Siedemdziesiąt cztery / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest powszechnym neurotypem, z 8,7% nastolatków i 4,4% dorosłych w Stanach Zjednoczonych doświadczających ADHD. Ten neurotyp jest klasyfikowany według wzorca nieuwagi i nadpobudliwości, co skutkuje interpersonalnymi zmaganiami i wyzwaniami w szkole i miejscu pracy.
Spis treści
Związek dopaminy z ADHD
U podstaw ADHD leżą różnice w sposobie przekazywania dopaminy do mózgu. Nasz mózg polega na dopaminie w celu optymalnego funkcjonowania umysłowego. Te różnice w przetwarzaniu dopaminy powodują pojawianie się cech ADHD.
Dużą częścią zrozumienia tego neurotypu jest dobre zrozumienie tego, czym jest ADHD i jaki ma wpływ na mózg . Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o związku między dopaminą a ADHD.
Czym jest ADHD?
ADHD to zaburzenie neurorozwojowe , co oznacza, że jest to neurotyp, w którym wzrost i rozwój mózgu są głównie dotknięte. Często jest identyfikowane w dzieciństwie i okresie dojrzewania, chociaż możliwe jest, że ten neurotyp zostanie zidentyfikowany jako osoba dorosła. W rzeczywistości cechy ADHD mogą być bardziej wyraźne i powodować więcej stresu w wieku dorosłym, gdy nie zostaną zdiagnozowane.
U chłopców częściej diagnozuje się ADHD niż u dziewcząt , nie oznacza to jednak, że dziewczęta nie doświadczają ADHD. Natomiast cechy charakterystyczne dla ADHD u dziewcząt częściej pozostają niezauważone w dzieciństwie.
Cechy ADHD obejmują:
- Brak uwagi na szczegóły podczas wykonywania czynności szkolnych lub zawodowych
- Częsta utrata ważnych przedmiotów, takich jak klucze, portfele i telefony komórkowe
- Łatwe rozpraszanie się myślami niezwiązanymi z wykonywanym zadaniem
- Mam problemy z kończeniem i organizowaniem zadań
- Nadmierne gadanie
- Przerywanie innym podczas rozmów lub czynności
- Ciągłe uczucie niepokoju
- Umiejętność kreatywnego i nieszablonowego myślenia
- Zdolność do intensywnego skupiania się na rzeczach interesujących
- Uczciwość i bezpośrednia komunikacja
- Wyższy poziom energii
Czym jest dopamina?
Dopamina to neuroprzekaźnik naturalnie wytwarzany w naszych ciałach, który reguluje uczenie się i motywację. Ten neuroprzekaźnik jest niezbędny z wielu powodów.
Wpływ dopaminy na uczenie się i motywację
Po pierwsze, nauka i motywacja są integralnymi częściami naszego życia jako ludzi. Od momentu narodzin nieustannie się uczymy, zaczynając od skupienia się na nauce chodzenia lub samodzielnego jedzenia.
Motywacja jest nierozerwalnie związana z nauką, zwłaszcza w naszych dorosłych latach. Trudno jest kontynuować naukę, jeśli brakuje nam motywacji. Musimy jednak kontynuować naukę przez całe życie dzięki naszemu stale ewoluującemu światu.
Dopamina może również pomóc w regulacji naszych reakcji emocjonalnych i zwiększeniu uczucia nagrody i satysfakcji.
Jaki jest związek ADHD z dopaminą?
ADHD to neurotyp silnie powiązany z produkcją dopaminy . Naukowcy spekulują, że przyczyną leżącą u podstaw ADHD jest dysfunkcyjna transmisja dopaminy. Oznacza to, że mózg nie może prawidłowo odbierać dopaminy, co prowadzi do reakcji emocjonalnych różniących się od reakcji osób neurotypowych.
Pomyślmy o cechach obecnych w ADHD. Łatwo zrozumieć, jak wpływ na substancje chemiczne regulujące naszą naukę i motywację może prowadzić do nieuwagi i nadpobudliwości.
Gęstość transportera dopaminy
Aby najlepiej zrozumieć związek między dopaminą a ADHD, ważne jest, aby wiedzieć o gęstości transporterów dopaminy (DTD). Naukowcy twierdzą, że u niektórych osób występuje ADHD, ponieważ mają zwiększoną liczbę transporterów dopaminy. Większa gęstość transporterów dopaminy w mózgu powoduje obniżenie poziomu dopaminy w mózgu . Zmniejszona ilość dopaminy w mózgu może skutkować diagnozą ADHD.
