dem10 / E+ / Getty Images
Sluit deze videospeler
Mensen zuigen of kauwen op ijs op een warme zomerdag of na het drinken van een drankje. Maar wat betekent het als je constant naar ijs verlangt? Hoewel het afhangt van de omstandigheden, frequentie en intensiteit van het verlangen, kan een dwingende drang om ijs te kauwen betekenen dat je een fysieke of mentale gezondheidstoestand hebt .
Leer meer over ijscravings en de aandoeningen waar ze een teken van kunnen zijn, zoals ice pica en ijzertekort. We praten ook over hoe je kunt weten wanneer de drang om ijs te kauwen problematisch is en hoe je je cravings kunt stoppen als ze tot dit niveau zijn gestegen.
Inhoudsopgave
Redenen waarom u zin heeft in ijs
Af en toe zin hebben in ijs is meestal niet iets om je zorgen over te maken. Pas als de behoefte obsessief wordt, zowel in termen van de hoeveelheid tijd en energie die besteed wordt aan het denken over het eten van ijs als het daadwerkelijk doen ervan, is er reden tot bezorgdheid. Hier zijn enkele redenen waarom je de neiging zou kunnen hebben om altijd ijs te kauwen.
IJspica
Wanneer het aanhoudend eten van ijs langer dan een maand duurt en klinische gevolgen heeft voor uw leven, kan het worden gediagnosticeerd als een vorm van pica . Pica is een psychische aandoening waarbij mensen hunkeren naar niet-voedzame items zoals aarde, haar, papier, ijs of zand en deze eten.
De vorm van pica die gepaard gaat met een intens verlangen naar ijs wordt ijspica of pagofagie genoemd . Het wordt gekenmerkt door een verslavingsachtige dwang om ijs te zuigen, eten of kauwen en/of ijskoude dranken te drinken. Vanwege deze dwang wordt pica beschouwd als een obsessief-compulsieve stoornis (OCD).
Leuk weetje
Het oudste vermoedelijke geval van pagofagie is Theophilus (813-842), een Byzantijnse keizer die vaak sneeuw en ijs at.
Mensen met ijspica willen misschien specifieke soorten ijs of willen het op specifieke manieren consumeren. De ene persoon wil bijvoorbeeld compulsief ijskoude drankjes drinken, terwijl anderen ijs eten dat bedekt is met suikersiroop. Sommigen zijn gefixeerd op het kauwen op ijs en anderen zuigen erop alsof het een hard snoepje is totdat het oplost.
IJzertekort
Hunkeren naar ijs en/of ijskoude dranken kan ook geassocieerd worden met ijzertekort, met of zonder bloedarmoede. De reden voor deze associatie is niet helemaal duidelijk, maar er zijn een paar theorieën.
Eén daarvan is dat ijzertekort vermoeidheid veroorzaakt, waardoor je je de hele tijd moe voelt . Sommige onderzoekers speculeren dat de drang om ijs te eten of koude dranken te drinken begint als een onbewuste manier om alert te blijven, omdat de lage temperatuur van ijs een energieboost geeft. Anderen theoretiseren dat het eten van ijs helpt om de gezwollen tong te verzachten die vaak gepaard gaat met bloedarmoede.
Ongeacht de oorzaak lopen bepaalde personen een groter risico om deze aandoening te ontwikkelen. Dit omvat vrouwen die zwanger zijn of menstrueren, kinderen en iedereen die veel koemelk drinkt of voornamelijk ijzerarm voedsel consumeert.
IJzertekort en ijspica komen vaak samen voor. In een onderzoek onder bloeddonoren had 11% van de mensen met ijzertekort ook ijspica, vergeleken met 4% van degenen met voldoende ijzer. Sommige onderzoekers suggereren dat dit komt doordat pica een teken is van ijzertekort in plaats van een oorzaak.
Sommige onderzoekers suggereren dat andere voedingstekorten ook een rol kunnen spelen bij pica, waaronder een tekort aan zink en calcium.
Andere oorzaken
De hunkering naar ijs kan ook in verband worden gebracht met verschillende andere medische aandoeningen, waaronder:
- Autismespectrumstoornis
- Dementie
- Verstandelijke beperkingen
- Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS)
- Schizofrenie
Als u voortdurend trek heeft in ijs of altijd op ijs kauwt, kan een zorgverlener helpen de oorzaak te achterhalen.
Gevolgen van het constant kauwen op ijs
Een negatief gevolg van het regelmatig kauwen op ijs is de schade die dit aan de tanden toebrengt. Omdat ijs koud en hard is, kan het de structuur van de tand verzwakken, waardoor deze soms breekt of barst, en de kwetsbaarheid van de tand voor tandbederf toeneemt. Dit kan resulteren in hoge tandartsrekeningen en een ontsierde glimlach.
Een ander zorgwekkend onderdeel van constante hunkering naar ijs is dat u mogelijk ijs eet in plaats van voedzaam voedsel. Sommige onderzoeken hebben ook een verband gevonden tussen pagophagia en eetstoornissen .
Tekenen dat ijstrek een probleem kan zijn
Hoe weet u of uw ijscravings of ijskauwgewoonte een indicatie kan zijn van een mentale of fysieke gezondheidskwestie? Hier zijn enkele signalen waar u op moet letten:
- Je hebt geen behoefte aan ijs om gehydrateerd te blijven, je hebt bijvoorbeeld urenlang buiten in de hitte gewerkt en je hebt dorst.
