Omijanie duchowe jako mechanizm obronny

Omijanie duchowe opisuje tendencję do posługiwania się wyjaśnieniami duchowymi w celu uniknięcia złożonych problemów psychologicznych.

Termin ten został po raz pierwszy użyty na początku lat 80. XX wieku przez transpersonalnego psychoterapeutę Johna Welwooda w jego książce Toward a Psychology of Awakening . Według Welwooda duchowe omijanie można zdefiniować jako „tendencję do wykorzystywania duchowych idei i praktyk w celu ominięcia lub uniknięcia konfrontacji z nierozwiązanymi problemami emocjonalnymi, ranami psychicznymi i niedokończonymi zadaniami rozwojowymi”.

Jako terapeuta i nauczyciel buddyjski Welwood zaczął zauważać, że ludzie (w tym on sam) często używali duchowości jako tarczy lub rodzaju mechanizmu obronnego . Zamiast przepracowywać trudne emocje lub stawiać czoła nierozwiązanym problemom, ludzie po prostu odrzucali je, posługując się duchowymi wyjaśnieniami.

Choć może to być sposób na ochronę siebie przed krzywdą lub promowanie harmonii między ludźmi, tak naprawdę nie rozwiązuje problemu. Zamiast tego po prostu tuszuje problem, pozostawiając go do ropienia bez żadnego prawdziwego rozwiązania.

Znaki duchowego ominięcia

Duchowe omijanie to sposób ukrywania się za duchowością lub praktykami duchowymi. Uniemożliwia ludziom przyznanie się do tego, co czują, i dystansuje ich od siebie i innych. Oto kilka przykładów duchowego omijania:

• Unikanie uczucia złości
• Wiara we własną duchową wyższość jako sposób na ukrycie się przed niepewnością
• Wierząc, że traumatyczne wydarzenia muszą służyć jako „doświadczenia edukacyjne” lub że za każdym negatywnym doświadczeniem kryje się pozytywna strona
• Wierząc, że praktyki duchowe, takie jak medytacja czy modlitwa, są zawsze pozytywne
• Bardzo wysoki, często nieosiągalny idealizm
• Uczucia oderwania
• Skupianie się wyłącznie na duchowości i ignorowanie teraźniejszości
• Skupianie się tylko na rzeczach pozytywnych lub bycie nadmiernie optymistycznym
• Przenoszenie własnych negatywnych uczuć na innych
• Udawanie, że wszystko jest w porządku, gdy ewidentnie tak nie jest
• Myślenie, że ludzie mogą przezwyciężyć swoje problemy poprzez pozytywne myślenie
• Myślenie, że musisz „wznieść się ponad” swoje emocje
• Stosowanie mechanizmów obronnych, takich jak zaprzeczenie i tłumienie

Duchowe omijanie problemów to powierzchowny sposób na ich pomijanie, co może poprawić nasze samopoczucie na krótką metę, ale ostatecznie niczego nie rozwiązuje, a problem po prostu pozostaje.

Przykłady

Duchowe omijanie może być czasami trudne do zauważenia, ponieważ często jest bardzo subtelne. Jednak przyjrzenie się przykładom może pomóc uczynić to zjawisko bardziej widocznym:

• Po śmierci bliskiej osoby ludzie mówią krewnym, że zmarły jest „w lepszym miejscu” i że „wszystko to było częścią planu Bożego”. 
• Kobieta jest zła i zdenerwowana czymś, co ktoś inny zrobił. Kiedy próbuje podzielić się swoimi uczuciami, jej przyjaciele mówią jej, żeby przestała być tak negatywna .
• Krewny regularnie przekracza granice i zachowuje się w sposób raniący innych członków rodziny. Zamiast stawić czoła temu zachowaniu, ci, którzy zostali skrzywdzeni, czują, że muszą stłumić swój gniew i pozostać nadmiernie tolerancyjni.