Należy jednak pamiętać, że nie wszyscy, którzy mają wysoki poziom transporterów dopaminy, będą mieć ADHD. Podczas oceny specjaliści zdrowia psychicznego skupią się na cechach prezentowanych, a nie na neurologii ADHD.
Wsparcie dla osób z ADHD
Chociaż ADHD jest uważane za niepełnosprawność, nie jest słabością ani czymś, co należy wyleczyć, po prostu trzeba to odpowiednio dostosować. W rzeczywistości jest uważane za niepełnosprawność ze względu na nasze społeczeństwo, które obecnie koncentruje się na doświadczeniu neurotypowym i stygmatyzuje osoby neuroodmienne. To powiedziawszy, istnieje wsparcie, które może pomóc uczynić cechy ADHD bardziej możliwymi do opanowania, co skutkuje znaczną ulgą i poprawą jakości życia.
Rodzaj potrzebnego wsparcia będzie się różnić w zależności od wieku osoby doświadczającej ADHD. Jednak głównymi zaleceniami dla wszystkich są leki , psychoterapia i dalsza edukacja na temat tego neurotypu.
Środki pobudzające i niestymulujące
Lekarz przepisze środek pobudzający lub niestymulujący . Środek pobudzający może szybko sprawić, że cechy ADHD staną się bardziej znośne. Środek niestymulujący jest dobrym rozwiązaniem, gdy ktoś źle reaguje na środek pobudzający lub gdy po prostu nie przynosi ulgi. Środki niestymulujące mogą potrzebować więcej czasu, aby zacząć działać, ale gdy już zaczną, są świetnym wyborem, który może pomóc Ci poczuć się lepiej.
Zalecaną formą psychoterapii jest terapia poznawczo-behawioralna . Terapia ta koncentruje się na tym, jak nasze myśli dyktują nasze działania i bada sposoby dostosowania naszego myślenia, aby mieć większą kontrolę nad naszymi działaniami.
Indywidualna psychoterapia nie jest zbyt skuteczna w radzeniu sobie z cechami ADHD, jeśli chodzi o wsparcie dzieci i nastolatków. Zamiast tego eksperci zalecają zaangażowanie rodziców i dostosowanie się do nich w klasie. Ważne jest, aby rodzice edukowali się na temat doświadczenia neuroatypowego i pracowali nad tym, aby dom nie był skupiony wyłącznie na osobach neurotypowych. To powiedziawszy, jeśli Twoje dziecko lub nastolatek zacznie wykazywać objawy lęku lub depresji oprócz ADHD, indywidualna psychoterapia może być korzystna.
Mocne strony ADHD
Istnieje silne piętno wokół ADHD ze względu na brak powszechnej wiedzy na temat różnych neurotypów, które wszyscy mamy. Nasza kultura ma tendencję do priorytetowego traktowania produktywności, struktury i systemów, które zostały zaprojektowane dla osób neurotypowych. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że w mózgu osób z ADHD jest wiele mocnych stron. Osoby żyjące z ADHD mają tendencję do zwiększonej odporności, co oznacza, że osoby z tym neurotypem są znane z pokonywania trudności . Inną kluczową siłą ADHD jest witalność i energia osób z tym neurotypem, a ostatnie badanie wykazało, że wiele osób żyjących z ADHD lubi swój poziom energii .
Radzenie sobie z ADHD
ADHD może wydawać się trudne, izolujące i frustrujące. Wiedza to potęga, a im lepiej rozumiesz ADHD, tym lepiej. Utrzymywanie otwartej linii komunikacji z dostawcą opieki psychiatrycznej to ważny pierwszy krok do dowiedzenia się więcej o tym neurotypie.
Rozważ dołączenie do grupy wsparcia — budowanie społeczności z innymi może służyć jako pomocne przypomnienie, że nie jesteś sam. Na koniec, uświadomienie bliskim swoich potrzeb jest świetnym sposobem na wzmocnienie wsparcia. Pozwól tym wokół siebie podnieść cię na duchu i nie trać nadziei.
Słowo od Verywell
Poznanie naszego zdrowia psychicznego może okazać się przerażającym i zniechęcającym zadaniem. Nigdy nie jesteś sam, a jeśli stracisz nadzieję, jesteśmy tutaj, aby przypomnieć Ci, że sprawy mogą się poprawić i tak się stanie. Jeśli uważasz, że masz trudności z radzeniem sobie ze swoją diagnozą, skontaktuj się ze specjalistą od zdrowia psychicznego .