Gang Zhou / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Od czasu pandemii COVID-19 i tragicznych strzelanin w spa w Atlancie , ksenofobia i rasistowskie ataki na Azjatyckich Amerykanów gwałtownie wzrosły. Badanie z 2021 r. opublikowane przez Center for the Study of Hate and Extremism wykazało, że przemoc wobec Azjatów wzrosła o 339%, bijąc rekordy miast z poprzednich lat w takich miejscach jak Los Angeles, Nowy Jork i San Francisco.
Incydenty antyazjatyckie przybrały formę obelg, unikania, mikroagresji , nękania słownego i napaści fizycznej. Ponad połowa zgłoszonych incydentów była skierowana przeciwko azjatyckim Amerykankom. Nadal jest prawdopodobne, że zdarzy się to obu płciom, ale kobiety znacznie bardziej boją się być celem.
Według badania przeprowadzonego przez National Asian Pacific American Women Forum (NAPAWF), Amerykanki azjatyckiego pochodzenia, rdzenni Hawajczycy i mieszkańcy wysp Pacyfiku (AANHPI) w wyjątkowy sposób spotykają się z nieproporcjonalnie dużą liczbą przypadków dyskryminacji, przy czym 62% krajowych incydentów na tle nienawiści zostało zgłoszonych przez kobiety z AANHPI. W ciągu ostatnich 12 miesięcy 74% kobiet z AANHPI zgłosiło doświadczenia rasizmu i dyskryminacji, przy czym 53% tych incydentów zostało popełnionych przez osoby obce.
Chociaż liczby te osiągnęły szczyt (i najprawdopodobniej są niedoszacowane), ten rodzaj nękania na tle rasowym nie jest nowym doświadczeniem dla Azjatek-Amerykanek i kobiet z wysp Pacyfiku. Azjatki-Amerykanki były kozłem ofiarnym odkąd po raz pierwszy przybyły na amerykańskie brzegi, na długo zanim były prezydent Donald Trump nazwał COVID-19 „ wirusem chińskim ”. Ataki potwierdziły, że mogą należeć do społeczeństwa — ale zawsze jako wieczne cudzoziemki.
Wielowiekowe dziedzictwo azjatyckich kobiet amerykańskich nadal jest przesiąknięte szkodliwymi, seksualnymi uprzedzeniami, które nadal istnieją. Zostały one stereotypizowane, odmienne i rasowo uprzedmiotowione do punktu okrutnego i bezsensownego znęcania się.
Spis treści
Krótka historia uprzedmiotowienia
W 1875 roku Kongres uchwalił ustawę Page’a, ustawę antyimigracyjną, mającą na celu zakazanie prostytucji i uniemożliwienie „niepożądanym” kobietom z jakiegokolwiek „kraju orientalnego” wjazdu do Stanów Zjednoczonych w niemoralnych celach, takich jak praca seksualna i prostytucja.
Wykluczające prawo federalne było odpowiedzią na rosnący napływ chińskich imigrantów podczas gorączki złota w Kalifornii. Po klęskach żywiołowych i konfliktach spowodowanych wojnami opiumowymi wielu chińskich imigrantów przybyło do USA w poszukiwaniu stabilizacji gospodarczej. Aby zaopiekować się swoimi rodzinami za granicą, podejmowali się wymagającej pracy w niebezpiecznych warunkach jako robotnicy, rolnicy, górnicy i pracownicy kolei. W szczytowym okresie chińscy Amerykanie stanowili prawie 30% wszystkich imigrantów.
Jednak równolegle do rosnącej siły roboczej Chin pojawiła się rosnąca antychińska retoryka „Yellow Peril”. Amerykanów obawiało się, że zabiorą im wszystkie miejsca pracy. W rezultacie Page Act został wprowadzony z różnych powodów politycznych: napięć pracowniczych, nieufności wobec obcokrajowców i ostatecznie z powodu rasowego i ekonomicznego strachu przed Azjatami.
