedt dat u een ernstige angst voor diep of open water ontwikkelt, zoek dan zo snel mogelijk naar manieren om met uw angst om te gaan. Dit kan betekenen dat u met een professional in de geestelijke gezondheidszorg praat over wat u kunt doen om uw angsten te verlichten.
• Modelleer gewenst gedrag : Kinderen kunnen fobische reacties van ouders overnemen, dus als u bang bent voor diep, donker water, kan uw kind uw angst ook overnemen. Als u ziet dat u angstig reageert op bepaalde dingen en situaties, kan uw kind dezelfde angstreactie ontwikkelen. U kunt dit helpen voorkomen door uw eigen angsten op een positieve manier onder ogen te zien en niet-angstig gedrag te modelleren bij uw kinderen.

Tips om met thalassofobie om te gaan

Omgaan met thalassofobie kan een uitdaging zijn, maar er zijn dingen die u kunt doen om met uw angsten om te gaan en ze te verlichten.

Ontspanningsstrategieën

Wanneer u merkt dat u angstsymptomen ervaart als reactie op water, of zelfs de gedachte aan water, probeer dan een ontspanningstechniek om uw geest en lichaam te kalmeren, zoals:

• Diepe ademhaling
• Progressieve spierontspanning (PMR)
• Visualisatie

Zelf-blootstelling

Hoewel behandeling onder de hoede van een therapeut vaak het beste is, kunt u ook een zelfhulpbenadering gebruiken om uw angsten onder ogen te zien. Begin door uzelf simpelweg te visualiseren in de buurt van een diep waterlichaam en gebruik vervolgens de ontspanningstechnieken die u hebt beoefend om uzelf te kalmeren.

Stel jezelf na verloop van tijd geleidelijk bloot aan de bron van je angst, beginnend met beelden, dan kleinere waterlichamen en uiteindelijk de oceaan, zee of een groot meer. Gebruik elke keer je ontspanningsmethoden om je angstreactie te verlichten.

Na verloop van tijd zullen uw angsten afnemen en zult u merken dat u gemakkelijker een kalme gemoedstoestand kunt bereiken.

Samenvatting

Het belangrijkste om te onthouden wanneer je probeert om te gaan met je thalassofobie is om aardig te zijn voor jezelf. Specifieke fobieën komen vrij vaak voor, dus hoewel niet iedereen jouw exacte angst deelt, hebben veel mensen in jouw schoenen gestaan ​​en weten wat het is om zulke overweldigende gevoelens van angst te ervaren.

Geef uzelf de tijd en middelen die u nodig hebt om met uw angsten om te gaan. Wees niet bang om een ​​arts of therapeut in te schakelen als u hulp nodig hebt bij het beheersen van uw angst.