Zamknij ten odtwarzacz wideo
Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski zmaga się z depresją, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357 , aby uzyskać informacje o placówkach wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego znajdziesz w naszej Krajowej Bazie Danych Pomocy .
Kiedy ludzie myślą o depresji, często dzielą ją na dwie rzeczy — albo depresję kliniczną , która wymaga leczenia, albo „zwykłą” depresję, przez którą może przejść praktycznie każdy. Jako stan, depresja może być trudną do zrozumienia koncepcją, ponieważ odnosimy się do niej zarówno jako do objawu stanu, jak i stanu samego w sobie.
Z medycznego punktu widzenia depresja jest definiowana jako zaburzenie nastroju, które powoduje uporczywe uczucie przygnębienia lub smutku i często głęboką utratę zainteresowania rzeczami, które zwykle sprawiają przyjemność. Szacuje się, że u 1 na 5 dorosłych Amerykanów zdiagnozowano depresję w ciągu swojego życia.
Depresja wpływa na to, jak się czujesz, myślisz i zachowujesz, i może zakłócać Twoją zdolność do funkcjonowania i prowadzenia codziennego życia. Istnieje wiele różnych przyczyn depresji, z których niektóre nie do końca rozumiemy. Siedem z najczęstszych typów depresji obejmuje następujące.
Spis treści
Ciężkie zaburzenie depresyjne (MDD)
Kiedy ludzie używają terminu depresja kliniczna , mają na myśli zazwyczaj ciężkie zaburzenie depresyjne (MDD). Ciężkie zaburzenie depresyjne to zaburzenie nastroju charakteryzujące się szeregiem kluczowych cech:
- Nastrój depresyjny
- Brak zainteresowania czynnościami, które normalnie sprawiają przyjemność
- Zmiany wagi
- Zmiany w śnie
- Zmęczenie
- Poczucie bezwartościowości i winy
- Trudności z koncentracją
- Myśli o śmierci i samobójstwie
Jeśli Twój nastolatek ma myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 988, aby uzyskać wsparcie i pomoc od przeszkolonego doradcy. Jeśli Twój nastolatek jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Jeżeli u danej osoby większość tych objawów utrzymuje się przez okres dłuższy niż dwa tygodnie, często diagnozuje się u niej depresję jednobiegunową .
Uporczywe zaburzenie depresyjne (PDD)
Dystymia , obecnie znana jako uporczywe zaburzenie depresyjne, odnosi się do rodzaju przewlekłej depresji, która trwa dłużej niż dwa lata. Może być łagodna, umiarkowana lub ciężka.
Ludzie mogą doświadczać krótkich okresów braku uczucia depresji, ale ta ulga objawów trwa dwa miesiące lub krócej. Chociaż objawy nie są tak poważne jak w przypadku dużego zaburzenia depresyjnego, są one wszechobecne i długotrwałe.
Objawy PDD obejmują:
- Uczucia smutku
- Utrata zainteresowań i przyjemności
- Złość i drażliwość
- Poczucie winy
- Niska samoocena
- Trudności z zasypianiem lub utrzymaniem snu
- Spanie za dużo
- Uczucia beznadziei
- Zmęczenie i brak energii
- Zmiany apetytu
- Problemy z koncentracją
Leczenie przewlekłej depresji często obejmuje stosowanie leków i psychoterapii.
Według National Institute of Mental Health, 1,5% dorosłych w Stanach Zjednoczonych miało uporczywe zaburzenie depresyjne w ciągu ostatniego roku. Zaburzenie to dotyka kobiety (1,9%) częściej niż mężczyzn (1%), a badacze szacują, że około 1,3% wszystkich dorosłych w USA będzie miało to zaburzenie w pewnym momencie swojego życia.
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Choroba afektywna dwubiegunowa to zaburzenie nastroju charakteryzujące się okresami nienormalnie podwyższonego nastroju, znanymi jako mania. Okresy te mogą być łagodne (hipomania) lub tak skrajne, że powodują znaczne upośledzenie życia danej osoby, wymagają hospitalizacji lub wpływają na poczucie rzeczywistości danej osoby. Zdecydowana większość osób z chorobą afektywną dwubiegunową ma również epizody poważnej depresji.
Oprócz obniżonego nastroju i wyraźnie zmniejszonego zainteresowania aktywnościami, osoby cierpiące na depresję często mają szereg objawów fizycznych i emocjonalnych , które mogą obejmować:
- Zmęczenie, bezsenność i letarg
- Niewyjaśnione bóle, dolegliwości i pobudzenie psychoruchowe
- Beznadzieja i utrata poczucia własnej wartości
- Drażliwość i niepokój
- Niezdecydowanie i dezorganizacja
Ryzyko samobójstwa w chorobie afektywnej dwubiegunowej jest około 15 razy większe niż w populacji ogólnej. Psychoza (w tym halucynacje i urojenia) może również wystąpić w bardziej ekstremalnych przypadkach.
Depresja poporodowa (PPD)
Ciąża może powodować znaczące zmiany hormonalne, które często mogą wpływać na nastrój kobiety. Depresja może pojawić się w czasie ciąży lub po urodzeniu dziecka.