Duchowe omijanie jest często stosowane w celu odrzucenia bardzo realnych obaw osób, które zmagają się z problemami. Osobom, które spotyka dyskryminacja, często doradza się, aby były po prostu „miłe”, „kulturalne” lub „cierpliwe” w przypadku jawnego nadużycia. Sugeruje to, że ludzie mogą polegać na indywidualnym pozytywnym myśleniu, aby przezwyciężyć złożone problemy społeczne.

Powoduje

Duchowe omijanie działa jako forma mechanizmu obronnego. Chroni nas przed rzeczami, które wydają się zbyt bolesne, aby sobie z nimi poradzić, ale ta ochrona ma swoją cenę. Ignorowanie lub unikanie problemu może pogorszyć stres w dłuższej perspektywie i utrudnić rozwiązanie problemu później. Podczas gdy unikanie jest głównym motywatorem tego typu zachowania, istnieją inne czynniki, które odgrywają rolę w jego kształtowaniu.

Kultura dobrego samopoczucia, która często utrwala idee toksycznej pozytywności i permanentnego optymizmu, jest czasami siłą napędową duchowego omijania. Uczy ludzi, że nie mogą być zdrowi ani zdrowi, jeśli nie są w stanie wznieść się ponad wszelką negatywność. Problem w tym, że negatywne emocje są normalne i często są oznaką, że coś musi się zmienić. Ignorowanie tych oznak może prowadzić do gorszych problemów w przyszłości.

Indywidualistyczna kultura , która promuje ideę, że ludzie muszą dążyć do samorealizacji , aby osiągnąć prawdziwe szczęście, przyczynia się również do tendencji do unikania trudnych lub bolesnych emocji. Zamiast próbować rozwiązywać problemy w otoczeniu, które prowadzą do bólu, indywidualizm uczy ludzi, że sami są odpowiedzialni za swój los. 

Uderzenie

Duchowe omijanie nie zawsze jest złą rzeczą. W czasach poważnego cierpienia może być sposobem na tymczasowe złagodzenie frustracji lub lęku. Jednak badacze sugerują, że może być szkodliwe, gdy jest stosowane jako długoterminowa strategia tłumienia problemów. 

Duchowe omijanie może mieć wiele negatywnych skutków. Może wpływać na indywidualne samopoczucie, jak również na relacje z innymi. Niektóre z potencjalnych negatywnych konsekwencji obejmują: 

• Lęk
• Ślepe wierność przywódcom
• Współuzależnienie
• Problemy z kontrolą
• Lekceważenie odpowiedzialności osobistej
• Zamieszanie emocjonalne
• Nadmierna tolerancja wobec nieakceptowalnego lub niewłaściwego zachowania
• Uczucia wstydu
• Narcyzm duchowy

Zaprzeczanie trudnym emocjom

Ludzie często angażują się w duchowe omijanie, gdy uważają, że nie powinni czuć tego, co czują. Negatywne emocje mogą być czasami przytłaczające. Uczucie złości, zazdrości, wstrętu, irytacji i wściekłości może być niepokojące, a ludzie mogą poczuć wstyd lub poczucie winy z powodu odczuwania lub myślenia takich rzeczy. 

Zamiast radzić sobie z negatywnymi uczuciami — i wszelkimi reakcjami wynikającymi z tych uczuć — omijanie duchowe staje się narzędziem unikania.

Tak samo jak nie powinieneś próbować tłumić własnych negatywnych emocji, aby uniknąć dyskomfortu, powinieneś również unikać pragnienia ratowania innych ludzi przed emocjami lub sytuacjami, które sprawiają, że czujesz się niekomfortowo. Próba ratowania lub osłaniania innych — czy to przed ich okolicznościami, czy ich własnymi złymi wyborami — może również stać się formą duchowego omijania.

Ignorowanie emocji innych ludzi

Duchowe omijanie może być narzędziem do odrzucania tego, co czują inni. Czasami duchowe omijanie może być używane jako narzędzie do manipulowania innymi, aby milczeli o rzeczach, które im zaszkodziły.