- Je verlangen naar ijs is obsessief en allesverslindend
- Je besteedt veel tijd aan het denken over ijs en/of het kauwen of zuigen erop
Het grote verschil tussen het simpelweg graag eten van ijs en pagophagia is dat het laatste een langdurig, onverbiddelijk verlangen is en geen simpele voorkeur.
Ongeacht de uitingsvorm kan een constante behoefte aan en/of consumptie van ijs een teken zijn van een lichamelijke of geestelijke gezondheidstoestand.
De oorzaak van uw ijsbehoefte identificeren
Als u trek heeft in ijs, is het belangrijk om de oorzaak te vinden voor een goede gezondheid. Ongediagnosticeerde en onbehandelde ijzergebreksanemie kan leiden tot hartproblemen, zwangerschapscomplicaties en ontwikkelingsachterstanden bij kinderen.
Als u last heeft van ijspica en dit niet behandelt, kan dit aanzienlijke gezondheidsrisico’s met zich meebrengen, zoals risico’s die verband houden met een onevenwichtige elektrolytbalans en stofwisselingsstoornissen. Daarnaast heeft het dagelijks te maken met de impact en de mentale gevolgen van het moeten omgaan met de constante drang om ijs te eten.
Een afspraak maken met uw huisarts of een professional in de geestelijke gezondheidszorg is een goede plek om te beginnen en zij kunnen u indien nodig doorverwijzen naar een specialist. Wanneer u hen ontmoet, is het van cruciaal belang dat u eerlijk bent over de frequentie en intensiteit van uw ijscravings en -gedragingen, zodat zij een juiste diagnose kunnen stellen.
Zowel ijspica als ijzertekort kunnen ongediagnosticeerd blijven als u uw dwangmatigheid niet met uw zorgverleners deelt en/of als zij er niet naar vragen. Bovendien vragen zij mogelijk niet naar ijstrek, aangezien uit onderzoek blijkt dat veel medische professionals niet op de hoogte zijn van pica-stoornissen, waardoor zij deze diagnose missen.
Behandeling voor ijstrek
De behandeling voor het oplossen van ijscravings is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Als u bijvoorbeeld ijzertekort met bloedarmoede hebt, is een ijzersupplement over het algemeen een eerstelijnsbehandeling. In ernstige gevallen kunnen in plaats daarvan intraveneuze ijzerinfusie, bloedtransfusie of een operatie worden aanbevolen.
Onderzoek naar effectieve behandelingen voor pagofagie is schaars. Sommige studies zeggen dat het verhelpen van voedingstekorten vaak leidt tot het volledig verdwijnen van pagofagie. Anderen suggereren dat het, omdat een tekort niet altijd aanwezig is, belangrijk is om te zoeken naar en te behandelen welke onderliggende psychologische aandoening er is, met OCD, depressie en angst als mogelijke overwegingen.
In gevallen als deze kan de behandeling van ice pica counseling inhouden, waarbij cognitieve gedragstherapie (CGT) een optie is. CGT kan helpen door negatieve gedachten te identificeren die bijdragen aan de psychologische nood van een persoon, en vervolgens manieren te vinden om deze gedachten te veranderen voor een gezondere emotionele en gedragsmatige reactie.
Bijvoorbeeld, soms kauwen mensen op ijs om stress te verlichten. CGT kan gezondere stressmanagementtechnieken aanleren , zoals lichaamsbeweging of mindfulness, die ook kunnen helpen om het energieniveau te verhogen.
Als de gezondheid van het gebit is aangetast, hebben mensen met pagofagie mogelijk ook behandeling door een tandarts nodig. Deze kan de tanden repareren en advies geven over hoe verdere schade kan worden voorkomen.
Het is belangrijk om op te merken dat, hoewel deze behandelingen kunnen helpen, ze de ijscravings niet helemaal kunnen oplossen. Als de dwang om ijs te kauwen eenmaal een gewoonte is geworden, kan het moeilijk zijn om er vanaf te komen.
Omgaan met ijstrek
Als u merkt dat u vaak naar ijs verlangt, is het inschakelen van een gekwalificeerde behandelaar uw eerste stap. U bewuster worden van uw aandoening, erkennen dat uw drang naar ijs een probleem is geworden en stappen ondernemen om de onderliggende problemen op te lossen, kan u helpen op het juiste pad te komen.
Het kan ook helpen om je verlangen naar ijs te vervangen door een andere gewoonte die minder schadelijk is. Voorbeelden hiervan zijn het eten van een appel, kauwgom kauwen of zelfs het drinken van een koud drankje zonder ijs.
Het delen van uw aandoening met dierbaren die u kunnen steunen in uw inspanningen en u kunnen aanmoedigen en een veilige plek kunnen bieden om te praten over hoe hunkering naar ijs u beïnvloedt, kan uw besluit versterken om deze dwang te overwinnen. Het vinden van effectieve stressverlichtende maatregelen helpt ook.
Een woord van Verywell
Voor de meeste mensen is ijs gewoon een manier om hun drankje te koelen, maar het kan ook een teken zijn van een gezondheidsprobleem. Als u vermoedt dat uw hunkering naar ijs afwijkt van een incidenteel genot naar een ijzertekort of psychologische dwang die te veel tijd en aandacht kost – en mogelijk uw tanden afbreekt – zoek dan hulp bij uw zorgverlener of geestelijke gezondheidsadviseur. Hulp is er.