Zelfmoordgedachten onder jongeren nemen toe. Speelt sociale media hierbij een rol?

Voor Alyza Berman, LCSW, RRT-P , oprichter en uitvoerend directeur van het Berman Center, zijn sociale media een veelvoorkomend onderwerp in haar praktijk in Atlanta die zich richt op jongeren en jongvolwassenen. Ze zegt dat de grootste indicator is hoe vaak cliënten hun ervaringen vergelijken met die welke ze online zien. 

“Of het nu gaat om uiterlijk, een beroep, geld of het sociale leven, sociale media hebben impact. En mensen die continu scrollen, hebben vaak het gevoel dat ze niet kunnen voldoen of dat ze het gevoel hebben dat ze niet goed genoeg zijn.”

Hoewel de opkomst van onderzoek dat zich puur richt op de verbanden tussen sociale media en zelfmoord onder jongeren een vrij nieuw fenomeen is, vond een BYU-studie uit 2021 gepubliceerd in het Journal of Youth and Adolescence een verband tussen schermtijd en een verhoogd risico op zelfmoord. In die studie werd cyberpesten als een belangrijk punt van zorg aangemerkt.

Voor Dr. Alyssa Lucker, DO, is de invloed van sociale media ook iets wat ze ziet bij bijna elke afspraak met adolescente patiënten bij het Pathlight Program van het Eating Recovery Center. Voor haar heeft de aanhoudende pandemie alleen maar ingewikkelder gemaakt hoe jongeren sociale media en de effecten ervan op de geestelijke gezondheid waarnemen.

“Sociale media werden voor deze mensen zo’n jaar, misschien anderhalf jaar, het enige menselijke contact, en hun perceptie van hoe ze zo verbonden waren en hoe geweldig het was. En nu heeft die zorg om zich zo verbonden te voelen online hen echt losgemaakt van de echte wereld en hun echte mensen in hun gemeenschap.”

Uit onderzoek dat vorige maand door The Lancet werd gepubliceerd , bleek dat het aantal zelfmoorden onder tieners tijdens de pandemie toenam en nog steeds hoger was dan vóór de pandemie.

De waarschuwingssignalen

Dr. Don Grant , PhD is een mediapsycholoog die werkt als uitvoerend directeur van poliklinische diensten bij Newport Healthcare. Hij zegt dat zijn eerste kennismaking met hoe sociale media de mentale gezondheid van jongeren ernstig kunnen beïnvloeden, was toen hij zijn dochter een mobiele telefoon gaf. Die beslissing, zegt hij, leidde tot pesten via Facebook.  

“En ik realiseerde me dat ik mijn kind een wapen had gegeven dat ik niet begreep. Je zou een kind geen elektrisch gereedschap geven en het niet begrijpen. En ik dacht: ‘Oh, mijn god, wat heb ik gedaan?'”

Grant zegt dat de kern van de schade van sociale media, en waar hij denkt dat het kan leiden tot toegenomen gedachten aan zelfmoord, ongezonde vergelijking, angst om iets te missen ( FOMO ), doom scrolling , cyberpesten en online reputatiesabotage zijn. Hij zegt dat zijn advies aan ouders is om proactief te zijn en gezond apparaatbeheer te beoefenen .

“Ik zeg tegen ouders en verzorgers, je moet aan je kinderen uitleggen [dat] de verwachting is dat ze zich online hetzelfde gedragen als je zou verwachten dat ze zich IRL [in het echte leven] zouden gedragen. En wat je familiewaarden ook zijn, en wat je ook gelooft.”

Angela Caldwell, LMFT en oprichter van het Caldwell Family Institute (en voorheen het Self Injury Institute), is een beoefenaar die ouders ook aanspoort om digitaal bewust te worden, aangezien depressie en angst kunnen overgaan in suïcidale gedachten.

“Het is van groot belang dat ouders weer een of twee stappen voorlopen op hun kinderen. Kinderen lopen nu voor op ons en kijk wat er gebeurt, ze vallen uit elkaar… Je hebt niet langer de optie om niet digitaal vaardig te zijn als je je kind wilt beschermen.”

Caldwell zegt dat je deze problemen bij jongeren deels kunt aanpakken door mentale gezondheidsproblemen met dezelfde mate van respect te benaderen als de zichtbare lichamelijke ziektes. 