Zamiast pozwolić im wyrazić swój ból, ludzie, którzy zostali skrzywdzeni, są przez innych informowani, że są negatywną osobą. Ta tendencja wykorzystuje duchowość, aby przeformułować wydarzenia w sposób, który zwalnia ludzi z odpowiedzialności za krzywdę, którą mogli wyrządzić. 

Unikanie odpowiedzialności

Duchowe omijanie zmniejsza również dyskomfort, który ludzie mogą odczuwać w wyniku dysonansu poznawczego . Ludzie czują się niekomfortowo, gdy mają dwa sprzeczne przekonania lub gdy zachowują się w sposób niezgodny z ich przekonaniami.

Na przykład, jeśli uważasz, że jesteś dobrą osobą, możesz mieć trudności z wzięciem odpowiedzialności za krzywdzące rzeczy, które zrobiłeś. Przyznanie się, że skrzywdziłeś kogoś innego swoimi działaniami, nie tylko wywołuje poczucie winy — jest również sprzeczne z twoim pragnieniem, aby widzieć siebie w pozytywnym świetle. W ten sposób duchowe omijanie staje się sposobem na przerzucenie winy z powrotem na drugą osobę, jednocześnie zwalniając się z jakiejkolwiek odpowiedzialności. 

Osądzanie innych

Osądzanie innych ludzi za wyrażanie uzasadnionego gniewu jest formą duchowego omijania. Gniew jest normalną emocją i całkowicie rozsądną reakcją na wiele wydarzeń i sytuacji. Oznacza, że ​​coś jest nie tak i że należy podjąć działania, aby naprawić sytuację lub naprawić związek. Autentyczna duchowość nie tłumi ważnych emocji tylko dlatego, że są niewygodne. 

Uzasadnianie cierpienia

Innym przykładem duchowego omijania jest używanie rzekomo duchowych działań, aby usprawiedliwić niepodjęcie działania. Przykłady tego obejmują mówienie rzeczy takich jak „tak jest z jakiegoś powodu”, „tak zamierzyła natura/Bóg” lub „tak jest”. Zwalnia to ludzi z odpowiedzialności za branie jakiejkolwiek odpowiedzialności, ponieważ według takich wyjaśnień te rzeczy są naturalne, niezmienne lub spowodowane przez Boga. 

Takie wyjaśnienia ułatwiają po prostu akceptowanie rzeczy takimi, jakie są, i nie skupianie się na krokach, które możemy podjąć, aby coś zmienić. Niektóre sytuacje mogą być poza naszą kontrolą lub możemy napotkać przeszkody, które utrudniają zmianę, ale ważne jest, aby uznać i zaakceptować odpowiedzialność za to, co możemy zrobić , aby poprawić sytuację.

Omijanie staje się również formą obwiniania ofiary , szczególnie w przypadkach, gdy ludzie doświadczają negatywnych skutków różnych rodzajów traumy. Mówienie ludziom, że powinni po prostu przestać być negatywni, aby uniknąć wyczerpania, lęku, depresji i innych fizycznych i psychicznych przejawów stresu, jest w zasadzie mówieniem im, że są winni swojemu własnemu bólowi i cierpieniu.

Jak to hamuje wzrost

Chociaż duchowe omijanie może być mniej szkodliwe niż inne mechanizmy radzenia sobie, nadal może prowadzić do negatywnych skutków, które szkodzą zdolności jednostki do rozwoju jako osoby i realizacji jej potencjału. Może tłumić rozwój emocjonalny, a nawet stać na drodze do w pełni zrealizowanej duchowości.

Duchowe omijanie może czasami obejmować udział w „duchowych” działaniach, aby poczuć się lepszym lub uniknąć konieczności podjęcia jakichkolwiek znaczących działań. Zamiast rozmawiać o konflikcie, będziesz medytować. Zamiast uczestniczyć w swojej społeczności, odwiedzisz świątynię. Zamiast stawić czoła swojemu dyskomfortowi, będziesz odmawiać modlitwę. Problem nie leży w angażowaniu się w te praktyki duchowe. Problem polega na tym, że używasz ich jako tarczy, aby poczuć się lepiej — nie z prawdziwie duchowych powodów. 

