Het Nature vs. Nurture-debat

Nature verwijst naar hoe genetica de persoonlijkheid van een individu beïnvloedt, terwijl nurture verwijst naar hoe hun omgeving (inclusief relaties en ervaringen) hun ontwikkeling beïnvloedt. Of nature of nurture een grotere rol speelt in persoonlijkheid en ontwikkeling is een van de oudste filosofische debatten binnen het veld van de psychologie .

Leer hoe elk wordt gedefinieerd, samen met waarom de kwestie van nature vs. nurture blijft opduiken. We delen ook een paar voorbeelden van wanneer discussies over dit onderwerp doorgaans plaatsvinden, hoe de twee factoren met elkaar interacteren en hedendaagse visies die bestaan ​​in het debat van nature vs. nurture zoals het er vandaag de dag voorstaat.

Natuur en opvoeding gedefinieerd

Om het nature-versus-nurture-debat beter te begrijpen, is het handig om te weten wat deze termen betekenen.

• De natuur verwijst grotendeels naar onze genetica . Het omvat de genen waarmee we geboren worden en andere erfelijke factoren die van invloed kunnen zijn op hoe onze persoonlijkheid wordt gevormd en de manier waarop we ons ontwikkelen van de kindertijd tot aan de volwassenheid.
• Nurture omvat de omgevingsfactoren die van invloed zijn op wie we zijn. Dit omvat onze vroege jeugdervaringen, de manier waarop we zijn opgevoed , onze sociale relaties en de omringende cultuur.

Enkele biologisch bepaalde kenmerken zijn genetische ziekten, oogkleur, haarkleur en huidskleur. Andere kenmerken zijn gekoppeld aan omgevingsinvloeden, zoals hoe iemand zich gedraagt, wat beïnvloed kan worden door opvoedingsstijlen en geleerde ervaringen.

Bijvoorbeeld, het ene kind leert door observatie en bekrachtiging om alsjeblieft en dankjewel te zeggen. Een ander kind leert zich agressief te gedragen door te kijken naar oudere kinderen die zich op de speelplaats agressief gedragen.

Het debat over natuur versus opvoeding

Het nature vs. nurture-debat draait om de bijdragen van genetica en omgevingsfactoren aan de menselijke ontwikkeling. Sommige filosofen, zoals Plato en Descartes, stelden voor dat bepaalde factoren aangeboren zijn of op natuurlijke wijze voorkomen, ongeacht de invloeden van de omgeving.

Voorstanders van dit standpunt geloven dat al onze kenmerken en gedragingen het resultaat zijn van evolutie. Ze beweren dat genetische eigenschappen van ouders op hun kinderen worden overgedragen en de individuele verschillen beïnvloeden die elke persoon uniek maken.

Andere bekende denkers, zoals John Locke, geloofden in wat bekend staat als tabula rasa , wat suggereert dat de geest begint als een onbeschreven blad . Volgens dit idee wordt alles wat we zijn bepaald door onze ervaringen.

Behaviorisme is een goed voorbeeld van een theorie die geworteld is in dit geloof, aangezien behavioristen vinden dat alle acties en gedragingen het resultaat zijn van conditionering. Theoretici zoals John B. Watson geloofden dat mensen getraind konden worden om alles te doen en te worden, ongeacht hun genetische achtergrond.

Voorbeelden van natuur versus opvoeding

Een voorbeeld van wanneer het argument van nature vs. nurture opkomt, is wanneer een persoon een hoog niveau van academisch succes bereikt . Hebben ze dat gedaan omdat ze genetisch gepredisponeerd zijn voor een verhoogd niveau van intelligentie, of is hun succes het resultaat van een verrijkte omgeving?

Het argument van nature vs. nurture kan ook worden gebruikt als het gaat om de vraag waarom iemand zich op een bepaalde manier gedraagt. Als een man bijvoorbeeld zijn vrouw en kinderen mishandelt, komt dat dan doordat hij met gewelddadige neigingen is geboren, of is geweld iets dat hij heeft geleerd door anderen in zijn leven te observeren toen hij opgroeide?

Nature versus Nurture in de psychologie

Door de geschiedenis van de psychologie heen heeft het debat over nature versus nurture voortdurend voor controverse gezorgd. Eugenica was bijvoorbeeld een beweging die sterk beïnvloed werd door de nativistische benadering.

Psycholoog Francis Galton bedacht de termen ‘nature versus nurture’ en ‘eugenics’ en geloofde dat intelligentie voortkwam uit genetica. Galton vond ook dat intelligente individuen aangemoedigd moesten worden om te trouwen en veel kinderen te krijgen, terwijl minder intelligente individuen ontmoedigd moesten worden om zich voort te planten.

De waarde die aan nature vs. nurture wordt gehecht, kan zelfs verschillen tussen de verschillende takken van de psychologie , waarbij sommige takken een meer eenzijdige benadering hanteren. In de biopsychologie voeren onderzoekers bijvoorbeeld studies uit die onderzoeken hoe neurotransmitters gedrag beïnvloeden, waarbij de rol van nature wordt benadrukt.

In de sociale psychologie daarentegen kunnen onderzoekers studies uitvoeren die kijken naar hoe externe factoren zoals groepsdruk en sociale media gedrag beïnvloeden, waarbij ze het belang van opvoeding benadrukken. Behaviorisme is een andere tak die zich richt op de impact van de omgeving op gedrag.

