K-Angle / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Spis treści
Zastrzeżenie
Mit wzorcowej mniejszości najczęściej pojawia się w odniesieniu do Amerykanów pochodzenia azjatyckiego, a nie mieszkańców wysp Pacyfiku, którzy zmagali się i nadal zmagają z negatywnymi stereotypami dotyczącymi swojej społeczności oraz kolonizacji Hawajów przez Stany Zjednoczone.
Czym jest mit wzorcowej mniejszości?
Mit o wzorcowej mniejszości stereotypizuje wszystkich Azjatyckich Amerykanów jako inteligentnych, pracowitych i pilnych, a zatem bardziej odnoszących sukcesy naukowe, społeczne i ekonomiczne niż inne mniejszości. Jest to problematyczne i szkodliwe przekonanie, które stawia ludzi kolorowych przeciwko sobie i wbija klin między marginalizowane grupy.
Mimo pozytywnych implikacji mit wzorowej mniejszości służy jedynie utrwalaniu stereotypów i ma szereg niepokojących konsekwencji, w tym negatywny wpływ na zdrowie psychiczne Amerykanów pochodzenia azjatyckiego i pogłębianie podziałów rasowych między marginalizowanymi grupami społecznymi.
W tym artykule zbadamy implikacje mitu o wzorcowej mniejszości, podsumujemy jego historię i omówimy jego wpływ na Azjatyckich Amerykanów i inne grupy mniejszościowe. Na koniec zalecimy sposoby uniknięcia pułapek mitu o wzorcowej mniejszości.
Historia: Skąd wziął się mit wzorcowej mniejszości?
Amerykanie pochodzenia azjatyckiego nie zawsze byli postrzegani przez pryzmat mitu wzorowej mniejszości, ale w Stanach Zjednoczonych zawsze spotykali się z rasizmem i dyskryminacją .
W latach 50. XIX wieku, gdy znaczna liczba chińskich imigrantów zaczęła przybywać do Ameryki, aby uciec od niestabilności gospodarczej, braku żywności i możliwości rozwoju spowodowanych wojnami, byli wykorzystywani jako tania siła robocza i wykonywali najniebezpieczniejsze prace, jednocześnie doświadczając dyskryminacji, ataków, a nawet morderstw podczas masakry w Rock Springs w Wyoming, gdzie 150 białych górników zaatakowało swoich chińskich współpracowników, zabijając 28 osób, raniąc 15 i zmuszając setki innych do ucieczki, pozostawiając swoje domy i dobytek.
Do powszechnych stereotypów, które społeczność azjatycko-amerykańska pielęgnowała i pielęgnuje w całej historii Ameryki, należą:
- Brudny i „pełen brudu i chorób”
- Leniwy i niewykształcony
- Niżsi i „marginalni przedstawiciele rasy ludzkiej”
- Niepiśmienny i niepożądany
- Zboczeniec
- Egzotyczny, hiperseksualny i uległy
Ze względu na rasizm białych Amerykanów, stereotypy i podejrzliwość wobec Azjatów-Amerykanów, wprowadzono prawa ograniczające imigrację i naturalizację Azjatów.
Skutki japońskiego ataku na Pearl Harbor
Rasizm, nienawiść i podejrzliwość wobec Azjatyckich Amerykanów były skierowane przeciwko Japończykom, gdy Japonia zaatakowała Pearl Harbor w 1941 r., co skłoniło rząd USA do uwięzienia tysięcy niewinnych Japończyków. Połowa z nich to dzieci, które zostały zmuszone do obozów internowania otoczonych drutem kolczastym i uzbrojonymi strażnikami na okres do czterech lat.
Stany Zjednoczone ostatecznie zmieniają swoje podejście do społeczności azjatyckiej
Kiedy Stany Zjednoczone zaczęły znosić wykluczenia dotyczące imigracji Azjatów ze względów strategicznych i politycznych, dyskryminacja i rasizm wobec Amerykanów pochodzenia azjatyckiego nadal się rozprzestrzeniały.
Kto wymyślił termin „wzorcowa mniejszość”?
W artykule z New York Times z 1966 r . zatytułowanym „Historia sukcesu w stylu japońsko-amerykańskim” biały socjolog William Petersen po raz pierwszy użył terminu „wzorowa mniejszość”, chwaląc japońskich Amerykanów za „znoszenie największej dyskryminacji i najgorszych niesprawiedliwości” i osiągnięcie wielkiego sukcesu w Ameryce „dzięki własnemu, niemal całkowicie nieskrępowanemu wysiłkowi”. Petersen przypisywał ten sukces silnej etyce pracy, wartościom rodzinnym i szacunkowi dla autorytetu, a także pisał o braku tych samych cech u Afroamerykanów.