“We raken niet in paniek bij een hoest of buikpijn. Maar wat doen we? We houden ons kind in de gaten. ‘Dat klinkt als een natte hoest, dat klinkt alsof het iets anders kan worden’, en we blijven luisteren. Oké, nou, prikkelbaarheid, je down voelen, niet naar school willen, dat zijn allemaal tekenen. Dat zijn allemaal tekenen van depressie. Je hoeft niet naar een therapeut te rennen, maar je moet wel op dezelfde manier reageren als je zou reageren op buikpijn.”

Perspectieven op het verminderen van schade

Luckers collega, medisch hoofdofficier Dr. Howard Weeks , MD, zegt dat een deel van de uitdaging bij het aanpakken van sociale media als het gaat om suïcidale gedachten bij jongeren, is dat uitgebreid gebruik van sociale media een afspiegeling kan zijn van verslaving .

Hij en Lucker zeggen allebei dat slechte diagnostische criteria betekenen dat clinici tussen wal en schip vallen. Te pathologiseren van social media-gebruik kan leiden tot wat Weeks ‘scope creep’ noemt, terwijl Lucker zegt dat het ontbreken van duidelijke diagnostische criteria voor iets als internetgebruikstoornis betekent dat de verzekering de broodnodige behandeling van een patiënt mogelijk niet dekt. ​​Weeks zegt ook dat het kunnen identificeren van de criteria broodnodig onderzoek zou kunnen stimuleren. 

“Maar een van de voordelen van het proberen te definiëren van dit spul is dat je echt onderzoek krijgt dat verder gaat dan alleen de diagnose en je komt terecht in beeldvorming en genetica. en het proberen te begrijpen van Pathways omdat ze misschien [schadelijk langdurig internetgebruik en offline verslaving] hetzelfde zijn. Misschien zijn ze anders. We weten het niet.”

Grant zegt dat een potentieel positief aspect van sociale media en mensen met psychische problemen het online-ontremmingseffect is. Als gebruikers zich in een digitale ruimte bevinden, zijn ze eerder geneigd om te delen en een gemeenschap te vinden, terwijl ze dat anders misschien niet zouden doen.

Hij zegt dat hij deze voordelen het vaakst ziet bij mensen die zich aanmelden voor een steungroep voor mensen met sociale angst en verslaving, maar dat hij goed in de gaten moet houden wanneer jongeren op deze manier online deelnemen. 

“Er zijn een aantal coole dingen aan het online disinhibitie-effect als het wordt gemonitord, als het veilig is en als het wordt begeleid, waar het kan worden gebruikt. Maar meestal wordt het op een slechte manier gebruikt en dat zijn de trolls , en het cyberpesten, en al die dingen die we zien.”

Een ander punt van zorg is of sociale media een buitensporig effect hebben op suïcidaliteit bij jonge meisjes. Degenen die met MindWell Guide spraken, waren grotendeels aan de kant van anekdotisch bewijs dat wijst op een gelijke genderverdeling in hun wachtkamer als het gaat om deze zorgen.

Sommigen wezen op de stigmatisering van mentale gezondheid bij mannen en hoe depressie zich op verschillende manieren kan uiten tussen geslachten als mogelijke redenen voor onderrapportage. Voor iedereen is echter één boodschap duidelijk: houd de dialoog open met de jeugd in je leven als het gaat om sociale media, zoals Weeks het stelde, zijn matiging en bewustzijn de twee toetsstenen als het gaat om preventieve zorg. 

“Ik denk dat we voorzichtig moeten zijn om sociale media niet af te schilderen als slechteriken, omdat het positieve kanten heeft, maar ook potentiële negatieve kanten, en het is altijd een soort individuele benadering… Ik denk dat ouders zich bewust moeten zijn van wat hun kinderen en adolescenten doen, zodat ze kunnen helpen bij het cureren en ervoor kunnen zorgen dat [ze] een open dialoog met hun kinderen voeren, zodat als ze problemen hebben of aan dingen worden blootgesteld, ze contact kunnen opnemen en met hun ouders kunnen praten, zodat ze op de hoogte zijn van wat er gebeurt”, zegt Weeks.