Ustawa Page’a spełniła swoje zadanie, a dzięki niej liczba chińskich imigrantek napływających do kraju znacznie spadła: Chinki nie chciały narażać się na wrogie przesłuchania rządowe ani przechodzić dyskryminujących i często upokarzających badań lekarskich, aby udowodnić, że są „szanowanymi” kobietami. Siedem lat później Kongres podpisał ustawę o wykluczeniu Chińczyków z 1882 r., aby zakazać mężczyznom z Chin imigracji do USA
Dlaczego uprzedmiotowienie dotyczy kobiet azjatyckich
Ten wczesny akt dyskryminacji ustawodawczej przedstawiający Azjatki jako pracownice seksualne miał daleko idące skutki dla dzisiejszej amerykańskiej świadomości. Nawet po uchyleniu Page Act w 1974 r. szkodliwe skutki nadal istnieją. Azjatyckie Amerykanki zostały wyabstrahowane do hiperseksualnych stereotypów i wyobcowane do fetyszyzowanych obiektów.
Popkultura tylko spotęgowała i wzmocniła te fantazje filmami takimi jak „Wyznania gejszy” i „Full Metal Jacket” oraz produkcjami teatralnymi takimi jak „Miss Saigon”, systematycznie wykorzystującymi Azjatki jako uległe, potulne zabawki. Negatywne przedstawienia medialne jeszcze bardziej redukują Azjatki do jednowymiarowych obiektów wykorzystywanych wyłącznie do celów seksualnych, eliminując niuanse, indywidualną tożsamość ich osobowości, która z natury naraża je na depersonalizację i przemoc.
Jeśli nie są postrzegane jako zmysłowa kusicielka lub tygrysica, Azjatki-Amerykanki są postrzegane jako potulna, wzorcowa mniejszość – szkodliwa koncepcja kulturowa przedstawiająca Azjatów jako zintegrowaną i mobilną społeczność, która bezproblemowo współistnieje ze swoimi rówieśnikami. Mit ten zasadniczo sprawia, że ich zmagania są niegodne społecznego wsparcia, ponieważ uważa się, że są udane, co jeszcze bardziej spycha Azjatki-Amerykanki na marginesy niewidzialności.
Moje osobiste doświadczenie
Jako Amerykanin pochodzenia azjatyckiego pierwszego pokolenia, te historie uderzyły zbyt blisko domu. Chociaż urodziłem się w Orange County w Kalifornii, dorastałem w małym miasteczku w Indianie, gdzie często byłem jedynym Azjatą w klasie. W szkole moje zauroczenia nie komplementowały mnie pod względem osobowości. Ich pochwały były skierowane w stronę mojej egzotycznej natury i tego, jak bardzo mnie pragnęli z powodu mojego niskiego wzrostu. Nauczyłem się, jak się kurczyć, aby zniknąć z ich oczu .
Nieludzkie stereotypy rozprzestrzeniły się również na moje życie zawodowe. Kiedy pracowałam w handlu detalicznym i gastronomii w szkole średniej i na studiach, szefowie płci męskiej rutynowo nękali mnie niestosownymi komentarzami na temat mojego wyglądu. Albo, co gorsza, czuli, że mogą mnie dotknąć, żeby podciągnąć rękawy i odsłonić nadgarstki lub pogłaskać po włosach — nigdy za moją zgodą. Oprócz fizycznego naruszenia, alarmującą konsekwencją fetyszyzacji była utrata sprawczości, którą odczuwałam.
Często utożsamiałem się z monolityczną projekcją tego, kim miałem być , mizoginicznym stereotypem, który był rusztowaniem kolonializmu osadniczego USA i imperialistycznych współpracowników. Nauczone posłuszeństwo uczyniło mnie idealnym celem.
Badanie Springera pokazuje, że nie jestem w tym odosobniony. Gdyby uwaga była wstydliwa, Azjatki obwiniałyby się lub reagowały biernie, gdyby uprzedmiotowienie było uznawane za pochlebne — co ja robiłam wielokrotnie jako nastolatka.