Petersen argumentował, że te wartości kulturowe uniemożliwiły Azjatom-Amerykanom stanie się „problematyczną mniejszością”, sugerując, że inne osoby kolorowe są problematyczne. Ten rasistowski artykuł przesiąknięty szkodliwymi stereotypami stawia białych na szczycie hierarchii, a osoby kolorowe pod nimi, walcząc o bliskość bliskości w systemie białej supremacji. Ten artykuł wbił rasowy klin między Azjatami i Czarnymi Amerykanami, którzy są w ciągłym procesie leczenia dla obu społeczności, aby naprawić się do dziś.
Konsekwencje mitu o wzorcowej mniejszości
Mit wzorcowej mniejszości jest przykładem pozytywnego stereotypu, stereotypu, który przypisuje pożądane cechy grupie. Chociaż może to być pozytywny stereotyp, jego wpływ jest szkodliwy dla zdrowia psychicznego zróżnicowanej społeczności azjatycko-amerykańskiej i w odniesieniu do innych społeczności kolorowych.
Założenie, że Azjaci Amerykanie są inteligentni, odnoszący sukcesy, przestrzegający prawa i pracowici, może wydawać się dobrą rzeczą, ponieważ są to cechy, które wielu z nas chciałoby mieć. Jednak rzeczywistość jest taka, że ten pozytywny stereotyp może prowadzić do problemów zarówno dla Azjatów Amerykanów, którzy stają w obliczu niesprawiedliwych oczekiwań z powodu mitu o wzorcowej mniejszości, jak i dla innych mniejszości rasowych, które stają w obliczu niekorzystnych porównań z Azjatami Amerykanami.
Co zakłada mit wzorcowej mniejszości
Mit o wzorcowej mniejszości zawiera w sobie dwa założenia:
- Zakłada, że Amerykanie pochodzenia azjatyckiego odnoszą większe sukcesy niż inne mniejszości : Ta sugestia stawia Amerykanów pochodzenia azjatyckiego w hierarchicznym systemie, który na szczycie stawia białych, jednocześnie negatywnie stereotypizując inne mniejszości.
- Oznacza to, że sukces Azjatyckich Amerykanów opiera się na ich własnych wysiłkach : Oznacza to, że jeśli ktoś pracuje wystarczająco ciężko, każdy może odnieść sukces w Ameryce, a co za tym idzie, to wina jednostki, jeśli nie udało jej się osiągnąć sukcesu. To przekonanie nie bierze pod uwagę wpływu systemowej opresji i nierówności oraz systemowego i strukturalnego rasizmu.
Mit wzorcowej mniejszości ignoruje różnorodność w społeczności AAPI
Założenia wymienione powyżej ignorują ogromną różnorodność w społeczności azjatycko-amerykańskiej, populacji, której korzenie sięgają ponad 50 krajów1, unikalną historię różnych azjatyckich grup etnicznych w Stanach Zjednoczonych. Mit wzorcowej mniejszości ogranicza również azjatyckich Amerykanów do bycia wiecznymi obcokrajowcami, jest szkodliwy dla walki o sprawiedliwość rasową i minimalizuje lub całkowicie ignoruje rasizm wobec azjatyckich Amerykanów, co jest szczególnie niepokojącym założeniem w czasach, gdy następuje wzrost przestępstw z nienawiści wobec azjatyckich Amerykanów .
Wpływ mitu o wzorcowej mniejszości
Chociaż idea wzorowej mniejszości upowszechniła się ponad 50 lat temu, dopiero niedawno konsekwencje tego stereotypu stały się lepiej zrozumiałe. Niektóre z tych skutków omówiono poniżej.
Zachęcanie do rywalizacji międzygrupowej
Od momentu, gdy Azjaci-Amerykanie zostali uznani za wzorową mniejszość, ich sukcesy były przeciwstawiane sukcesom Afroamerykanów .
