Vicarious Trauma: De kosten van zorg en medeleven

Ook bekend als “ compassiemoeheid ” of de “kosten van zorg”, treedt vicariaal trauma op wanneer een individu traumasymptomen ontwikkelt die verband houden met de pijn en angst die hij of zij ziet bij degenen die hij of zij dient en die trauma en stress hebben ervaren. De American Counseling Association definieert vicariaal trauma als “het emotionele residu van blootstelling aan traumatische verhalen en ervaringen van anderen door het werk; getuige zijn van angst, pijn en terreur die anderen hebben ervaren; [en] een preoccupatie met afschuwelijke verhalen die aan de professional worden verteld.”

Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition, Text Revision , kan vicariaal trauma symptomen veroorzaken die voldoen aan de criteria voor een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ; Echter, niet iedereen die vicariaal trauma ervaart, voldoet aan de criteria voor PTSS, net zoals niet iedereen die andere traumatische gebeurtenissen ervaart een traumagerelateerde stoornis ontwikkelt.

Wat veroorzaakt vicariaal trauma?

Vicarious trauma treedt op als reactie op herhaalde blootstelling aan traumatische gebeurtenissen die anderen ervaren. Getuige zijn van, horen over en anderen ondersteunen tijdens hun trauma is vaak traumatisch, zelfs als de respondent zelf geen trauma ervaart. Iedereen met deze blootstelling kan vicarious trauma ontwikkelen, maar mensen met hun eigen traumageschiedenis hebben meer kans om vicarious trauma te ervaren in vergelijking met mensen zonder traumageschiedenis.

Bovendien is de kans groter dat mensen die geen toegang hebben tot de juiste ondersteuning of die geen copingvaardigheden hebben geleerd , slachtoffer worden van vicieuze trauma’s dan mensen met sterke emotionele afweermechanismen. Kortom, mensen die al moeite hebben om op een gezonde manier voor hun emotionele behoeften te zorgen, lopen een groter risico om vicieuze trauma’s te ontwikkelen dan mensen met gezonde coping- en afweermechanismen .

Wat zijn de symptomen van vicariaal trauma?

Voor sommigen manifesteert vicariaal trauma zich op een manier die voldoet aan de diagnostische criteria voor PTSS: onvrijwillige en opdringerige herinneringen aan de traumatische gebeurtenissen; angstaanjagende dromen of nachtmerries over de gebeurtenissen; dissociatieve symptomen; en psychische nood als reactie op herinneringen aan de gebeurtenissen. C, die op een spoedeisende hulp werkte, deelde: “Er is een gang in de eerste hulp van het ziekenhuis waar ik vroeger werkte, waar ik niet eens naar kan kijken.”

Echter, niet alle vicarious trauma’s lijken op PTSS. Sommigen ervaren de volgende symptomen:

• Slaapproblemen
• Veranderingen in de eetlust
• Toegenomen middelengebruik
• Zelfbeschadiging
• Paniekaanvallen
• Problemen met concentratie
• Depressie of angst
• Ziekte (of vatbaarheid voor ziekte)

Interpersoonlijk kunnen ze zich terugtrekken van geliefden of geïrriteerd raken. In sommige gevallen kunnen ze overdreven beschermend worden naar hun geliefden en zich ernstig zorgen maken dat hen een traumatische gebeurtenis kan overkomen.

Op de werkplek kan vicarious trauma zich manifesteren als overwerken of het vermijden van professionele verantwoordelijkheden. Mensen die vicarious trauma hebben meegemaakt, kunnen vaak van baan wisselen of conflicten met collega’s ervaren. Vicarious trauma kan leiden tot motivatieproblemen en meer fouten.

Wat is het verschil tussen vicariaal trauma en secundair trauma?

Secundair trauma en vicarious trauma kunnen vergelijkbare symptomen hebben, maar de twee ervaringen worden anders gedefinieerd. Beide ontstaan ​​als gevolg van blootstelling aan de traumatische ervaring van een ander persoon .

Secundair trauma verwijst naar traumasymptomen die optreden na het horen of zien van het trauma van iemand anders op een bepaald moment. Vicariaal trauma verwijst naar traumasymptomen die zich in de loop van de tijd ontwikkelen als reactie op langdurige blootstelling aan de pijn van veel mensen.

Is vicariaal trauma een vorm van PTSS?

PTSS en vicarious trauma zijn een venndiagram. Zoals opgemerkt, geeft de DSM-5-TR aan dat vicarious trauma PTSS kan veroorzaken. Echter, veel mensen met PTSS ervaren primair trauma en geen secundair trauma. Bovendien voldoen veel mensen die vicarious traumasymptomen ervaren niet aan de symptoomcriteria voor PTSS .

Mensen met een persoonlijke traumageschiedenis hebben meer kans om PTSS-symptomen te ervaren of PTSS te ontwikkelen als reactie op indirect trauma, vergeleken met mensen zonder een voorafgaande traumageschiedenis .