Wpływ na zdrowie psychiczne
Pew Research Center zauważył, że populacja Amerykanów pochodzenia azjatyckiego w USA gwałtownie wzrosła – z około 10,5 miliona do rekordowych 18,9 miliona w latach 2000–2019
Oczywiste jest, że należy skupić się na rozwijaniu zasobów zdrowia psychicznego i polityk publicznych, aby lepiej służyć rozwijającej się społeczności azjatycko-amerykańskiej. Jednak po prostu nie prowadzi się wystarczającej liczby badań i analiz, aby zrozumieć potrzeby zbiorowości. Jedyne i ostatnie kompleksowe badanie opublikowano w 2006 r., prawie dwie dekady temu.
Co najważniejsze, istnieje potrzeba pokonania przeszkód, z którymi Azjaci-Amerykanie muszą się mierzyć, aby uzyskać znaczącą pomoc. Raport na temat zdrowia psychicznego sporządzony przez University of Maryland wskazał, że Azjaci-Amerykanie mieli trudności z korzystaniem z usług zdrowia psychicznego z wielu powodów, ale głównie z powodu stygmatyzacji zdrowia psychicznego i problemów z barierą językową.
Badania ujawniają, że Azjaci-Amerykanie są grupą etniczną najmniej skłonną do szukania profesjonalnej pomocy. Nadal uważa się, że zwrócenie się o pomoc jest wstydliwe lub oznaką słabości. Zamiast tego niektórzy Azjaci-Amerykanie decydują się zwrócić o pomoc do krewnych, przyjaciół i członków społeczności lub całkowicie rezygnują ze wsparcia społecznego i cierpią w milczeniu.
Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA) opublikowało wyniki badań łączące traktowanie na tle rasowym i seksualnym z problemami zdrowotnymi kobiet pochodzenia azjatyckiego w obszarach związanych z objawami traumy, obawami dotyczącymi obrazu ciała i zaburzeniami odżywiania – problemami, z którymi zmagam się również ja.
Nadal jest wiele do zrobienia, aby wykorzenić destrukcyjne, marginalizowane komunikaty i wdrożyć środki zapobiegawcze, aby w znaczący sposób zająć się wieloma problemami zdrowia psychicznego, które istnieją jako produkt seksualnej dyskryminacji wobec azjatyckich kobiet amerykańskich. Potwierdzenie, przetworzenie i opłakiwanie tej traumy jest konieczne, abyśmy mogli iść naprzód.
Jak osoby spoza AAPI mogą wspierać kobiety AAPI
Stop AAPI Hate , organizacja non-profit i koalicja zajmująca się problemem nienawiści wobec Azjatów i mieszkańców wysp Pacyfiku, przedstawia kilka kroków, które możesz podjąć jako sojusznik, aby wesprzeć Amerykanki azjatyckiego pochodzenia, jeśli jesteś świadkiem fetyszyzacji lub jakiejkolwiek formy nękania:
- Zabieraj głos, gdy słyszysz obraźliwe komentarze i angażuj się w szczere i autentyczne rozmowy ze sprawcami na temat rasizmu wobec Azjatów.
- Jeśli zauważysz, że azjatycko-amerykańska kobieta jest molestowana, podejmij działania, aby bezpiecznie złagodzić sytuację i, jeśli to konieczne, odprowadzić ją do celu.
- Zaangażuj się w działalność organizacji oddolnych i grup pomocy wzajemnej, aby wesprzeć ich działania na rzecz ruchu #StopAsianHate.
- Przeczytaj o historycznym kontekście imigracji i dyskryminacji AAPI, aby zwalczać niezamierzone uprzedzenia i dowiedz się, jak wykorzenić nietolerancję azjatyckich Amerykanów, aby lepiej edukować innych.
- Skontaktuj się z wybranymi urzędnikami, aby zwiększyć zasoby i programy prewencyjne na rzecz edukacji antyrasistowskiej w szkołach i społecznościach.
- Zgłoś incydent na tle nienawiści na stronie Stop AAPI Hate.