Dlatego duchowe omijanie może być czasami tak subtelne i trudne do zauważenia zarówno u siebie, jak i u innych. Medytacja może być pomocnym sposobem radzenia sobie ze stresem, który pomoże ci poradzić sobie z konfliktem. Odwiedzanie znaczących miejsc może pomóc ci nawiązać kontakt ze społecznością. Modlitwa może dać ci poczucie spokoju lub komfortu, gdy stajesz twarzą w twarz z niewygodną prawdą. 

Różnica tkwi w intencjach stojących za tymi działaniami. Czy są sposobem na to, by poczuć się duchowo lepszym od innych? W takim razie prawdopodobnie działają w dużej mierze jako duchowe obejście, uniemożliwiające prawdziwy wzrost.

Porady i triki na stawienie czoła potrzebie duchowego pominięcia

Duchowe omijanie może działać jako sposób na ochronę siebie przed rzeczami, które uważamy za zagrażające, ale pomija ważną prawdę. Nie możemy wybierać, jakich emocji doświadczamy. Życie nie może składać się wyłącznie z dobrych myśli, uczuć i emocji. Aby doświadczyć wzlotów, musimy również znieść upadki. 

Oto kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby spróbować przeciwstawić się skłonności do pomijania spraw duchowych:

• Unikaj etykietowania emocji jako dobrych lub złych . Podczas gdy niektóre emocje mogą być negatywne lub nieprzyjemne, mają one swój cel. Doświadczenia emocjonalne nie są złe ani tabu, a odczuwanie tych emocji nie czyni cię złą osobą. Spróbuj spojrzeć na swoje emocje z akceptacją i pamiętaj, że wszystkie stany emocjonalne są tylko tymczasowe.
• Pamiętaj, że negatywne myśli i uczucia mają swój cel . Celem życia nie jest unikanie takich myśli, ale wykorzystanie ich do napędzania pozytywnych działań. Samo założenie różowych okularów przeciwsłonecznych i ignorowanie problemu nie rozwiązuje go.
• Pamiętaj, że nieprzyjemne uczucia są często oznaką, że coś jest nie tak i coś trzeba zmienić . Jeśli zawsze starasz się zmniejszyć dyskomfort, po prostu go unikając, sytuacje, które powodują u Ciebie cierpienie, pozostaną takie same. Postrzegaj te nieprzyjemne emocje jako okazję do transformacji, a nie jako ciężar, którego należy unikać.

Podczas gdy duchowe omijanie utrudnia uznanie ważnych uczuć, ważne jest, aby pamiętać, że sama duchowość może być pozytywną siłą w twoim życiu. Badania sugerują, że duchowość może często mieć szereg korzyści dla zdrowia fizycznego i psychicznego.  Ludzie często zwracają się ku duchowości, aby przywrócić nadzieję, poradzić sobie z cierpieniem, znaleźć wsparcie i znaleźć sens życia. 

Badania wykazały na przykład, że osoby, które angażują się w praktyki duchowe, są mniej podatne na depresję, lepiej radzą sobie ze stresem, cieszą się lepszym ogólnym zdrowiem i mają lepsze samopoczucie psychiczne. 

Słowo od Verywell

Nie bądź dla siebie zbyt surowy za błędy. Rozwój to proces i łatwo jest popaść w stare nawyki, szczególnie gdy próbujesz poradzić sobie z czymś trudnym. Duchowość może być pozytywną siłą w twoim życiu, a wiele praktyk duchowych może być doskonałymi narzędziami do radzenia sobie ze stresem . Aktywnie unikając duchowego pomijania, możesz uczynić duchowość praktyką, która pomoże ci żyć bardziej harmonijnym i spełnionym życiem.