Wat is het verschil tussen burn-out en vicarieus trauma?

Onderzoekers hebben sinds de jaren 70 een verband gedocumenteerd tussen werkstress en burn-out . Burn-out verwijst naar de “langetermijnstressreactie en -proces dat optreedt bij professionals die op een bepaalde manier met mensen werken.” In tegenstelling tot indirect trauma, heeft burn-out niet uitsluitend invloed op degenen die worden blootgesteld aan de pijn en het lijden van anderen als onderdeel van hun werk. Iedereen kan een burn-out ervaren als reactie op uitputting, vermoeidheid en overwerk.

Sommige symptomen van burn-out lijken op vicarieus trauma, waaronder prikkelbaarheid, interpersoonlijke conflicten en gevoelens van overweldiging. Mensen die burn-out ervaren, kunnen hun baan opzeggen of minder gemotiveerd zijn.

Wat zijn enkele voorbeelden van indirect trauma?

Vicarious trauma kan er voor verschillende mensen anders uitzien, en dit is geen uitputtende lijst van alle mogelijke oorzaken of symptomen van vicarious trauma. Enkele voorbeelden zijn echter:

• Medische professionals. K, een gediplomeerd verpleegkundige die tijdens de COVID-19- pandemie aan het bed van een ziekenhuis heeft gewerkt, deelde zijn ervaring met indirect trauma in deze rol. Hij deelde: “We gingen van misschien één sterfgeval op onze afdeling per jaar naar ongeveer vier doden per dienst. … Ik voelde me verdoofd, hulpeloos, [en] ik zag ertegenop om naar mijn werk te gaan.” K onthulde dat hij vanwege het trauma van het zien van zoveel pijn en dood, vrij moest nemen van zijn werk.
• Professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Veel therapeuten, met name zij die gespecialiseerd zijn in het behandelen van trauma’s, ontwikkelen traumasymptomen, waaronder opdringerige gedachten over de verhalen die ze via hun werk horen. R, een therapeut, vertelde dat zij vaak de eersten waren die reageerden op traumatische gebeurtenissen. Zelfs jaren later zei R: “Ik denk nog steeds na over sommige verhalen die ik heb gehoord.”
• Professionals in de kinderbescherming. Degenen die met verwaarloosde en mishandelde kinderen werken, ontwikkelen vaak traumasymptomen na blootstelling aan de verhalen en verhalen van de kinderen die zij ondersteunen.

Hoe om te gaan met vicariaal trauma

Mensen met vicarious trauma kunnen symptoomverlichting ervaren door middel van therapieën die andere vormen van trauma behandelen. Met name cognitieve gedragstherapieën en eye movement desensitization en reprocessing kunnen symptomen van vicarious trauma succesvol aanpakken.

Als u een vicariaal trauma ervaart, kunt u baat hebben bij therapiediensten om uw traumasymptomen te behandelen . U hebt mogelijk ook meer zelfzorg en rust nodig, wat kan inhouden dat u verlof opneemt van de positie waarin u wordt blootgesteld aan het trauma van anderen. Voor sommigen kan vicariaal trauma zo intens worden dat ze niet meer in die rol kunnen terugkeren.

U verdient steun en zorg. Het is oké om hulp te zoeken als u te maken heeft met indirect trauma.

Jezelf beschermen tegen indirect trauma

Als u risico loopt op vicarious trauma vanwege uw baan of een vrijwilligersfunctie, zijn er stappen die u kunt ondernemen om uw risico op het ontwikkelen van traumasymptomen te verminderen. Mensen hebben individuele zelfzorgbehoeften, dus u moet mogelijk verschillende vaardigheden uitproberen om te zien wat voor u werkt.

1. Besteed aandacht aan je behoeften. Let op je emotionele staat en hoe je reageert op het trauma waaraan je wordt blootgesteld. Neem pauzes en vrije tijd als je het moeilijk begint te krijgen.
2. Vind en houd je aan een passend slaapschema . Als je goed uitgerust bent, is het makkelijker om voor jezelf te zorgen. 
3. Stel sterke grenzen . Veel mensen in rollen met een risico op vicarious trauma zijn empathisch en geven om de mensen met wie ze werken, wat goed is, maar het kan moeilijk zijn om dat opzij te zetten als je ‘buiten werktijd’ bent. Zorg ervoor dat je grenzen hebt rondom je werk.
4. Zoek steun. Ga zelf in therapie als dat nodig is en zoek steun bij je sociale kring.
5. Zorg voor een selfcareroutine . Wat is belangrijk voor je buiten je werk? Welke dingen vind je leuk? Wat laadt je batterij op of vult je beker? Tijd vrijmaken voor deze activiteiten helpt om indirect trauma te voorkomen.