Aanleg versus opvoeding in de ontwikkeling van kinderen

Sommige psychologische theorieën over kinderontwikkeling leggen meer nadruk op natuur en andere richten zich meer op opvoeding. Een voorbeeld van een nativistische theorie over kinderontwikkeling is Chomsky’s concept van een taalverwervingsapparaat (LAD). Volgens deze theorie worden alle kinderen geboren met een instinctief mentaal vermogen dat hen in staat stelt om zowel taal te leren als te produceren.

Een voorbeeld van een empirische kinderontwikkelingstheorie is de sociale leertheorie van Albert Bandura . Deze theorie zegt dat mensen leren door het gedrag van anderen te observeren. In zijn beroemde Bobo-poppenexperiment toonde Bandura aan dat kinderen agressief gedrag konden leren door simpelweg een ander persoon agressief te zien handelen.

Aanleg versus opvoeding in de ontwikkeling van de persoonlijkheid

Er is ook enige discussie over de vraag of nature of nurture een grotere rol speelt in de ontwikkeling van iemands persoonlijkheid. Het antwoord op deze vraag varieert afhankelijk van welke theorie over persoonlijkheidsontwikkeling je gebruikt.

Volgens gedragstheorieën is onze persoonlijkheid het resultaat van de interacties die we hebben met onze omgeving, terwijl biologische theorieën suggereren dat persoonlijkheid grotendeels erfelijk is. Dan zijn er nog psychodynamische theorieën over persoonlijkheid die de impact van beide benadrukken.

Aanleg versus opvoeding bij de ontwikkeling van psychische aandoeningen

Je zou kunnen stellen dat zowel nature als nurture bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van mentale gezondheid. Sommige oorzaken van psychische aandoeningen vallen aan de nature-kant van het debat, waaronder veranderingen in of onevenwichtigheden met chemicaliën in de hersenen. Genetica kan ook bijdragen aan de ontwikkeling van psychische aandoeningen, waardoor iemands risico op een bepaalde stoornis of ziekte toeneemt.

Andere verklaringen voor psychische aandoeningen zijn omgevingsgebonden. Dit omvat blootstelling aan omgevingsgifstoffen, zoals drugs of alcohol, terwijl u nog in de baarmoeder zit. Bepaalde levenservaringen kunnen ook de ontwikkeling van psychische aandoeningen beïnvloeden, zoals getuige zijn van een traumatische gebeurtenis, wat leidt tot de ontwikkeling van een posttraumatische stressstoornis (PTSS).

Nature versus Nurture in de geestelijke gezondheidszorg

Verschillende soorten geestelijke gezondheidsbehandelingen kunnen ook meer leunen op natuur of opvoeding in hun behandelingsaanpak. Een van de doelen van veel soorten therapie is om levenservaringen te ontdekken die mogelijk hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van een psychische ziekte (opvoeding).

Genetica (natuur) kan echter ook een rol spelen bij de behandeling. Onderzoek wijst bijvoorbeeld uit dat de genetische samenstelling van een persoon invloed kan hebben op hoe zijn lichaam reageert op antidepressiva. Het is belangrijk om hier rekening mee te houden om die persoon de hulp te geven die hij nodig heeft.

Interactie tussen natuur en opvoeding

Wat is sterker: nature of nurture? Veel onderzoekers beschouwen de interactie tussen erfelijkheid en omgeving (natuur met nurture in tegenstelling tot nature versus nurture) als de belangrijkste beïnvloedende factor van allemaal.

Perfecte toonhoogte is bijvoorbeeld het vermogen om de toonhoogte van een muziektoon te detecteren zonder enige referentie. Onderzoekers hebben ontdekt dat dit vermogen vaak in families voorkomt en mogelijk aan één enkel gen is gekoppeld. Ze hebben echter ook ontdekt dat het bezitten van het gen niet genoeg is, aangezien muzikale training in de vroege kindertijd nodig is om dit erfelijke vermogen te manifesteren.

Lengte is een ander voorbeeld van een eigenschap die beïnvloed wordt door een interactie tussen natuur en opvoeding. Een kind kan de genen voor lengte erven. Als ze echter opgroeien in een achtergestelde omgeving waar ze niet de juiste voeding krijgen, bereiken ze misschien nooit de lengte die ze hadden kunnen hebben als ze waren opgegroeid in een gezondere omgeving.

Een nieuwer vakgebied dat meer wil weten over de interactie tussen genen en omgeving is epigenetica . Epigenetica probeert te verklaren hoe de omgeving de manier waarop genen tot expressie komen, kan beïnvloeden.

Hedendaagse visies op natuur versus opvoeding

De meeste experts erkennen dat noch nature noch nurture sterker is dan de ander. In plaats daarvan spelen beide factoren een cruciale rol in wie we zijn en wie we worden. Niet alleen dat, maar nature en nurture interacteren op belangrijke manieren met elkaar gedurende ons hele leven.

Als gevolg hiervan zijn velen in dit veld geïnteresseerd in hoe genen omgevingsinvloeden moduleren en vice versa. Tegelijkertijd woedt dit debat over nature vs. nurture nog steeds op sommige gebieden, zoals in de oorsprong van homoseksualiteit en invloeden op intelligentie .

Terwijl een paar mensen de extreme nativistische of radicaal empiristische benadering hanteren, is de realiteit dat er geen eenvoudige manier is om de veelheid aan krachten die bestaan ​​in persoonlijkheid en menselijke ontwikkeling te ontwarren. In plaats daarvan omvatten deze invloeden genetische factoren, omgevingsfactoren en hoe deze met elkaar vermengen.