Badania wykazały, że nawet dzisiaj mit wzorcowej mniejszości jest używany do negatywnego porównywania innych mniejszości rasowych do Azjatyckich Amerykanów. Mit ten doprowadził do wzrostu pozytywnych percepcji i oczekiwań wobec Azjatyckich Amerykanów, jednocześnie poniżając Czarnych Amerykanów. Jest to wysoce problematyczne i może prowadzić do stronniczości, konfliktów, podejrzeń i szkód między dwiema grupami, które są nastawione przeciwko sobie przez supremację białych.
Uzasadnienie nierówności społecznych
Mit wzorowej mniejszości był również używany do uzasadniania nierówności społecznych. Jeśli, jak sugeruje mit, Azjatyccy Amerykanie byli w stanie odnieść sukces przy minimalnej pomocy i bez walki o swoje prawa obywatelskie, oznacza to, że jednostka jest winna za nieosiągnięcie sukcesu, niezależnie od swojej rasy lub pochodzenia etnicznego. Jest to wykorzystywane jako dowód do zaprzeczania lub umniejszania wpływu rasizmu i dyskryminacji na osoby kolorowe w Stanach Zjednoczonych i utrwalania antyczarności.
Pomysł, że sukces osiąga się dzięki wysiłkom jednostki, utrwala pogląd, że Ameryka jest meritokracją. Wykorzystywano to jako wymówkę do ignorowania wpływu rasizmu i systemowej opresji oraz odmawiania usług socjalnych i pomocy mniejszościom rasowym i zmarginalizowanym grupom wszelkiego rodzaju.
W związku z tym Azjaci-Amerykanie są traktowani jak monolit
Mit o wzorcowej mniejszości doprowadził do założenia, że Azjatyccy Amerykanie są monolitem. Innymi słowy, ludzie zakładają, że wszyscy Azjaci są tacy sami. Uważa się, że wszyscy Azjaci odnoszą sukcesy i są zamożni, co ignoruje zauważalne różnice w dochodach, wskaźnikach zatrudnienia i poziomie wykształcenia wśród Azjatycko-Amerykanów.
Na przykład, chociaż wykazano, że Azjatyccy Amerykanie jako całość częściej posiadają wykształcenie wyższe niż przedstawiciele innych mniejszości rasowych, dane przedstawiają się inaczej, jeśli podzielimy je na podgrupy azjatyckie. Okazuje się, że podczas gdy 70% Hindusów amerykańskich ma tytuł licencjata lub wyższy, odsetek ten wynosi jedynie 26% Wietnamczyków amerykańskich, 18% Hmongów i Laotańczyków amerykańskich oraz 16% Kambodżan amerykańskich.
Stereotyp i oczekiwania dotyczące sukcesu Azjatyckich Amerykanów doprowadziły do wzrostu depresji i samobójstw wśród młodych Azjatów-Amerykanów oraz do niepowodzenia społeczności Azjatyckich Amerykanów, które potrzebują uznania, wsparcia i zasobów, w tym pomocy w przeciwdziałaniu instytucjonalnemu rasizmowi w szkole, pracy i usługach publicznych.
Co więcej, pogląd, że Amerykanie pochodzenia azjatyckiego stanowią monolit, doprowadził do braku badań badających indywidualne różnice w obrębie tej zróżnicowanej populacji. Może to przyczyniać się do gorszych wyników zdrowotnych wśród Amerykanów pochodzenia azjatyckiego, ponieważ pracownicy służby zdrowia nadmiernie uogólniają, trzymają się stereotypów i podtrzymują nieświadome uprzedzenia wobec pacjentów pochodzenia azjatyckiego.
Negatywne skutki dla zdrowia psychicznego Amerykanów pochodzenia azjatyckiego
Mit wzorowej mniejszości może również prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym, ponieważ nakłada na Azjatyckich Amerykanów nierealistyczne oczekiwania, że będą w stanie sprostać stereotypowi.
Na przykład, jedno badanie9 , że u Azjatów-Amerykanów utożsamianie się z mitem wzorowej mniejszości może prowadzić do nasilenia się lęku i myśli samobójczych.
Podobnie, inne badanie10 , że mit wzorowej mniejszości może prowadzić do uczuć oszusta i psychologicznego cierpienia, gdy Azjatyccy Amerykanie zmagają się z obawami, że nie są w stanie spełnić stereotypu. Te uczucia mogą być dodatkowo wzmacniane przez interpersonalny wstyd .