Depresja poporodowa (PPD) jest obecnie klasyfikowana jako depresja rozpoczynająca się w okresie okołoporodowym, ale to coś więcej niż tylko „baby blues”
Zmiany nastroju, lęk, drażliwość i inne objawy nie są rzadkością po porodzie i często trwają do dwóch tygodni. Objawy PPD są poważniejsze i trwają dłużej.
Do takich objawów mogą należeć:
- Obniżony nastrój, uczucie smutku
- Silne wahania nastroju
- Wycofanie społeczne
- Problemy z nawiązaniem więzi z dzieckiem
- Zmiany apetytu
- Czuć się bezradnym i beznadziejnym
- Utrata zainteresowania rzeczami, które kiedyś sprawiały przyjemność
- Czuć się nieodpowiednim lub bezwartościowym
- Lęk i ataki paniki
- Myśli o zrobieniu krzywdy sobie lub swojemu dziecku
- Myśli samobójcze
PPD może objawiać się przewlekłym letargiem i smutkiem wymagającym leczenia, aż do psychozy poporodowej, stanu, w którym epizodowi zaburzeń nastroju towarzyszą dezorientacja, halucynacje lub urojenia.
Jeśli nie jest leczona, stan ten może trwać nawet rok. Na szczęście badania wykazały, że takie metody leczenia jak leki przeciwdepresyjne, poradnictwo i terapia hormonalna mogą być skuteczne.
Zaburzenie dysforyczne przedmiesiączkowe (PMDD)
Do najczęstszych objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS) należą: drażliwość, zmęczenie, niepokój, zmienność nastrojów, wzdęcia, zwiększony apetyt, napady głodu, bóle i tkliwość piersi.
Zaburzenia dysforyczne przedmiesiączkowe (PMDD) powodują podobne objawy, ale te związane z nastrojem są bardziej nasilone.
Objawy PMDD mogą obejmować:
- Skrajne zmęczenie
- Czuć się smutnym, beznadziejnym lub samokrytycznym
- Silne uczucie stresu lub niepokoju
- Wahania nastroju, często z napadami płaczu
- Drażliwość
- Niezdolność do koncentracji
- Zachcianki na jedzenie lub objadanie się
Sezonowe zaburzenie afektywne (SAD)
Jeśli w miesiącach zimowych odczuwasz depresję, jesteś senny i przybierasz na wadze, ale wiosną czujesz się doskonale, możesz cierpieć na schorzenie znane jako sezonowe zaburzenie afektywne (SAD), nazywane ciężką depresją o charakterze sezonowym.
Uważa się, że SAD jest wywoływane przez zaburzenie naturalnego rytmu dobowego organizmu. wpadające przez oczy wpływa na ten rytm, a wszelkie sezonowe zmiany w rytmie dnia i nocy mogą powodować zaburzenia prowadzące do depresji.
Współczynniki rozpowszechnienia SAD mogą być trudne do określenia, ponieważ schorzenie to często pozostaje niezdiagnozowane i niezgłoszone. Jest bardziej powszechne na obszarach położonych dalej od równika. Na przykład szacunki sugerują, że SAD dotyka 1% populacji Florydy; liczba ta wzrasta do 9% na Alasce.
SAD występuje częściej na dalekiej północy lub południu naszej planety i często można ją leczyć za pomocą terapii światłem , która pozwala zrekompensować sezonową utratę światła dziennego.
Depresja atypowa
Czy doświadczasz objawów depresji (takich jak przejadanie się, zbyt długa senność lub skrajna wrażliwość na odrzucenie), ale nagle czujesz, że stajesz się bardziej ożywiony w obliczu pozytywnego wydarzenia?
Na podstawie tych objawów możesz zostać zdiagnozowany z atypową depresją (obecna terminologia określa to jako zaburzenie depresyjne z atypowymi cechami), rodzajem depresji, który nie jest zgodny z tym, co uważano za „typową” prezentację zaburzenia. Atypowa depresja charakteryzuje się specyficznym zestawem objawów związanych z:
Depresja atypowa jest w rzeczywistości bardziej powszechna, niż mogłaby sugerować nazwa. W przeciwieństwie do innych form depresji, osoby z depresją atypową mogą lepiej reagować na rodzaj leku przeciwdepresyjnego znanego jako inhibitor monoaminooksydazy (IMAO).
- Nadmierne jedzenie lub przybieranie na wadze
- Nadmierny sen
- Zmęczenie, osłabienie i uczucie „obciążenia”
- Intensywna wrażliwość na odrzucenie
- Silnie reaktywne nastroje
Naciśnij przycisk Play, aby uzyskać porady dotyczące leczenia depresji egzystencjalnej
W tym odcinku podcastu The MindWell Guide Podcast rozmawiamy o tym, co oznacza „depresja egzystencjalna” z udziałem Melissy Bernstein, współzałożycielki agencji Melissa &; Doug.
Obserwuj teraz : Apple Podcasts / Spotify / Google Podcasts