Wysoki wskaźnik samobójstw wśród Amerykanów pochodzenia azjatyckiego
Samobójstwo było główną przyczyną śmierci młodych dorosłych Azjatów-Amerykanów w wieku od 20 do 24 lat, zwłaszcza Azjatek-Amerykanek . Ponadto, spośród wszystkich grup rasowych, Azjaci-Amerykanie mają najwyższy wskaźnik samobójstw wśród kobiet w wieku 65 lat i starszych. Jest to problem, który można przynajmniej częściowo przypisać presji mitu wzorcowej mniejszości, w szczególności nie do zniesienia stresu wywołanego przez ten mit i tendencji do obwiniania siebie, gdy się nie uda.
Jeśli masz myśli samobójcze, skontaktuj się z National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 988, aby uzyskać wsparcie i pomoc od przeszkolonego doradcy. Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski jest w bezpośrednim niebezpieczeństwie, zadzwoń pod numer 911.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego znajdziesz w naszej Krajowej Bazie Danych Pomocy .
Niższe prawdopodobieństwo szukania pomocy przez Azjatów-Amerykanów
Mimo że wysokie oczekiwania wywołane mitem wzorowej mniejszości mogą prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym u Amerykanów pochodzenia azjatyckiego, grupa ta jest najmniej skłonna spośród wszystkich grup rasowych do poszukiwania pomocy w zakresie zdrowia psychicznego .
Ironicznie, mit wzorcowej mniejszości często odgrywa rolę w uniemożliwianiu Azjatom-Amerykanom uzyskania potrzebnej im pomocy. Jedno badanie12 jeśli w końcu zgłoszą się do specjalisty zdrowia psychicznego.3
Jak oduczyć się stereotypu o wzorowej mniejszości
Mimo że mit wzorowej mniejszości nadal stereotypizuje Azjatyckich Amerykanów i szkodzi walce o równość rasową, można podjąć pewne działania, aby przeciwstawić się temu stereotypowi i go obalić:
- Bądź świadomy tego, co zakładasz na temat Azjatyckich Amerykanów i zwracaj uwagę na pojawiające się stereotypy lub założenia dotyczące członka lub członków tej grupy.
- Zastanów się nad źródłem swojego impulsu. Zadawaj pytania, bądź ciekawy i kwestionuj swoje założenia i oczekiwania. Możliwe, że zinternalizowałeś ten stereotyp i możesz celowo go zmienić. Dotyczy to zarówno osób niebędących Azjatami, jak i Azjatyckich Amerykanów, którzy również mogli zinternalizować ten stereotyp na swój temat.
- Ćwicz rozpoznawanie i pozbywanie się stereotypów, aby móc poznać wyjątkowe cechy, kulturę, doświadczenia i potrzeby danej jednostki.
- Zapoznaj się z historią Azjatyckich Amerykanów i twórczością pisarzy azjatycko-amerykańskich, którzy poprzez swoje opowieści i doświadczenia dzielą się traumatycznymi skutkami rasizmu i mitem wzorowej mniejszości.
- Zróżnicuj swoje kanały mediów społecznościowych i uwzględnij w nich twórców treści pochodzenia azjatycko-amerykańskiego.
Słowo od Verywell
Chociaż przyznanie się do własnych zinternalizowanych stereotypów lub rasizmu może być niekomfortowe, jest to odważny i konieczny krok w oduczaniu się i utrwalaniu szkodliwych stereotypów na temat społeczności azjatycko-amerykańskiej i innych społeczności kolorowych. Z dyskomfortem wiąże się rozwój i zrozumienie.
Jeśli należysz do społeczności Azjatycko-Amerykańskiej, wiedz, że zasługujesz na orędownictwo, uznanie twoich prawdziwych, przeżytych doświadczeń, systemową zmianę i wsparcie zdrowia psychicznego. Jeśli masz trudności z radzeniem sobie z rasizmem lub traumą rasową, rozważ skorzystanie ze wsparcia specjalisty zdrowia psychicznego .
Podczas poszukiwań terapeuty ważne jest, aby upewnić się, że jest on wrażliwy kulturowo, aby móc zrozumieć, służyć i reagować na wyjątkowe wyzwania, z którymi mierzy się społeczność azjatycko-amerykańska. Znalezienie terapeuty, który ma taką wiedzę i doświadczenie, może uwolnić klienta od wielu emocjonalnych prac, które musiałby znieść, tłumacząc, jak to jest żyć w Stanach Zjednoczonych jako Azjata-Amerykanin. Obyśmy wszyscy nadal uczyli się, oduczali, leczyli, rozwijali i prosperowali razem.